“ระดับพลังเวททางฝั่งซากัสเพิ่มขึ้น!?”

      อีฟรู้สึกประหลาดใจขึ้นมาครู่หนึ่ง ก่อนที่หัวใจของเธอจะบีบรัดด้วยความกังวล

      ตลอดระยะเวลานานนับพันปี สาเหตุที่ร่างของต้นไม้โลกสามารถดำรงอยู่อย่างสงบสุข เกิดขึ้นจากปัจจัยหลักสองประการ

      ประการแรก คือคำสาปของต้นไม้โลกองค์ก่อน ที่ได้ถูกร่ายไว้ในวาระสุดท้ายก่อนช่วงเวลาแห่งการล่มสลาย ส่งผลให้สรรพสิ่งนอกจากเอลฟ์ที่มีพลังต่ำกว่าเทพโบราณไม่สามารถเข้าใกล้ร่างของมหาพฤกษาได้  

      และประการที่สอง คือการที่เขตแดนซากัสมีปริมาณพลังเวทมนตร์ถดถอยลง ทำให้ไม่สามารถรองรับร่างจุติของเทพโบราณได้!

      คำสาปในข้อแรก ได้เสื่อมคลายไปในช่วงเวลาที่อีฟเกิดใหม่

      ส่วนสภาพพลังเวทในข้อที่สอง …กำลังเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมด้วยความเร็วที่น่าหวาดหวั่น!

      สิ่งนี้ทำให้อีฟเกิดความรู้สึกตื่นตระหนกอย่างหนัก เธอใช้เวลาอยู่ครู่หนึ่งเพื่อหาสาเหตุที่ทำให้ปริมาณพลังเวทในเขตแดนซากัสเปลี่ยนไป…

      “เพราะ [ดูดซึม]!” 

      เนื่องจาก ร่าง ของเธอได้หยั่งรากไว้ในแผ่นดินซากัส การจะดึงพลังงานมาจากความว่างเปล่าแต่ละครั้งจึงต้องกระทำโดยมีดินแดนซากัสเป็นตัวกลาง 

      ความยุ่งยากเล็กน้อยดังกล่าว ทำให้พลังงาน [ว่างเปล่า] ทั้งหมดไม่ได้ผ่านเข้ามาถึงเธอ พวกมันจำนวนมากถูกดูดซึมไปโดยต้นกำเนิดของเขตแดนซากัส…

      และการเติบโตของเขตแดนก็ขึ้นอยู่กับพลังงาน [ว่างเปล่า] !

      การดูดซึมของมหาพฤกษา จึงเป็นการมอบสารอาหารอันโอชะให้กับเขตแดนซากัส เสริมความแข็งแกร่งให้กับต้นกำเนิดของเขตแดน ซึ่งส่งผลกระทบโดยตรงต่อปริมาณเวทมนตร์ในเขตแดนแห่งนี้

      เทพธิดาถึงกับปวดเศียรเวียนเกล้าเมื่อทราบถึงเบื้องลึกของเหตุการณ์ในปัจจุบัน 

      เพราะมันหมายความว่า [ดูดซึม] ได้กลายมาเป็นดาบสองคมสำหรับเธอ 

      มันไม่เพียงมอบพลังศักดิ์สิทธิ์ให้กับเธอ แต่ยังทำให้ระดับพลังเวทมนตร์ในเขตแดนซากัสฟื้นฟูขึ้นอีกด้วย

      การที่ปริมาณเวทมนตร์ในซากัสได้รับการฟื้นฟู นอกจากจะทำให้บรรดาเทพมุ่งความสนใจมายังดินแดนแห่งนี้ มันอาจจะส่งผลให้ช่องทางระหว่างเขตแดนเปิดขึ้นอีกครั้ง ทำให้เทพโบราณสามารถจุติลงมาได้โดยตรง!

      ซึ่งในกรณีนี้ อีฟจะตกอยู่ในอันตราย!

      นอกจากนี้ เมื่ออีฟเฝ้าสังเกตต่อไป เธอพบว่าการดูดซึมของตนดูเหมือนจะกระตุ้นกลไกบางอย่างในเขตแดนซากัส

      แม้ตอนนี้เธอจะหยุดกระบวนการดูดซึมไปแล้ว แต่ในเวลานี้ ความเร็วในการดูดซึมพลังงานจากความว่างเปล่าของเขตแดนซากัสกลับเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล

      ไม่เพียงแค่นั้น อัตราดูดซึมตามธรรมชาติของเขตแดนยังคงเพิ่มขึ้นอย่างช้า ๆ 

      น… นี่คือต่อให้เค้าหยุดดูดซึม แต่สุดท้ายช่องทางระหว่างเขตแดนก็จะเปิดออกเองอยู่ดี!

      อีฟถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ พลางเริ่มคำนวณระยะเวลาว่าอีกนานเท่าไร ปริมาณพลังเวทมนตร์ในเขตแดนซากัสถึงจะกลับไปสู่จุดที่ทำให้เส้นทางระหว่างเขตแดนเปิดขึ้นอีกครั้ง…

      “ถ้าเลิกดูดซึมตั้งแต่ตอนนี้ก็คงอีกซัก 100 ปี หรือ… 20 ปีถ้าเรายังดูดซึมต่อไป”

      ความรู้สึกวิกฤติอุบัติขึ้นมาในใจของเทพธิดา

      20 ปี…

      กล่าวอีกนัยหนึ่ง ภายในระยะเวลา 20 ปีนี้ เธอจะต้องเติบโตไปถึงจุดที่ไม่จำเป็นต้องเกรงกลัวการเผชิญหน้ากับเหล่าเทพองค์อื่น!

      อีฟรู้สึกกังวลอย่างมาก

      ต้นไม้โลกที่สุดจะแกร่งองค์ที่แล้วยังโดนรุมจนแพ้ได้เลย แล้ว แล้ว เค้า เทพโบราณผู้มีพลังสุดอ่อนแรง จะไปโตไวทันใจใน 20 ปีได้ไงคะ!

      งานนี้ ยากในยากในยากอีกทีค่ะ….

      “มีวิธีไหนจะหยุดต้นกำเนิดเขตแดนซากัส ให้มันไม่ขยายตัวขึ้นไปอีกมั้ยนะ…”

      เทพธิดาใช้เวลาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะหัวเราะขึ้นมา

      “ยัยบ๊อง! พูดหยั่งกับว่าทำเองไม่ได้งั้นอ่ะ!!”

      ทักษะดูดซึมไม่ได้ใช้งานได้แค่กับความว่างเปล่า แต่สามารถใช้กับเขตแดนได้เช่นกัน!

      ถ้ากลัวเรื่องเขตแดนจะโตไวจนงานเข้า เค้าก็แค่กลืนมันเข้าไปซักส่วนก็พอ!

      ถึงยังไง เทพในแดนนี้ก็มีแค่เค้า! ที่เหลือนอนตีพุงอยู่บนสวรรค์นู่น!

      เพราะงั้น แค่แอบดูดซึมทีละนิด รับรองว่าความไม่แตกหรอกค่า–!!

      ใช่ไหมคะ 

      …

      ใช่ไหมคะ?

      เมื่อนึกแนวทางที่เหมาะสมขึ้นมาได้ อีฟจึงตัดสินใจพาตัวเองเข้าสู่ห้วงจิตสำนึก และเปิดใช้งาน [ดูดซึม] อีกครั้ง

      และคราวนี้…. เป้าหมายของมันคือต้นกำเนิดของเขตแดนซากัส!

      ทันทีที่ทักษะถูกเปิดใช้งาน ภาพที่อีฟเห็นก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง

      คราวนี้มุมมองของเทพธิดาไม่ได้ลอยสูงขึ้นอีกต่อไป แต่มันกำลังจมดิ่งลงอย่างรวดเร็ว…

      เธอ เห็น รากที่แตกแขนงของตัวเอง เห็น ชั้นดินและชั้นหินใต้ผืนทวีป เห็น ลาวาที่ไหลเอื่อยอยู่ใต้พิภพ…

      และในที่สุด…

      ทัศนวิสัยของเธอจมลงมาสู่จุดที่ลึกสุดของเขตแดน สิ่งที่อีฟ เห็น ในเวลานี้คือมวลแสงหลากสีจำนวนมหาศาล!

       และในเวลาเดียวกัน ในใจของเทพธิดาพลันเกิดความเข้าใจบางอย่าง เธอรับรู้ว่าสิ่งที่อยู่เบื้องหน้าในเวลานี้คือต้นกำเนิดของเขตแดนซากัส!

      อีฟหายใจเข้าลึก ๆ ครั้งหนึ่ง และเริ่มกระบวนการดูดซึมทันที

      ในวินาทีที่ทักษะดูดซึมทำงาน ต้นกำเนิดของเขตแดนซากัสก็เริ่มสั่นสะเทือน พร้อมกับมวลแสงของพลังต้นกำเนิดที่เริ่มเคลื่อนผ่านห้วงมิติมาสู่เทพธิดา

      อีฟผงะทันทีที่สัมผัสได้ถึงแรงสั่นสะเทือน เธอรีบลดอัตราดูดซึมของตนลงอย่างรวดเร็วเพื่อลดผลกระทบที่จะเกิดต่อต้นกำเนิดของเขตแดน เพื่อหลีกเลี่ยงจากการเป็นที่สังเกตของตัวตนอื่น

      เธอรู้สึกว่าถ้าเปรียบเทียบกับพลังว่างเปล่าที่สุดแสนจะยุ่งเหยิง พลังต้นกำเนิดจะให้ความรู้สึกที่นุ่มละมุนและอ่อนโยนกว่า

      แต่หลังจากทำการดูดซึมไปเพียงเล็กน้อย อีฟต้องประหลาดใจเมื่อพบว่าปริมาณพลังศักดิ์สิทธิ์ของเธอได้เพิ่มขึ้นมาถึง 10 หน่วยในระยะเวลาสั้น ๆ!

      ทว่าในเวลาเดียวกัน พลังลึกลับบางอย่างจากโลกใต้พิภพพลันขัดขวางไม่ให้ต้นไม้โลกกลืนกินพลังแห่งต้นกำเนิดไปมากกว่านี้

      “อาเระ…”

      และจู่ ๆ …ความรู้สึกประหลาดบางอย่างก็ผุดขึ้นมาในใจของอีฟ เธอสัมผัสได้ว่าตัวเองกำลังเป็นเป้าหมายของการอัญเชิญที่ยากจะอธิบายออกมาเป็นคำพูด

      การอัญเชิญครั้งนี้แตกต่างไปจากสิ่งที่อีฟเคยพบ เธอไม่สามารถระบุที่มาของมันได้

      เธอรู้สึกราวกับมันมาจากความว่างเปล่า แต่กลับรู้สึกราวกับมันมาจากทุกหนทุกแห่งในเวลาเดียวกัน

      อย่างไรก็ตาม การอัญเชิญครั้งนี้ไม่ได้ทำให้อีฟรู้สึกถึงอันตรายแต่อย่างใด 

      ….และด้วยความอยากรู้อยากเห็น  อีฟจึงตัดสินใจตอบรับการอัญเชิญนี้ทันที!

      ในวินาทีนั้น สติของเทพธิดาพลันลอยล่องขึ้นไป ข้ามเข้าสู่ห้วงแห่งความเวิ้งว้างอย่างรวดเร็ว

      ทิวทัศน์ที่เธอเห็นเปลี่ยนไปอีกครั้ง มันว่างเปล่า ก่อนจะค่อย ๆ กลับคืนสู่สภาพปกติ

      ทว่าครั้งนี้ อีฟกลับตื่นตะลึงเมื่อพบว่าตัวเองได้กลับมาอยู่ในร่างของเทพธิดาอีกครั้ง!!

      นอกจากนี้ เธอยังพบว่าสถานที่แห่งนี้มีความคล้ายกับพื้นที่ปัจเจกของตน ที่สามารถปรับเปลี่ยนรูปลักษณ์และบรรยากาศรอบตัวได้ตามใจนึก

      “ที่นี่มัน… เป็นอะไรที่คล้าย ๆ กับพื้นที่ในความคิดของเราไหมนะ?”

      อีฟเริ่มคาดเดา

      และในขณะนั้นเอง ทิวทัศน์โดยรอบก็ ค่อย ๆ ทวีความชัดเจนขึ้น

      เธอพบว่าตนเองกำลังยืนอยู่ ณ เบื้องหน้ามหาวิหารอันโออ่า 

      วิหารแห่งนี้ประกอบด้วยเสาหินสีขาวขนาดมหึมา แกะสลักด้วยลวดลายศักดิ์สิทธิ์ที่งดงามและซับซ้อน ห้อมล้อมไปด้วยหมู่ดาวระยิบระยับจำนวนนับไม่ถ้วนบนฟากฟ้า ยิ่งทำให้มันดูลึกลับและสูงส่งเป็นอย่างมาก

      สถานที่แห่งนี้คล้ายกับสรวงสวรรค์ที่ตำนานกล่าวขานไว้…

      แต่อีฟมั่นใจว่าที่นี่ไม่ใช่สวรรค์แน่นอน เพราะไม่ว่าจะพิจารณาอย่างไร มันก็เป็นเพียงโลกเสมือนในห้วงจิตสำนึก!

      เธอเริ่มมองไปรอบ ๆ ด้วยความระมัดระวัง พลางขมวดคิ้วด้วยความฉงน

      “ที่นี่มีกลิ่นอายแบบเดียวกับฝั่งซากัส… หรือว่าสถานที่แห่งนี้จะเป็นพื้นที่พิเศษ มันถูกสร้างขึ้นบนต้นกำเนิดเดียวกันกับเขตแดนซากัสหรือเปล่านะ?”

      และในเวลานี้… อีฟก็เข้าใจถึงสิ่งที่ขัดขวางกระบวนการดูดซึมพลังงานจากต้นกำเนิด

      คนร้ายคือสถานที่แห่งนี้ล่ะค่ะ!

      ใบหน้าของอีฟเงยขึ้นขึ้น สายตาของเธอหยุดลงที่ภาษาโบราณบรรทัดหนึ่งเหนือมหาวิหาร เธอเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย

      “มหาวิหารแห่งเทพ?”

      ท่าทีของเทพธิดาดูเปี่ยมไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น เธอรับรู้ได้โดยสัญชาตญาณว่าตัวเองสามารถกลับไปสู่ร่างหลักในดินแดนซากัสได้ทุกเมื่อ

      อีฟใช้เวลาครุ่นคิดอยู่ชั่วขณะหนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจเข้าไปในวิหารเพื่อสำรวจบริเวณโดยรอบ

      แต่ก่อนที่จะก้าวเข้าสู่วิหาร อีฟได้จัดการกับภาพลักษณ์ภายนอกของตนเองบางส่วน เธอเปลี่ยนทั้งสีผมและนัยน์ตาให้กลายเป็นสีดำขลับ เปลี่ยนรูปลักษณ์ภายนอกให้ไม่เหมือนเทพธิดาองค์เดิม และเปลี่ยนบรรยากาศที่เกิดจากพลังศักดิ์สิทธิ์ของตน ให้แตกต่างไปจากพลังแห่งชีวิตและธรรมชาติ…

      และเมื่อทุกอย่างพร้อม อีฟก็ผลักประตูวิหารให้เปิดออก

…

….

_ .. _ .. _ .. _ .. _ .. _

      T/N: สูบเพลินไปหน่อย

      ความอยากรู้อยากเห็นอาจฆ่าเทพธิดา (?)

…

      อ่านแปลไทยได้ที่ https://www.nekopost.net/novel/12413/ ค่ะ ถ้าถูกใจโปรเจ็คนี้ ขอความอนุเคราะห์ในการซัพพอร์ทที่ผู้แต่งโดยตรง ตามลิงก์หน้าแรกนะคะ 

      Support the project: https://book.qidian.com/info/1016509432 

_ .. _ .. _ .. _ .. _ .. _