มหาจอมเวทย์ผู้กลับมาอีกครั้งหลัง 4000 ปี The Great Mage Returns After 4000 Years - ตอนที่ 51 การติดต่อ (2)

เฟรย์ใช้เวลาอ่านหนังสือกริมโมสหรือไม่ก็ซ้อมกับเลียมสันเพื่อฆ่าเวลา

ในวันแรกของสัปดาห์ถัดไป คามิลล์ได้กลับจากการเดินทางไปยังฐานลับของไพลส์ฟาวเดอร์อาร์เมลท์แต่เธอไม่ได้กลับมาคนเดียว

เธอกลับมาพร้อมกับเพื่อนใหม่ถึงสองคน

หนึ่งในนั้นคือชายวัยกลางคนที่ดูเคร่งขรึมด้วยเสื้อคลุมสีดำบริสุทธิ์ซึ่งเปล่งประกายออร่าที่ทรงพลังมาก

อย่างไรก็ตามเฟรย์ได้เปลียนความสนใจของเขาเมื่อเขาเห็นคนที่มาด้วยกันกับเขา

“ …”

“ …”

ชายอีกคนก็จ้องมองเฟรย์เช่นกัน

ผมสีเทาตาที่ลึกและมีสีหน้าที่เย็นชา

คงไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะบอกว่าเขาเหมือนกำลังส่องกระจก

เฟรย์ไม่ได้หลีกเลี่ยงการจ้องมองของผู้ชายคนนั้น

ผู้ชายคนนั้นเปิดปากพูดก่อน

“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ”

เฟรย์พยักหน้าและตอบกลับ

“ไม่ได้เจอกันนานจริงๆ”

เพื่อนอีกคนของคามิลล์ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากไฮนซ์เบลคลูกชายคนที่สองของตระกูลเบลค

* * *

“ พวกคุณรู้จักกันหรอ?”

“ เค้าเป็นน้องชายของผมเอง”

“ฮะ?”

ชายวัยกลางคนข้างๆเขามองไปที่เฟรย์ด้วยท่าทางเย็นชา

และมันเป็นการกระทำที่หยาบคายมากกับคนที่เขาเพิ่งได้พบ อันที่จริงมันทำให้เฟรย์รู้สึกอึดอัด

ตอนนั้นเองที่คามิลล์เดินเข้ามาข้างๆเขาและกระซิบข้างหู

“ ชายคนนี้คือดูเกนจาร์ เขาเป็นฟอร์สออเนอจากไพลส์ฟาวเดอร์อาร์เมลท์ เขาค่อนข้างเจ้าอารมณ์ดังนั้นได้โปรดระวังตัวด้วย”

จากนั้นเธอก็พูดต่อด้วยสีหน้าประหลาดใจเล็กน้อย

“ ฉันไม่รู้มาก่อนเลยนะว่าไฮนซ์จะเป็นพี่ชายของคุณ”

“คุณรู้จักกับเขาด้วยหรือคามิลล์?”

“ ไม่มีทางที่ฉันจะไม่รู้จักฟอร์สออเนอจากสโตรว์เน็คลิซ อีกอย่างเขาเป็นคนดังเอามากๆ แม้แต่เซอร์เคิลเล็กๆอย่างที่เราก็ยังเคยได้ยินชื่อของเขา”

สายตาของเฟรย์ได้ปะทะกับไฮนซ์อีกครั้ง

แววตาและสีหน้าของเขาไม่มีอารมณ์ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะเดาว่าเฟรย์กำลังคิดอะไรอยู่

“ เอาละเรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า”

ดูเกนจาร์พูดกับเฟรย์ด้วยน้ำเสียงที่แหลมคม น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความหยิ่งยโส

“ อธิบายสถานการณ์โดยละเอียดด้วย ”

“ …”

มันเป็นทัศนคติที่ต่ำมาก

เฟรย์อ้าปากค้างโดยไม่แสดงสีหน้าใด ๆ

“ ลุคส์รองหัวหน้าหอคอยที่ 3 ทรยศต่อเหล่ามนุษยชาติ เขากลายเป็นอัครสาวกและในระหว่างการปราบเขา มิเคลหัวหน้าชั้นก็ได้เสียชีวิต”

“ ฉันรู้อยู่แล้ว ไอ้โง่แกไม่เข้าใจคำพูดของฉันเหรอ? ฉันกำลังบอกให้แกอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดโดยละเอียด!”

ใบหน้าของเลียมสันกระตุก เฟรย์เป็นคนที่เขาให้การยอมรับและนับถือ

ตอนที่เขาออกจากป่ามา เขาไม่ได้คาดหวังว่าวันหนึ่งเขาจะมีมิตรภาพที่แน่นแฟ้นกับมนุษย์คนใดคนหนึ่ง แต่เฟรย์นั้นแตกต่างออกไป

ด้วยพลังและความสามารถที่เขาแสดงให้เห็น เฟรย์เป็นคนที่สมควรได้รับความเคารพอย่างแท้จริงแม้ว่าจะต้องปีนข้ามกำแพงเผ่าพันธุ์

แต่เมื่อไอ้แก่ที่โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้พูดจาไม่ดีใส่เขามันทำให้เลียมสันรู้สึกอึดอัดมาก

และถ้าไอ้แก่นี่รู้อะไรเกี่ยวกับเฟรย์ละก็ เขาจะไม่มีวันทำตัวแบบนั้นแน่

“ ผมยังไม่ได้เป็นสมาชิกของเซอร์เคิลใดๆเลย ”

“ แกกำลังพูดถึงเรื่องอะไร?”

ดูเกนจาร์มีสีหน้าหงุดหงิดราวกับว่าเขาไม่คาดหวังว่าเฟรย์จะเถียงเขากลับ

“ ผมกำลังบอกให้คุณให้หยุดพูดกับผมแบบนั่น ผมไม่ใช่ผู้ใต้บังคับบัญชาของคุณ”

“ …!”

จากคำพูดของเฟรย์ดวงตาของคามิลล์เบิกกว้างขึ้นและไฮนซ์ก็เลิกคิ้วอย่างช่วยไม่ได้

ส่วนเลียมสันนั้นระเบิดเสียงหัวเราะออกมา

แต่ดูเกนจาร์กลับเป็นคนที่เสียหน้ามากที่สุด

“ ไอ้เจ้านี่แก…แกมันคนที่ไม่รู้จักที่สูงต่ำ!”

เคราของดูเกนจาร์สั่นและมานาก็เริ่มหมุนวนไปรอบๆร่างกายของเขา

เมื่อเห็นเช่นนี้ใบหน้าของเฟรย์ก็เต็มไปด้วยคำสบประมาท

เขาไม่ชอบความเย่อหยิ่งเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แต่เมื่อเขาเห็นดูเกนจาร์ได้ระบายความโกรธของเขาออกมาเพราะเขาไม่สามารถยอมรับความอัปยศอดสูได้ เขาก็รู้สึกว่ามันน่าสมเพชจริงๆ

เนื่องจากเขาเป็นฟอร์สออเนอนั่นหมายความว่าอย่างน้อยเขาก็อยู่ในระดับ 7 ดาว แต่เฟรย์ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าคนๆนั้นอ่อนแอมาก

‘ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าไอ้ขยะนี้เป็นผู้บริหารของเซอร์เคิล’

เขารู้สึกผิดหวังในเซอร์เคิล ไม่สิ ผิดหวังกับไพลส์ฟาวเดอร์อาร์เมลท์

“ ออเนอดูเกนจาร์ให้ผมคุยกับเขาดีกว่า ผมจะอธิบายสถานการณ์โดยละเอียดให้คุณทราบในภายหลัง”

ไฮนซ์แซรก

เขาก้าวไปข้างหน้าด้วยใบหน้าที่ไร้ความรู้สึก แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ความโกรธของดูเกนจาร์สงบลงเลย

“ คุณเข้าข้างเขาเพราะเขาเป็นน้องชายของคุณหรือเปล่า? คุณคิดว่าฉันจะทนกับความหยาบคายของเขาได้จริงหรือ?”

“เอาน่าเขายังเด็กอยู่ ผมหวังว่าคุณจะเข้าใจ “

“ ฉันไม่อดทนต่อความอัปยศอดสู! ถอยออกไป!”

“ เหอะ… ”

ไฮนซ์ถอนหายใจและส่งสายตาที่รำคาญไปที่ดูเกนจาร์

จากนั้นดูเกนจาร์ก็ตัวสั่น

“ ผมจะให้น้องชายของผมอธิบายสถานการณ์ให้ผมฟัง คุณอยากให้ผมพูดซ้ำอีกครั้งมั้ย? ออเนอดูเกนจาร์! ”

ในขณะนั้นดูเกนจาร์ปิดปากของเขา ไม่มีคำพูดใดๆออกมา

เฟรย์มองเห็นประกายแห่งความกลัวในดวงตาของเขา

“ …งั้นเชิญเลยออเนอไฮนซ์”

“ขอบคุณ”

ไฮนซ์พยักหน้าอย่างนิ่งก่อนจะหันกลับไปมองเฟรย์

“ พอจะมีที่ให้เราสองคนได้คุยกันมั้ย? ”

“ …เราไปที่ห้องของฉันก็ได้”

เฟรย์ลุกขึ้นจากที่นั่งขณะที่สงสัยว่าไฮนซ์กำลังคิดอะไรอยู่

แต่เขาก็ยินดีที่จะได้มีโอกาสพูดคุยกันตามลำพัง

จากนั้นทั้งสองก็มุ่งหน้าไปที่ห้องของเฟรย์

หลังปิดประตูเฟรย์นั่งลงบนเตียง ไฮนซ์ยื่นอยู่ข้างประตูและสังเกตเฟรย์สักครู่ก่อนจะพูด

“ ฉันได้ยินมาว่าออเนอลุคส์หักหลังเรา คามิลล์ได้ส่งรายงานให้เราแล้ว แต่พี่ต้องรบกวนน้องให้ช่วยอธิบายอีกครั้งได้มั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น?”

“ เข้าใจแล้ว”

เฟรย์อธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างละเอียดที่สุดเท่าที่จะทำได้

ในขณะที่ฟังเรื่องราวการแสดงออกของ ไฮนซ์ไม่ได้เปลี่ยนไปมากนัก

‘ฉันไม่คิดว่าไฮนซ์เป็นคนแบบนี้’

เขารู้สึกเหมือนเป็นคนที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับไฮนซ์ที่เคยกลั่นแกล้งเฟรย์

เขาเปลี่ยนไปในช่วงหลายปีที่ผ่านมาหรือเปล่า?

มีความเป็นไปได้ในเรื่องนี้ แต่เฟรย์ก็รู้สึกว่าผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้คือตัวตนของไฮนซ์เบลคที่แท้จริง

ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงปฏิบัติกับเฟรย์แบบนั้น?

“ …นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น”

ในที่สุดไฮนซ์ก็แสดงปฏิกิริยาเมื่อเขาได้ยินว่าเฟรย์ไปถึงระดับ 7 ดาวแล้ว

อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้ขัดจังหวะเฟรย์และเขาไม่โต้ตอบอย่างรุนแรงกับข้อมูลที่ได้รับ

“ แล้วคริสตัลของอัครสาวกล่ะ?”

“ ฝากไว้ให้นักเล่นแร่แปรธาตุที่รู้จักแล้วละ”

“ นั่นเป็นไอเทมที่จัดการได้ยากมากเลยนะ”

“ ศาสตราจารย์อเดเลียเป็นคนที่มีความรู้มากในการเล่นแร่แปรธาตุและเธอน่าจะจัดการกับมันได้”

“ …ดูเหมือนว่าเธอจะอยู่ในหอคอยเวทมนตร์ที่ 3 ด้วย”

เมื่อเขาคิดเรื่องนี้อเดเลียเคยบอกใบ้ว่าเธอรู้จักกับไฮนซ์

พวกเขามีความสัมพันธ์อะไรกัน?

ไฮนซ์มองเฟรย์ด้วยสายตากลวง ๆ

“ คริสตัลเป็นของนาย นายเป็นคนที่ปราบเขาได้มันจึงเป็นรางวัลของนาย อเดเลียจะสามารถนำไปทำเป็นยาอายุวัฒนะได้ แม้ว่าข่าวลือเกี่ยวกับนายจะยังไม่แพร่ไปมากนัก… แต่เซอร์เคิลใหญ่ๆก็จับตาดูความเคลื่อนไหวของนายอยู่แล้ว รวมถึงบิ๊กทรีด้วย”

“ …?”

“ พี่อยากจะบอกว่า ‘อย่าดืมยาอายุวัฒนะที่ทำจากคริสตัลดีกว่า’ แต่นายก็คงจะไม่ฟังพี่แม้ว่าพี่จะเตือนก็เถอะ แต่นายจะต้องเตรียมพร้อมสำหรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นหลังจากที่นายดื่มมัน”

เฟรย์ไม่รู้ว่าเขาพูดถึงอะไรและแทนที่จะตอบคำถามไฮนซ์กลับถอนหายใจ

“ นายเปลี่ยนไปมาก นายคงจะตื่นขึ้นแล้ว ใช่…ยังไงซะนายก็มีเลือดของตระกูลเบลคอยู่ในตัวนาย แต่อย่าทำอะไรบุ่มบ่าม ดูเกนจาร์เขาอาจจะดูเป็นคนไม่ดีแต่ตำแหน่งของเขาในเซอร์เคิลนั้นไม่สามารถมองข้ามได้เลย การเพิ่มความมั่นใจก็เป็นเรื่องที่ดีแต่บางครั้งนายก็ต้องเผชิญหน้ากับความเป็นจริง”

คราวนี้ไฮนซ์ให้ความรู้สึกแปลกๆ มันเหมือนกับว่าเขาอยากจะคุยและกำลังให้คำแนะนำดีๆแก่น้องชายจริงๆ

ถ้า ‘เฟรย์คนเด่า’ เป็นคนที่ได้ยินสิ่งนี้เขาอาจคงจะเสียอารมณ์

“ อีกไม่นานคนใช้จากตระกูลจะมาหานาย พวกเขาจะบอกให้นายกลับไปที่บ้าน”

แต่สีหน้าและน้ำเสียงของเขาไม่เปลี่ยนแปลง

“ ปฏิเสธพวกเขาซะ การไปที่คฤหาสน์ของตระกูลเบลคนั้นอันตรายมากในตอนนี้ นายคงเคยได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับพ่อของเราจากออเนอเชพเพิร์ดแล้วใช่มั้ย?”

” นายกำลังทำอะไรอยู่นะ?”

ไฮนซ์ไม่แปลกใจกับคำถามที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน อันที่จริงดูเหมือนว่าเขาคาดหวังไว้แล้ว

ดวงตาของพวกเขาสบกันอีกครั้ง

“ ฉันไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆนายถึงทำตัวเป็นพี่ชายแสนดีซะงั้น พยายามชดใช้สิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตหรือ?”

เฟรย์ไม่คิดว่าเขาสมควรได้รับการให้อภัย

ลูกชายคนที่สามของตระกูลเบลคตายไปแล้วและชายที่อยู่ตรงหน้าเขาก็เป็นหนึ่งในสาเหตุของการตายนั้น

นั่นคือเหตุผลที่เขาสามารถกลายมาเป็นเฟรย์ได้

ในสายตาของเขาพฤติกรรมในปัจจุบันของไฮนซ์คือการเสแสร้ง ในความเป็นจริงมันทำให้เฟรย์รู้สึกคลื่นไส้ที่ดูเขาจู่ๆแสร้งทำเป็นคนดี

ไม่ว่าสาเหตุของการกระทำของไฮนซ์จะเป็นอย่างไรความจริงที่ว่าเขาเป็นหนึ่งในบุคคลที่ขับไล่ให้ ‘เฟรย์’ ฆ่าตัวตายยังคงไม่เปลี่ยนแปลง

“ การไถ่โทษนะหรือ? ฉันไม่ต้องการอะไรอย่างนั้น ฉันยังไม่เคยไตร่ตรองถึงสิ่งที่ฉันทำกับนายเลย มันก็แค่นั้นเอง”

แววตาของไฮนซ์เปลี่ยนไปเป็นครั้งแรก

“ จริงๆแล้วฉันไม่เคยอยากให้นายได้เรียนเวทมนตร์เลยด้วยซ้ำ”

“ …”

“ นอกจากนี้นายไม่ควรเชื่อใจคนที่อยู่ในเซอร์เคิลมากจนเกินไป”

“ทำไมละ?”

“ นายจะเจอคำตอบนั้นเองในไม่ช้า”

ด้วยคำพูดเหล่านั้นไฮนซ์ก็เดินออกจากห้องไป

เฟรย์ไม่ได้พยายามหยุดเขา

‘สายเลือดของตระกูลเบลค’

ดวงตาของเฟรย์เย็นชา ในขณะนั้นเขาเริ่มแน่ใจแล้วว่า

ไม่ช้าก็เร็ว จะมีวันที่เขาจะต้องกลับไปที่ตระกูลเบลค