[นิยายแปล(WN)] 狂乱令嬢ニア・リストン คุณหนูโลลิคลั่งเนีย・ลิสตัน - ตอนที่ 233 สองวันก่อนถึงเทศกาลล่าหมีในสองสัปดาห์ต่อมา ส่วนหลัง

233 สองวันก่อนถึงเทศกาลฤดูหนาวในสองสัปดาห์ต่อมา ส่วนหลัง

 

“เอาจริงเรอะ……！”

 

เรือเดี่ยวขนาดใหญ่สำหรับขนส่งฉุกเฉินและทหารจักรกลสองเครื่องเข้ามาช่วยเหลือยกทหารจักรกลของไควท์ที่ไม่สามารถยืนได้อีกแล้ว

 

ไควท์เปิดเกราะหน้าด้วยร่างกายที่ต้องคลานคลานออกมา เขามองไปที่ขาซ้ายที่ได้รับความเสียหาย……ของทหารจักรกลของตัวเอง

 

“อุว๊ากกกกก โกหกใช่ไหมมมมม……！　ความรู้สึกนั้น ลวดเอ็นเวทมนตร์หักอย่างแน่นอน……！”

 

ว่าไปแล้ว ฉันก็ได้ยินมาว่าเมื่อนักเรียนทหารจักรกลได้รับมอบทหารจักรกลของตัวเอง พวกเขาก็มีภาระต้องซ่อมแซมมันด้วยตัวเอง

 

หรือก็คือ ความเสียหายนั้นไควท์จะต้องเป็นผู้ลงมือซ่อมแซมด้วยตัวเอง

 

……ดูจากท่าทีที่คร่ำครวญอย่างหนัก ดูเหมือนว่าอาการจะสาหัญน่าดู ขอโทษสำหรับความสูญเสียแล้วกัน

 

“ต่อไปก็ฉันกับซิลซามะเน๊ะ

 

“อ้า”

 

เหล่าเด็กหลักสูตรเก็บกวาดกำลังกอดกันอย่างมีความสุข ส่วนไควท์ก็ห่อไหล่และจากไปพร้อมกัยทหารจักรกล

 

ฉันมองไปที่พวกเธอ การต่อสู้รอบที่สอง ระหว่าง ซิลเลน กับ อีเจียนกำลังจะเริ่มต้นขึ้น แต่――

 

 

 

“ฉันจะไม่ขับ”

 

หลังจากกลุ่มที่ต่อสู้รอบแรกถอยออกมา เมื่อพวกเราพร้อมสำหรับการต่อสู้ในรอบที่สอง อีเจียน・โลจิสก็ประกาศอย่างชัดเจน

 

“ไม่ส่าสถานการณ์จะเป็นแบบไหน พวกเราเหล่าหลักสูตรทหารจักรกลก็ไม่สามารถใช้ทหารจักรกลเล็งอาวุธไปที่ซิลซามะได้ ต่อให้จะเป็นเพียงอาวุธที่ยิงได้เพียงกระสุนเวทมนตร์ก็ตาม”

 

ไม่มีความลังเลในคำพูดที่กล้าหาญของอีเจียน

พวกเขาอาจจะตัดสินใจทำเช่นนี้ตั้งแต่ต้น

 

“ซิลซามะเป็นเชื้อพระวงศ์ ไม่ว่าจะเป็นการฝึกซ้อมหรือการแข่งขัน นั่นคือข้อเท็จจริงที่จะไม่มีวันสั่นคลอน

ถ้าเป็นระหว่างทหารจักรกลก็ไม่เป็นไรหรอก แต่ครั้งนี้เป็นทหารจักรกลกับร่างกายมนุษย์ การต่อสู้แบบนี้ไม่ดี แม้ว่าทั้งสองฝ่ายจะยินยอมตกลงร่วมกันแล้วก็ตาม แต่ไม่มีทางรู้เลยว่าอุบัติเหตุแบบไหนจะเกิดขึ้นบ้าง อาจทำให้ได้รับบาดเจ็บได้

 

อาจมีประเด็นยุ่งยากไปหาคุณด้วย

ประเด็นของฉันอาจทำให้ท่านรู้สึกว่าไม่ได้รับการยอมรับในฐานะนักบิน

 

แต่เหนือสิ่งอื่นใด ไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นยังไง มีคนจะถูกตั้งข้อหาก่ออาชญากรรม นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันไม่สามารถต่อสู้กับท่านในสภาพนี้ได้”

 

นั่นเป็นเหตุผลที่ อีเจียนเสนอวิธีอื่นในการจัดการเรื่องนี้

 

“โปรดเอาชนะทหารจักรกลไร้คนขับของฉันแทน หากทำได้ ซิลซามะก็เป็นผู้ชนะ แต่หากทำไม่ได้ก็จะเป็นฝ่ายแพ้――ไม่ว่าท่านจะยอมรับข้อเสนอนี้หรือไม่ก็ตาม ฉันก็ไม่มีความตั้งใจที่จะขึ้นขับทหารจักรกล”

 

……ฟุมุ เข้าใจแล้ว

 

“ซิลเอายังไง？”

 

“เราไม่มีทางเลือกนอกจากต้องยอมรับล่ะนะ”

 

คำตอบของซิลก็เช่นกัน ไม่มีทั้งความลังเลใจหรือความสับสนเลย

 

“เราไม่สามารถปล่อยให้อนาคตของนักหลักสูตรทหารจักรกลได้รับผลกระทบจากแค่การย้ายของเราได้ คิดว่ารูปแบบนี้ก็ดีพอแล้ว”

 

งั้นเหรอ

ฉันอยากเห็นซิลเลนต่อสู้กับทหารจักรกลแล้วเอาชนะมาได้ แต่ฉันคิดว่ามันคงหลีกเลี่ยงไม่ได้เช่นกัน

 

――นอกจากนี้ มันขึ้นอยู่กับวิธีคิดของคุณด้วย

 

อย่างเช่นว่าต่อให้ทหารจักรกลจะยืนตัวตรงอยู่เฉย ๆ ก็ตาม แต่แค่เกราะแค่น้ำหนัก ก็ไม่ใช่สิ่งที่คน ๆ เดียวจะสามารถไปสู้ด้วยได้แล้ว

หากคุณไม่สามารถเอาชนะสิ่งนี้ได้ มันก็เป็นการต่อสู้ที่ไม่ประสบความสำเร็จแล้วล่ะ

 

“ทว่าดีแล้วใช่ไหม？”

 

ซิลเลนกระแทกพื้นด้วยปลายหอกส่วนตัวของเธอดังกึกก้อง

 

“――แค่ทำให้ขยับได้ เราก็จะชนะใช่ไหม แต่เรามองเห็นชัยชนะโดยไม่ต้องพยายามเลย”

 

“――ไม่สำคัญ อันที่จริง ได้โปรดแสดงให้ฉันเห็นที ……ฉันเองก็ไม่เชื่อว่าทหารจะยอมออกจากหลักสูตรทหารจักรกลด้วยตนเองเช่นกัน หากท่านมีเหตุผลในการจากไป ฉันอยากให้พิสูจน์สิ่งนั้น”

 

 

 

ผลการต่อสู้ เป็นไปตามที่ซิลเลนประกาศไว้

สิ่งนี้ทำให้――ไม่มีเสียงเชียร์จากนักเรียนที่ดูอยู่

 

ฉันแน่ใจว่ามันเป็นเพราะมันเป็นภาพที่ไม่น่าเชื่อ

 

“――เป็นผลลัพธ์สูงสุดที่เราทำได้ด้วยพลังในปัจจุบันแล้ว แต่พูดตามตรง มันเป็นแค่ความบังเอิญเท่านั้น”

 

นั่นคือสิ่งซิลเลนพูดในภายหลังจากที่ได้แทงออกไปด้วยสุดหัวใจและจิตวิญญาณของเธอ――ทะลวงเข้าไปในเกราะหน้าของทหารจักรกลของอีเจียน

 

ทะลวงเข้าไป

ถีบพื้นด้วยเท้าให้ก้าวไปข้างหน้า ก้าวต่อไปข้างหน้า และเจาะเข้าไปด้วยน้ำหนักและ「คิ」

 

ทั้งความเร็วของการแทง ทั้งการเปลี่ยนแปลงของน้ำหนัก ทั้ง「คิ」แรงผลักดันที่ใส่พลังทั้งหมดของซิลเลนที่ก้าวมาจนถึงตอนนี้ ทำให้ทหารจักรกลลอยและเอียงไปด้านหลังอย่างเห็นได้ชัด

 

สำหรับซิลเลนที่ดูเหมือนเด็ก น้ำหนักที่แตกต่างกันไม่ใช่แค่สองเท่า แต่มากกว่าสิบถึงยี่สิบเท่า

ไม่ว่าแรงผลักดันของเธอจะทรงพลังแค่ไหน ก็ไม่มีทางที่จะทำให้ลอยได้

 

ไม่เพียงแต่ผู้ที่คุ้นเคยกับทหารจักรกลเท่านั้น แต่ยังรวมถึงนักเรียนที่มีส่วนเกี่ยวข้องทหารจักรกลแม้เพียงเล็กน้อย สถานการณ์ปัจจุบันคงดูค่อนข้างแปลกมากทีเดียว

เสียงที่ดังขึ้นล่าช้าไม่ใช่เสียงเชียร์ แต่เป็นเสียงพึมพำของความไม่เข้าใจ

 

――อืม

 

“ก็ไม่เลวเท่าไหร่”

 

การต่อสู้ของหลักสูตรเก็บกวาด การต่อสู้ของซิลเลน

แม้ว่าจะค่อนข้างแตกต่างไปจากที่ฉันคาดไว้――แต่ไม่ว่าฝั่งไหนก็ค่อนข้างคุ้มค่าที่ได้ดู

 

 

 

 

 

 

 

ผลลัพธ์ค่อนข้างแตกต่างไปจากที่คาดไว้

 

“ไม่จริง เรื่องแบบนี้……”

 

“ไม่อยากจะเชื่อเลย นี่ข้ากำลังฝันอยู่ใช่หรือเปล่า？”

 

“……นี่คือปัญหา”

 

ในเมื่อเป็นข่าวลือที่นักเรียนทุกคนรู้ ดังนั้นจึงไม่มีทางที่จะไม่ผ่านไปถึงเหล่าครูได้

 

พวกผู้ใหญ่ที่โรงเรียนทหารจักรกลกำลังเฝ้าดูจากห้องหนึ่งในอาคารเรียนเพื่อจะได้อธิบายให้ใครสักคนทราบในกรณีที่เกิดปัญหาได้

 

พูดไปแล้วนี่คืองานเบื้องหลังของอาคาชิ

พวกครูตัดสินใจดูจากนอกสนาม เพราะพวกเขาได้รับการพูดคุยล่วงหน้าแล้วว่า「พวกเราตัดสินใจที่จะทำอะไรเช่นนี้ โปรดอย่าขวางทาง」

 

――ยังไงก็ตาม แม้ว่าทหารจักรกลกับมนุษย์ธรรมดาจะต่อสู้กัน แต่ก็ไม่มีทางที่มันจะเป็นการต่อสู้

 

เนื่องจากพวกเขาคิดว่าการต่อสู้ได้รับการตัดสินตั้งแต่ต้นแล้ว จึงไม่มีเหตุผลที่จะต้องลุกเข้าไปแทรกแซง

 

แม้จะยังไม่ชัดเจน แต่เนีย・ลิสตันดูเหมือนว่าจะพิเศษนิดหน่อย――แต่ เนื่องจากครั้งนี้หลักสูตรเก็บกวาดกับซิลเลนเป็นผู้เข้าร่วม จึงทำให้คิดกันว่าผลลัพธ์จะไม่มีทางเปลี่ยนแปลงไปแน่นอน

 

ทว่า  เมื่อฝาเปิดออก ทุกคนก็ต้องรู้สึกประหลาดใจที่เห็นการพ่ายแพ้สองครั้งติด

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในการต่อสู้รอบที่สองของซิลเลน แต่การพ่ายแพ้ให้กับหลักสูตรเก็บกวาดก็ถือเป็นเหตุการณ์ใหญ่มากเช่นกัน

 

ทหารจักรกลนั่นแข็งแกร่งมาก

ไม่มีทางที่จะแพ้ใคร

 

มันจะเป็นเหตุการณ์ที่สั่นคลอนรากฐานของสิ่งที่เราเชื่อกันว่าเป็นเรื่องจริงมาเป็นเวลานาน

 

“――โอยะ？”

 

ทหารจักรกลทั้งสองเครื่องที่ปรากฎตัวออกมาตั้งแต่แรกก็ได้เสร็จสิ้นหน้าที่แล้ว แต่ในตอนที่คิดว่าจบแล้วนั้นเอง ――คราวนี้ เป็นทหารจักรกลที่มีเครื่องหมายสีแดงบนหัวปรากฏตัวขึ้น

 

เครื่องหมายสีแดงนั้นได้รับอนุญาตให้ติดเฉพาะท็อปของนักเรียนหลักสูตรทหารจักรกลเท่านั้น หรือก็คือสัญลักษณ์ของตัวแทน

ดูจากการเคลื่อนไหวแล้ว น่าจะเป็นทหารจักรกลของนักเรียนชั้นปีที่เก้า ซีเกลน・เกต

 

คราวนี้เป็นเด็กผู้หญิงผมสีขาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าทหารจักรกลของซีเกลนที่ยืนอยู่กลางศูนย์ฝึก

 

สามารถเข้าใจได้ทันที

นั่นคือเนีย・ลิสตัน นักเรียนต่างชาติจากอาณาจักรอาร์ตัวร์ ทำให้เกิดความปั่นป่วนบางอย่าง

 

“……ไม่จริงน๊า……！”

 

พวกครูกำลังรอดูว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป――แจ่ทันทีที่ทั้งสองเผชิญหน้ากัน ก็รู้ได้ทันทีว่าจะเกิดอะไรขึ้น

 

เครื่องของซีเกลน บนแขนซ้าย……มีปืนใหญ่จักรกลรุ่นเก่าที่นักบินประจำการมอบให้เขาเพื่อการฝึก และในมือขวาถือแท่งเหล็กรูปดาบที่ใช้ในการฝึกฝน

 

ในทางกลับกัน นักเรียนต่างชาติไม่มีอาวุธใด ๆ เลย นอกเหนือจากการถืออุปกรณ์ตรวจจับที่มีไว้ตรวจจับกระสุนเวทมนตร์ไว้บนหลังเท่านั้น เธอไม่มีอาวุธอย่างสมบูรณ์แบบ

 

ทหารจักรกลกับมนุษย์ที่มีเลือดเนื้อ

และยังเป็นเด็กผู้หญิงอีกด้วย

 

ด้วยองค์ประกอบที่ไม่สมเหตุสมผล――การต่อสู้ที่ไม่คาดคิดก็ได้เริ่มต้นขึ้น

 

 

 

ทั่วทั้งโรงเรียน

เหล่าครู

คนนอกที่แอบดู ทั้งหมดล้วนประหลาดใจ

 

เธอหลบหลีกกระสุนเวทมนตร์ที่ยิงจากระยะใกล้ด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อได้

แม้ว่ามันจะมีวัตถุประสงค์ไว้เพื่อการฝึก แต่แท่งเหล็กที่ถูกเหวี่งไปมาก็แรงพอที่จะฆ่าคนได้ เธอก็ยังสามารถหลบไปมาได้ด้วยความคล่องแคล่ว

 

ไม่ว่าจะเข้าใกล้หรือถอยให้รักษาระยะห่าง……เด็กหญิงผมขาวก็จะอยู่ในระยะโจมตีของทหารจักรกลเสมอ

 

ทหารจักรกลเนื่องจากน้ำหนักของพวกมัน เมื่อเทียบกับมนุษย์แล้ว ความคล่องตัวของพวกมันนับว่าด้อยกว่า

ทว่า การเคลื่อนไหวในฉับพลันนั้นก็ยังเร็วมากอยู่ดี

 

หากกดดันใครบางคนด้วยการข่มขู่แบบนั้น ปกติถ้าเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดาก็คงจะหวาดกลัวหรือหดตัวลีบไปแล้ว　

 

ยังไงก็ตาม――สาวน้อยที่อยู่ด้านล่างนั่น กำลังต่อสู้ราวกับกำลังเล่นอยู่ กำลังเล่นกับทหารจักรกล

 

ในที่สุดเครื่องซีเกลนก็หยุดเคลื่อนไหว

เกราะด้านหน้าเปิดออก และซีเกลนก็ลงมา

 

――อาจเป็นขีดจำกัดของการทำงานแล้ว ในการฝึกฝนทหารจักรกลจะไม่ได้รับอนุญาตให้บรรทุกเชื้อเพลิงได้มากนัก หากขยับรุนแรงขนาดนั้น ก็จะไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ในเวลานาน

 

รอบที่สาม ไม่ว่าจะมองยังไงก็คงเป็นชัยชนะของเนีย・ลิสตัน

 

――เธอแสดงการเคลื่อนไหวอย่างง่ายดายมาก หากเธอหันมาเป็นฝ่ายรุก……

――ไม่ไม่ ไม่มีทางที่มนุษย์ที่มีเลือดเนื้อจะสู้กับทหารจักรกลได้……

 

เมล็ดพันธุ์แห่งความสงสัยถูกหว่านไว้ในตัวทุกคนแล้ว

 

 

ในไม่ช้าเหตุการณ์นี้จะลอยไปเข้าหูบุคคลสำคัญของมาเวเลียและราชา

 

“――นั่นคือของจริง”

 

“――อ้า เรื่องตอนนั้นฟังดูเหมือนเป็นเรื่องตลก แต่ดูเหมือนจะไม่ตลกเลย”

 

“――เมื่อท่านผู้บัญชาการกลับมากรุณารายงานทันที”

 

และ นักบินประจำการที่แอบมากันอย่างลับ ๆ ……เหล่านักบินที่ควรถูก「แมลงฆ่า」ที่ป้อมด้านตะวันออก ก็เฝ้าดูอย่างใกล้ชิดด้วยเช่นกัน

 

 

 

 

 

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

 

คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ 

{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}

 

ขอบพระคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ

ขอบคุณงับ