ฟุเอ๊ เกิดใหม่ก็เก่งภาษาสุดๆซะแล้วค่ะ - ตอนที่ 25 ฉันแค่อาจจะแยกเสียงต่ำเสียงสูงไม่ได้แค่นั้นเอง

ฉันถอนหายใจออกมาในตอนที่เห็นพวกเหล่าคนดูเล่นสติกเกอร์

 

“นั่นเป็นสิ่งที่พวกนายทำตอนที่ได้ของเล่นใหม่สิน้าา มันเตรียมมาลงยากมากเลยนะ ถึงพี่อาเนะจะให้เงินมา และแนะนำให้ฉันลองหานักวาดดู และฉันก็โดนหลอกล่อให้ฉันเงินตัวเองด้วยจนได้ และมันก็สำเร็จนั่นแหละน้า”

 

>ขอโทษด้วยครับ แต่มันเป็นความผิดอาเนโกะ

 

>อาเนโกะเบื้องหลังนี่ทำงานหนักจริงๆ www

 

>ว่าแต่ทำไมถึงต้องขอเงินจากอาเนโกะด้วยล่ะ

 

เพราะว่าส่วนใหญ่ที่่ได้มันก็มาจากพี่อาเนะแหละน้า

 

เพราะฉันไม่มีที้งเงิน และคอนเน็คชั่น บางทีฉันก็อยากที่จะยอมแพ้ แต่พี่เขาก็ยังมาช่วยฉัน เธอเป็นคนที่ช่วยฉันเยอะที่สุดเลยล่ะในตอนที่เดบิวต์

 

 

“เพราะพี่อาเนะช่วยฉันมาเยอะยังไงล่าา ฉันเลยมีโอกาศมีเงินใช้จ่ายในการซื้อเมมเบอร์ชิพของไอดอลที่ชอบได้ ทั้งหมดเป็นเพราะเธอเลยล่ะ”

 

>แล้วทำไมถึงชอบล้ออาเนะจังอ่ะ ?

 

>ยังดูวีทูบเบอร์อยู่สินะ !

 

>อิโรฮะจังถูกตามใจโดยอาเนะมากเกินไปแหงเลย wwww

 

“ฉันไม่ได้ถูกตามใจจนเกินตัวซักหน่อย ก็แค่อยากจะให้อะไรพี่อาเนะคืนไปบ้างในตอนที่ฉันได้เงินจากการทำวีทูบเบอร์มา แล้วก็ห้ามบอกพี่อาเนะด้วยนะ อย่ารังแกฉันเชียว!”

 

>จ้าๆ

 

>จ้าๆ สู้ๆนะ

 

>พี่สาวที่ดี !

 

“แล้วก็นะ ฉันขอพูดไว้หน่อยก็แล้วกัน ถึงมันจะไม่ใช่สิ่งที่ฉันจะปฎิเสธมันได้ก็จริง แต่มันหายากมากเลยนะที่จะหาด้านที่พวกเหล่าวีทูบเบอร์ซ่อนเอาไว้ เพราะงั้นอย่าลืมสมัครสมาชิกและดูสตรีมเฉพาะของสมาชิกด้วยนะ ถึงจะแค่ครั้งเดียว ฮ่าๆ”

 

 

>[ยินดีต้อนรับสู้การเป็นสมาชิก!]

 

>[ยินดีต้อนรับสู้การเป็นสมาชิก!]

 

>[ยินดีต้อนรับสู้การเป็นสมาชิก!]

 

 

“แล้วทำไมถึงยังจะสมัครกันเล่า ! ฉันบอกแล้วนะว่าเมมเบอร์ของฉันมันไม่มีสตรีมให้เป็นพิเศษอ่ะ เพราะงั้นก็อย่าสมัครกันเซ้ !”

 

>ก็แค่อยากเปย์ตังให้เด็กน้อยซึนเดเระ

 

>ไอดอลของผมนี่หน่า เพราะงั้นก็ช่วยไม่ได้

 

>ถ้าอยากจะขอบคุณ งั้นก็ ร้องเพลงซะ!

 

“เน่ ไอคนที่บอกให้ร้องเพลงอ่ะ ฉันจำชื่อนายได้นะ คนที่ขอให้ฉันร้องเพลงในทุกไลฟ์อ่ะ !”

 

>ร้องเพลง !

 

>ร้อง!

 

>สตรีมร้องเพลง !

 

“ชิ ! แม่ม งั้นโอเค ดนตรี? ไม่สิ โอเค เจอละ แค่เพลงเดียวนะ เพลงเดียวจริงๆนะ! ไฟล์เสียงอยู่ตรง…”

 

คงจะคิดว่าฉันจะพูดว่า ไม่มี ดนตรีไว้ใช่ไหมล่ะ แต่ขอโทษด้วยนะ เพราะพี่อาเนะแม่งให้ฉันมาแล้วไงล่ะ!

 

ตอนแรกฉันปฎิเสธว่าจะไม่ทำสตรีมร้องเพลง แต่เธอก็ยังบังคับและเอาดนตรีมาให้ฉันอยู่ดี

 

แม่มเอ๊ยยยยย

 

“แต่ครั้งนี้ ฉันจะไม่แปลไปร้องเพลงนะ เข้าจัย? เพลงญี่ปุ่นธรรมดาๆเนี่ยแหละ เอาล่ะ..”

 

เสียงเพลงได้เริ่มขึ้น

 

ฉันหายใจเข้าลึกๆ จัดท่าของตัวเองให้ถูกต้อง และ อินโทรเพลงได้จบลง

 

ฉันหายใจเข้าอีกครั้ง และ ส่งเสียงออกไปสู่ไมโครโฟน—

 

 

* * * *

 

“เอาล่ะ ไหนขอดูหน่อย”

 

>เจ็บท้อง! wwwww

 

>ขอบคุณที่อ่านหนังสือให้ฟังครับ

 

>มันเป็นเพลงช้าใช่ไหม?

 

 

“ไม่นะ หรือว่าฉันจะเป็นคนหูเพี้ยนกัน..!”

 

ครั้งล่าสุดฉันได้ร้องเพลงภาษาอังกฤษไป และจบลงด้วยการที่ตอนร้องฉันอ่านมันออกมาเสียงดัง คงจะเพราะสกิวในการแปลของฉัน

 

เพราะงั้นครั้งนี้ ฉันเลยเลือกเพลงภาษาญี่ปุ่นมาเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดแบบครั้งที่แล้ว

 

แล้วนี่มันอะไรกันเนี่ย ทำไมมันต้องรู้สึกหงุดหงิดตอนที่ตัวเองร้องเพลงด้วย

 

หรือว่าเพราะตัวของฉันมันได้แปลภาษาญี่ปุ่น เป็น ภาษาญี่ปุ่น หรือมันจะแปลจากญี่ปุ่นเป็นภาษาอื่น

 

ไม่สิ มันไม่ใช่เรื่องที่ต้องคิดตอนนี้

 

ฉันต้องเคลียร์เรื่องเข้าใจผิดตอนนี้ก่อน!

 

 

“ไม่ๆ พวกนายเชื่อฉันสิ ฉันร้องเพลงได้ดีกว่านี้อีกนะ มันไม่มีทางที่ฉันจะร้องเพลงของไอดอลของฉันได้แย่ขนาดนี้หรอก!”

 

>อืม

 

>ไม่เก่งซักเรื่องก็ไม่เป็นไรนะอิโรฮะจัง www

 

>สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการยอมรับนะจ๊ะ  

 

ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ฉันก็โดนแอดเข้าไปในหมู่พวกคนหูเพี้ยนเฉยเลย

 

ไม่เต็มใจเลยซักนิดค่ะ!

 

แถมมากกว่านั้น พี่อาเนะยังไม่ถามฉันอีกว่า “อยากให้แนะนำคุณครูฝึกการออกเสียงไหมที่รู้จักไหม?”

 

ฉันทำได้แค่พยักหน้าอย่างเงียบๆ

 

แม่งเอ้ย!

＊ ＊ ＊

 

และแล้วเวลาก็ได้ผ่านไป วันหยุดยาวฤดูร้อนก็ใกล้จะจบลง

 

กำหนดการของพวกวีทูบเบอร์เองก็กระชั้นชิดเข้ามาเรื่อยๆ

 

และในที่สุดงานที่ใหญ่ที่สุดของฤดูร้อนก็ได้มาถึง

 

ไม่ขอพูดถึงงานคอมมิเกะนะ โอเค!?

 

จากการตรวจสอบจากเวลาว่างในช่วงวันหยุด

 

ในที่สุดงาน “การนำเสนอของเหล่าวีทูบเบอร์ช่วงฤดูร้อนที่ยิ่งใหญ่ที่สุด!!” ก็มาถึง