ผู้รักษาสุดแกร่ง - ตอนที่ 335 ยาสั่งโดยหลินเยวี่ยเหยา

นี่มันคือยาจีนสองชนิด

ถ้าตามเหตุผลแล้ว การได้ยาสองตัวนี้มามันก็ไม่น่าจะเป็นอะไร มันเป็นยาเพื่อสุขภาพที่ผู้สูงอายุส่วนมากมักจะได้มา สำหรับอายุของป้าเฟิง ดื่มสักนิดก็ไม่น่าเป็นอะไร

แต่จู่ๆป้าเฟิงจะเป็นลมไปได้ยังไงกันและชีพจรของป้าเองก็แปลกมาก มันต้องมีบางอย่างผิดปกติ

ฉินจุนมองไปที่ส่วนผสมของยาทั้งสองนี้ เค้าก็ขมวดคิ้วขึ้นมา

"ป้าเฟิง นอกจากยานี้แล้ว พวกเค้าให้อะไรป้าอีกไหม?"

ป้าเฟิงส่ายหัว "ฉันไม่ได้กินอะไรเลย พวกเค้าให้ฉันกินผลไม้เพิ่มเติม"

ฉินจุนก็หัวเราะขึ้นมา "ผมเข้าใจแล้ว เป็นหมอที่ไร้เดียงสาจริงๆ โรงพยาบาลไหนสั่งยาให้ป้า?"

ป้าเฟิงหยิบรายการใบสั่งยาขึ้นมาแล้วยื่นมันให้กับฉินจุน

ด้านบนมันเขียนว่า โรงพยาบาลเพื่อประชาชน หัวหน้าแผนก นายแพทย์หลินเยวี่ยเหยา

…

ที่โรงพยาบาลเพื่อประชาชนในตอนนี้ห้องผ่าตัดมันก็วุ่นวายขึ้นมาอีกครั้ง ในฐานะแพทย์ประจำ หลินเยวี่ยเหยาในตอนนี้ก็เต็มไปด้วยเหงื่อ

"หัวหน้าหลิน เราควรทำยังไงดี อาการของผู้ป่วยไม่ปกติ เราจะสามารถผ่าตัดได้ไหม?"

ผู้หญิงบนเตียงผ่าตัดเธอชื่อเสวี่ยหยู่เชียว สามีของเธอเป็นบอสใหญ่ของตงฉีในมณฑลนี้

ตงฉีกรุ๊ปในในมณฑลฮั่นตง เป็นองค์กรขนาดใหญ่ที่มีชื่อเสียงในประเทศ เกือบ 30%ของรถยนต์ในประเทศนี้ผลิตที่นี่และมากกว่า 70% ของรถยนต์ในโลกนี้ผลิตจากตงฉีกรุ๊ป

นี่มันก็แสดงให้เห็นถึงอิทธิพลของตงฉีกรุ๊ป บริษัทของพวกเค้ามันค่อนข้างดังระดับประเทศและระดับโลก

เสวี่ยหยู่เชียวเป็นบอสหญิงของตงฉี หากมีอะไรเกิดขึ้นกับเธอในโรงพยาบาลนี้ หลินเยวี่ยเหยาจะไม่สามารถรับผิดชอบได้

หลินเยวี่ยเหยากัดฟัน "อย่ากังวลเรื่องตัวตนของเธอ มาพูดถึงการผ่าตัดกันก่อน มันไม่ใช่การผ่าตัดใหญ่ มันเป็นแค่การล้างท้อง เธอจะตายไม่ได้ รีบหน่อยหละกัน!"

ภายใต้การดำเนินการของหลินเยวี่ยเหยาและผู้ช่วยของเธอ เธอช่วยเสวี่ยหยู่เชียวล้างท้องของเธอ

เสวี่ยหยู่เชียวคนนี้ มันบอกได้เลยว่าเธอไม่ได้อยู่ในอาการโคม่า เธออยู่ในอาการกึ่งกลับกึ่งตื่น เธอสับสนและอยู่ในภวังค์ ในตอนที่เธอเข้ามาที่โรงพยาบาลฟองที่ปากของเธอก็น่ากลัวมาก

หลังจากล้างท้องแล้วในที่สุดหลินเยวี่ยเหยาก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก เค้าออกจากห้องผ่าตัดและกลับไปที่ห้องทำงานและเริ่มตรวจสอบยาที่ผู้ป่วยใช้มา

เมื่อเห็นยาคุมกับยาบำรุงเลือด เยวี่ยเหยาก็ขมวดคิ้วขึ้นมา

ยาที่เธอสั่งให้กับคนไข้ไม่มีสองยานี้

แม้ว่าโรงพยาบาลของพวกเค้าจะขายยาสองชนิดนี้ด้วย แต่ก็เป็นความร่วมมือกับคนนอกเท่านั้นและเป็นผลิตภัณฑ์เพื่อสุขภาพ

หลินเยวี่ยเหยามักจะไม่ชอบสั่งจ่ายผลิตภัณฑ์ดูแลสุขภาพให้กับผู้ป่วย แพทย์บางคนจะได้รับค่าคอมมิชชั่นในการสั่งจ่ายผลิตภัณฑ์ดูแลสุขภาพพวกนี้ ดังนั้นพวกเค้าจึงชอบสั่งจ่ายยาบำรุงเลือดพวกนี้ เค้าไม่ชอบทำเงินด้วยวิธีการที่ไม่ถูกต้องแบบนี้ ดังนั้นหลินเยวี่ยเหยาก็เลยไม่เคยสั่งยาชนิดนี้

หลินเยวี่ยเหยาก็กำลังจะออกไปพร้อมกับยาสองขวดนี้ จู่ๆก็มีชายของคนที่เดินเข้ามาในห้องทำงาน

คนหนึ่งแก่ คนหนึ่งอายุน้อย คนหนึ่งเป็นคณบดี อีกคนเป็นลูกชายของคณบดี

ลูกชายของคณบดีชื่อโจวคุน เค้าเป็นลูกน้องของหลินเยวี่ยเหยา ยานี้ถูกบังคับโดยโจวคุนให้การแก้ไขใบสั่งยาของหลินเยวี่ยเหยา

หลินเยวี่ยเหยากำลังจะไปหาเค้าเพื่อถามเรื่องนี้พอดีเลย แต่โจวคุนก็มาที่นี่ด้วยตัวของเค้าเอง

"โจวคุน! นี่มันเรื่องอะไรกัน เธอจะแก้ใบสั่งยาของฉันโดยไม่ได้รับอนุญาตทำไม? นี่มันไม่มากเกินไปหน่อยเหรอ!"

โจวคุนไม่พูดอะไร โจวหยางหยูที่เป็นคณบดีก็พูดขึ้นมาอย่างจริงจัง

"หัวหน้าหลิน อย่าโกรธเลย ถ้ามีอะไรผิดพลาด นั่นไม่ใช่ความรับผิดชอบของโจวคุน คุณจะไม่รับผิดชอบเหรอ?"

เมื่อคณบดีพูดออกมาแบบนี้ หลินเยวี่ยเหยาก็ขมวดคิ้วขึ้นมา

"คณบดีโจว นี่มันไม่มากเกินไปหน่อยเหรอ ลูกชายของคุณยุ่งกับใบสั่งยาของผมและจ่ายยาให้ผู้ป่วยตามอำเภอใจ เค้าต้องเป็นคนรับผิดชอบ นี่คุณไม่ได้กำลังปกป้องเค้าใช่ไหม"

คณบดีโจวยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย "หัวหน้าหลิน คุณหมายความว่ายังไงกัน คุณเป็นแพทย์ที่รักษา อย่างงั้นคุณก็ควรรับผิดชอบต่อสภาพของผู้ป่วยทั้งหมดสิ ตอนนี้มันมีบางอย่างเกิดขึ้น คุณจะผลักความรับผิดชอบให้คนอื่นอย่างงั้นเหรอ?"

"แก……"

หลินเยวี่ยเหยาก็โกรธเล็กน้อย ผู้อำนวยการโจวทำเกินไป มันเห็นได้ชัดเลยว่าลูกชายของเค้าโจวคุนเป็นคนก่อเรื่อง เค้าเป็นคนแก้ใบสั่งยาตามอำเภอใจ เรื่องนี้หลินเยวี่ยเหยาไม่เกี่ยวอะไรด้วยเลย

หากสืบย้อนกลับไปได้ ความสามารถทางการแพทย์ทั้งหมดของหลินเยวี่ยเหยา รวมทั้งการสั้งจ่ายยา มันก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร

คณบดีโจวยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย "หัวหน้าหลิน อย่าตื่นเต้นสิ มามีอะไรเกิดขึ้นมา เราก็ไม่ควรปัดความรับผิดชอบ เราควรศึกษามาตรการรับมือเตรียมไว้ คุณว่าไหม? "

ท่าทีของหลินเยวี่ยเหยาก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อย

"คณบดีโจว ถ้าอย่างนั้น คุณจะจัดการกับเรื่องนี้ยังไง"

ตอนนี้ผู้ป่วยที่เป็นอันตรายเกือบถึงชีวิตแล้ว เค้าเจ็บปวดมาก ต้องล้างกระเพาะ

คณบดีโจวก็พูดว่า "ดูสิ เธอก็ได้เป็นหัวหน้าตั้งแต่อายุยังน้อย อาจารย์ฉินเองก็คอยดูแลเธอต่อไปมันก็ไม่แน่ ไม่เหมือนลูกชายของฉันโจวคุน เค้าเป็นเด็กชายตัวเล็กๆที่เพิ่งจะเรียนจบ ถ้าเป็นแบบนี้ ความผิดพลาดทางการแพทย์ มันจะส่งผลต่ออนาคตของเค้าอย่างแน่นอน"

"เอาน่า แบบนี้หละกัน คุณจัดการเรื่องนี้ได้ ปีหน้าตำแหน่งรองศาสตราจารย์ ฉันจะช่วยเธอเอง"

สีหน้าของหลินเยวี่ยเหยาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย เธอขมวดคิ้วขึ้นมาและส่ายหัวอย่างรวดเร็วเพื่อปฏิเสธ

"คณบดีโจว รองศาสตราจารย์หรืออะไรก็ตาม มันจะต้องตัดสินจากความเก่งของฉันเอง ฉันไม่ต้องการทำแบบนี้"

ดังนั้นโจวคุนเองก็กลัวความผิดพลาดทางการแพทย์ แต่หลินเยวี่ยเหยาก็ไม่กลัวอะไรเลย?

นี่มันก็จะเป็นรอยด่างพล้อยไปตลอดชีวิต ถ้าความผิดของหลินเยวี่ยเหยาเป็นความผิดของเธอเอง เธอจะรับมันไว้อย่างแน่นอน แต่มันเห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่านี่เป็นความผิดของคนอื่น เธอจะไปรับผิดแทนเค้าได้ยังไงกัน?

สีหน้าของคณบดีโจก็จมลง เค้าไม่ชอบใจเลย

"หลินเยวี่ยเหยา ตอนที่ฉันให้เธอมาเป็นหัวหน้า ฉันไม่ลังเลเลยที่จะเซ็นชื่อของเธอเลย เธอตัดสินใจจะทำกันอย่างนี้ใช่ไหม?"

หลินเยวี่ยเหยาก็พูดขึ้นมาว่า "คณบดีโจว อย่าทำกับฉันแบบนี้ ฉันสมัครเป็นหัวหน้า ประสบการณ์กับวุฒิการศึกษาของฉันมีคุณสมบัติครบถ้วน มันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณเลย อย่ามาใช้สิ่งนี้เพื่อข่มขู่ฉัน "

สีหน้าของคณบดีโจวก็ดูไม่ได้เลย ท่าทีของหลินเยวี่ยเหยามันทำให้เค้าอารมณ์เสียมาก

"หัวหน้าหลิน ให้ฉันพูดให้ชัดนะ คุณต้องแบกรับความผิดพลาดทางการแพทย์นี้ซะ ถ้ารักษาไม่ได้ก็ต้องรักผิดชอบ ฉันเป็นคณบดีและคุณเป็นแค่หัวหน้า ความสัมพันธ์ระหว่างหัวหน้ากับลูกน้องมันก็น่าจะชัดเจนแล้วหนิ?"

เมื่อหลินเยวี่ยเหยา ได้ยินแบบนี้ เธอก็ไม่พอใจกับท่าทีของคณบดีโจวแบบนี้เลย

"คณบดีโจว ฉันขอโทษ ฉันไม่ยอมการข่มขู่ของคุณหรอกนะ แม้ว่าคุณจะเป็นหัวหน้าของฉัน แต่คุณก็ไม่สามารถมาสั่งให้ฉันทำเรื่องผิดกฎหมายได้ โปรดทบทวนเรื่องนี้ด้วย"

ปัง!

คณบดีโจวตบโต๊ะอย่างดุเดือด "หลินเยวี่ยเหยา! อย่าให้ฉันทำในสิ่งที่ฉันไม่อยากทำนะ!"

ทันทีที่เสียงหายไป เสียงของฉินจุนก็ดังมาจากที่ด้านนอกประตูในทันที

"หึหึ ฉันคิดว่าคณบดีน่าจะไม่อยากทำนะ!"

หลังจากนั้น ฉินจุนก็ผลักประตูดันเข้าไป