มานาดวงใจรักฟาโรห์ - ตอนที่ 146 ความในใจ

"แสดงว่าเมียยอมตกลง ผลิตลูกกับพวกพี่ๆใช่ไหม"

"ก็คงจะใช่มั่งคะ คงห้ามพวกพี่ๆไม่ได้"

"งั้นเรามาเริ่มเลยดีกว่า ช่วยกันทำอาหาร ไปป้อนเมียกัน"

จากนั้นทุกคนก็ช่วยกันทำอาหาร ตามแต่ถนัดและเอามากินด้วยกัน และป้อนให้ฉันกินการป้อนของแต่ละคนคงจะรู้นะ

ว่าป้อนของพวกเขาเป็นแบบไหน แต่พวกเขาก็ทำให้ฉันเห็นในอีกมุมที่น่ารัก จนทำให้ฉันป้อนเขา กลับตามที่เขาป้อนมา

ยิ่งทำให้รู้ว่าพวกเขาเป็นสามีที่น่ารักของฉันจริงๆ และเราก็บรรเลงเพลงรักให้กันและกันจนอิ่มอกอิ่มใจจนหลับไป ทำให้ฉันมีเวลามาทำอาหารให้พวกเขาทาน และอาบนำ้เหลือแค่รอให้พวกเขาตื่น ซึ่งจะตื่นไม่พร้อมกัน ทำให้ดูแลพวกเขา

ได้ทั่วถึง และก็คงต้องเจอบทรักอีกตามเคย ซึ่งก็เป็นเช่นนั้นพอสมใจพวกเขา เราก็ไปอาบนำ้อีกครั้ง และก็เป็นเช่นเดิม

พวกเขาไม่เหนื่อยกันหรือไงนะ ซึ่งคำตอบก็คือไม่เช่นเดิมแล้วคำ่คืนที่ อยากบอกความในใจก็มาถึงสักทีนะ

"พี่ๆคงอยากรู้ใช่ไหม ว่าเหตุใดเมียคนนี้ถึงยอมตามใจพี่ๆและทำให้พี่ๆมีความสุข ในตลอดวันและต่อๆไป เพราะเมียอยากจะตอบแทนความรัก และเก็บเกี่ยว วันแห่งความสุขไว้ให้มากเท่าที่มากได้ และอยากให้พวกพี่ๆ มีความสุขที่สุดต่อให้ต้องทำในสิ่งที่ไม่เคยทำ แต่ถ้ามันทำให้พี่ๆ มีความสุขเมียยอมทุกอย่าง และอยากอยู่ในอ้อมกอดคนรักให้นานๆ

อยากให้ทุกคนรับรู้ว่า ต่อไปไม่ว่าอะไร จะเกิดขึ้นเมียจะเชื่อมั่นในตัวสามีที่น่ารัก ที่คอยมอบความสุขให้กันและกันเสมอ

อยากทำให้ทุกวันที่อยู่ด้วยกัน มีแต่ความสุขช่วยเมียได้ไหมช่วยกัน เก็บเกียวความสุขไปด้วยกันให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ยินดีช่วยเมีย และทำทุกวันให้มีความสุขแบบนี้ตลอดไปไหมคะ อยากขอบคุณที่รักเมีย ขอโทษที่เห็นแก่ตัว ไม่ยอมให้ใครมาเป็นเมียอีกคนของพี่ๆ แต่ถ้าพี่ๆ เจอคนที่ใช่อีกคน เมียก็ไม่ว่า

อะไรยินดีเต็มใจ ถ้ามันทำให้พี่ๆ มีความสุขเมียยอมทำทุกอย่างเพื่อตอบแทนความรักที่พี่ๆมีให้ และจะยังเเชื่อใจ และรักพี่ๆเช่นเดิม นี้คือความในใจที่อยากบอกพี่ๆ เพื่อวันข้างหน้าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเมียเชื่อใจในตัวสามี ว่ารักเมียคนเดียวตลอดไปคะ"

"ใยเมียพี่ๆ ตรัสเช่นนั่น เจ้าก็รู้ว่าใจพี่ๆ เป็นของเจ้าคนเดียวอีกอย่าง พี่สัญญากับพระบิดาแล้ว ว่าจะมีเจ้าเป็นชายาคนเดียวหากผิดคำพูด พวกพี่ๆก็ต้องสูญเสียเจ้าไป ซึ่งพวกเราไม่ทำแน่เพราะพวกเรารักและอยากให้เจ้าอยู่กับพวกเราตลอดไป"

"ใช่แล้วทุกคนที่นี้ เป็นของเจ้าทั้งตัวและหัวใจคงไม่อาจรักใครได้นอกจากเจ้า ถ้าพวกพี่ๆ มีคนอื่นก็ขอให้รู้ไว้ว่า พวกนาง

จะเป็นแค่คนที่ได้แต่ตัวไป แต่หัวใจพี่อยู่ที่เจ้ายอดรักของพี่ๆ"

"อย่าพูดอีกเลย เรามาสร้างครอบครัว ของเราให้มีความสุขวันนี้พวกเรา จะทำให้เจ้าลืมสิ่งที่พูดมา และให้จำแต่พวกพี่ๆร้องเรียกแต่พวกพี่ๆ อยู่ในอ้อมกอดพี่ๆ ทั้งวันทั้งคืน จะทำให้เจ้ากับพี่มีความสุขตลอดเวลาในห้องของพวกเรา จะไม่มีอะไรมาขัดขวางความรักที่พวกเรา จะมอบให้เจ้า และเจ้าจะเป็นคนเดียวที่ได้

ทุกอย่างจากพวกเราและเราจะเป็นหนึ่งเดียวกันตลอดไป"

"พวกเราจะสืบสานบทเพลงแห่งรัก กับเจ้าจนเจ้าเรียกร้องหาแต่พวกเรา และพวกเราจะเป็นคนมอบความรัก และทุกสิ่งให้เจ้าคนเดียวราชินีของพวกเรา เตรียมใจไว้เลย เราจะช่วยกันสร้างทายาทให้เกิดขึ้นในตัวเจ้า เจ้าจะได้อยู่กับพวกเราตลอดไป"

ทุกคนย่อมคิดว่า การทำให้คนรักมีความสุข แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นทางที่จริงแล้วไม่ใช่เลย มันเป็นการหนีความจริงมากกว่ารู้ไหมสิ่งที่เจ็บปวดที่สุด ของคนที่รับรู้ล่วงรู้ว่าอะไรจะเกิดคือการต้องยอมรับและทำเหมือนไม่รู้ และต้องยิ้มทั้งที่นำ้ตาตกใน ยิ่งใกล้การจากลา ยิ่งเจ็บ ยิ่งใกล้การทดสอบยิ่งขาดใจใครเลยจะเข้าใจจิตใจดวงน้อยที่ต้องแบกรับการสูญเสียการจากลา และยังต้องรักษาใจ ให้เชื่อมั่นในสิ่งที่พวกเขาบอกว่ารัก แต่ฉันจะไม่ให้เขารู้ จะยอมรับและอยู่เคียงข้างเขาทำให้เขามีความสุข จนกว่าความสุขจะเลือนหายไปต่อหน้า นี้คือสิ่งที่ฉันต้องเผชิญในโลกนี้ และต้องจากไปอีกที่เพื่อรักใยรักต้องพรากจากดวงใจ แต่ไม่ว่าเป็นเช่นไร ลูกเชื่อว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้น ลูกจะเรียนรู้ที่จะขอบคุณให้ได้สำหรับทุกกรณีและจะรักษาความเชื่อ จนถึงที่สุด และจะวางใจในพระบิดาที่ทรงทำทุกอย่างเพื่อปกป้องเราทุกคนเสมอ