ภรรยาที่ทั้งสวยทั้งรวยของผม - ตอนที่ 6 รักษาโรคได้จริงเหรอ？

เมื่อฉินเฉิงหยิบยาเม็ดนี้ออกมาจากห้องครัว ชายชราซูกับคุณหมดซุนก็เดินลงมาที่ด้านล่าง

สีหน้าของพวกเค้าดูไม่ได้เลย ชายชราซูเองสีหน้าของเค้ามันก็ดูซีดลงไปเล็กน้อย

"คุณหมอซู มันไม่มีวิธีที่จะรักษาแล้วจริงๆ เหรอ?" ชายชราซูเองก็ถามขึ้นมาอย่างไม่พอใจ

หมอซุนส่ายหัวขึ้นมาแล้วพูดว่า: "ถ้าหากว่าคุณอายุน้อยกว่านี้ซักสิบปี มันก็อาจจะพอผ่านตัดเปลี่ยนถ่ายเลือดได้ แต่ตอนนี้……ร่างกายของคุณมันไม่สามารถที่จะทนต่อการรักษาแบบนั้นได้อีก"

เมื่อชายชราซูได้ยินคำพูดแบบนี้ เค้าเองก็อดหัวเราะไม่ได้และถอนหายใจออกมา: "ถ้าเป็นอย่างงั้นก็ต้องปล่อยวาง"

"หมดซุน ปู่ของฉันเค้าสามารถอยู่ได้อีกนานแค่ไหนกัน?" ในตอนนี้เองซูหวานก็ถามขึ้นมาอย่างเป็นกังวล

เมื่อได้ยินแบบนี้แล้ว สีหน้าของคุณหมดซุนเองก็ยิ่งน่าเกลียดมากยิ่งขึ้นไปอีก

เค้าเองก็พูดออกมาด้วยใบหน้าที่บูดบึ้ง: "อย่างมากก็หนึ่งเดือนเท่านั้น"

เมื่อซูหวานได้ยินแบบนั้น เธอก็แทบจะเป็นลม

ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เธอเองก็อยู่กับคุณปู่มาตลอดและความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองก็ชัดเจนอยู่แล้ว

ถ้ามีคุณปู่ซูมีเรื่องที่จะต้องจริงๆ ซูหวานเองก็เสียใจเป็นอย่างมาก

ชายชราซูที่อยู่ที่ด้านข้าง เค้าก็ดูค่อนข้างที่จะปล่อยวาง เค้าปัดมือของเค้าขึ้นมาแล้วพูดว่า: "เอาหละ ไม่ต้องพูดถึงเรื่องนี้ อีกสองสามวันโทรหาพ่อกับลุงของเธอ ฉันมีเรื่องที่จะสั่งเสียกับพวกเค้า"

ความหมายนี้ชัดเจนมากมันคือการจัดเตรียมงานศพ

คุณหมอซุนเองก็ถอนหายใจออกมา เห็นได้ชัดเลยว่าเค้าเองก็ไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่

"คุณซู ทำไมคุณไม่ให้ผมลองบ้างหละ……." ในตอนนี้เอง ฉินเฉิงก็เดินเข้ามาพร้อมกับยาเม็ดสีดำ

คนยังมาไม่ทันจะถึง แต่กลิ่นมันก็กระจายไปทั่วห้องแล้ว

ชายชราซู ซูหวานกับคนอื่นๆ เองก็อดไม่ได้ที่จะปิดจมูก

"นี่อะไรกัน" ชายชราซูก็พูดขึ้นมาพร้อมกับพรางเอามือปิดจมูกของเค้า

"นี่……." ฉินเฉิงเองก็ไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไรดี เค้าทำได้เพียงแค่เกาหัวแล้วพูดว่า: "ยาเม็ดนี้มันคือสมุนไพรจีน มันอาจจะช่วยรักษาโรคของคุณได้"

"นี่มันสามารถรักษาโรคได้?" หมอซุนเองก็อดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ย "พ่อหนุ่ม นายคิดว่าตัวเองเป็นพระโพธิสัตว์ที่ยังมีชีวิตอยู่อย่างงั้นเหรอ? นี่มันไม่ใช่ขี้ไคลจากตัวนายใช่ไหม?"

ทันทีที่เค้าพูดออกมา ผู้คนที่อยู่ตรงนั้นก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

และฉินเฉิงเองก็รู้สึกเขินอายอยู่ซักพัก เค้าเกาหัวของเค้าแล้วพูดออกมาว่า: "คุณซู คุณไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว ยังไงคุณก็จะตายอยู่แล้ว ลองหน่อยก็ไม่น่าจะเสียหายอะไร……"

เพื่อพูดออกมาแบบนี้ สีหน้าของชายชราซูก็ดูไม่พอใจเล็กน้อย

เค้าเองก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมาแล้วพูดว่า: "ขอบใจมากนะสำหรับการช่วยเหลือของเธอ แต่ฉันคิดว่ามันไม่จำเป็นอีกต่อไปแล้วหละ!"

"ปู่ค่ะ! ฉินเฉิงเค้าพยายามอย่างเต็มที่ๆ จะรักษาปู่นะคะ ปู่มาพูดแบบนี้ได้ยังไงกัน?" ซูหวานพูดออกมาอย่างโมโห

เธอเองก็อดทนกลับกลิ่นของมัน เธอหยิบยาออกมาจากมือของฉินเฉิงและพูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นเล็กน้อย: "หนูไม่สน ไม่ว่าจะยังไง ปู่ก็ต้องกินมัน"

ชายชราซูเองก็อยู่ที่ปีนังมาแล้วหลายปี มีคนนับไม่ถ้วนที่เคารพเค้า แต่กับหลานสาวของเค้า ซูหวาน นี่มันไม่เหมือนกัน

เค้าเองก็พูดขึ้นมาอย่างไม่รู้จะทำยังไง: "ซูหวาน เชื่อฟัง อย่าสร้างปัญหา ของสิ่งนี้มันจะกินเข้าไปได้ยังไงกัน….."

ซูหวานก็พูดออกมาว่า: "หวานเป็นลม ขมเป็นยา หนูไม่สน ปู่ก็รีบๆ กินมันเข้าไปซะ!"

ชายชราซูไม่สามารถทำอะไรได้เลย เค้าเงียบไปซักพัก หลังจากนั้นก็หยิบยาออกมาจากมือของซูหวาน

ทันทีที่เค้ามองไปที่หมอซุน เค้าก็พูดออกมาว่า: "ฉันต้องรบกวนหมอซุนดูยาเม็ดนี้ซะหน่อยแล้ว"

มันเห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าเค้าเองก็กลัวว่ายานี้มันจะเป็นยาพิษ

ความไม่พอใจมันก็แวบเข้ามาในแววตาของคุณหมดซุน แต่ด้วยความเคารพต่อคุณซู เราก็เลยรับมันมา

"นายท่านซู ผมคิดว่ามันไม่จำเป็น หลานชายของผมแม้ว่าเค้าจะไม่เก่ง แต่เค้าก็เป็นอันดับต้นๆ ของประเทศในด้านการรักษาโรค" หมอซุนก็พูดออกมาเบาๆ

ชายชราซูก็รีบพูดขึ้นมา: "หมอซุน ไม่ใช่ว่าฉันไม่เชื่อในทักษะทางการแพทย์ของคุณ แต่…….."

เมื่อพูดมาถึงตรงนี้แล้ว ชายชราซูเองก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมาอย่างขมขื่น

คุณหมอซุนเองก็ไม่มีทางเลือกอื่น: "งั้นก็ได้"

เค้าหยิบอุปกรณ์ของเค้าออกมาแล้วเริ่มที่จะตรวจสอบยาเม็ดนั้นในทันที

หลังจากที่ผ่านไปซักพัก เค้าก็ยื่นยานี่กลับไปให้กับชายชราซูแล้วพูดว่า: "ผมดูแล้ว ยาเม็ดนี้มันเป็นยาสมุนไพรจีนแท้ๆ อันที่จริงมันก็ไม่ได้มีอันตรายอะไรต่อร่างกาย แต่…..ยานี่มันก็แค่ยาสมุนไพรทั่วไปก็เท่านั้น ผลของยามันก็แทบจะไม่มีผลอะไรเลย"

"ใช่แล้ว ฉันซื้อยาพวกนี้มาจากร้านขายยา" ฉินเฉิงเองก็ยอมรับออกมา

คุณหมอซุนเองก็มองไปที่ฉินเฉิงแล้วพูดว่า: "พ่อหนุ่ม ถ้าหากว่าเธอสามารถช่วยเหลือนายท่านซูได้ด้วยสมุนไพรธรรมดานี่ หมอซุนอย่างฉันก็จะขอโทษเธอทันทีแล้วก็เคารพเธอราวกับครู!"

"ไม่ต้องหรอก คุณหมดซูไม่ต้องสุภาพขนาดนั้น" ฉินเฉิงก็ส่ายหัวขึ้นมาอย่างเร็ว

หมอซุนเองก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะ: "เธอเองก็ไม่กล้าจะตอบตกลง หรือว่าเธอมีความสามารถที่จะเปลี่ยนของของธรรมดาให้กลายเป็นตำนานได้อย่างงั้นเหรอ?"

ฉินเฉิงเองก็แตะเข้ามาที่จมูกของเค้าแล้วคิดกับตัวเอง: "เมื่อเข้าสู่ช่วงของพลังปราณได้ โรคนี้มันก็จะไม่กลายเป็นโรครุนแรงอีกต่อไป"

"เอาหละ ยังไงก็ไม่เสียกายอะไรมาก" ชายชราก็รับน้ำมาจากคนใช้แล้วกลืนยานี่เข้าไปอย่างขมขื่น

หลังจากนั้น ชายชราซูก็กลืนน้ำเข้าไปสองสามอึกก่อนที่จะมองไปที่ซูหวานอย่างไม่รู้จะทำยังไงแล้วพูดว่า: "ได้หรือยังหละ?"

ซูหวานเองก็พูดขึ้นมาอย่างมีความหวัง: "คุณปู่ ตอนนี้ปู่รู้สึกยังไงบ้างค่ะ?"

ชายชราซูเองก็กรอกตาของเค้าขึ้นมาแล้วพูดว่า: "จะเป็นยังไงได้หละ เธอคิดว่าไอ่ยาเม็ดดำๆ นี่มันจะสามารถรักษาโรคได้จริงๆ อย่างงั้นเหรอ?"

ซูหวานเองก็อ้าปากของเธอขึ้นมา แววตาของเธอก็ลดลงในทันที การแสดงออกที่น่าเศร้าของเธอมันก็ปรากฎออกมาให้เห็นอย่างรวดเร็ว

ฉินเฉิงเองก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดเล็กน้อย เค้ากระซิบขึ้นมาว่า: "ดูเหมือนว่าย่านี่มันจะไม่เป็นผลซะเท่าไหร่นะ เห้อ….."

"ฉันเองก็บอกตั้งแต่แรกแล้วว่าไม่จำเป็น" หมอซุนเองก็พึมพำขึ้นมา เค้ามองไปที่ฉินเฉิงด้วยท่าทีที่ดูถูกแล้วพูดว่า: "ถ้าเค้ามีความสามารถมากขนาดนั้น เค้าก็คงไม่ต้องอยู่ที่ปีนังนี่แล้ว"

"ที่หมอซุนพูดมามันก็จริง" ชายชราซูเองก็ฝืนยิ้มขึ้นมา ในขณะเดียวกันเค้าเองก็เบื่อหน่ายกับฉินเฉิงขึ้นมาเล็กน้อย

ด้วยตัวตนของเค้าเอง ไม่รู้เลยว่ามีกี่คนที่พยายามที่จะเข้าหาเค้า แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เค้าได้มาเจอกับคนโกหกอย่างฉินเฉิง

นี่มันก็หลายปีมาแล้ว ฉินเฉิงเองก็มีความอ่อนไหวเป็นอย่างมาก เค้าเองก็รู้สึกไม่พอใจชายชราซูเล็กน้อย ดังนั้นเค้าก็เลยหยุดแล้วโบกมือขึ้นมาว่า: "ถ้าอย่างงั้น ผมก็จะไม่รบกวนแล้ว"

ชายชราซูเองก็ไม่พูดอะไรมาก เค้าไม่แม้แต่ที่จะมองมาเลยด้วยซ้ำ

ฉินเฉิงเองก็เช็ดจมูกของเค้าด้วยความไม่พอใจ จากนั้นเค้าก็หันหลังแล้วเดินจากไป

ในตอนนี้เองร่างกายของชายชราซูก็สัมผัสได้ถึงกระแสของความร้อนที่ไหลเวียนในร่างกายของเค้า ร่างกายของเค้ามันเหมือนมีแสงแดดมาตกกระทบ มันเหมือนกับว่าเค้ากำลังนอนอยู่ในอ่างน้ำร้อน

ทันทีหลังจากนั้น เค้าก็รู้สึกได้ถึงลมหายใจและจิตวิญญาณของร่ายกาย มันเริ่มที่จะฟื้นตัวขึ้นมาอย่างช้าๆ จากนั้นความเหน็ดเหนื่อยที่มีมันก็หายไป！