ภรรยาที่ทั้งสวยทั้งรวยของผม - ตอนที่ 452 จัดการสวะอย่างพวกแก
ฉินเฉิงขมวดคิ้ว เขามองไปที่เจ้าสำนักและพูดออกมาว่า “ท่านเจ้าสำนัก คุณไม่มีความจำเป็นต้องทำแบบนี้ มันไม่มีประโยชน์”
เจ้าสำนักได้ใส่พลังภายในของเขาลงไปในยาถ้วยนี้ เธอพยายามอย่างเต็มที่เพื่อจะช่วยให้ฉินเฉิงกลับมาฟื้นฟูโดยเร็วที่สุด แต่มันก็ไม่มีประโยชน์
“นายไม่ต้องกังวล ฉันให้คนไปหาวัตถุดิบยาแล้ว” เจียงโม่เหลียนพูดออกมา
ในตอนที่ฉินเฉิงกำลังจะพูดออกมา จู่ๆก็ได้ยินเสียงฝีเท้าดังมาจากด้านนอก
“ท่านเจ้าสำนัก แย่แล้ว ม่าซื่อ3แห่งตระกูลเถิงมาแล้ว แถมยังพาจอมยุทธมาอีก 5 คน” ผู้อาวุโสใหญ่รีบวิ่งเข้ามา
เจียงโม่เหลียนขมวดคิ้ว ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความไม่พอใจ ราวกับว่าเธอไม่อยากให้ผู้อาวุโสใหญ่พูดเรื่องนี้ต่อหน้าของฉินเฉิง
“ฉันรู้แล้ว” เจียงโม่เหลียนโบกมือ “ให้เขาไปรอฉันที่ห้องโถง”
“ครับ….” ผู้อาวุโสใหญ่ตอบรับและออกไปทันที
ฉินเฉิงพูดออกมาด้วยเสียงที่เคร่งขรึมว่า “เขาคงมาจัดการกับผม”
“ไม่แน่หรอก บางทีเขาอาจจะมารับยาก็ได้ ฉันคงจะต้องมอบยาดีให้พวกเขาสักชุด” เจียงโม่เหลียนพูดออกมา “นายพักรักษาตัวไปเถอะ ฉันจะออกไปดูสักหน่อย”
ที่ห้องโถง ม่าซื่อพร้อมกับจอมยุทธอีก 5 นายกำลังนั่งดื่มชารออยู่
บรรยากาศของทั้งห้องเต็มไปด้วยความตึงเครียด ไม่มีใครกล้าพูดอะไรออกมาเลย
ในตอนนั้น เจียงโม่เหลียนก็เดินเข้ามา
“เจ้าสำนักเจียง….” หลังจากที่ม่าซื่อเห็นเจียงโม่เหลียน เขาก็ยิ้มและยืนขึ้น
เขาประสานมือและพูดออกมาว่า “สวัสดีครับเจ้าสำนักเจียง”
“มีอะไรก็พูดมา” เจียงโม่เหลียนถามออกมาไปด้วยความรำคาญ
ม่าซื่อยิ้มและพูดออกมาว่า “ถ้าหากไม่มีเรื่องอะไรแล้วจะมาเยี่ยมคุณบ้างไม่ได้เหรอ? สำหรับพวกเราแล้ว เจ้าสำนักเจียงเป็นเหมือนความปรารถนาในดวงใจ”
“มาเยี่ยม?” เจียงโม่เหลียนขมวดคิ้ว “พาคนมาด้วยขนาดนี้ เรียกว่ามาเยี่ยม?”
ม่าซื่อหัวเราะออกมา “เจ้าสำนักเจียงนี้มองคนออกจริงๆ ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นฉันจะไม่พูดให้เปลืองน้ำลายแล้ว ฉันได้ยินมาว่าฉินเฉิงอยู่ที่นี่?”
“อืม” เจียงโม่เหลียนตอบกลับไป
ม่าซื่อยิ้ม “เจ้าสำนักเจียง ได้โปรดส่งตัวของฉินเฉิงมาให้ฉันด้วยเถอะ ฉันจะจำน้ำใจครั้งนี้จองเจ้าสำนักเจียงเอาไว้”
เจียงโม่เหลียนมองไปที่เขา ขมวดคิ้วและพูดออกมาว่า “ถ้าหากฉันไม่ให้หละ?”
“ไม่ให้?” ม่าซื่อหัวเราะออกมา “งั้นตามคำสั่งของตระกูลเถิง ฉันก็ต้องกลับไปรายงานผล! และผลที่ออกมามันก็คงจะไม่ดี แบบนั้นฉันเองก็คงไม่ปล่อยให้คุณมีความสุข!”
พูดจบม่าซื่อก็ปล่อยพลังของจอมยุทธในตัวของเขาออกมา แรงกดดันที่หนาแน่นปกคลุมไปทั่วห้องโถงทันที!
สีหน้าของเจียงโม่เหลียนยังคงไม่มีความรู้สึกใดๆ เธอวางถ้วยชาที่อยู่ในมือ จากนั้นก็พูดออกมาว่า “เป็นแค่ทหารชั้นต่ำแท้ๆ แต่กลับกล้ามาขู่ ตำหนักเทพโอสถ?”
ม่าซื่อหัวเราะออกมาดังลั่น “เจ้าสำนักเจียง เท่าที่ฉันรู้มา ทั้ง ตำหนักเทพโอสถมีเพียงคุณคนเดียวเท่านั้นที่เป็นจอมยุทธใช่ไหม? พวกเรามีตั้ง 6 คน! ต่อให้คุณจะแข็งแกร่งสักแค่ไหน ก็คงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเราทั้ง
เจียงโม่เหลียนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา “ดูท่าแล้วนายคงยังไม่เข้าใจความหมายของเถิงฮัวหยุน เขาส่งพวกนายมาตาย”
ก่อนหน้านี้ตระกูลซูได้ส่งจอมยุทธมาที่นี่แล้ว 9 คน แต่ก็ถูกเจียงโม่เหลียนจัดการไปอย่างง่ายดาย แล้วนับประสาอะไรกับแค่ 6 คน?
“ท่านเจ้าสำนัก”
ใรตอนนั้น จู่ๆเสียงของฉินเฉิงก็ดังขึ้นมา
เจ้าสำนักขมวดคิ้ว “ใครให้เขาลงมาจากเตียง?”
ฉินเฉิงยิ้มและพูดออกมาว่า แค่พวกแมลงแบบนี้ไม่เห็นจำเป็นต้องให้คุณลงมือเลย”
ม่าซื่อหรี่ตาและจ้องไปที่ฉินเฉิง คนรอบกายของเขารีบเข้าไปล้อมฉินเฉิงไว้ทันที
“นายคือฉินเฉิงเองสินะ?” ภายใต้ดวงตาของม่าซื่อ มีความตื่นเต้นแฝงอยู่
วันนี้ฉินเฉิงเป็นคนที่มีชื่อเสียงโด่งดัง ถ้าหากใครสามารถกำจัดเขาได้ คนคนนั้นก็จะมีชื่อเสียงขึ้นมาทันที!
โอกาสดีๆแบบนี้ม่าซื่อไม่มีทางปล่อยให้หลุดมือไปอย่างแน่นอน
สีหน้าของฉินเฉิงยังคงไม่เปลี่ยนไปแม้แต่น้อย
เขาเหลือบตามองไปที่ม่าซื่อและคนอื่น พูดออกมาว่า “ทำไมเถิงอาวไม่มา?”
“หึ นายน้อยเถิงกำลังฝึกฝนวิชาอยู่ ยิ่งไปกว่านั้นขยะอย่างนายจำเป็นต้องถึงมือของนายน้อยเถิงด้วยเหรอ” ม่าซื่อหัวเราะออกมา
จากนั้นเขาก็โบกมือและพูดว่า “พวกนายถอยไป เดี๋ยวฉันจัดการเอง!”
เมื่อเสียงเงียบลง ม่าซื่อก็พุ่งเข้าหาฉินเฉิงทันที
ฉินเฉิงไม่ได้รู้สึกตื่นตระหนกแต่อย่างใด เขายกหมัดขึ้นและต่อยออกไป!
“แคร่ง!” เสียงดังสนั่น ร่างกานของม่าซื่อกระเด็นออกไป!
เขารู้สึกได้ว่าเขาเข้าไปปะทะกับเหล็กล้า ความแข็งแกร่งของกล้าเนื้อทำให้เขารู้สึกสับสนเป็นอย่างมาก!
“เป็นไปได้อย่างไร!” ม่าซื่ออ้าปากค้าง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ
ฉินเฉิงมองไปที่ม่าซื่ออย่างเยือกเย็น “ขยะอย่างนาย ต่อให้ฉันไม่มีพลังภายในก็ยังสามารถฆ่านายได้เลย”
“ตายซะ!” ม่าซื่อคำรามออกมา จากนั้นเขาก็ยืนขึ้น หมัดของเขาอัดแน่นด้วยพลังภายในพุ่งเข้ามาที่ร่างกายของฉินเฉิง!
ฉินเฉิงยังคงไม่ขยับ ขณะที่กำปั้นของม่าซื่อกำลังพุ่งเข้าหาฉินเฉิง จู่ๆฉินเฉิงก็ยกมือขึ้นและจับไปที่กำปั้นของม่าซื่อทันที
พลังที่รุนแรงปกคลุมหมัดของม่าซื่อเอาไว้
“แกร๊ก!”
เสียงแหลกละเอียดดังขึ้น กระดูกมือของม่าซื่อก็แหลกละเอียดอยู่ในมือของฉินเฉิง!
“โอ้ยยยย!!!”
ม่าซื่อร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เหงื่อจำนวนมากไหลออกมาจากหน้าผากของเขา
ฉินเฉิงยกขาขึ้นและถืบไปที่ห้องของเขา และลูกถีบนี้ก็ตรงไปที่จุดตันเถียงของม่าซื่อ
ร่างกายของเขาปลิวออกไปกระแทกกับโต๊ะที่อยู่ในห้องโถง เมื่อหยุดลงก็กระอักออกมาเป็นเลือดจำนวนไม่น้อย
ฉินเฉิงกระโดดตามเขาไปและเหยียบบนร่างกายของเขาไว้
“ต่อให้ฉันไม่มีพลังภายใน ก็สามารถจัดการกับขยะอย่างนายได้” ฉินเฉิงพูดออกมา
เขากระทืบเท้าไปอีกหนึ่งครั้ง ชีวิตของม่าซื่อจบลงทันที
ฉินเฉิงในทุกคนนี้ แค่พลังของความแข็งแกร่งทางด้านล่างกายของเขาก็เพียงพอที่จะจัดการกับจอมยุทธได้ไม่น้อย!
สีหน้าของจอมยุทธที่เหลืออีก 5 คนน่าเกลียดมาก พวกเขาคิดไม่ถึงเลยว่าคนที่สูญเสียพลังภายในไปอย่างฉินเฉิงจะยังแข็งแกร่งถึงเพียงนี้!
“เจ้าสำนักเจียง รบ…รบกวนแล้ว!” จอมยุทธที่เหลือโน้มตัว และวิ่งหนีไปทันที
แต่เจ้าสำนักกระทืบเท้าหนึ่งครั้ง แต่ทำลายเส้นทางที่พวกเขากำลังจะหนีไป
เปลวไฟสีฟ้าอ่อนปกคลุมพวกเขาทั้งหมด และภายในครู่เดียว คนทั้งห้าก็กลายเป็นศพ
“จัดการให้เรียบร้อย” หลังจากที่เธอฆ่าคนพวกนี้เสร็จ เธอก็พูดออกมา
ผู้อาวุโสใหญ่พยักหน้า จากนั้นก็ลากศพที่อยู่ในห้องโถงออกไป
“ร่างกายของนายแข็งแกร่งถึงขนาดนี้เลยเหรอ ถึงว่าทำไมพวกเขาถึงต้องการกำจัดนาย” เจ้าสำนักพูดออกมาด้วยความชื่นชม
ฉินเฉิงถอนหายใจออกมา พลังภายในของเขาเกือบจะเหือดแห้ง คิดที่จะฟื้นฟูกลับมามันก็ยากเสียเหลือเกิน
ข่าวการตายของม่าซื่อไปถึงตระกูลเถิงอย่างรวดเร็ว
หลังจากที่เถิงฮัวหยุนได้รับข่าวนี้ เขาก็ไม่ได้ตกใจอะไรมากมาย เนื่องจากเขาพอจะเดาผลลัพธ์นี้เอาไว้อยู่แล้ว
หลังจากนั้นเถิงฮัวหยุนก็หยิบโทรศัพท์ของเขาขึ้นมา และโทรไปหาผู้อาวุโสซูแล้วพูดออกไปว่า “ผู้อาวุโสซู ฉันใช้จอมยุทธไปหลายคนแล้ว แต่ก็ถูกเจียงโม่เหลียนฆ่าตายจนหมด ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากจะช่วยคุณ แต่ฉันช่วยคุณไม่ได้จริงๆ!”
หลังจากนั้นเขาก็วางสายลงทันที เถิงฮัวหยุนพูดออกมาว่า “คิดจะใช้ฉันอย่างนั้นเหรอ? ฝันไปเถอะ!”