ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์ - ตอนที่ 561 ผู้ใช้อาคม!
ตูม! อยู่ๆเสียงระเบิดก็ดังมาจากอีกด้าน
ถังเตี่ยวหย่งเหลือบตาไปมอง ก็เห็นเฉินฟู่หานทำลายมนุษย์ต้นไม้ยักษ์เป็นชิ้นๆ ดวงตาของเขาก็แสดงความประหลาดใจเล็กน้อย ที่เฉินฟู่หานมีไม่เด็ดซ่อนอยู่ แต่ไม่นานรูม่านตาของเขาก็หดลง เมื่อเห็นเศษซากมนุษย์ต้นไม้ยักษ์ที่กำลังฟื้นฟู
“พลังธาตุไม้ของเขาแข็งแกร่งมากขนาดนี้เลยเหรอ!”เขามองจิวโมไป๋ด้วยความตกใจ ที่มนุษย์ต้นไม้ยักษ์พวกนี้สามารถฟื้นฟูได้อย่างรวดเร็ว ต้องเกี่ยวข้องกับพลังธาตุไม้ของจิวโมไป๋อย่างแน่นอน
แต่การฟื้นฟูอันทรงพลังเช่นนี้ จะต้องไม่ได้มีแค่พลังธาตุไม้เพียงอย่างเดียว จิวโมไป๋จะต้องใช้วิชาลึบลับบางอย่าง ควบคุมมนุษย์ต้นไม้ยักษ์พวกนี้!
เขาไม่รู้ว่าวิชาที่จิวโมไป๋ใช้คืออะไร แต่ที่เขามั่นใจก็คือ มันต้องเป็นวิชาที่ทรงพลังมากอย่างแน่นอน!
ถังเตี่ยวหย่งใช้สมองครุ่นคิดอย่างรวดเร็ว ก่อนที่ดวงตาจะเป็นประกาย เขาสูดลมหายใจ
เขาไม่รู้ว่าจิวโมไป๋ทำยังไงถึงสามารถทำให้มนุษย์ต้นไม้ยักษ์ฟื้นฟูได้ราวกับเป็นอมตะ แต่จากที่เขาสังเกตเห็น การฟื้นฟูจะต้องมีสื่อกลาง ถ้าชิ้นส่วนของมนุษย์ต้นไม้ถูกทำลายจนหมดสิ้น มันก็ไม่สามารถฟื้นฟูได้อีก!
เขาและคนอื่นๆเป็นผู้ใช้กฎแห่งธาตุลม ไม่มีทางทำลายมนุษย์ต้นไม้พวกนี้อย่างหมดสิ้น จนไม่สามารถฟื้นฟูได้
ถังเตี่ยวหย่งถอนหายใจ ดูเหมือนว่าจิวโมไป๋จะคิดเอสไว้แล้ว เขาถึงใช้มนุษย์ต้นไม้ยักษ์เหล่านี้ต่อสู้กับพวกเขา ในระหว่างนั้นตัวเองก็ฟื้นฟูพลัง
แต่น่าเสียดายที่จิวโมไป๋ไม่รู้ว่า…
ถังเตี่ยวหย่งหันไปมองคนที่อยู่ด้านหลังของตัวเอง
“ซุนหยู! นายต้องช่วยพวกเราแล้ว”
ชายหนุ่มในชุดคลุมคล้ายเสื้อคลุมลัทธิเต๋า เงยหน้าขึ้นใบหน้าอ่อนโยนมองมนุษย์ต้นไม้ยักษ์ด้วยความสนใจ
โดยที่ถังเตี่ยวหย่งไม่ต้องบอกอะไร ซุนหยูก็เข้าใจเจตนาที่อีกฝ่ายต้องการให้เขาทำ
“นานแล้วนะที่ไม่ได้ต่อสู้ด้วยกัน”ซุนหยูเดินมายืนข้างๆถังเตี่ยวหย่ง พร้อมกับมองอีกฝ่ายด้วยรอยยิ้ม พลังก็แผ่ออกมาจากร่างของเขาราวกับพายุคลั่ง สนามประลองเกิดสายลมกรรโชกอย่างรุนแรงไปทั่วสนามประลอง
แต่น่าแปลก บริเวณที่ทั้งสองยืนอยู่ เป็นพื้นที่สงบไร้ลม แยกจากภายนอกอย่างสิ้นเชิง
มนุษย์ต้นไม้ยักษ์ถูกสายลมปะทะอย่างรุนแรงทำให้ไม่สามารถก้าวมาข้างหน้าได้
เฉินฟู่หานและเหมิงฉีฉีหันมามองด้วยสีหน้าตกใจ
“เจ้าบ้านั้น…”ดวงตาของเหมิงฉีฉีฉายแววหวาดหวั่นออกมา เธอหันหลังพุ่งออกไปอีกด้านตรงข้ามกับจิวโมไป๋ โดยไม่ต้องคิด ทำให้มนุษย์ต้นไม้ยักษ์ที่กำลังขวางทางเธอยู่เสียเป้าหมายไปชั่วขณะ
“แย่แน่ๆ ถ้าจะต่อสู้ทำไมไม่รีบทำ ต้องมาตอนที่ฉันไม่มีแรงด้วย!”เฉินฟู่หานบ่นอุบอิบ ฝืนลุกขึ้นและวิ่งสุดแรงออกไป
“ซุนหยู นายแค่โจมตีมนุษย์ต้นไม้พวกนี้เท่านั้น อย่าสร้างความเสียหายโดยไม่จำเป็น”ถังเตี่ยวหย่งเอ่ยเตือนด้วยน้ำเสียงจริงจัง
ซุนหยูหยักหน้าหงิกๆ แต่ในใจไม่สนใจคำเตือนเลยซักนิดเดียว ดวงตาที่มองไปยังมนุษย์ต้นไม้เป็นประกายขึ้นเรื่อยๆ ราวกับเด็กที่พบของเล่นชิ้นโปรด
ถังเตี่ยวหย่งเห็นท่าทางของเพื่อนสนิท เขาก็รู้ว่าอีกฝ่ายไม่สนใจคำเตือนของเขาเลย เขาก็ถอนหายใจ และภาวนา ไม่ให้ซุนหยูก่อเรื่องอะไรอีก
“ฮึมมมมม”มนุษย์ต้นไม้ยักษ์ร้องคำรามเสียงดัง เท้าที่ยืนอยู่แตกออก ส่งร่างของมันพุ่งแหวกพลังสายลมเข้ามา
ซุนหยูมองมนุษย์ต้นไม้ยักษ์ที่กำลังเข้ามา ด้วยรอยยิ้ม ในมือขวาของเขาปรากฏแผนยันต์สีเหลืองซีดสามแผ่น มือซ้ายถือแผนยันต์สีขาวสองแผ่น
จิวโมไป๋ที่แบ่งสมาธิฟื้นฟูพลังและควบคุมมนุษย์ต้นไม้ยักษ์ มองไปยังซุนหยูดวงตาก็เปลี่ยนเป็นจริงจัง
ผู้ใช้อาคม!
จิวโมไป๋อ่านแผ่นยันต์ในมือของซุนหยู เขาก็ขยับมือเล็กน้อย
แก่นพฤกษาพันปีทั้ง 3 ก้อน ที่ฝั่งอยู่ใต้เท้า ที่เขาใช้พวกมันเป็นแหล่งพลังงานให้กับมนุษย์ต้นไม้ยักษ์ก็เปล่งประกายสีเขียวเข้มเจิดจ้า
พลังธาตุไม้ปะทุออกมาอย่างรุนแรง!
มนุษย์ต้นไม้ยักษ์ที่ถูกทำลายฟื้นฟูเร็วขึ้นอย่างรวดเร็ว มนุษย์ต้นไม้ยักษ์อีกสองตัวร่างกายของพวกมันสั่นสะท้านอย่างรุนแรง ก่อนที่ร่างของพวกมันจะหดเล็กลง ร่างลำสันทรงพลังมากขึ้น
มนุษย์ต้นไม้ยักษ์ตัวที่ไล่ตามเหมิงฉีฉีหันไปทางซุนหยูและพุ่งเข้าหาทันที มันวิ่งไปด้านหลังมนุษย์ต้นไม้ยักษ์ที่กำลังเข้าใกล้ถึงซุนหยูและกระโดดข้ามหลัง มันประสานมือสองข้างและทุบจากด้านบนลงมา!
“หึมมมมมม”มนุษย์ต้นไม้ยักษ์ทั้งสองร้องคำรามเสียงดังลั้น
ถังเตี่ยวหย่งยกมือสองข้างขึ้น กฎแห่งธาตุลมระเบิดออก หลอมรวมสายลม สร้างค้อนสองอันพุ่งออกไป
ตูม!ร่างของมนุษย์ต้นไม้ยักษ์ทั้งสองถอยไปสามก้าว ร่างของพวกมันสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
ถังเตี่ยวหย่งถอยออกมาสองก้าวใบหน้าของเขาซีดเผือด หลังจากใช้พลังงานมากเกินไป
“ยุ่งไม่เป็นเรื่อง”ซุนหยูต่อว่าถังเตี่ยวหย่ง ยันต์สีขาวแผ่นหนึ่งลอยออกมาติดที่หลังของถังเตี่ยวหย่ง ก่อนจะลุกไหม้ พลังของเขาก็ฟื้นฟูกลับมาส่วนหนึ่ง
“ขอบใจ”ถังเตี่ยวหย่งขอบคุณเสียงเบา
“ไม่เป็นไร”ซุนหยูยักคิ้วมองไปที่มนุษย์ต้นไม้ยักษ์ทั้งสอง ใบหน้าอ่อนโยนฉีกยิ้มที่แผงไปด้วยความโหดเหี้ยม ยันต์สีเหลืองทั้งสามปาออกไป
แผ่นยันต์ทั้งสามลอยฝ่าคลื่นลม ลอยไปล้อมรอบมนุษย์ต้นไม้ยักษ์ทั้งสองจากสามทิศทาง
“ทำลาย!”
ฟู แผ่นยันต์ลุกไหม้ด้วยไฟสีเขียว ก่อนที่พวกมันจะกลายเป็นลูกบอลไฟสีแดง เหลือง เขียว สามสีขนาดห้าเมตร พุ่งเข้าโจมตีมนุษย์ต้นไม้ยักษ์ทั้งสองที่อยู่ตรงกลาง
ตูม! ลูกบอลไฟทั้งสามพุ่งเข้าปะทะกันก่อนจะม้วนเป็นเกลียว เกิดเป็นเสาเพลิงสามสีพุ่งทะยานสู่ท้องฟ้าชนเข้ากับม่านพลังด้านบน เปลวเพลิงสามสีกลายเป็นเพลิงหลากสีตกลงมาเหมือนสายฝน งดงามตระการตา
ถังเตี่ยวหย่งยกตบไหล่ซุนหยู เหลือบตามองอย่างไม่พอใจ
“จริงจังหน่อยได้ไหม”
“มันก็สวยดีไม่ใช่เหรอ และฉันไม่ได้ทำลายอะไรด้วย ฉันทำตามที่นายบอกทุกอย่าง”ซุนหยูพูดพลางหัวเราะ
“นายนี้มัน”ถังเตี่ยวหย่งถอนหายใจอย่างอ่อนใจ
“หืม”ซุนหยูหยุดชะงัก หรี่ตามองกองเพลิง เขาเป็นผู้ใช้อาคม ทำให้พลังจิตของเขาแข็งแกร่งอย่างมาก เขาสามารถสัมผัสได้ถึงความผิดปรกติบางอย่าง
เงาสีดำลุกขึ้นอย่างช้าๆในกองเพลิง ก่อนที่เงาดำจะขยายใหญ่ขึ้นและแหวกกองเพลิงออกมา
ตึง ตึง ตึง เสียงเท้าหนักอึ้งเหยียบลงพื้น ร่างของมนุษย์ต้นไม้ที่ปกคลุมไปด้วยพลังงานสีเขียวก้าวออกมา ผิวของมันถูกเผาไหม้ จนเป็นสีดำ แต่เพราะพลังงานสีเขียวเข้ม ทำให้เปลวไฟไม่สามารถเผามันจนเป็นขี้เถ้าได้
“หึมมมม”มนุษย์ต้นไม้ยักษ์ร้องคำราม ชกหมัดขนาดใหญ่กว่าหนึ่งเมตรครึ่งไปยังซุนหยู
หมัดอันทรงพลังแผ่พลังอันกดขี่รุนแรง อากาศโดยรอบแหวกเป็นริ้วๆ
สีหน้าของซุนหยูกลับมาเป็นปรกติอย่างรวดเร็ว มือซ้ายยกขึ้นยันต์สีขาวหนึ่งใบลอยไปข้างหน้าก่อนจะถูกเผาไหม้ แสงสีขาวพลันเจิดจ้า กลายเป็นโล่งวงกลมตรงหน้าของเขา
ตูม! หมัดยักษ์ปะทะเข้ากับโล่แสงสีขาวอย่างจัง
เปรี้ยะ! รอยร้าวปรากฏขึ้นบนโล่แสงสีขาว ก่อนจะแตกออก!
หมัดยักษ์ทะลวงโล่แสงสีขาวชกเข้าใส่ร่างของซุนหยู
“ซุนหยู!”ถังเตี่ยวหย่งร้องเสียงดังเขายกหมัดขึ้น กฎแห่งธาตุลมปะทุออกจากร่างของเขาราวพายุ ไหลไปรวมที่หมัด
“ไม่ต้อง”ซุนหยูจับไหล่ถังเตี่ยวหย่ง ก่อนที่แผนยันต์สีขาวอีกใบจะปรากฏขึ้นที่มือซ้าย แผนยันต์ถูกเผาจนหมด ร่างของทั้งสองพลันหายวับไปด้านข้างห่างจากที่เดิม 2 เมตร
ตูม! หมัดมนุษย์ต้นไม้ยักษ์ชกลงพื้น สนามประลองแตกเป็นหลุมลึก
ถังเตี่ยวหย่งที่ถูกพาตัวมา ตั้งสติก็ เขาหันไปยังจิวโมไป๋ ที่เป็นผู้ควบคุ้มมนุษย์ต้นไม้ยักษ์ และชกหมัดออกไป คลื่นหมัดหมุนวนเป็นพายุหอกขนาดใหญ่ พุ่งออกไปด้วยความเร็วสูงจนอากาศเผาไหม้ลุกท่วมหอกสายลม
จิวโมไป๋พ้นลมหายใจออกมา ก่อนที่ร่างของเขาจะเอียงไปทางขวา หลบหอกสายลมอย่างง่ายดาย
ตูม! หอกสายลมปะทะม่านพลังเกิดคลื่นพลังกวาดออกไปอย่างรุนแรง
จิวโมไป๋มองถังเตี่ยวหย่งและคนอื่นๆ
พละกำลังของเขาได้รับการฟื้นฟูกลับมาครึ่งหนึ่ง เขาพร้อมที่จะต่อสู้ครั้งสุดท้ายแล้ว
จิวโมไป๋วาดพลองสีทองไปด้านหลัง และพุ่งทะยานเข้าหาถังเตี่ยวหย่งและซุนหยูอย่างรวดเร็ว
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง
คลื่นนนนน เสียงพื้นสนามประลองสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
เหมิงฉีฉีที่ถอยไปอยู่วงนอกมองดูการต่อสู้ รู้สึกถึงอันตรายเธอกำลังจะใช้ท่าร่างหลบ
ตูม! พื้นที่เธอยืนอยู่แยกออก ก่อนที่มนุษย์ต้นไม้ยักษ์ที่ร่างถูกเผาไหม้จนเป็นสีดำปรากฏขึ้น
มันคือมนุษย์ต้นไม้อีกตัวที่ถูกซุนหยูโจมตี แต่ในตอนนั้น มันได้ลอบลงดินเพื่อมาโจมตีเหมิงฉีฉี
“แย่แล้ว”สีหน้าของหญิงสาวเปลี่ยนไป กระบี่สั้นร่ายรำสร้างกระบี่สายลมนับไม่ถ้วนลอยกลางอากาศ
แต่เธอช้าไป
มนุษย์ต้นไม้ยังชกหมัดออกมาอย่างดุดัน ทำลายคลื่นกระบี่สายลมที่ลอยอยู่เป็นชิ้นๆ
เหมิงฉีฉีใช้ท่าร่างกระโดดหลบอย่างรวดเร็ว
ตูม! หมัดขวามนุษย์ต้นไม้ยักษ์ ชกไปที่ม่านพลังด้านหลังอย่างจัง จนม่านพลังสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
“หึมมมม”มนุษย์ต้นไม้ยักษ์ร้องคำราม เหวี่ยงแขนซ้ายที่บิดเบี้ยวอย่างแปลกประหลาดราวกับงู ฟาดไปที่ร่างของเหมิงฉีฉี ความเร็วของมันเร็วจนน่าตกใจ!
รูม่านตาของเหมิงฉีฉีหดลง เธอรู้แล้วว่าพวกเธอถูกหลอก มนุษย์ต้นไม้ยักษ์ไม่ได้เคลื่อนไหวช้าเลย แต่จิวโมไป๋หลอกให้พวกเขาคิดว่าความเร็วของมนุษย์ต้นไม้ยักษ์ช้า
เธอไม่สามารถหลบได้ทัน ทำได้เพียงยกกระบี่สั้นขึ้นมากันเท่านั้น
เปรี้ยง! แส้แขนซ้ายฟาดร่างของหญิงสาวอย่างจัง และผลักเธอไปชนกับม่านพลังด้านหลัง
ตูม!
“อัก!”หญิงสาวกระอักเลือดออกมา ก่อนจะร่วงลงพื้น
มนุษย์ต้นไม้ยักษ์ยกแขนขวาขึ้น ก่อนที่แขนขวาจะกลายเป็นรากไม้เข้ารัดร่างของหญิงสาวให้น้อนบนพื้นสนามประลอง ไม่สามารถลุกขึ้นมาได้อีก
“ฉีฉี!”เฉินฟู่หานร้องตะโกนเสียงดังมาจากด้านหลังมนุษย์ต้นไม้ยักษ์ เขากระโดดตัวลอย ดวงตาฉายความโกรธเกรี้ยว ดาบยาวอาบไปด้วยกฏแห่งธาตุลมจนเกิดพายุหมุนรอบคมดาบ
มนุษย์ต้นไม้ยักษ์หันมาและฟาดแขนซ้ายที่เหลือข้างเดียวเข้าปะทะ
“ตาย!”เฉินฟูห่านร้องคำราม ฟันดาบลงมา
ฉัวะ! มนุษย์ต้นไม้ยักษ์ถูกฟันผ่าครึ่ง
เฉินฟู่หานทิ้งตัวลงด้วยความเหนื่อยหอบ เขามองเหมิงฉีฉีด้วยความกังวล แต่ในตอนนั้นเอง พื้นที่เขานอนก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ก่อนที่มนุษย์ต้นไม้ยักษ์อีกตัวจะปรากฏขึ้น มันเป็นมนุษย์ต้นไม้ยักษ์ที่ถูกเขาทำลายเป็นชิ้นๆ มันพึ่งฟื้นฟูร่างกายกลับมา
“บัดซบ!”เฉินฟู่หานสบถออกมาเสียงดัง เขาพยายามจะยืน แต่ร่างกายของเขาไม่ตอบสนอง
มนุษย์ต้นไม้ยักษ์ชกหมัดขวาไปที่ร่างของเฉินฟู่หานอย่างแรง
ผัวะ! ร่างของเฉินฟูหานกลิ้งไปหลายตลบ
มนุษย์ต้นไม้ยักษ์กระโดดตัวลอย ก่อนจะกระแทกลงพื้นข้างๆร่างของเฉินฟู่หาน และใช้รากไม้จับร่างของเขา มัดอย่างแน่นหนาราวกับดักแด้ ไม่สามารถที่จะต่อสู้ได้อีก
YOU MAY ALSO LIKE
