ผมย้อนอดีตมาเปลี่ยนชะตายุค 80 (นิยายแปล) - ตอนที่ 701 จำเป็นต้องใช้รถในไซต์งานก่อสร้าง
ตอนที่ 701 จำเป็นต้องใช้รถในไซต์งานก่อสร้าง
นายกเทศมนตรีจางมองดูเจียงเสี่ยวไป๋อย่างลึกซึ้งและถอนหายใจ “คุณบอกฉันก่อนหน้านี้ว่าคุณสามารถไปได้ไกลเท่าที่ความคิดของคุณจะไปได้ เอาตามตรงตอนนั้นฉันไม่เชื่อ แต่หลังจากเหตุการณ์ขายล็อตเตอรี่ครั้งนี้ ฉันเชื่อว่าความคิดสามารถตัดสินชีวิตของเราได้จริง ๆ ”
“ไม่เป็นไรครับ ! ”
“ถึงอย่างไรฉันก็มีหน้าที่แค่แนะนำชักชวนเพื่อนสมาชิกด้วยกัน แล้วรอดูว่าคุณจะทำขนมอะไรออกมาให้เรากินอีก”
เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้ม “นายกเทศมนตรีจาง ผมต้องขอบคุณคุณมาก ! แต่ในเมื่อคุณถามว่าจะได้กินขนมอะไรอีก ผมก็มีคำอธิบายถึงประเภทของขนมสั้น ๆ กับคุณเช่นกัน”
“ผู้ที่กำลังจะแต่งงานควรกินขนมมงคลที่ใช้ในงานแต่งงาน เด็ก ๆ และผู้ที่ใส่ใจในบุคลิก หรือกลัวว่าจะมีกลิ่นปาก ควรเคี้ยวหมากฝรั่ง ส่วนผู้ที่ต้องใช้เสียงบ่อย ๆ ควรอมยาอมแก้เจ็บคอ”
“ขนมชนิดเดียวกัน เมื่อคุณให้ความสำคัญที่แตกต่างกัน ขนมนั้นก็ดูจะไม่ใช่ขนมธรรมดาอีกต่อไป แต่กลายเป็นของจำเป็นไปเลย”
“นั่นคือการให้คุณค่าของมันครับ”
“เรียกอีกอย่างว่าการซึมซับวัฒนธรรม”
นายกเทศมนตรีจางยิ้มอย่างขมขื่นและพูดว่า “ฉันอยากจะแงะหัวของคุณออกมาจริง ๆ เพื่อดูว่ามีอะไรอยู่ข้างในนั้นบ้าง”
“ลืมไปเถอะ แม้ว่าฉันจะเรียนหนักมาหลายสิบปี แต่ฉันอาจตามสิ่งที่คุณพูดถึงไม่ทัน ฉันจะทำหน้าที่ของฉันให้ดีที่สุดก็พอ และสนับสนุนความคิดของคุณให้เป็นจริง ! ”
เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้มเล็กน้อยที่มุมปากของเขา แสดงความขอบคุณอีกครั้ง เขากล่าวว่า “แม้ว่าความคิดของผมอาจจะดี แต่บุคคลที่มีความสามารถก็มีอยู่ทั่วไป แต่ผู้นำที่ยอดเยี่ยมเช่นคุณนั้นหาได้ยาก เจียงเจียกรุ๊ปสามารถก้าวหน้าอย่างมีชัยชนะตลอดทางได้เนื่องจากการสนับสนุนที่แข็งแกร่งของคุณ นายกเทศมนตรีจาง ครึ่งหนึ่งของเครดิตสำหรับเหรียญเกียรติยศในครั้งนี้ก็เป็นของคุณเช่นกัน”
คำพูดเยินยอนี้ทำให้นายกเทศมนตรีจางมีความสุขมาก
เขาหยิบบุหรี่อีกมวนให้เจียงเสี่ยวไป๋แล้วพูดว่า “อย่างไรก็ตาม ช่วงนี้คุณดูยุ่ง ๆ ฉันก็เลยไม่ค่อยได้พูดคุยอะไรกับคุณเลย แล้วเรื่องที่คุยกับลุงรองของคุณ เป็นอย่างไรบ้าง ? ”
เจียงเสี่ยวไป๋จุดบุหรี่และบอกเรื่องที่เขาพูดคุยกับหลินต้ากั๋วให้จางอี้เต๋อฟัง
“คุณ..คิดจะขายทั่วประเทศเลยเหรอ ? ”
นายกเทศมนตรีจางอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจเมื่อได้ยินคำพูดนี้
เดิมทีเขาคิดว่ามันจะทำได้เฉพาะในมณฑลตอนกลางของจีนเท่านั้น แต่เขาไม่คิดว่าความทะเยอทะยานของเจียงเสี่ยวไป๋จะมากขนาดนี้ ที่จะเดินหน้าทำโครงการ ‘ลอตเตอรีแห่งความหวัง’ ให้มีทั่วประเทศ
เจียงเสี่ยวไป๋กล่าวว่า “โอกาสนั้นหายากครับ เมื่อมีแล้วก็ควรลองดูจะดีกว่า”
เมื่อมองไปที่นายกเทศมนตรีจาง เขาก็กล่าวว่า “เมื่อโครงการนี้สำเร็จจริง ๆ ผมให้ผลประโยชน์แก่เมืองชิงโจวเพียง 20 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น”
นายกเทศมนตรีจางกล่าวอย่างมีความสุข “หากทำโครงการนี้ไปทั่วประเทศจริง ๆ แม้เมืองชิงโจวจะได้รับผลประโยชน์แค่ 20 เปอร์เซ็นต์ แต่มันก็เป็นรายได้ที่มหาศาลในระยะยาว”
“แค่นี้ก็น่าพอใจมากแล้ว ! ”
หลังจากแสดงความคิดเห็นของเขาออกมา เขาก็ถามต่อด้วยความกังวล “แล้วคุณแน่ใจหรือว่าโครงการนี้จะประสบความสำเร็จ ? ”
เจียงเสี่ยวไป๋พยักหน้า “ดูจากที่ผมคาดการณ์ ก็ไม่น่าจะมีปัญหา เราเพียงแค่รอข่าวเท่านั้น”
ตอนที่บอกนั้น เขาไม่ได้บอกว่าหลินต้ากั๋วจะให้ผู้เฒ่าหลินดำเนินการเรื่องนี้ให้ เขาเพียงตอบกลับไปในเชิงบวก และให้ความมั่นใจแก่นายกเทศมนตรีจาง แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว
หลังจากที่ทั้งสองพูดคุยกันสักพัก เจียงเสี่ยวไป๋ก็ยืนขึ้นและขอตัวออกมา
เขาตรงไปที่ภูเขาฉีเฟิง
ปัจจุบันที่บริเวณเชิงเขาฉีเฟิง มีการก่อสร้างสถานที่ขนาดใหญ่ 3 อย่าง ซึ่งได้แก่ โรงเรียนประถมฉิวซู่ ชุมชนสีเขียว และอาคารชิงโจว
จวงปี้เฉิงและหลี่เฉิงหรูต่างก็อยู่ในไซต์งานก่อสร้างนี้
เมื่อเห็นเจียงเสี่ยวไป๋มา ทั้งสองก็รีบเข้ามาทักทายเขา
“ผู้ช่วยเจียง ได้ยินว่าคุณขายล็อตเตอรี่ได้เงินมาเยอะ คุณมาที่นี่เพื่อจะมาเลี้ยงเราหรือเปล่า” หลี่เฉิงหรูพูดด้วยรอยยิ้ม
เจียงเสี่ยวไป๋ยิ้ม และส่งบุหรี่ให้กับพวกเขา “เลี้ยงแค่นี้เพียงพอหรือเปล่า ? ”
“ต่อให้เป็นยุง ก็มีเนื้อเหมือนกัน ! ” หลี่เฉิงหรูกล่าวพร้อมกับจุดบุหรี่อย่างมีความสุข
หลังจากที่ทั้งสามพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน พวกเขาก็เริ่มเข้าประเด็นสำคัญ
เจียงเสี่ยวไป๋ถามว่า “การก่อสร้างตอนนี้มีปัญหาอะไรเกิดขึ้นไหม ? ”
หลี่เฉิงหรูกล่าวว่า “เมื่อก่อนเราทำงานโดยอาศัยประสบการณ์และความรู้ความเข้าใจที่เรามีในการก่อสร้าง แต่ตอนนี้เราต้องก่อสร้างตามวิธีที่คุณบอก ทุกขั้นตอนจะต้องดำเนินการตามมาตรฐาน วัสดุทั้งหมดจะต้องผ่านการทดสอบ ทั้งเหล็กเส้น ซีเมนต์ และปูน สิ่งเหล่านี้จะต้องเป็นไปตามป้ายกำกับข้อมูล นี่เป็นครั้งแรก คนงานจึงไม่ค่อยคุ้นเคยสักเท่าไหร่ จึงทำให้งานค่อนข้างล่าช้า”
“ได้ อย่างไรฉันก็ขอเน้นย้ำกับพวกเขาว่าโครงการนี้เป็นอาคารสูง ประสบการณ์ก่อนหน้านี้ของพวกเขาอาจไม่ถูกต้องทั้งหมด การก่อสร้างจะต้องอาศัยข้อมูลการคำนวณด้วย”
“แต่คนงานก็พร้อมที่จะเรียนรู้”
เจียงเสี่ยวไป๋พยักหน้า “ในหนังสือบอกว่าตึกสูงโผล่ขึ้นมาจากพื้นดิน แต่ประโยคนี้ผิด”
“เพราะเราไม่สามารถสร้างตึงสูงบนพื้นราบได้โดยตรง ! ”
“เพราะถ้าเราต้องการสร้างอาคารสูง รากฐานจะต้องขุดลงไปลึกพอสมควร เมื่อรากฐานมั่นคง จึงจะสามารถรองรับอาคารสูงได้”
“ในการสร้างบ้าน การวางรากฐานก็เป็นสิ่งที่สำคัญไม่ต่างกัน และที่สำคัญที่สุดคือฝีมือของช่างก่อสร้าง”
หลี่เฉิงหรูกล่าวว่า “เถ้าแก่เจียงไม่ต้องกังวล คนงานให้ความใส่ใจกับเรื่องนี้เป็นอย่างมาก นอกจากนี้ เงินเดือนที่บริษัทให้พวกเขาก็สูง ทุกคนรักงานนี้ และเชื่อว่าทุกคนจะสามารถอดทนต่อความยากลำบากได้ และเต็มใจที่จะเรียนรู้ ไม่นาน คงจะเห็นความคืบหน้านี้”
เจียงเสี่ยวไป๋กล่าวว่า “เมื่อเทียบกับการทำงานหนัก ฉันให้ความสำคัญกับความรับผิดชอบมากกว่า ฉันอยากให้คนงานรู้ว่าสำหรับการก่อสร้าง คุณภาพของงานคือสิ่งที่สำคัญ อย่าทำโครงการของฉันออกมาชุ่ย ๆ ก็พอ”
หลี่เฉิงหรูตกตะลึงและพูดด้วยความประหลาดใจ “โครงการชุ่ย ๆ คืออะไรครับ ? ”
จากนั้น เจียงเสี่ยวไป๋ก็ตระหนักได้ว่าในยุคนี้ไม่มีคำว่า ‘โครงการชุ่ย ๆ ’ เขาจึงรีบพูดว่า “ฉันก็แค่เปรียบเทียบว่าอาคารที่สร้างด้วยคอนกรีตเสริมเหล็กนั้น ถ้าทำไม่ดีก็ไม่ต่างอะไรจากเต้าหู้ชิ้นหนึ่ง และมันจะกลายเป็นขยะหลังจากที่พังลงมาได้”
“ฮ่าฮ่า…….” หลี่เฉิงหรูหัวเราะ “ผู้ช่วยเจียง คำเปรียบเปรยของคุณนั้นล้ำลึกมาก ๆ ฉันจะนำไปใช้กับคนงาน และบอกพวกเขาว่าอย่าทำโครงการนี้ออกมาชุ่ย ๆ ”
เจียงเสี่ยวไป๋พยักหน้า และเริ่มถามเรื่องสำคัญกับจวงปี้เฉิงและหลี่เฉิงหรูอย่างละเอียดอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าทั้งสองจัดการสถานการณ์ได้ดี เขาจึงไม่ได้พูดอะไรมาก
ในตอนท้าย เจียงเสี่ยวไป๋ก็พูดกับหลี่เฉิงหรูว่า “ฉันอยากให้คุณแบ่งคนงานไปที่เจียงวานเพื่อสร้างศูนย์กิจกรรมหมู่บ้าน”
เขาบอกว่าเขาจะขอให้ทีมงานก่อสร้างทำสิ่งนี้เมื่อนานมาแล้ว แต่เขากลับเลื่อนการจัดเตรียมมาจนถึงตอนนี้
หลี่เฉิงหรูกล่าวว่า “ไม่มีปัญหาครับ ผมจะจัดการให้ภายในวันนี้ ส่งคนไปสัก 20 คนก็คงพอ ส่วนโครงการหลักจะแล้วเสร็จภายในครึ่งเดือนแน่นอน”
“มันก็เอ่อ…คือ…”
สุดท้ายก็ลังเลนิดหน่อย
เจียงเสี่ยวไป๋เหลือบมองเขาแล้วพูดว่า “ถ้าคุณมีอะไรจะพูดก็พูดมาได้เลย ทำไมถึงลังเลอยู่ได้ ? ”
หลี่เฉิงหรูยิ้ม “ถ้าอย่างนั้น ผมจะบอกความจริงกับคุณ ผู้ช่วยเจียง ครั้งนี้คุณทำเงินได้มากมายจากการขายล็อตเตอรี่ใช่ไหม แล้วเมื่อไหร่คุณจะซื้อรถบรรทุกให้กับบริษัทก่อสร้างของเราล่ะ ! ”
ขณะนี้บริษัทก่อสร้างต้องใช้รถบรรทุกของบริษัทโลจิสติกส์มาขนวัสดุไปยังไซต์งานก่อสร้างต่าง ๆ แม้ว่ารถบรรทุกจะเป็นของเจียงเจียกรุ๊ป แต่ทุกครั้งที่ต้องเข้าไปขนดิน อิฐ บล็อก ก็ลำบากมากที่จะส่งรถบรรทุกไปยังไซต์งานก่อสร้างต่าง ๆ
เจียงเสี่ยวไป๋รู้เรื่องนี้ดี พอคิดได้ก็พูดว่า “ต่อให้บริษัทมีเงินหรือไม่มีเงิน อยากได้อะไร ก็ต้องเป็นไปตามขั้นตอน”
“เดี๋ยวฉันจัดการเรื่องนี้เอง ฉันจะหารถมาให้บริษัทก่อสร้างจำนวนหนึ่ง”
หลี่เฉิงหรูดีใจมาก “เพราะถ้าหากบริษัทก่อสร้างของเรามีรถบรรทุก ก็จะทำให้งานคืบหน้าเร็วขึ้นมาก”
เจียงเสี่ยวไป๋ถามว่า “แล้วคาดว่าจะต้องใช้รถสักกี่คัน ? ”
หลี่เฉิงหรูกล่าวว่า “อย่างน้อยก็ต้องมีสัก 10 คันถึงจะพอ ! ”
เจียงเสี่ยวไป๋พยักหน้า “เอาล่ะ ฉันจะพยายามหามาให้ได้มากที่สุด จะได้ถือโอกาสดูว่าพอจะหารถขุดมาได้บ้างไหม ? ”