มหายุทธ์ สะท้านภพ - บทที่ 815
หวูเย๋และ หวูเจิ้งต่างมองไปที่หลัวซิวด้วยสายตาที่สงสัย ต้องการฟังคำอธิบายของเขา
“ค่ายกลพรสวรรค์กล่าวกันว่าไม่มีวิธีแก้ได้ ข้าคิดว่าพวกเจ้าคงเคยได้ยินเรื่องนี้มาแล้ว” หลัวซิวก็รู้เช่นกันว่าหากเขาไม่อธิบาย ก็คงเป็นเรื่องยากที่คนเหล่านี้จะเชื่อเขา
“ถูกต้อง ในเมื่อกล่าวกันว่าไม่มีวิธีแก้ได้ เจ้าจะยืนยันได้อย่างไรว่าตำแหน่งที่เจ้าชี้ในั้นปลอดภัย?” หวูเจิ้งถาม
“เมื่อก่อนตอนที่ข้าเห็นค่ายกลพรสวรรค์ครั้งแรก ข้าก็เห็นด้วยว่าค่ายกลที่เกิดขึ้นตามธรรมชาตินั้นไม่สามารถแก้ได้”
หลัวซิวพูดอย่างช้าๆ “จนกระทั่ง ต่อมา ความรู้ของข้าในด้านค่ายกลค่อยๆ ลึกซึ้งขึ้น และข้าก็ค้นพบว่าไม่ว่าจะเป็นค่ายกลชนิดไหน ต้องใช้ลายค่ายในการทำงาน แค่สามารถสำรวจการทำงานของลายค่ายได้ ก็สามารถทำให้ค่ายกลหยุดทำงานได้”
“วิธีนี้ใช้ได้ผลกับค่ายกลส่วนใหญ่ แต่ลายค่ายของค่ายกลพรสวรรค์ สามารถเปลี่ยนแปลงได้เอง ดังนั้นแม้ว่าข้าจะสามารถหาวิธีการทำงานของลายค่ายได้ ข้าก็สามารถทำให้หยุดนิ่งได้ไม่เกินสองลมหายใจเท่านั้น เพราะหลังจากสองลมหายใจ ลายค่ายของค่ายกลพรสวรรค์จะเปลี่ยนไป ทำให้เกิดวิธีการทำงานอีกแบบหนึ่ง”
ถังอันทั้งสีคนต่างไม่ใช่นักค่ายกล แต่ผลการฝึกตนของพวกเขามาถึงแดนนี้แล้ว ไม่ว่าน้อยหรือมากก็ค่อนข้างคุ้นเคยกับทฤษฎีธรรมดาของค่ายกลอยู่บ้าง และยังสามารถสร้างค่ายกลแบบง่ายๆ บางอย่างได้
พวกเขารู้สึกว่าสิ่งที่หลัวซิวพูดนั้นสมเหตุสมผลมาก แต่พวกเขาทั้งหมดฟังแล้วงุงงงไม่ค่อยเข้าใจเพราะข้าในนี้เกี่ยวข้องกับความเชี่ยวชาญบางอย่าง
“นี่เป็นทางเดียวที่จะเข้าไปได้ ไม่ว่าจะอยากเชื่อข้าหรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับพวกเจ้า” หลัวซิวพูดเรียบ ๆ
ทันทีที่คำกล่าวนี้ออกมา สีหน้าของ ถังอันและคนอื่นๆ ก็เปลี่ยนไป เพราะหลัวซิวพูดอย่างตรงไปตรงมาแล้ว
แต่ก็ไม่มีใครรู้สึกเขินอายเพราะว่ามันเป็นเรื่องเกี่ยวกับชีวิตของพวกเขาเอง
“ศิษย์พี่ทั้งสอง ควรทำอย่างไรดี? จะเชื่อเขาหรือไม่?” ถังอันสำนึกส่งเสียงไปยังหวูเจิ้งและหวูเย๋
“ข้ารู้สึกว่าคนผู้นี้ไม่น่าเชื่อถือ เมื่อครู่นี้เขาเดินไปยังพื้นที่ที่ห่างจากต้นทิพย์แท้ห้าสิบเมตร การโจมตีของค่ายสังหารอัสนีเพลิงเทียบได้เจ้ายุทธจักรขั้นปลายแล้ว เหตุผลที่เขาถอยกลับมา อาจเป็นเพราะว่าหากเขาเดินไปข้างหน้าต่อจะไม่สามารถต้านทานได้”
“และระดับค่ายกลที่คนผู้นี้แสดงให้เห็นก่อนหน้านี้เป็นเพียงขั้น 8 เท่านั้น จะสามารถทำให้ค่ายกลพรสวรรค์ขั้น 8 หยุดทำงานได้อย่างไร? อย่างน้อยปรมาจารย์ค่ายกลระดับเจ้ายุทธจักรขั้น 9 ถึงจะสามารถทำได้”
การวิเคราะห์ของ หวูเจิ้งทำให้ ถังอันตัดสินใจได้ยากขึ้น
“ให้คนผู้นี้ลองไปดูก่อนดีกว่า ถ้าเขาไม่กล้า แสดงว่าเขาโกหกพวกเรา” เสียงของ หวูเย๋เย็นชา เห็นได้ชัดว่าเขาก็ไม่เชื่อหลัวซิว และถึงขั้นที่จะฆ่าเขาด้วยซ้ำ
“ศิษย์พี่พูดถูก ให้เขาลองดู ถ้าเขาสามารถเดินไปถึงระยะห่างจากต้นทิพย์แท้ได้สองเมตร แสดงว่าวิธีการของเขาเป็นไปได้ ถ้าไม่ ก็หมายความว่าเขาต้องการทำร้ายพวกเรา และพวกเราจะไม่เกรงใจกับเขาต่อไป”หวูเจิ้งเห็นด้วย
เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ ถังอันก็ได้ตัดสินใจในใจ
“พวกเจ้าต้องการให้ข้าลองเดินไปครั้งหนึ่ง?” หลัวซิวหรี่ตาลง สายตามองไปยัง ถังอันและคนอื่นๆ
แม้ว่าเขาจะรู้แล้วว่าคนพวกนี้จะไม่เชื่อเขาง่ายๆ แต่เขาก็อารมณ์เสียมากเมื่อถูกสงสัย
“เพราะนี่สำคัญถึงชีวิตของพวกข้า หวังว่าศิษย์พี่หลัวจะเข้าใจ” ถังอันก้าวไปข้างหน้าและกล่าว
หลัวซิวโบกมืออย่างไม่แยแส “เจ้าพูดสิ่งเหล่านี้กับข้าไม่มีความหมายอะไร ข้าเดินไปเองก็ได้ แต่เรื่องบางอย่าง ข้าต้องพูดให้ชัดเจนก่อนล่วงหน้า”
“ศิษย์พี่หลัว กรุณาพูด”