มานาดวงใจรักฟาโรห์ - ตอนที่ 68 ชวนทะเลาะ

"ได้ แต่เจ้าห้ามหนี้พี่ไปไหนนะ"

"คะ จะอยู่ในอ้อมกอดนี้ ตลอดไปคะ"

จากนั้นฉันก็มองหน้าเขาแล้วอดดีใจไม่ได้ ที่เขารักคนอย่างฉันทั้งๆที่ฉันไม่ใช่คนสวยและรวยเลย เขารักที่ฉันเป็นฉันจริงๆ สำหรับการทำโทษ คนที่รักหึ่งไม่ดูเวลาของฉันคือ การปลอบใจเขากอดคอเขาแล้วบอกว่ารักที่ข้างหู แล้วค่อยๆจูบเขาช้าๆ เพราะฉันเขินที่ทำแบบนี้กับเขา และยังไม่ชินกับมันเท่าไร่ แต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะรู้ ว่าฉันคิดอะไร เขาเลยเป็นฝ่ายรับจูบที่ไม่เรียกว่าจูบของฉัน และตอบกลับแบบจูบที่เขาอยากสอนฉันว่าจูบเขาทำแบบนี้ เขาถึงเรียกว่าจูบจริงๆ ไม่ใช่จูบแค่แตะแป็ปเดียวแบบนั้น เขาทำให้ฉันใจละลายทุกครั้งที่สบตาและยอมจำนนต่อรักของเขาทุกครั้ง เราได้สาบานต่อพระบิดาแล้วและเป็นสามีภรรยากันตามที่พระบิดาบอกไว้ แล้วเราก็อาบนำ้ และอยู่ในอ้อมกอดของกันหัวใจที่เราร่วมกันเป็นหนึ่ง พรุ่งนี้มียังเรื่องของบรรดาเจ้าชาย รอให้ปวดหัวอยู่มากแน่เลย แต่เชื่อว่าทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดี เพราะมีพระบิดาคอยช่วยในทุกเรื่องเสมอ แต่ความรักกับหน้าที บางทีอาจทำให้เราต้องเลือกไม่คิดดีกว่าถึงเวลาทุกอย่างจะดีเองฝันดีคะ

"ไงได้นอนกันเต็มอิ่ม แล้วใช่ไหม พวกเราจะได้เตรียมตัวเดินทางกันต่อ"

"หลับสบายไหมครับ เจ้าชายที่อยู่ในคราบหนุ่มคาราวานเผ่าเบนดูอิน พวกเราหลับสบายสุดๆ มีคนรักในอ้อมกอด มันสุดยอดไปเลย"

"เมเนสเจ้ายังปากหาเรื่องพวกเราเช่นเดิมจริงๆ ทั้งที่เจ้าก็เป็นน้องเขยพวกเราแล้ว ถ้าทำให้น้องสาวสุดที่รัก ของเราเสียใจเจ้าไม่ได้ตายดีแน่นอน"

"พวกพี่ๆก็อย่าว่าเมเนสเลยคะ น้องผิดเองที่รักและยอมมอบหัวใจให้เขา ถ้าเขาเป็นอะไรไป น้องไม่ให้อภัยพี่ๆแน่นอนคะ"

"นี่พี่แพ้ทั้งฟาโรห์และสหายของเขาเลยใช่ไหมนี้ ทั้งคนที่รักทั้งน้องต่างสนใจแต่พวกนั้นกัน มันน่าน้อยใจจริงๆ รักสามีมากกว่าพี่ๆแล้ว"

"ไม่ใช่สักหน่อย โซเฟียก็ยังรักพวกพี่ๆเหมือนเดิมคะ แต่แค่รักเมเนสหมดใจ เพราะเขาเป็นสามีนี้คะ พี่ก็ส่วนพี่นี้คะ รักไม่เหมือนกันอยู่แล้ว"

"น้องสาวเรานี้แสบใช่เล่นนะ อยู่ที่นี้ได้ไม่นานกลายเป็นว่าพวกเราเป็นคนแปลกหน้าไปเลย"

"ก็พวกเจ้าก็แปลกหน้าอยู่แล้วนิ เพราะพวกเจ้ายกน้องสาวมาให้เราเอง เพื่อเป็นเครื่องบรรณาการไม่แปลกที่นางจะห่างเหินจากพวกเจ้า ทั้งที่นางยอมใช่ตัวเองแทนการเสียบ้านเมือง พวกเจ้าควรจะขอบใจนางและรักนางมากกว่าต่อว่านางในเรื่องนี้นะ ใช่ไหมเมเนสเราให้สิทธิเจ้าปกป้องเมียเจ้า จากพวกพี่ๆแบบนี้นะ"

"ครับฝ่าบาท แต่เพราะแบบนั้นทำให้ผมได้รู้จักและรักกัน ต้องขอบคุณที่ส่งนางมาเป็นภรรยาของผมนะครับพี่ๆ จะดูแลด้วยชีวิตเลยพวกท่านก็มีคนที่รัก และอยากปกป้องพร้อมอยู่เคียง ไม่ใช่หรือก็น่าจะเข้าใจน้องเขยคนนี้ดีว่ารู้สึกเช่นไรนะครับ"

"เจ้านี้นะย้อนพวกเราได้แสบจริงๆ ทำให้พวกเราไม่สามารถตอบโต้ได้ เพราะมันก็จริงอย่างที่เจ้าว่ามาทั้งหมด เรายอมแพ้พวกเจ้าก็แล้วกันฝากดูแลน้องสาวเรา ด้วยนะเมเนส"

"เป็นหน้าที่ของผมอย่แล้ว อย่ากังวลไป เอาเรื่องของพวกท่านให้รอดดีกว่านะครับ พี่เขยทั้งหลาย"

"นี้เปิดศึกอะไรกัน แต่เช้าแบบนี้ ขอพวกเราร่วมแจมด้วยได้ไหม"

"ใช่ หิวมากๆแล้วด้วย ใช่ไหมทุกคน"

"พอๆกันเลยแทนที่จะห้ามกลับเห็นด้วย ซะงั้นพี่เรา ว่าแล้วต้องมีเรื่องให้ปวดหัว แต่เช้าจริงๆ"

"ก็มันเพราะใครหละ ที่เป็นต้นเหตุจริงๆของเรื่องนี้ ทำให้พวกเขาแพ้แล้วพานใส่คนอื่นแบบนี้นะ"

"ไม่รู้พวกเราสาวๆไปทำอะไรอร่อยๆกินกันดีกว่าคะ ปล่อยผู้ชายให้บ้ากันไปก่อน เราทำอาหารไปไว้ทาน ระหว่างทางกันดีกว่าวันนี้จะสอนให้ทำแซนวิสกันคะ ไปนะหนุ่มๆ ถ้าอยากหาเรื่องกันก็ตามสบายเลยคะ ถ้าเหนื่อยก็ไปหาของกินกับพวกเราได้นะจะทำสำรองไว้ให้ทุกคนเชิญทะเลาะกันตามสบาย"

"เรานี้นะ เอาอีกแล้วไม่คิดจะช่วย แต่กลับส่งเสริมให้ทะเลาะกันอีกแบบนี้มันจะทำให้เรา โดนว่าเอาก็ได้นะไม่ดีนะ เรานี้นะคิดอะไรอยู่อีกหละ ถึงทำแบบนี้นะ"