ภรรยาที่ทั้งสวยทั้งรวยของผม - ตอนที่ 212 การเจอกับศัตรูของตงเทียนหนาน

ในตอนเช้าตรู่ จุดชมวิวที่ถูกทิ้งร้างในเมืองปีนัง

ในตอนนี้ สถานที่แห่งนี้มันก็ถูกปิดกั้นโดยผู้คนที่มาจากสมาคมศิลปะการต่อสู้และผู้ที่จะสามารถเข้าไปได้ล้วนแล้วแต่เป็นปรมาจารย์ที่มีฝีมือขึ้นไปเท่านั้น

เฝิงกง เจ้าแห่งลมปราณหูและแม้แต่ปรมาจารย์หลายคนจากต่างเมือง พวกเค้าก็มาที่นี่

"เจ้าแห่งลมปราณหู นานแล้วนะที่ไม่ได้เจอกัน" ตงเทียนหนานก็นั่งอยู่ในศาลา เค้าพูดขึ้นมาเบา

เจ้าแห่งลมปราณหูก็เดินเข้าไปแล้วกล่าวทักทายเค้า: "คุณตง ตั้งแต่ครั้งก่อนที่เจอกันนี่มันก็ผ่านมาสิบปีแล้วนะ"

ตงเทียนหนานก็พูดขึ้นมาอย่างเฉยชาว่า : "ฉันได้ยินมาว่านายกับฉินเฉิงสนิทกันมาก?"

สีหน้าของเจ้าแห่งพลังปราณหูก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย เค้าก็รีบอธิบายขึ้นมา: "ฉินเฉิงกับฉันต่างก็มาจากเมืองปีนัง เราเป็นคนบ้านเดียวกัน คุณตง คุณ … "

ตงเทียนหนาน ปัดมือขึ้นมาเพื่อขัดจังหวะเค้าแล้วพูดขึ้นมาอย่างเฉยเมยว่า : "ว่ากันว่าย่านเจียงตงนี่มันก็เป็นสถานที่ๆอ่อนแอมาโดยตลอด ดูเหมือนว่าวันนี้มันจะไม่เป็นอย่างงั้น น่าขำจริง เมืองปีนังใหญ่โตขนาดนี้ ให้เด็กมามีอำนาจเหนือกว่าอย่างงั้นเหรอ"

เจ้าแห่งหลังปราณหูกับเฝิงกงก็เงียบ แม้ว่าในใจพวกเค้าจะไม่พอใจ แต่นี้มันก็เรื่องจริง

"เมื่อฉันฆ่าฉินเฉิงนี่ได้แล้ว ทั้งสองก็ก้มหัวให้ฉันก็แล้วกัน จากนั้นก็เรียกฉันว่าเจ้าเมือง" ตงเทียนหนานวางแก้วน้ำในมือของเค้าลง เค้าพูดขึ้นมาอย่างเฉยเมย

สีหน้าของเจ้าแห่งพลังปราณหูกับเฝิงกงก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย พวกเค้าไม่ค่อยพอใจซะเท่าไหร่

หากตงเทียนหนานคนนี้ต้องการเข้าสู่เมืองปีนังจริงๆ อย่างงั้นทั้งสองก็ไม่สามารถต้านทานอะไรได้เลย!

"ทำไม ไม่เต็มใจ?" ตงเทียนหนานก็ขมวดคิ้วขึ้นมา ทันใดนั้นเองพลังของเค้ามันก็ระเบิดออกมาในทันที

"ไม่… ผมไม่กล้า" เจ้าแห่งพลังปราณหูกับเฝิงกงก็รีบพูดขึ้นมา

ตงเทียนหนาน ถอนหายใจออกมาเล็กน้อยแล้วปัดมือขึ้นมา: "ออกไปซะ"

"ครับ…" ทั้งสองรีบถอยออกไปแล้วก็ไปยืนอยู่ห่างกว่าร้อยเมตร

"ตงเทียนหนานคนนี้ก็มีอายุเกินห้าสิบปีแล้ว ทำไมจู่ๆ เค้าถึงทะเยอทะยานแบบนี้?" เจ้าแห่งลมปราณหูก็ขมวดคิ้วแล้วพูดขึ้นมา

เฝิงกงพยักหน้าแล้วพูดว่า "ใช่แล้ว ตงเทียนหนานไม่เคยมีชื่อเสียงมากขนาดนี้มาก่อนเลย"

"ฉันหวังว่าฉินเฉิงจะเอาชนะเค้าได้" เจ้าแห่งพลังปราณหูก็ถอนหายใจออกมา

เฝิงกงไม่พูดอะไร ท่าทีของเค้ามันดูซับซ้อนเป็นอย่างมาก

ลูกชายทั้งสองของเค้าเสียชีวิตด้วยเงือมมือของฉินเฉิง การจะบอกว่าเค้าไม่มีความแค้นอะไรเลย มันก็คงจะเป็นไปไม่ได้

แต่ถ้าตงเทียนหนาน เข้ามาเป็นใหญ่ได้ ต่อไปตระกูลเฝิงก็อาจจะต้องเสื่อมถอยลงอย่างรวดเร็ว

"ทั้งหมดนี่ ให้มันจบลงให้เร็วที่สุดเถอะ" เฝิงกงถอนหายใจออกมาพร้อมกับเงยหน้าขึ้น

…

นักท่องเที่ยวจำนวนมากมารวมตัวกันใกล้กับจุดชมวิว

นักท่องเที่ยวเหล่านี้มาที่นี่โดยเฉพาะ แต่ความแข็งแกร่งของพวกเค้ายังด้อยอยู่ พวกเค้าก็เลยทำได้เพียงแค่ยืนอยู่นอกประตูแล้วเฝ้าดูจากระยะไกลเท่านั้น

"เฮ้ นายรู้ไหมว่าคุณฉินอะไรนั้นเค้าหน้าตาเป็นยังไร ฉันได้ยินมาว่าเค้ายังเด็กมาก!" เด็กสาวก็พูดขึ้นมาด้วยท่าทีที่ชื่นชม

"ไม่รู้นะ ฉันได้ยินมาว่าเค้าหย่าแล้ว ดูเหมือนว่าเขาจะถูกเตะออกมาจากตระกูลนะ"

"ไม่ใช่หรอกมั้ง ผู้ชายดีๆแบบนี้จะถูกเตะออกมาอย่างงั้นเหรอ นี่มันเกินไปหน่อยมั้ง?"

"คงจะดีไม่น้อยถ้าฉันได้แต่งงานกับเค้า!" เด็กสาวพูดด้วยแววตาที่โหยหา

ในตอนนี้เอง ฉินเฉิง ฉูเป่ยชวนกับคนอื่นๆก็ค่อยๆเดินเข้ามา

ซูวานจับแขนของฉินเฉิง ฉูเป่ยชวนกับชายที่มีแผลเป็นก็เดินตามมา

"นี่คือฉินเฉิง" ชายหนุ่มที่ทางเข้าก็ชี้ไปที่ฉินเฉิงแล้วพูดขึ้นมา

เด็กสาวรีบหันไปมอง เมื่อเธอเห็นซูวานที่อยู่ข้างๆฉินเฉิง ภาพในใจของเธอก็แตกสลายไปในทันใด

"เห้อ คนดีๆอย่างเค้า ผู้หญิงรอบตัวเค้าก็คงไม่ใช่น้อยอย่างแน่นอน" หญิงสาวก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา

การมาถึงของฉินเฉิงมันก็ทำให้เกิดเสียงดังขึ้นมาในทันที

และนักข่าวจากสมาคมศิลปะการต่อสู้ก็วิ่งเหยาะๆเข้าไป

"คุณฉิน นี่เป็นครั้งที่สองที่เราได้เจอกัน" นักข่าวคนนี้เธอเป็นผู้หญิงใส่แว่น เธอดันกรอบแว่นตาแล้วพูดว่า: "ครั้งก่อนงานหมั่นของคุณกับตระกูลซู ฉันก็เป็นคนสัมภาษณ์"

ฉินเฉิงเหลือบมองเธอ จากนั้นเค้าก็เหลือบมองป้ายชื่อที่หน้าอกของเธอ เค้าพยักหน้าแล้วพูดว่า: "ฉันจำได้"

ผู้หญิงคนนี้ชื่อมู่รั่วได้ยินมาว่าเธอเป็นลูกสาวของบอสใหญ่ในเมืองจิงตู เธอหลงใหลในศิลปะการต่อสู้มาตั้งแต่ยังเด็ก

มู่รั่วพูดว่า "คุณฉิน วันนี้นัดของคุณกับตงเทียนหนาน มันร้อนระอุมากเลย พวกเค้าไม่มองคุณเลย คุณคิดยังไงกับเรื่องนี้?"

"ไม่ต้องสัมภาษณ์อะไรทั้งนั้น แค่ดูว่าเจ้านายของฉันจะจัดการกับไอ่เจ้าลูกมานั่นยังไงก็พอ!" ฉูเป่ยชวนก็รีบไปคว้าไมค์เข้ามา

มู่รั่วก็มองไปที่ฉูเป่ยชวนด้วยความประหลาดใจแล้วพูดว่า: "คุณฉูเป่ยชวนใช่ไหม? ตอนนี้ผู้คนในเว็บไซต์ศิลปะการต่อสู้ก็ตั้งชื่อเล่นให้คุณว่า หมาบ้ากันคน คุณคิดยังไงกับเรื่องนี้? "

"ก็ไม่คิดยังไง ยังไงฉันก็เหนือกว่าพวกเค้า!" ฉูเป่ยชวนก็พูดขึ้นมาอย่างเสียดสี

"ทุกคนรีบดูเร็ว รายการออนไลน์มาแล้ว!"

"ต่อยมัน ต่อยมันเร็วเข้า อย่าปล่อยมันหนีไป!"

"หมาบ้ากัดคน วันนี้แกตายแน่!"

กลุ่มคนก็วิ่งไปหาฉูเป่ยชวนอย่างบ้าคลั่ง เมื่อฉูเป่ยชวนเห็นท่าไม่ดี เค้าก็รีบพูดขึ้นมาว่า: "เอาล่ะ อาจารย์ อย่างงั้นผมเข้าไปรอคุณข้างในก่อนนะ!"

หลังจากพูดประโยคนี้แล้ว เค้าก็รีบวิ่งหนีเข้าไปด้านใน

มู่รั่วอดหัวเราะไม่ได้เลย เธอถือไมโครโฟนแล้วพูดขึ้นมาอย่างงจริงจังว่า: "คุณฉิน คุณช่วยแสดงความคิดเห็นของคุณได้ไหมค่ะ?"

ฉินเฉิงยืนเอามือไขว้หลัง แววตาของเค้ามันดูราวกับคบเพลิง

เค้าพูดขึ้นมาอย่างเฉยชาว่า : "ตงเทียนหนานกำลังมองหาที่ตาย"

โห!

ทันทีที่เค้าพูดออกมาแบบนี้ ผู้ชมต่างก็โกลาหลขึ้นมาในทันที!

การต่อสู้ครั้งนี้มันก็ยิ่งดังระเบิดกว่าเดิม!

ฉินเฉิงนี่มันโอหังไปแล้ว! ลูกศิษย์เป็นยังไง อาจารย์ก็เป็นอย่างงั้น!

"คุณฉิน ตงเทียนหนานเป็นปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ ความแข็งแกร่งของคุณหละคะ อยู่ขั้นไหลแล้ว?" มู่รั่วก็ดันแว่นตาของเธอแล้วถามขึ้นมา

"ปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ขั้นสอง" ฉินเฉิงตอบตามความจริง

"ปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ขั้นสอง… ความแตกต่างนี่มันดูเยอะไม่น้อยเลยนะคะ" มู่รั่วพูดด้วยความประหลาดใจ "คุณฉินคงจะไม่ได้มีอาวุธวิเศษอะไรที่เอาชนะเค้าใช่ไหมค่ะ?"

ฉินเฉิงโบกมือแล้วพูดว่า: "การสัมภาษณ์พอแค่นี้หละกัน หลังจากที่ฉันฆ่าตงเทียนหนานแล้ว ฉันจะมาให้คุณสัมภาษณ์ต่อ"

หลังจากพูดจบ ฉินเฉิงก็เดินไปยังจุดชมวิว

"อาจารย์ ฉินเฉิงอมาแล้วครับ" ฝ่ายของตงเทียนหนาน ลูกศิษย์สองคนของเค้าก็โน้มตัวไปข้างหน้าแล้วพูดขึ้นมา

เมื่อได้ยินแบบนี้ ตงเทียนหนานก็ลุกขึ้นยืนในทันที

พลังแห่งจิตศักดิ์สิทธิ์ของเค้ามันก็กวาดไปที่ร่างของฉินเฉิงในทันที

"ปรมาจารย์ขั้นผู้ยิ่งใหญ่ขั้นที่สองอย่างงั้นเหรอ?" ตงเทียนหนานก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย จากนั้นเค้าก็พูดขึ้นมาว่า: "เป็นการหลอกลวงจริงๆเลย แค่สามวัน ความแข็งแกร่งของมันก็ยังไปไม่ถึงไหนเลย ยังมีหน้ามาพูดจาสามหาวใส่ฉันอีก!"

"อาจารย์ เค้ากำลังเดินเข้ามาหาเรา!" ในตอนนี้เอง ลูกศิษย์ของเค้าก็พูดขึ้นมา

ตงเทียนหนานนั่งเงียบบนม้านั่งหินแล้วดื่มน้ำชา

ในเวลาเพียงแค่ชั่วพริบตาเท่านั้น ฉินเฉิงก็เดินมาที่ตรงหน้าของตงเทียนหนานพร้อมนักข่าวจากสมาคมศิลปะการต่อสู้ที่รีบตามมา

"เวลาแค่สามวัน แกก็ไม่ได้เปลี่ยนอะไรเลยหนิ" ตงเทียนหนานพูดขึ้นมาอย่างเฉยเมย

ฉินเฉิงไม่สนใจคำพูดของเค้าแล้วพูดขึ้นมาอย่างเย็นชาว่า: "เสี่ยวเหม่ยบอกว่านาบเป็นคนชอบธรรมแล้วก็ยังไม่ใช่คนชอบสร้างปัญหา คิดๆดูแล้วน่าจะมีคนให้นายมาเอาชีวิตฉันนะ"

"แล้วยังไง" ตงเทียนหนานก็หัวเราะเยาะขึ้นมา

ฉินเฉิงพูดขึ้นมาอย่างเฉยชาว่า: "ฉันคิดถึงความสัมพันธ์ของนายกับเสี่ยวเหม่ยนะ ฉันให้โอกาสนายได้นะ บอกฉันมาว่าใครต้องการฆ่าฉันแล้วฉันจะไม่ฆ่านาย"