ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 537
บทที่ 537
พอได้ยินคำสั่ง พวกบอดี้การ์ดพวกนั้น ก็ตรงปรี่เข้าไปทันที แล้วก็จัดการอัดหน้าชายคนนั้น ทั้งเตะทั้งถีบ
ผู้ชายที่อยู่ข้างๆ กับหญิงแก่อายุราวๆ เจ็ดสิบกว่า เห็นพวกนั้นกำลังทุบตีลูกชายตัวเอง ก็ทั้งร้องไห้ทั้งตะโกน： “ขอร้องพวกท่าน อย่าทำเขาเลย พวกเราไปเองก็ได้ พอได้ไหม？”
หัวหน้าบอดี้การ์ดจึงด่ากลับ： “แล้วตอนแรกทำอะไรอยู่？ทำไมไม่ยอมห้ะ！”
พูดจบ ก็เตะชายวัยกลางคนคนนั้นไปด้านข้างทันที แล้วก็ควักเงินออกมาพันหนึ่งแล้วโยนใส่หน้าเขา พร้อมกับต่อว่า： “รีบไสหัวไป！”
หญิงสูงวัยที่อยู่ข้างๆ ก็ทั้งร้องไห้ แล้วก็ดึงลูกชายเข้ามา คนอื่นที่เห็นเหตุการณ์ ต่างก็รู้สึกโกรธแค้น แต่ว่าพอเห็นพวกเขาดูใหญ่โต และยังขับรถหรูอีก ก็พอจะรู้ว่าไม่ควรเข้าไปยุ่ง ดังนั้นจึงได้แต่กล้ำกลืนความเกลียดนั้น
พวกบอดี้การ์ดถือเงินเดินเข้ามา แล้วก็ยัดให้คนละพัน พร้อมกับพูดสามคำ： “ไสหัวไป！”
บางคนพอได้เงินแล้วก็รีบหนีไป แต่บางคนก็รู้สึกไม่พอใจ และก็ไม่อยากได้เงินพวกเขา แต่ก็เพราะว่าทำอะไรไม่ได้ ดังนั้นจึงทำได้แค่อดทนแล้วก็เดินจากไป
และในตอนนี้ ผู้ช่วยอีกคนก็เดินออกมาจากจี้ซื่อถังเพราะได้ยินเสียงเอะอะด้านนอก พอเดินออกมา ก็เห็นเหตุการณ์เข้าพอดี จึงรีบถามขึ้น： “พวกคุณทำอะไร？ทำไมต้องทุบตีคนอื่น？”
“ทุบตีเหรอ？” หัวหน้าบอดี้การ์ดขมวดคิ้วแน่น แล้วพูดขึ้น： “พวกเราเป็นคนตระกูลอู๋มาจากซูหาง ก็แค่สั่งสอนคนไม่รู้ความบางคนเท่านั้น”
พูดเสร็จ เขาก็หันไปกวาดตามองคนอื่น แล้วก็ต่อว่า： “ยังไม่ไสหัวไปอีก？ป่วยกันนักใช่ไหม？วันนี้ที่นี่ไม่รักษาคนอื่น ถ้ายังไม่ไสหัวไปอีก ฉันจะไม่เกรงใจละนะ！”
อู๋ซินพูดเสียงแข็ง： “กฎของหมอซือ มีไว้ใช้กับคนจน แต่ไม่ได้ใช้กับตระกูลอู๋ ในเจียงหนาน สิ่งที่พวกเราพูดนั้นคือกฎ！วันนี้คนพวกนี้ต้องไสหัวไปให้หมด เพราะว่าพวกมันไม่คู่ควรที่จะมาอยู่ในที่เดียวกันกับตระกูลอู๋！”
“แก…….” ผู้ช่วยคนนั้นโมโหมาก จึงพูดขึ้น： “ทำไมพวกแกถึงไม่มีเหตุผลเลยสักนิด？มันจะเผด็จการเกินไปแล้วนะ！”
อู๋ซินจึงพูดขึ้นเสียงแข็ง： “เด็กน้อย กล้าพูดกับตระกูลอู๋ขนาดนี้ สงสัยแกคงจะอยู่นานจนเบื่อแล้วสินะ！”
ผู้ช่วยคนนั้นพูดขึ้นอย่างไม่โอ้อวด： “จี้ซื่อถังเป็นที่ของหมอซือที่เอาไว้รักษาคน ทุกคนที่มาที่นี่ก็ต้องเคารพกฎเกณฑ์ของที่นี่！”
“หมอซือเหรอ？” อู๋ซินสบถออกมา แล้วพูดขึ้น： “อยู่ต่อหน้าตระกูลอู๋ หมอซือเองก็ต้องเชื่อฟังกฎเกณฑ์ของเรา ไม่เชื่อแกก็ลองพาหมอซือออกมาดูสิ！”
ที่จริง อู๋ซินจงใจจะแสดงกิริยายโสโอหังออกมา เพื่อให้ซือเทียนฉีหมดความอดทนกับตระกูลอู๋ ถ้าเป็นแบบนี้ บางทีเขาอาจจะปฏิเสธการรักษาน้องชายของเขาก็ได้ หรืออาจจะหลบหน้าไม่ออกมาเลย
สรุปคือ สิ่งที่เขาทำ ก็คือต้องการขัดขวางการรักษาของน้องชาย
ก่อนหน้านี้อู๋ตงไห่ไม่พูดอะไรเลย ตอนที่บอดี้การ์ดออกมาไล่คน เขาก็ไม่พูด เพราะเขาคิดว่า เป็นสิ่งที่ตระกูลอู๋ทำมาจนชินแล้ว
เวลาที่ตระกูลอู๋ออกจากบ้าน ก็จะไม่ยอมให้คนธรรมดาเหมือนพวกเขา และก็จะไม่ยอมให้คนธรรมดามาอยู่ด้วยกันกับพวกเขา
ขนาดออกไปซื้อของที่ร้านค้า พวกบอดี้การ์ดก็จะไล่ลูกค้าในร้านออกไปจนหมด เพื่อให้ความอิสระกับตระกูลอู๋
พวกเขาทำกันมาแบบนี้จนชินเป็นปกติแล้ว ดังนั้นถึงจะมาหาหมอซือเทียนฉี พวกเขาก็จะไม่มีทางรักษาร่วมกับคนธรรมดาทั่วไป
แต่ว่า ท่าทางของอู๋ซินในตอนนี้ ดูจะทำเกินไปหน่อย
เขารู้สึกว่า อู๋ซินทำอะไรกับคนพวกนั้นก็ได้ แต่ไม่ควรจะไปล่วงเกินซือเทียนฉี
——–
YOU MAY ALSO LIKE
![[นิยายแปล] ฮีลเลอร์สุดเมพโดนไล่ออกจากตี้ (สุดกาก) ผันตัวมาเป็น ดาร์กฮีลเอร์](https://www.xn--72c5afc3e6a4acd3tpa.com/wp-content/uploads/2024/02/นิยายแปล-ฮีลเลอร์สุดเมพโดนไล่ออกจากตี้-สุดกาก-ผันตัวมาเป็น-ดาร์กฮีลเอร์-75x106.jpg)
