มานาดวงใจรักฟาโรห์ - ตอนที่ 82 นึกถึงวัยเด็ก
"ตามทันแล้วใช่ไหม ทุกคนน่ารักมากเลย เหมาะที่จะเป็นเจ้าชายของมานากันทุกคนเลยคะ"
"เหมือนพวกเราจะนึกอะไรออกนะ ว่าพวกเราเคยวิ่งไล่จับเด็กสาวคนหนึ่งๆด้วยกันตอนเด็กนะ "
"ใช่ๆ แล้วนางก็พูดแบบนี้เลย อะไรมันจะบังเอิญได้ขนาดนี้ ว่าไหมพวกนาย"
"มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญหรอก มันเป็นเรื่องจริงเด็กคนนั้นก็ยื่นอยู่ที่นี่แล้วไงคะ "
"แต่ตอนนั้น ยังเด็กไปเลยลืมกันนะค่ะ แต่มานาจำได้ว่าคนที่ทำให้มานาต้องมาที่นี้คือใคร"
"พี่เอง เพราะพี่จับตัวเจ้าได้ก่อน และบอกว่าเจ้าจะต้องเป็ เจ้าสาวของพี่ ตอนนั้นพี่เลยเสียจูบแรกให้เจ้าไป
วันนี้พี่นึกออกแล้ว "
"แต่ต่อจากนั้นพวกเราก็ ขโมยจูบของมานากันทุกคนทำเอาพวกเราเขิน แต่พอจะบอกว่าพวกเราก็จะให้เจ้าเป็นเจ้าสาวของพวกเราเจ้าก็หายไปแล้ว ทำเอาพวกเราคาใจแต่พวกเราดันลืมเรื่องนี้ไปซะได้ เพราะวันนี้พวกเราได้เล่นเหมือน เด็กๆ ถึงจำได้พวกเรายังยื่นยันคำเดิม พวกเราอยากให้เราเป็นเจ้าสาวพวกเราจริงๆนะ ได้ไหมยอดรักของพวกเรา"
"ใช่คงเป็นเพราะ พวกเราได้หมอบใจให้มานา ตั้งแต่จูบนั้นแล้วนะ ใช่ไหมคนดีของพวกเรานะครับ"
"เอ้อ คือว่า ค่อยตอบนะ กลับกันดีกว่าเดี่ยวทุกคนจะรอนานนะ"
"เจ้านี้นะ บ่ายเบี่ยงเก่งเช่นเดิมเลย "
"เอาเป็นว่าไปกันเถอะ แค่นี้พวกเราก็มั่นใจแล้วว่า พวกเราเลือกไม่ผิดคนนะครับ"
จากนั้น พวกเราก็กลับไปร่วมกลุ่มกับพวกพี่ๆกัน แลกเปลี่ยนของฝากกันอย่างสนุกสนานจนใกล้ถึงเวลาที่จัดงานเลี้ยงส่งพวกเรา เพราะครบกำหนดเดินทางไปทางใต้แล้วด้วย มันคงมีเรื่องราวมากมายรอพวกเราอยู่ที่นั้นแน่นอน ขึ้นชื่อว่า ยังมีคนที่ไม่เข้าพวกกับเมฆฟิสอยู่ด้วย จะเป็นคนแบบไหนกันนะ พวกเขาคงอยากให้พวกเรารับฟังคำขอของพวกเขาและปกป้องพวกเขาด้วยแน่นอนเลย รู้สึกว่ามันคงจะผ่านไปได้ด้วยดีแน่นอน เอาเป็นว่าทำงานเลี้ยงวันนี้ให้สนุกดีกว่า ทุกคนจะได้มีความสุขกันวันนี้ใส่ชุดไหนดีนะ แต่ละชุดนี้เลือกใส่ยากกว่าเลือกเรียนวิชาไหนดีนะ แต่ละชุดนี้ทั้งบางและรัดด้วยแต่ก็ไม่บางจนเกินไป มันใส่สบายดีแต่มันสวยเกินกว่าที่จะมาอยู่ในตัวเรา แล้วแบบนี่จะไม่ให้ทุกคน ตกใจได้ไงก็ชุดแต่ละชุดมันเป็นชุดของเจ้าหญิง ข้ารับใช้ไม่มีใครเขาใส่แบบนี้ได้หรอกนอกจากเชื่อพระวงค์นะ เฮ้อเหนื่อยใจกับชุดจังเอาเป็นว่าต้องใส่สินะ เมฆฟิสนะเดี่ยวกลับวังจะบ่นให้หูชาเลยทำไมเตรียมชุดแบบนี้ ใครเขาเอามาใส่ตอนปลอมตัวกันนะ
" น้องพี่ เจ้าคิดอะไรอยู่เห็นนิ่งไปสักพักแล้ว ไม่ชอบของที่พวกเราซื้อมาฝากหรือไรกัน มีแต่ของชอบของเจ้าทั้งนั้นเลยนะ อย่าเงียบสิพวกพี่กลัวเวลาเจ้าเงียบที่สุดรู้ไหม "
"ไม่มีอะไรคะ แค่คิดว่าใกล้เวลางานเลี้ยงแล้วแต่ชุดนี้สิคะมันสวยเกินไป เลยไม่รู้ว่ามันจะเข้ากับคนซนและดื้ออย่างมานาไหมเลือกชุดใส่นี้ยากกว่าเลือกเรียนวิชาไหนดีนะ"
"ฮ้าๆๆๆ น้องเราเครียดขนาดนี่ก็มีด้วยแต่พี่มันเข้ากับเจ้าทุกชุดนั้นแหละเจ้าใส่อะไรก็น่ารักนี่นะ"
"เอากันเข้าไป เข้าข้างคนที่เลือกชุดมาให้มานากันจัง กลับวังก่อนแล้วจะเทศนาให้หูชาเลยคะ"
"ไม่เกี่ยวกับพวกพี่ๆ พวกพี่ๆแค่คิดว่าชุดทุกชุดมันเหมาะสมกับเจ้ามาก ก็เท่านั้นไม่ได้สนับสนุนใครเลยจริงๆ"
"พวกเขาก็คิดกันเช่นนั้น สีก็สีที่เจ้าชอบรูบแบบก็เป็นที่เจ้าบอกกับพวกพี่ว่าอยากใส่แบบนี้"
"'พอได้ใส่แล้วไงมาพานใสพวกพี่แบบนี้หละ "
"ใช่แล้วชุดพวกนั้นมันเข้ากับเราที่สุดน้องสาว พวกพี่ยังชื่นชมว่าทำไมเจ้าถึงได้น่ารักขนาดนี้ ดีใจที่ได้จับเจ้าใส่ชุดพวกนี้จังต้องขอบใจเมฆฟิสนะ ที่สรรหาชุดน่ารักแบบนี้ไว้รอเจ้านะ ว่าไหม"
"ก็เราทำตามที่นางบอก เราเตรียมเพื่อราชินีเรา มันผิดด้วยหรือไร"
"ผิดตรงที่ให้มานาใส่ตอนที่เราปลอมตัวนี้แหละ เพราะเรามาในฐานะคนธรรมดานะ นี้ไม่แปลกใจกันหรือไรที่ทุกคนตกใจทุกครั้งที่เห็นมานาใส่ชุดสวยๆและมันแพงมากด้วย เข้าใจหรือยังว่าผิดตรงไหน หรืออยากให้มานาเทศนายาวกว่านี้ดีคะ"
"ก็พี่ คิดว่าเจ้าใส่ชุดไหนมันก็เด่นอยู่ดี เพราะเจ้าต่างจากสตรีใดในโลกนี้เลยก็ว่าได้ ทุกชุดที่นี้เจ้าใส่แล้วเด่นมีสง่าราศีทั้งหมดทุกคนเขาก็คิดแบบพี่กันทั้งนั้น ถึงตกตลึ่งทุกครั้งที่เจ้าแต่งเต็มยศนะ"
"เอาเป็นว่าอย่าเถียงกันเพราะเรื่องนี้เลยน้องพี่ เดี่ยวจะสายกันพอดีพวกเราควรไปเตรียมตัวกันได้แล้วนะว่าไหม"
"ส่วนเรื่องชุดนั้นพวกพี่ๆเห็นด้วยว่า เจ้าใส่ชุดไหนก็สวยน่ารักทุกชุดเลย"
"นี้ไม่มีใครเข้าใจมานาเลย เอาเป็นว่าต้องหาชุดที่เหมาะกับงานวันนี้ งั้นไปเลือกชุดก่อนนะ"
YOU MAY ALSO LIKE
