ผมคือนักบุญหญิงที่เป่ายิ้งฉุบมาเกิดใหม่ครับ - ตอนที่ 18
หมู่บ้าแห่งนี้เต็มไปด้วยครึ่งคนครึ่งสัตว์มากมาย อย่าง สาวแม่บ้านหูแมว สาวแม่บ้านหูสุนัข และสาวแม่บ้านมีหูสัตว์แบบต่างๆ มากมาย หมู่บ้านนี้น่าลองมาอยู่สักเดือนแหะ
“ที่นี้แหละพี่สาวบ้านของผู้ใหญ่บ้าน”
ตรงหน้านั้นคือบ้านหลังใหญ่ที่สุดในหมู่บ้าน ส่วนใหญ่บ้านที่นี้จะเป็นไม้หมด ต่างที่อยู่ตรงหน้าผมมันคือบ้านที่สร้างจากปูนแหละ แม้มันจะดูหยาบๆหน่อยก็เถอะนะ..
“ขอบใจนายมากเลยไอ้หมีน้อย ที่พาฉันมาส่งนะ”
“ไม่เป็นไรครับพี่สาว ผมไปแล้วนะครับ”
“อืม ไว้ช่วยแนะนำแม่ของนายให้ฉันรู้จักด้วยนะ”
“ได้เลยครับผมไว้เจอกันนะครับ”
“อ่าไว้เจอกัน”
ผมโบกมือลาไอ้หมีน้อยเรียบร้อยแล้วผมก็มายืนอยู่หน้าประตูที่มีป้ายเขียนว่า’ผู้ใหญ่บ้าน’ เอาละแค่เข้าไปที่นี้อิสระก็จะเป็นของเราแล้วสินะ ลุยกันเลยดีกว่า!!!!
–
“ช่วยเป็นแม่พันธ์ให้หน่อยได้ไหม?”
“ฆ่าฉันให้ตายยังดีกว่าเยอะ!!”
ยัยเอลฟ์สมองกลวงนี้มันอะไรกันวะ จู่ๆมาขอให้คนอื่นเป็นแม่พันธ์เนี้ยนะให้ผมตายอย่างทรมาณยังดีกว่าเยอะ ผมไม่ยอมโดนรุมแทงและคลอดลูกซ้ำๆหรอกนะ!!!
“ดูเหมือนว่าเจ้าจะเข้าใจอะไรผิดนะ ที่ข้าจะให้ไปเป็นแม่พันธ์นะเป็นเผ่าภูติดำต่างหาก”
“แล้วมันต่างกันตรงไหน!!! ไม่ว่าจะเผ่าหมีหรือภูตสุดท้ายมันก็ต้องแหกขาให้ตัวผู้มารุทแทงแล้วคลอดลูกอยู่ดีนั้นแหละ!!”
“เจ้าก็กล้าเรื่องสกปรกต่อหน้าข้าได้ยังไงกัน!!”
“แล้วมันไม่ใช่รึไงฟะ!! วิธีสืบพันธ์มันก็มีอยู่อย่างเดียวจะคิดอย่างอื่นได้ไงละ!!”
จะให้นอนจับมือแล้วท้องรึไง!! อย่าคิดว่ารูปร่างเป็นเด็กแล้วจะมาหลอกกันได้นะ!!!
“ฟังนะที่ข้าจะให้เป็นแม่พันธ์นะข้าหมายถึงพลังเวทของเจ้าต่างหากละ!! มันไม่ใช่วิธีการสกปรกพันธ์นั้นหรอก!!!”
“แน่ใจนะ?”
“แน่ใจสิ”
“ไม่ต้องมีผู้ชายมาเกี่ยวก็ได้เหรอ?”
“เผ่าภูติดำมีแต่ผู้หญิงและคนตั้งท้องเองก็ไม่ใช่เจ้าด้วย”
“แล้วจะท้องได้ไงละนั้น ฉันไม่มีไอ้จ้อนนะ”
“เผ่าภูติดำมีวิธีสืบพันธ์ที่พิเศษ สิ่งที่พวกเธอต้องการนะ คือพลังเวทจากเจ้าเท่านั้นยัยหนู แค่แบ่งเศษพลังเวทมาให้ภูติดำมากพอ เพียงเท่านี้พวกเธอก็ท้องแล้วละ”
“เอาจริงดิ ทำไมมันง่ายแบบนั้นเลยละ อีแบบนี้ใครมันจะมาเป็นก็ได้อะดิ ไม่จำเป็นต้องเป็นฉันเลยนี้”
“ฟังนะ!! เผ่าภูติดำต้องการพลังเวทที่บริสุทธิ์มากๆ ในการให้กำเนิดทายาท ซึ่งเจ้าก็มีพลังเวทที่มีบริสุทธิ์มากแถมยังเยอะสุดๆอีก เพราะงั้นหน้าเจ้ามีเพียงแค่นอนเฉยๆให้พวกนางดูดพลังเวทไปก็พอแล้ว ถ้าประชากรของพวกภูติดำกลับมาอยู่ในระดับที่น่าพอใจแล้วเราเองก็จะปล่อยเจ้าไปเอง”
ฟังดูเป็นงานง่ายๆดีแหะ รับไว้ละกันทำๆแล้วรีบกลับไปก็ถือเป็นหนทางที่ไม่เลวเหมือนกัน ว่าแต่ภูติดำนี้มันหน้าตายังไงนะ หน้าเหมือนใน Black Desert รึเปล่านะ
“ฉันไม่มีปัญหาหรอกนะตราบใดที่ไม่ได้โดนผู้ชายคนไหนมาเสียบ แต่ภูติดำนี้หน้าตาเป็นยังไงเหรอ? พอจะบอกหน่อยได้รึเปล่า?”
“เจ้าจำคนผิวสีแทนผมสีขาวที่ชื่อก้าก้าได้รึเปล่าละ”
“คนที่พูดทีละประโยคแล้วก็ทำหน้าตายคนนั้นสินะ จำได้สิ”
ก็โดนเธอเอากรงเล็บขู่เมื่อวานนี้กว่าใครจะจำไม่ได้กันละ
“เธอคนนั้นนะแหละคือภูติดำ จริงๆระหว่างที่ก้าก้าจับตัวเธอก็แอบลองดูดพลังเวทของเธอมาทดสอบดูแล้วละนะ ปรากฏว่าก็สามารถตั้งท้องได้ปกติ”
“เห~”
งี้แสดงว่าผมเป็นพ่อ(?)คนแล้วสินะ รู้สึกแปลกๆ ชอบกลแหะ กลายเป็นพ่อคนทั้งๆที่ไม่ได้ผ่านการผสมพันธ์เลยเนี้ยนะ
“ตอนนี้ก้าก้าเองก็พักฟื้นจากการให้กำเนิดทายาทอยู่ตอนนี้ แถมลูกของก้าก้าเองก็โตพอที่จะให้กำเนิดทายาทแล้วด้วย”
“หะ..เหหหหหหห~”
เดี๋ยวนะเรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อวานจริงดิ!! ไหงลูกๆของผมถึงได้โตเร็วจังฟะ!! ถั่วงอกที่ได้ชื่อว่าโตเร็วยังไม่เร็วเท่านี้เลยนะเฮ้ย!!
“ที่เหลือเธอก็ต้องทำให้ลูกทั้ง3ของก้าก้าตั้งท้องต่อเท่านั้นเอง!”
“ดะ..เดี๋ยวนะ..เดี๋ยวๆ…ถ้าจำไม่ผิดเนี้ยเด็ก3คนนั้นเกิดจากพลังเวทของฉันใช่มั้ย ทีนี้ก็เท่ากับเป็นพ่อ-ลูกกันดิ”
“อืม ถ้านับตามมาตราฐานของมนุษย์จะเรียกแบบนั้นก็ไม่ผิดหรอกนะ แล้วไงละ? มีปัญหาอะไรรึไง?”
“เออ!! ก็มีสิ!! มีพ่อแม่ที่ไหนคิดจะให้ลูกสาวของตัวเองท้องลูกของตัวเองละ!! นี้มันจะเลยสามัญสำนึกพื้นฐานเกินไปแล้วโว้ยยย!!!”
แม้ผมจะโรคจิตแต่ไม่ได้วิปริตนะ ให้ไปทำลูกตัวเองท้องเนี้ยนะ!! อีแบบนี้ผมทำไม่ได้หรอก!!!
“เจ้านี้เรื่องมากจังนะยัยหนูพวกลูกๆ ของเจ้ากับก้าก้าเองก็ไม่คิดมาก ที่จะได้ท้องทันที8ชม.หลังที่เกิดมาหรอกนะ”
“8ชม.หลังเกิดออกมา!!! นี้ใช้เวลาตั้งท้องเท่าไหร่กันวะครับ!!”
“ก็ราวๆ1ชม. ตอนคลอดก็ราวๆ 1 ชม. ข้าเป็นคนช่วยทำคลอดเองแหละ เด็กที่เกิดมาใหม่เป็นเด็กที่น่ารักน่าชังพอควรเลยละ ถึงแม้วัยเด็กนั้นจะคงอยู่ไม่นานก็เถอะ”
เธอพูดออกมาด้วยสีหน้าภูมิใจที่ได้ทำคลอดลูกของผมป่นเศร้าน่อยๆ นี้มันอะไรกันเนี้ย? แสดงว่าใช้เวลาเพียงแค่10ชม.ในการให้กำเนิดคน3คนเนี้ยนะ มันจะหลุดขอบเขตสามัญสำนึกทั้วไปเกินไปแล้ว
โคตรปวดหัวเลย ถ้าเกิดใช้ฮีลใส่หัวผมเนี้ยผมจะหายปวดหัวรึเปล่านะ โลกนี้ไม่มีของอย่างพาราด้วยสิ
“จับตัวท่านแม่มีเรียได้แล้วเจ้าค่า!!!”
ในขณะที่ผมกำลังครุ่นคิดอยู่จู่ๆผมก็รู้สึกได้ถีงความนุ่มจากด้านหลังอย่างกระทันหัน เมื่อหันไปก็พบกับผู้หญิงคนหนึ่งที่มีอายุ17-18ปีผิวสีแทน ผมสีขาว หน้าตาน่ารักกำลังกอดผมอยู่
“เดี๋ยวเถอะลาล่า!! ฉันเองก็อยากกอดคุณแม่เหมือนกันนะ!!”
“ยาย้าด้วย!!”
มีหญิงสาวผิวแทนอีก2คนที่ดูท่าทางอายุน่าจะพอๆกัน พวกเธอเรียกผมว่าคุณแม่เหรอ!!! อย่าบอกนะว่าผู้หญิงพวกนี้คือ…
“เดี๋ยวเถอะ!! พวกเจ้าจะเข้ามาที่นี้โดยไม่ได้รับอนุญาติไม่ได้นะ”
“เอ๋~ ไม่เห็นเป็นไรเลยนี้น่า~ ยังไงก็จะต้องเจอคุณแม่มีเรียอยู่แล้วนี้~ ไม่เห็นเป็นไรเลยนี้น่าท่านย่า”
“”ช่ายๆๆ””
“…..”
สามสาวประท้วงหัวหน้าหมู่บ้าน ทางห้วหน้าหมู่บ้านเองก็นิ่งและเงียบแล้วไปด้วย!!! อีแบบนี้โกรธแหงๆ โกรธแน่ๆ แม้จะดูงี่เง่าไปบ้างแต่พวกเอลฟ์เองก็เป็นเผ่าที่ค่อนข้างหยิ่งในศักดิ์ศรีด้วย ในฐานะของหัวหน้าหมู่บ้านคงไม่ยอมแน่ๆ
“อุก.. พอเห็นเหล่าหลานๆตัวเอง คลอดและเติบใหญ่ถึงขนาดนี้แล้ว!! น้ำตามันก็!!”
เอลฟ์สาวสวยเริ่มหลั้งน้ำตาแห่งความปราบปลื้มออกมา ขอโทษนะ เจ๊แม่งโคตรงี่เง่าจริงๆด้วยวะ ใครมันเลือกคนแบบนี้มาเป็นหัวหน้าวะ!! เลือกจากหน้าตาเอารึไง?
“จะว่าไปพวกเธอรู้จักฉันได้ไงเนี้ย?”
“พวกเราคือเด็กที่เกิดมาจากทั้ง2คนเจ้าคะ ตามธรรมชาติของภูติดำแล้วหลังจากที่ดูดนมแม่เป็นครั้งแรกก็จะได้รับความทรงจำของท่านแม่ก้าก้ามาเกือบทั้งหมดและตามด้วยความทรงจำของท่านแม่มีเรียอีกเล็กน้อยเจ้าคะ”
เป็นสกิลประจำเผ่าที่สุดยอดในหลายๆความหมายเลยแหะ จะว่าไงดีละเรียกได้ว่าสะดวกสุดๆ แบบนี้คงไม่จำเป็นต้องเรียนอะไรเพิ่มเติมเลยสินะ โตมาปุ๊บมีความสามารถในการดำรงชีวิตเลย เป็นเผ่าพันธ์ที่แปลกดีแหะ
“แล้วทำไมถึงเรียกคุณเอลฟ์ว่าท่านย่าละ?”
“ก็ท่านแม่ก้าก้าเกิดจากพลังเวทของพี่ชายของท่านย่าเจ้าคะ จะเรียกง่ายๆก็คือพวกเราและท่านแม่ก้าก้านับว่าเป็นหลานของท่านย่าร็อคนี่เจ้าคะ”
เอ๋? เป็นอย่างงั้นเองหรอกเหรอ? จะว่าไปก็พึ่งจะได้ยินชื่อคุณเอลฟ์เป็นครั้งแรกเลยแหะ พวกเธอเนี้ยไม่ค่อยเหมือนฝั้งแม่ที่ดูแสดงอารมออกมาแข็งๆเลยแหะ แบบว่าออกมาจะร่าเริ่งด้วยซ้ำไป
“จะว่าไปเธอเนี้ยไม่เหมือนก้าก้าเลยแหะ แม้จะรู้จักกันไม่นานก็เถอะนะ”
“แน่นอนสิเจ้าคะ!! พวกเรานะได้รับนิสัยและความร่าเริ่งมาจากท่านแม่มีเรียนี้เจ้าคะ”
“ใช่แล้วคะ!! ทางด้านอุปนิสัยเองได้รับจากฝั้งท่านแม่มีเรียมามากกว่าท่านแม่ก้าก้าคะ”
“ใช่แล้วๆ พวกเราได้รับมาจากนั้นแม่มามากมายเลยละ รวมถึงเรื่องนั้นด้วยนะ”
“เห~ เรื่องอะไรไรงั้นเห–อิย้า!!!”
ผมเผลอร้องออกมาโดยที่ไม่รู้ตัว จู่ๆลูกของผมอีกคนก็เดินมาขย้ำก้นผมเฉยเลย!!! เธอเล่นบ้าอะไรเนี้ย!!!
“ว้ายๆ ยาย้า ได้จองก้นคุณแม่ละ!!”
“เขอะ!! ดันชิงจุดที่ดีที่สุดของคุณแม่ไปก่อนซะได้!! ฉันจองหน้าอกละกัน”
“ท่างั้นในฐานะพี่คนโตสุด ฉันขอจุดลับของคุณแม่เองเจ้าคะ!!”
“ดะ..เดี๋ยวสิ!! มะ..ได้นะ..อร๊างงงง”
ผมสามคนต่างขย้ำไปในจุดที่พูดจองไว้ ท่าเป็นสถานะการณ์ปกติผมคงดีใจจนสุขล้นที่ถูกล้อมด้วยสวยๆแหงๆ แต่พวกนี้เธอคือลูกสาวผมนะ.. เราจะทำเรื่องผิดศีลธรรมด้วยกันไม่ได้!!
“หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!! ทั้ง3คน!! รู้ตัวบ้างไหมว่าที่นี้มันที่ไหน!!”
คุณร็อคนี่ตะโกนขึ้นมาเสียงดังผมกับลุกขึ้นมา… ใช้แล้วที่นี้มันบ้านของหัวหน้าหมู่บ้านนะ พวกเธอจะมาทำอนาจารกับผมไม่ได้!!
“ท่าจะทำก็ไปทำกันที่บ้านหรือบนเตียงสิ ให้ตายสิไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเด็กสมัยนี้มันจะไร้ยางอายขนาดนี้… แต่ช่างเถอะเห็นแก่ที่เธอเรียกข้าว่าเป็นย่าจะให้ยืมเตียงที่นี้เป็นกรณีพิเศษละกัน”
ปัญหาไม่ได้อยู่ตรงนั้นเฟ้ย!! คนพวกนี้ไม่มีใครรู้จักศีลธรรมกันเลยรึไงฟะ!!
“””ขอบคุณค่า~”””
“เอ๋!? เดี๋ยวดิ!!”
ผมถูกอุ้มทันทีหลังเธอพูดจบ ด้วยขนาดตัวและกำลังของผม ผมไม่อาจจะสู้พวกลูกสาวของตัวเองได้เลย พวกเธอถอดเสื้อผ้าของผมอย่างรวดเร็วราวกับรู้จักวิธีถอดมันเป็นอย่างดี
พวกเธอโยนผมขึ้นไปที่เตียงในสภาพชุดวันเกิด ผมทำได้เพียงแค่ใช้แขนเล็กๆของผมปิดบังจุดสำคัญเอาไว้เท่านั้น
“ท่านแม่น่าร้ากกกกก~ ไม่มีขนส่วนเกินเลยสักเส้นเลยอะ!”
“โดยเฉพาะๆ ท่าทีเขินอายของท่านแม่ที่เหมือนเด็กๆแบบนี้ยิ่งน่ารักเข้าไปใหญ่เลยเจ้าคะ”
“แผล่บๆๆๆๆๆ”
พวกเธอมองผมเป็นเพียงเหยี่อตัวน้อยๆที่ไม่อาจขัดขืนได้ หญิงสาวทั้ง2คนพิจารร่างกายของผมในขณะที่กำลังถอดเสื้อผ้าทีละชิ้น
ส่วนอีกคนตอนนี้กำลังเลียขาอ่อนผมอยู่ขยะขแหยงเฟ้ยยย!!! ทำไมลูกที่เกิดจากผมมันถึงเป็นแบบนี้เนี้ย!! ต่อให้หน้าตาดีก็เถอะ แต่แบบนี้เสียของชิบเป้ง!!
“เดี๋ยวสิ!! พวกเธอมีความทรงจำของฉันอยู่ใช่มั้ยละ!! อย่างน้อยพวกเธอก็น่ารู้จักศีลธรรมบ้างสิ!!”
“แน่นอนว่าเรารู้จักคะ แต่นั้นเป็นเรื่องของมนุษย์ไม่เกี่ยวกับภูติดำไม่ใช่เหรอคะ?”
“เกี่ยวสิ!! ก็เธอเป็นลูกของฉันนะ!!”
“แม้ท่านแม่จะพยามหลบเลี่ยงเท่าไหร่ก็ไม่พ้นหรอก ความต้องการนี้พวกเราได้รับมาจากท่านแม่นะคะ เอาละดูหน้าอกใหญ่ๆที่ท่านแม่ชอบไงเจ้าคะ”
เธอเอาหน้าอกของเธอยื่นมาใกล้ๆผม ไม่เอา!! ใครมันจะไปมีอารมกับหน้าอกลูกสาวได้ละ!! เธอจะบ้ารึเปล่า!!
“แผล่บๆ”
หมับ!!
“เดี๋ยวสิ..อย่าจับตรงนั้นนะ!!”
คนที่กำลังเลียขาอ่อนอยู่จู่ๆ เธอขย้ำก้นผมอีกครั้งอีก2คนที่เฝ้าดูอยู่ก็เริ่มเข้ามาใกล้ๆแล้ว!! ท่าปล่อยไว้แบบนี้คงได้มีจบที่มีอะไรกับลูกสาวตัวเองแหงๆ หืม มีลูกเหรอ!!
“จริงด้วย!! พวกเธอต้องการแค่พลังเวทในการตั้งท้องนี้ ไม่เห็นต้องทำแบบนี้เลยนะ!!”
ทั้งสามคนหยุดและมองหน้ากัน แม้จะไม่อยากจะมีลูกกับลูกสาวตัวเองแต่ก็ไม่มีทางเลือกแล้ว!! จะปล่อยให้มันเลยเถิดกว่านี้ไปไม่ได้แล้วละ ไม่งั้นสภาพจิตใจผมได้เสียหายแน่นอน!!
“ดูเหมือนคุณแม่จะไม่เข้าใจสถานะของตัวเองนะลาล่า”
“ก็สมเป็นคุณแม่ดีนี้เจ้าคะ น่ารักดีออก”
“คุณแม่ซื่อบื่อจังเลย~”
ทั้งสามคนต่างพูดพร้อมกับหัวเราะอย่างสนุกสนาน
“อะ..อะไรของพวกเธอ!! พูดแบบนี้หมายความว่าไง!!”
“ก็พวกเราบอกแล้วนี้เจ้าคะ ว่ารับได้รับความต้องการแบบนี้มาจากคุณแม่เพราะงั้นเราถึงให้คุณแม่รับผิดชอบไงคะ”
“ใช่แล้วละคะ ที่พวกเราแสดงออกเป็นแบบนี้ก็เพราะคุณแม่นะคะ เพราะงั้นมาช่วยรับผิดชอบซะดีๆ”
“ย้าย้า จองก้น ย้าย้า จองก้นละ!!”
ร่างกายผมเริ่มสั้นเทาด้วยความกลัว… นะ..นี้ความต้องการของผมมันหนักขนาดไหนเนี้ย!!
“เราจะแบ่งกันเล่นกับคุณแม่ตามความเหมาะสม เพราะงั้นไม่ต้องจองหรอกนะเจ้าคะ”
นะ..น่ากลัว!! นี้พวกเธอคิดจะทำอะไรกับผมเนี้ย!!! ผมเป็นพ่อ(?)เธอนะ!!
“อูว~ แต่ย้าย้าชอบก้นของคุณแม่นี้น่า มันทั้งนุ่มและก็น่ารักอ๊า~”
“ไม่เป็นไรหรอกนะเดี๋ยยลาล่ากับฉันจะแบ่งส่วนนั้นให้เป็นพิเศษเลยเพราะไม่งั้นไม่ต้องห่วงหรอก ก็เธอเป็นน้องเล็กของพวกเรายังไงเราก็เอ็นดูเธอเป็นพิเศษอยู่แล้วละ”
“จริงเหรอ!! ว้ายๆ ย้าย้าดีใจที่สุดเลยละ!!”
“ก็อย่างที่ว่าไปไปนะเจ้าคะ.. มาทำวันนี้ให้สนุกกันเถอะเจ้าคะ”
ทั้งสามสาวค่อยๆคลานมาหาผมช้าๆ ในสภาพเปลือยเปล่า ตอนนี้ผมพยามถอยห่างจน จนมุมแล้วเรียบร้อย คนหนึ่งจับแขนทั้งสองของผมได้แขนข้างหนึ่งพร้อมกับเลียไปที่หน้าท้องของผม แม้จะดิ้นเท่าไหร่ก็ไม่อาจสู้แรงพวกเธอได้ในด้านกำลังและน้ำหนักตัว ก่อนจะได้ใช้เวทมนต์ปากของผมก็คงถูกปิดก่อนจะร่ายจบแหงๆ
“ยะ..อย่าเข้ามานะ…ไม่นะ…อย่าน้า~!!!”
–
“รู้สึกดีจังเลยเจ้าคะ!!”
“นั้นสินะลาล่าก็คุณแม่น่ารักมากๆเลยนี้น่า พยามขัดขืนทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีทางหนีพวกเราได้แท้ๆ”
“หุๆ ก็นั้นสินะเจ้าคะ”
ทั้งสองสาวคุยกันเกี่ยวกับประสบณ์การระหว่างเธอกับแม่ของเธอ ซึ่งขณะนี้กำลังนอนหมดเรี่ยวแรงอยู่ในสภาพเปลือยเปล่า ทั้งตัวเต็มไปด้วยด้วยรอยดูดและรอยฟันตามมาด้วยน้ำเมือกเหนียวๆและน้ำลาย ตามส่วนของร่างกายไม่เว้นแม้กระทั้งใบหน้าซึ่งเป็นหลักฐานชั้นดีว่าเธอนั้นได้ผ่านอะไรมาบ้าง
“ง่ำๆ ก้นของคุณแม่อร่อยที่สุดเย้ย~”
หญิงสาวอีกคนนั้นก็อยู่เตียงในสภาพเปลือยเปล่า ตอนนี้เธอกำลังกัดเนื้อแก้มก้นของมีเรียเล่นอยู่
ซึ่งมีเรียเองก็ไม่อาจตอบโต้เป็นวาจาได้แล้ว ที่ขยับได้ตอนนี้มีเพียงขาที่กระตุกเป็นพักๆ เพียงเท่านั้น
“ย้าย้า ได้เวลาไปเตรียมคลอดได้แล้วนะ เลิกแทะก้นคุณแม่เล่นแล้วไปแต่งตัวได้แล้ว ไปช้าเดี๋ยวคุณย่าก็บ่นหรอก!!”
“มูว~ เข้าใจแล้ว ไว้ย้าย้า จะกลับมาเล่นกับคุณแม่ใหม่นะ”
“เป็นเด็กดีมากเจ้าคะ งั้นไปกันเถอะปล่อยให้คุณแม่พักผ่อนเถอะนะ”
ทั้งสองคนแต่งตัวกันอย่างรวดเร็วแม้จะมีแวะคุยเล่นบ้างแต่สุดท้ายก็แต่งตัวกันเสร็จ
“เดี๋ยวพรุ้งนี้พวกเราจะพาลูกๆมาเล่นกับท่านแม่นะเจ้าคะ ฝากดูแลลูกๆของพวกเราด้วยนะ”
ทั้งสามคนจากไปแล้วทิ้งไว้ซึ่งผมซึ่งนอนหมดแรงไว้ตรงนี้ ผมระบมไปหมดทั้งตัวแล้ว แรงจะร้องเองก็ไม่มีจะเหลือแล้วด้วย น้ำตาของผมค่อยๆไหลออกมาจากเบ้าตา
“หนู..อ.ยาก..ก..ลั..บ..บ้าน”
นั้นคือคำพูดสุดท้ายที่ผมพูดได้ตอนนี้และเอ่ยมันมาพร้อมกับน้ำตาที่ยังคงไหลอยู่ จากนี้ไปชีวิตผมมันจะเป็นยังไงละเนี้ย..