มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 540

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 540

ขณะที่พวกเขากำลังเยาะเย้ยเจอรัลด์กันอยู่ ทันใดนั้นพวกเขาก็หยุดพูดกัน จากนั้นพวกเขาก็มองออกไปด้านนอกด้วยความตกใจ

รอมอเตอร์ไซค์ยามาฮ่าสองคันจอดอยู่ที่ร้านอาหาร มีผู้ชายสามคนและผู้หญิงหนึ่งคนที่ลงมาจากรถมอเตอร์ไซค์

ดูเหมือนว่าพวกเขาจะมาทานอาหารในร้านโดมิโน่เหมือนกัน

“บ้าจริง! ซาบริน่า ดูสิ! นั่นคือยัยตัวแสบ ลิลี่!”

“แม่ง! เมื่อพวกเราเรียนในโรงเรียนมัธยมต้น ยัยนั่นมีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีกับเธอหนิ และช่างน่าบังเอิญอะไรอย่างงั้นที่เธอทั้งคู่ยังได้เรียนในมหาวิทยาลัยเดียวกันหลังจากนั้นอีกด้วย เธอยังทุบตียัยนั่นเมื่อสักพักมานี้อีกด้วยซ้ำ เธอจะทำยังไงถ้ายัยนั่นมาเห็นเธอในภายหลังล่ะ?”

“โอ้ ให้ตาย ไอ้คนสูง ๆ นั่นคือแฟนของเธอ และเขาเป็นนักเลง เขาค่อนข้างมีอิทธิพลแถว ๆ นี้นะ บรี เร็วเข้าไปซ่อนตัวจากเธอซะ!”

สภาพหยิ่งยโสของพวกเขาเปลี่ยนเป็นกระวนกระวายใจขึ้นมาทันที

ซาบริน่าพูดเยาะเย้ย “ทำไมฉันต้องไปซ่อนจากเธอด้วยล่ะ? ฉันไม่ต้องกลัวเธอ ฉันไม่คิดว่าเธอจะกล้าทำอะไรฉันนะ!”

ในขณะนั้น ซาบริน่าไม่มีเวลาที่จะสนใจเกี่ยวกับเจอรัลด์อีกต่อไป เธอเอามือกอดอกไว้ อย่างเย่อหยิ่ง และถลึงตามองไปที่ลิลี่ ที่เพิ่งจะเข้ามาในร้าน

“ซาบริน่ามีเรื่องไม่พอใจกับผู้หญิงคนนั้นใช่ไหม?”

‘อู้วว…ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังจะต่อสู้กันนะ แล้วเขามาอ้อยอิ่งทำอะไรที่นี่ล่ะ…ความรู้สึกนี้ช่างอักอ่วนเสียจริง’ เจอรัลด์ต้องการจะจากไป

“ให้ตาย! แหม แหม ดูเหมือนว่าศัตรูจะถูกลิขิตไว้ให้บังเอิญมาพบกันและกันอย่างแน่นอน ซาบริน่า แปลกใจที่เห็นเธออยู่ที่นี่เหมือนกันนะ!”

ในแวบแรก ลิลี่เห็นซาบริน่าทันที และเชิญให้ออกมาต่อสู้อย่างอิ่มอกอิ่มใจ

“แฟลงคลิน นี่คือผู้หญิงที่ฉันเล่าให้นายฟังไง อยากจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในมหาวิทยาลัยไหม? แค่เพราะมีผู้ชายคนหนึ่งที่ชอบเธอและอยู่ข้างเธอ เธอก็ตบหน้าฉันเมื่อฉันทะเลาะกับเธอน่ะ!”

ลิลี่พูดโพล่งรายละเอียดของเหตุการณ์ในอดีต ที่นั่นออกมา

ซาบริน่าไม่ได้ยอมจำนนเหมือนกัน ทันทีที่เธอเห็นลิลี่ ความโกรธของเธอก็เพิ่มมากขึ้น

ไม่นานนักก่อนที่พวกเธอจะกล่าวโจมตีกันและกันแล้ว

เจอรัลด์เพียงแค่ฟังการวิวาทกันของพวกเธอจากด้านข้าง

เขาสังเกตได้คร่าว ๆ ว่าพวกเธอเคยมีความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างดีต่อกันในโรงเรียนมัธยมต้น แต่อย่างไรก็ตาม พวกเธอตกหลุมรักชายหนุ่มคนเดียวกันในเวลาเดียวกัน ที่เป็นเพื่อนร่วมชั้นของพวกเธอในตอนนั้น

ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในช่วงสมัยมัธยมต้นของพวกเธอ และทุกคนก็อยู่ในระยะช่วงวัยต่อต้าน ถ้าพวกเธอจะแข่งขันกันในเรื่องแฟนหนุ่มสักคน พวกสาว ๆ จึงดุร้ายกว่ามาก

ซาบริน่าเป็นลูกสาวของครู ดังนั้นเธอจึงค่อนข้างมีชื่อเสียงในตอนนั้น เธอไม่ใช่คนที่ไม่เคยซนที่เป็นแบบอย่างแบบนั้น ดังนั้นเธอจึงทำให้ตัวเองเป็นที่ยอมรับ โดยการมีเพื่อนมากมายที่เธอปฏิบัติด้วยเหมือนพี่น้องของตัวเอง

ในเวลาเดียวกันนั้น ลิลี่ก็รู้จักรุ่นพี่ผู้หญิงมากมายจากสังคมเช่นกัน

ดังนั้นเพื่อนที่ดีที่สุดจึงกลายมาเป็นศัตรูกันในท้ายที่สุด และพวกเธอก็ยังทำการนัดต่อสู้กันในแพลตฟอร์มการถ่ายทอดสดบนอินเทอร์เน็ตอีกด้วยซ้ำ

ตั้งแต่นั้นมา พวกเธอจึงมีความขุ่นเคืองใจต่อกันและกันอยู่ลึก ๆ

มันเป็นแบบนั้นจนกระทั่งพวกเขาเข้ามหาวิทยาลัย มีทายาทร่ำรวยที่ค่อนข้างมีอำนาจและมีอิทธิพลที่พยายามจะได้รับความรักจากซาบริน่าในตอนนั้น

ซาบริน่าก็เริ่มจะหาเรื่องลิลี่และตบตีเธอ เธอมักจะกลั่นแกล้งลิลี่อยู่เสมอ

จากนั้นพวกเธอก็กลับมาบ้านในช่วงหยุดพักร้อนกัน ลิลี่จึงต้องการจะแก้แค้นกับซาบริน่า

“ไม่ต้องห่วง ลิลี่ เธอคือผู้หญิงที่เธอพูดถึงมาตลอดใช่ไหม? เอาเลยตบหน้าเธอเดี๋ยวนี้ ฉันแค่อยากจะเห็นว่าใครจะกล้าลงมือ! ฉันแฟลงคลิน ล็อควูด ฉันมั่นใจว่าเธอเคยได้ยินเกี่ยวกับฉัน ใช่ไหม?”

แฟลงคลินเผยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยการคุกคาม

นักเลงสามคนนี้อายุน้อยกว่าเจอรัลด์ประมาณสามปี นอกจากนี้ ทรงผมของพวกเขาและวิธีที่พวกเขาแต่งตัวก็ค่อนข้างโดดเด่นไม่น้อย พูดง่าย ๆ พวกเขาดูเหมือนราวกับว่าพวกเขาไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของบรรทัดฐานทางสังคม

แต่พวกเขาผอมกันมาก

เจอรัลด์ไม่อยากจะยุ่งในเรื่องเช่นนี้ ซึ่งเกี่ยวข้องกับกลุ่มหนุ่มสาวที่โง่เขลาเหล่านี้

ดังนั้นเขาจึงกำลังจะจากไปเร็ว ๆ นี้

“ให้ฉันบอกเธอนะ ฉันจะเรียกจิมมี่มาที่นี่แน่ถ้าเธอกล้ามาตีฉัน!”

ซาบริน่าพูดเสียงแหลม

เธอสังเกตเห็นว่าเจอรัลด์กำลังจะจากไป และสบถด่าออกมาอีกครั้ง

“โธ่เว้ย เจอรัลด์ นายไม่เคยล้มเหลวที่จะทำให้ฉันแปลกใจเลยนะ ฉันไม่กลัวแม้ว่าฉันเป็นผู้หญิงก็ตาม นายกลัวอะไร ห๊ะ? พวกเขาต้องการจะทุบตีฉันต่างหาก ขี้ขลาดอะไรอย่างงี้!” เธอหน้าบึ้งและเยาะเย้ยเขา

“ฉันมีธุระอื่นบางอย่างให้จัดการ ฉันไม่มีเวลามาเล่นกับเธอ ใครเป็นคนขี้ขลาดที่นี่กัน? ฉันแค่เลือกที่จะไม่ยุ่งกับเรื่องนี้” เขาโต้กลับ และเดินจากไปต่อไป

“ก็ได้! เชิญและโทรเรียกเขามาที่นี่ เพื่อที่ฉันจะได้ดูหน้าเขาให้ดี ๆ ให้ฉันบอกเธอนะ พี่ชายของฉันเป็นนักเลงตัวใหญ่ในเมย์เบอร์นี่เหมือนกัน เขาชื่อเยล มาสิถ้าเธอกล้า ฉันไม่กลัวเธอหรอก! นอกจากนี้ ถ้ามันไม่เกี่ยวกับพวกเธอ ก็ไสหัวไปจากที่นี่กันซะ!” แฟลงคลินยิ้มอย่างเย็นชา และตอบกลับ

เจอรัลด์มาถึงประตูแล้วตอนนี้ ทันทีที่เขาได้ยินชื่อนี้ เขาก็หยุดอยู่ระหว่างทาง และแข็งทื่อขึ้นมา รู้สึกตกตะลึง

จากนั้นเขาก็เอามือหนึ่งล้วงกระเป๋ากางเกงของเขา และเดินกลับไปหาพวกเขา

เขาแตะไหล่ของแฟลงคลินเบา ๆ “น้องชาย ที่นายพูดเมื่อกี้ พี่ชายของนายคือใครนะ?”