ผู้รักษาสุดแกร่ง - ตอนที่ 168 ขอโทษ

คุณหมอหลี่ส่งเสียงอย่างไม่พอใจ "แบบนี้มันเรียกว่าอะไรกัน？ผมไม่ได้หมายความว่าให้คุณมองดูคนตายไปแบบไม่ช่วยอะไรแน่นอน แต่ที่แน่ ๆ คือคุณไม่สามารถมารักษาคนไข้ของผมโดยไม่ดูความสามารถของตัวเองแบบนี้？ถ้าหากเกิดอะไรขึ้นมา ใครจะเป็นคนรับผิดชอบผมหรือว่าคุณ？"

ขณะที่ทั้งสองคนกำลังมีปากมีเสียงกันอยู่นั้น ทันใดนั้นคุณปู่อู๋ก็พอพรรคพวกเดินเข้ามาจากด้านนอกอย่างสง่าผ่าเผย ดูมีออร่าไม่ใช่คนธรรมดา

ท่านผู้เฒ่าท่านนี้ดูจากการแต่งกายและท่าทางก็รู้แล้วว่าไม่ใช่คนธรรมดา ท่าทางดูเอาเรื่องมาก ๆ เหมือนจะมาหาเรื่องยังไงอย่างนั้น

"เมื่อครู่ คุณหมอท่านไหนเป็นคนรักษาหลานสาวของผม？"

พอคุณหมอหลี่ได้ยินเข้าก็คิด จบแล้ว เขามาเอาเรื่องแน่ ๆ

เขาจึงรีบเดินเข้าไปอธิบาย "คุณผู้ชายครับ ผมเป็นหมอกุมารเวช แต่ว่าผมเพิ่งเข้างานมาเมื่อกี้นี้เอง คนที่เป็นคนรักษาหลานของคุณคือเธอครับ！มีเรื่องอะไรก็ให้เธอรับผิดชอบเลยครับ！"

หลินเยวี่ยเหยาหน้าซีดเผือดทันที เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าเธออุตส่าห์ช่วยหมอกุมารเวชรับเคส สุดท้ายกลับต้องมาเจอเรื่องแบบนี้

เรื่องมันมาถึงขนาดนี้แล้ว เธอก็ทำได้แค่กลั้นใจรับผิดชอบ

"คุณผู้ชายคะ เด็กผู้หญิงเมื่อสักครู่นี้ฉันเป็นคนรักษาเองค่ะ มีอะไรฉันจะรับผิดชอบเองค่ะ"

คุณปู่อู๋ขมวดคิ้วเอ่ยถาม "แต่ผมได้ยินมาว่า เป็นชายหนุ่มที่รักษาเธอนะ"

"เอ่อ……" หลินเยวี่ยเหยาค่อนข้างลำบากใจ เด็กผู้หญิงเมื่อครู่นี้ฉินจุนเป็นคนช่วยรักษาจริง ๆ แต่เขาเป็นแค่หมอในคลินิกธรรมดา ไม่ใช่หมอในโรงพยาบาลอย่างพวกเธอ หนังสือรับรองอะไรก็ไม่มี ถ้าหากเมื่อใดเกิดเรื่องขึ้นมา เกรงว่าจะต้องรับผิดชอบหนักกว่าเดิม

หลินเยวี่ยเหยาเอ่ย "ไม่มีคนอื่นแล้วค่ะ มีแค่ฉัน ฉันเป็นคนรักษาเอง"

เธอเพิ่งจะพูดจบไม่ทันไร ฉินจุนก็เดินออกมาจากห้องทำงานของเธอ

"ผมเอง"

สีหน้าของหลินเยวี่ยเหยาเปลี่ยนไปทันที "พี่ออกมาทำไม！" ออกมาตอนนี้มันไม่เรื่องว่าหาเรื่องให้ตัวเองหรือยังไง ตอนนี้หลินเยวี่ยเหยาทำงานในโรงพยาบาลราบรื่นมากพอจะมีลู่ทาง ถ้าหากว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นมาจริง ๆ หัวหน้าก็คงไม่ได้จะลงโทษหรือต่อว่าอะไรเธอมาก แต่กับฉินจุนมันไม่เหมือนกัน เขาไม่มีสิทธิและอำนาจใด ๆ ถ้าหากว่าอีกฝ่ายเอาเรื่องขึ้นมาไม่ยอมปล่อย เขาก็มีแต่ตายกับตาย

แต่ทว่าพอคุณปู่อู๋เห็นฉินจุนเข้า ก็รีบเดินมากุมมืออย่างนอบน้อมพร้อมกับเอ่ย

"คุณหมอเทพครับ เมื่อสักครู่ลูกชายผมมันไม่ดูตาม้าตาเรือ ทำตัวเสียมารยาทกับคุณหมอ หวังว่าคุณหมอจะให้อภัยนะครับ"

ขณะที่พูดไป อู๋เทียนก็เดินออกมาจากด้านหลัง ก้มหน้าก้มตาด้วยสีหน้าทำตัวไม่ถูก

"คุณหมอเทพ เมื่อครู่ผมทำตัวไม่ดี ต้องขอโทษคุณหมอจริง ๆ ได้โปรดให้อภัยผมด้วยครับ"

ภายในพริบตา ทุกคนก็ต่างงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย？

ไม่ได้มาเพื่อเอาเรื่องกันหรอกเหรอ ทำไมดันพากันมาขอโทษแทนล่ะ？

สองคนนี้ดูจากท่าทางแล้วไม่น่าจะใช่คนธรรมดานะ ทำไมถึงมาก้มหัวให้กับชายหนุ่มวัยรุ่นแบบนี้？

ฉินจุนรู้ว่ามันจะต้องมีเรื่องแบบนี้ "เด็กน้อยอาการกำเริบอีกแล้วใช่ไหม"

คุณปู่อู๋รีบเอ่ยตอบกลับไป "ใช่ครับ ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาลข้าง ๆ เหล่าคุณหมอต่างไม่มีใครทำอะไรได้ เราจึงมาเชิญคุณหมอช่วยไปดูอาการ！"

ฉินจุนก็ไม่มีเวลามาพูดอะไรกับพวกเขามากมาย "นำทางเลย" เราต้องรีบทำเวลาเพื่อช่วยชีวิต ก่อนหน้านี้ฉินจุนเพียงแค่ช่วยรักษาอาการหายใจลำบากของเด็กน้อย แต่ว่าอาการปวดที่ท้องของเธอเขายังไม่ได้ทำการรักษา ยังไม่ทันจะได้ฝังเข็ม อู๋เทียนก็อุ้มเด็กน้อยออกไปแล้ว

อาการป่วยของเด็กน้อยคนนั้นรุนแรงมาก ถ้าหากไม่รีบรักษาให้ทันเวลา ก็อาจจะเกิดอาการอื่น ๆ ตามมาได้

ฉินจุนกับคุณปู่อู๋และคนอื่น ๆ รีบก้าวอย่างรวดเร็วมาที่โรงพยาบาลข้าง ๆ หลินเยวี่ยเหยาและคนอื่น ๆ ต่างสบสายตากัน เพราะเนื่องจากพวกเขาไปที่โรงพยาบาลข้าง ๆ พวกเธอจึงไม่ได้ตามไป แต่ว่าหลินเยวี่ยเหยานั้นเป็นกังวลมาก ๆ

ฉินจุนพอมีความสามารถอยู่บ้างเธอรู้ดี ถ้าหากเกิดเรื่องขึ้นที่โรงพยาบาลนี้ อย่างน้อยเธอยังสามารถช่วยเหลือได้ ถ้าหากมันแย่จริง ๆ ก็วานคนไปหาอาจารย์หมอฉิน อาจารย์หมอฉินจริง ๆ ท่านจะต้องช่วยแก้ปัญหาได้แน่นอน

แต่นี่ไปที่โรงพยาบาลข้าง ๆ ซึ่งถือว่าเป็นถิ่นของคนอื่นแล้ว เธอก็พูดอะไรไม่ได้

แล้วแบบนี้จะทำอย่างไร！

……

หลังจากฉินจุนตามคุณปู่อู๋มา ก็เห็นเด็กน้อยนอนบิดตัวงออยู่บนเตียงคนไข้ ใบหน้าซีดเผือดไร้สีเลือด เหงื่อออกเต็มตัวไปหมด ที่หน้าผากมีหยดเหงื่อไหลออกมาไม่หยุด ดูแล้วอาการปวดที่ท้องน่าจะรุนแรงเกินทนไหว

ฉินจุนเดินไปข้างหน้า ยื่นมือไปกดที่หน้าผากของเด็กหญิง

เถียนเถียนพยายามลืมตาอย่างยากลำบาก พอเห็นฉินจุน ก็เอ่ยด้วยเสียงเล็ก ๆ

"คุณอาคะ คุณอาช่วยรักษาหนูด้วย……"

ฉินจุนเอ่ย "อามาแล้ว หนูไม่ต้องกลัวนะ"

พูดจบฉินจุนก็หยิบเข็มออกมา แล้วแทงไปที่กลางหว่างคิ้ว

เพียงแค่เข็มนี้แทงลงไป คิ้วที่ขมวดอยู่ของเถียนเถียนก็คลายออกทันที ภายในพริบตาก็เหมือนกับว่าความเจ็บปวดในร่างกายได้หายไป

จากนั้นฉินจุนก็จับตัวของเถียนเถียนให้นอนราบไม่หดตัว ก่อนจะทำการตัวชีพจรของเธออย่างละเอียด

ก่อนหน้านี้เขาไม่มีโอกาสได้ตรวจชีพจร แม้ว่าเขาจะเชี่ยวชาญด้านการแพทย์แต่ขั้นตอนแบบนี้ก็ควรทำอยู่ดี โดยเฉพาะกับโรคที่รักษาไม่หายเช่นนี้

ผ่านไปครู่หนึ่ง ฉินจุนก็ขมวดคิ้วหันกลับมาถาม

"ผมจะถามอีกครั้ง เด็กไม่ได้กินอะไรแปลก ๆ เข้าไปใช่ไหม？"

เมื่อตอนที่ถามไปก่อนหน้านี้ อู๋เทียนปฏิเสธอย่างรุนแรง แต่ชีพจรนี้มันดูไม่ปกติ

อู๋เทียนก้มหน้าก้มตาเงียบไม่พูดไม่จาอะไร คุณปู่อู๋เห็นดังนั้น ก็ถลึงตาต่อว่าเสียงดัง

"รีบบอกมา！"

อู๋เทียนตะกุกตะกักทำได้เพียงพุดออกมา

"วันนี้เถียนเถียนไม่ทันระวังเผลอกินฝิ่นเข้าไป……"

ทันใดนั้นคุณปู่อู๋ก็ด่าออกมาทันที "ไอ้เลว！"

จากนั้นก็หันกลับรีบเอ่ยถาม "คุณหมอครับ รักษาได้ไหมครับ？"

ฉินจุนพยักหน้า "ไม่ได้เป็นปัญหาใหญ่อะไรมาก ถ้าหากว่าพวกคุณรีบบอกความจริง ก็คงจะหายนานแล้ว"

พูดจบฉินจุนก็หยิบเข็มออกมา ก่อนจะเริ่มทำการฝังเข็มให้กับเถียนเถียน

ถึงอย่างไรเธอก็เป็นแค่เด็กน้อย ใช้ยาใช้เข็มอะไรก็ไม่ควรรุนแรงเกินไป เพราะฉะนั้นเพียงฝังลงไม่กี่เข็ม อาการป่วยของเด็กน้อยก็ดีขึ้นมาเล็กน้อย

"เรียบร้อย อาการป่วยนี้จะรีบร้อนไม่ได้ ฝังเข็มอาทิตย์ละครั้งก็น่าจะพอแล้ว เริ่มจากอาทิตย์หน้า คุณพาเถียนเถียนไปฝังเข็มที่คลินิกซวนหยวน แถวถนนแพทย์แผนจีนอาทิตย์ละครั้ง ทำสักสามครั้งก็น่าจะหายขาดแล้ว"

คุณปู่อู๋รีบพยักหน้า "ขอบพระคุณมากครับคุณหมอ ๆ ！"

เหล่าคุณหมอที่หมอดูอยู่ด้านรอบ ๆ ต่างพากันอึ้ง ไม่คิดเลยว่าเด็กหนุ่มคนนี้จะเก่งขนาดนี้ ท่านผู้เฒ่าอู๋ไปหามาจากไหน？

เหล่าคุณหมอแห่งโรงพยาบาลเด็กแห่งนี้ไม่มีใครรู้จักคุณหมอฉินผู้มีชื่อเสียงโด่งดัง รู้จักเพียงแต่เด็กหนุ่มที่มีทักษะเชี่ยวชาญทางด้านการแพทย์คนนี้

"ท่านหมอเทพครับ ช่วยอธิบายให้ทุกคนหน่อยครับ ว่าอาการป่วยนี้สรุปแล้วมันเกิดจากอะไร？"

"ท่านหมอเทพช่วยสอนพวกผมด้วยนะครับ！"

"พวกเราเองก็อยากเรียนรู้เอาไว้ครับ ถ้าหากหลังจากนี้เจอปัญหาแบบนี้ จะได้จัดการกับมันได้！"

หมอเหล่านี้ต่างเอ่ยด้วยท่าทางจริงใจมาก ฉินจุนพยักหน้าก่อนจะเริ่มอธิบายให้ฟังอย่างง่าย ๆ

ขณะที่ฉินจุนกำลังพูดหลินเยวี่ยเหยาก็รีบเข้ามา

หลินเยวี่ยเหยาไม่วางใจเรื่องฉินจุนเธอกลัวว่าเขาจะสร้างปัญหาที่นี่ ดังนั้นเธอจึงถอดเสื้อกาวน์สีขาวของเธอและสวมเสื้อผ้าธรรมดาๆ แสร้งเข้ามาดูลาดเลา

สุดท้ายพอเธอเข้ามา เห็นฉินจุนกำลังสอนหมออาวุโสเหล่านั้นเธอก็พูดอะไรไม่ออกทันที

ฉินจุนไม่ได้มีทักษะทางการแพทย์ขั้นสูงอะไร แต่กลับหลอกคนอื่นได้จริงๆ!