มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน (เฉินเกอรีรัน) - บทที่ 343

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 343

ในขณะนั้น เจ้าหน้าที่ตำรวจหลายคนก็เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับคนที่ชี้มาที่พวกเขาในตอนแรก

“นั่นคือพวกเขา!”

เสียงโกรธเคืองดังมาจากคนที่มีผ้าก๊อซสีขาวพันรอบศีรษะเอาไว้ ขณะที่เขาเดินเข้ามาใกล้ ในที่สุดคนในกลุ่มก็สามารถรู้ได้ว่าคนที่ชี้ไปที่เฮเวิร์ดเป็นใคร

‘ชื่อของเขาคือเมอร์ฟี ใช่มั้ย?’ เจอรัลด์คิดกับตัวเอง

สถานการณ์ค่อนข้างชัดเจน หลังจากเฮเวิร์ดทำร้ายเมอร์ฟีเมอร์ฟีไป เมอร์ฟีต้องโทรแจ้งตำรวจหลังจากเขาได้รับการรักษาอาการบาดเจ็บ ดูเหมือนว่าตำรวจจัดการติดตามพวกเขามาที่นี่ได้ผ่านการช่วยเหลือของกล้องวงจรปิดบนย่านการค้าเมย์เบอร์รี่

หากนั่นยังไม่พอ เฮเวิร์ดเองก็ได้จองโต๊ะที่ร้านอาหารใกล้ย่านการค้าเมย์เบอร์รี่ภายใต้ชื่อของเขาอีกด้วยเช่นกัน

“เอาล่ะถ้างั้น พวกเราจะต้องขอให้พวกคุณทุกคนมากับเราด้วย!” เจ้าหน้าที่ตำรวจคนหนึ่งพูดขึ้นมาอย่างเย็นชา

ทั้งเฮเวิร์ดและชารอนเริ่มตื่นตระหนก

แม้ว่าเฮเวิร์ดจะรู้สึกเหนือกว่าเมื่อไม่กี่วินาทีที่ผ่านมา แต่การกระทำของเขานั้นกลับมาเล่นงานเขาเอง ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็ได้ทุบทำแจกันใส่หัวของเมอร์ฟีก่อนหน้านี้

แม้ว่าเขาจะดูวิตกกังวลอย่างเห็นได้ชัด แต่การตอบสนองถัดไปของเขานั้นไม่เกรงกลัวเลย “ได้เลยครับ ไปกันเถอะ! ฉันจะได้รับการปล่อยตัวหลังจากนั้นอีกสองชั่วโมงถัดไปอยู่ดี!”

“โอ้ สองชั่วโมงที่นายว่า! หลังจากที่นายกล้ามาทุบตีน้องชายของฉันงั้นเหรอ? ฉันอยากเห็นนายลองดู!” น้ำเสียงที่เยือกเย็นและเย่อหยิ่งกล่าวขึ้นมา

ไม่นานนักผู้หญิงคนหนึ่งก็เริ่มเดินมาข้างหน้า เธอมายืนอยู่ข้างเมอร์ฟี

“พี่ครับ! นั่นคือเด็กที่ทำร้ายผม!” เมอร์ฟีพูดขณะที่เขาชี้ไปที่เฮเวิร์ด

“อย่าต้องกังวลไปเลย ฉันได้อธิบายเรื่องนี้กับสารวัตรแล้ว! เขาจะให้ความยุติธรรมในนามของนายอย่างแน่นอน!” ผู้หญิงคนนั้นตอบ

การที่สามารถพูดประโยคนั้นออกมาอย่างเดียวได้ ก็พิสูจน์แล้วว่าครอบครัวของเมอร์ฟีมีเส้นสายที่ดีพอที่จะพลิกสถานการณ์จากเรื่องธรรมดาให้กลายเป็นเรื่องที่ค่อนข้างยุ่งยากได้

เฮเวิร์ดยิ่งเริ่มรู้สึกประหม่ามากขึ้นในตอนนี้

ชารอนก็ไม่คาดคิดว่าเมอร์ฟีจะมีพี่สาวที่ทรงอำนาจเช่นนี้อีกด้วยเช่นกัน

ขณะที่ผู้หญิงคนนั้นเลื่อนสายตาที่เย็นชาของเธอจากเฮเวิร์ดไปมองคนอื่น ๆ ที่นั่งร่วมโต๊ะเดียวกัน เธอก็อดไม่ได้ที่จะยกหัวคิ้วขึ้นด้วยความประหลาดใจ

“เจอรัลด์เหรอ? นายมาทำอะไรที่นี่?”

เจอรัลด์กำลังยุ่งอยู่กับการกินแต่เมื่อเขาได้ยินชื่อของเขาและเสียงที่คุ้นเคย เขาจึงเงยหน้าขึ้นมอง แม้แต่เขาก็รู้สึกประหลาดใจ

ผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก ไซลีน่า ลูกพี่ลูกน้องของนาโอมิ เขาไม่คาดคิดจริง ๆ ว่าเมอร์ฟีจะเกี่ยวข้องกับเธอด้วยเช่นกัน

เจอรัลด์รู้ดีว่าไซลีน่าไม่มีน้องชาย

ให้ตายเถอะ! กับเธอในสถานการณ์นี้ จะไม่มีบุคคลภายนอกในความขัดแย้งนี้เลย ฝั่งหนึ่งเป็นเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายของเขา ในขณะที่อีกฝั่งหนึ่งเป็นญาติและเพื่อนของนาโอมิ

เจอรัลด์ทำอะไรไม่ได้นอกจากหัวเราะขบขันแกมเหน็บแนมให้กับความน่าตลกของสถานการณ์นี้

“อย่าสนใจผมเลย พวกเราแค่ทานอาหารด้วยกัน!”

“ฮึ่ม! งั้นจริง ๆ แล้วนายกำลังทานอาหารอย่างมีความสุขกับคนที่ทำร้ายน้องชายของฉันงั้นเหรอ? และแน่นอนไอ้งั่งที่น่าสมเพชอย่างนายก็เกี่ยวข้องในเรื่องนี้เช่นกัน! เมื่อคิดว่าที่ผ่านมาฉันดูแลนายเป็นอย่างดีขนาดนั้นแล้ว!” ไซลีน่าตอบอย่างเย็นชา

พูดตามตรง นับตั้งแต่ที่ไซลีน่าและนาโอมิได้เชิญเจอรัลด์และคนอื่น ๆ มาทานอาหารในตอนนั้น เธอก็ไม่พอใจอย่างมากกับเขาที่หนีไปก่อนที่อาหารจะจบลงด้วยซ้ำ

สิ่งที่น่าอับอายก็คือ ตอนแรกเธอได้วางแผนให้เพื่อนร่วมชั้นแสดงท่าทางที่น่าประทับใจและแสดงอำนาจของพวกเขาให้เพื่อนร่วมชั้นของนาโอมิเห็น แต่เธอก็ยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ในวันนั้น เพื่อนร่วมชั้นหญิงของนาโอมิทุกคนกระซิบกระซาบในหมู่กันเองและเธอก็ไม่รู้ว่าพวกเธอคุยอะไรกันด้วยซ้ำ

ในท้ายที่สุดแล้ว พวกเธอก็แทบจะไม่มองมาที่เพื่อนร่วมชั้นของเธอเลยด้วยซ้ำ

ในระยะเวลาสั้นๆ มื้ออาหารทั้งหมดนั้นจึงเป็นเรื่องน่าอึดอัด

แน่นอน เธอตำหนิเรื่องทั้งหมดนี้กับเจอรัลด์ที่ไม่รู้สึกขอบคุณกับความพยายามของเธอซึ่งทำให้คนอื่น ๆ ทำเช่นเดียวกัน

แต่อย่างไรก็ตาม มันเป็นเรื่องไม่คาดคิดที่จริง ๆ แล้วพวกเขาทั้งคู่จะได้พบกันเช่นนี้ในวันนี้

“ฮึ่ม! คนนั้นก็อยู่ที่นั่นด้วยในขณะที่ฉันถูกทุบตี!” เมอร์ฟีพูดขณะที่เขาชี้ไปที่เจอรัลด์

“พอได้แล้ว คุณไม่ต้องพูดอะไรอีก ถ้าคุณต้องการจะพูดอะไรเพิ่มเติมคุณสามารถกลับไปพูดได้ที่สถานีตำรวจ! สำหรับตอนนี้ พวกคุณทุกคนจะมากับพวกเรา!”

จากนั้นเจ้าหน้าที่ตำรวจได้นำตัวพวกเขาทั้งหมดกลับเข้าไปในรถตำรวจ

เจอรัลด์รู้สึกหดหู่ ช่างโชคร้ายอะไรอย่างนี้!

เขาสามารถพูดอะไรได้บ้างในตอนนี้?

เมื่อมาถึงสถานีตำรวจ เจ้าหน้าที่ตำรวจก็เริ่มทำการแถลงการณ์ เนื่องจากมีกล้องวงจรปิด เฮเวิร์ดไม่สามารถปฏิเสธอะไรได้

หลังจากนั้น ทั้งสี่คนก็ถูกขังไว้ในห้องเล็ก ๆ ในขณะที่พวกเขารอผลของพวกเขา

“ฉันควรยังไงดีเฮเวิร์ด? นายคิดว่าฉันจะถูกกล่าวหาด้วยหรือไม่? ฉันเพิ่งได้รับการเสนอให้เป็นครูและยังไม่ได้เริ่มงานวันแรกเลยด้วยซ้ำ! ถ้าตำรวจกล่าหาฉันด้วยงั้นโรงเรียนจะไล่ฉันออกอย่างแน่นอน!” ลิเลียนกล่าวขณะที่เธอเริ่มตื่นตระหนกอยู่ในห้องกักขัง

“ฉันไม่รู้จริง ๆ…ครั้งนี้เราทำร้ายใครบางคนจริง ๆ และพวกเขาก็มีหลักฐานที่หนาแน่นพอเหมือนกัน! เมอร์ฟีคนนั้น…และพี่สาวของเขา! เธอค่อนข้างน่าเหลือเชื่อด้วยตัวเองอยู่แล้ว!”

ชารอนเงียบแต่เธอก็กังวลใจอย่างเห็นได้ชัดเช่นกัน