นางบำเรอก้นครัว ชุด Sweet temptations - ตอนที่ 4
“วิคกี้มาแล้วค่ะ เดมอน”
คนที่นอนรูดท่อนชายรอคอยอยู่ผงกศีรษะขึ้นมามองเล็กน้อย หน้าตาของเดมอนแดงก่ำไปด้วยแรงอารมณ์สวาท
“อมให้หน่อย วิคกี้”
คู่หมั้นสาวผู้เจนจัดระบายยิ้มพึงพอใจ หล่อนรีบสลัดเสื้อผ้าออกจากตัว และกระโจนขึ้นไปหาเดมอนบนเตียงกว้าง
“คุณดูมีอารมณ์มากกว่าทุกครั้งเลยนะคะเดมอน”
มือเล็กปัดมือใหญ่ที่กอบกุมท่อนชายอวบใหญ่เอาไว้แรงๆ จนพ้นทาง และจัดการโอบประคองมันด้วยมือนุ่มของตนเองเอาไว้อย่างแน่นหนา
“ใหญ่โตเสมอเลยนะคะ ที่รัก…”
“อืมมมม…ดูดให้ผม…” คนตัวโตครวญคราง หลับตาพริ้ม ในขณะที่วิคตอเรียหัวเราะคิกคัก และใช้นิ้วสะกิดมุกสองเม็ดที่ฝังอยู่บนท่อนเนื้ออย่างติดอกติดใจ
“รู้ไหมคะ ว่าตั้งแต่วิคกี้มีเซ็กซ์กับผู้ชายมา ยังไม่เคยมีผู้ชายคนไหนล้มสถิติใหญ่ยาวของคุณได้เลยค่ะเดมอน”
“อย่างนั้นหรือ”
“ใช่ค่ะ วิคกี้ถึงต้องกลับมาตายรังทุกรอบยังไงล่ะคะ คิดถึงมุกสองเม็ดของคุณด้วย” แล้วเจ้าหล่อนก็ก้มลงจูบส่วนบนของท่อนเนื้อแผ่วเบา
“วิคกี้…อมเร็วๆ เถอะ ผมจะคลั่งอยู่แล้ว” คนตัวโตร้องสั่งเสียงดุดัน
“ได้ค่ะ ที่รัก…จัดให้เดี๋ยวนี้แหละค่ะ…”
“อืมมมมม”
แล้ววิคตอเรียก็ยัดสิ่งที่อยู่ในสองอุ้งมือเข้าใส่ปากของตัวเอง ลิ้นเล็กตวัดโลมเลียไล้ยั่วยวน ก่อนจะดูดกลืนแรงๆ เสียงคำรามลั่นของเดมอนดังขึ้น พร้อมกับมือใหญ่ที่กดศีรษะของหล่อนลงสุดแรง เพื่อให้หล่อนได้ดูดกลืนอย่างลึกล้ำ
“อืมมมม…โอ้ว…”
ในหัวของเขาเตลิดไปไกลแสนไกล ภาพในสมองผุดพรายใบหน้าของผู้หญิงคนหนึ่งขึ้นมาอย่างไม่อาจจะควบคุมได้ ภาพแม่สาวใช้คนสวยคนนั้นกำลังเปลื้องผ้าต่อหน้าของเขา อวดความอวบอิ่มของเรือนกายสาวสะพรั่งอยู่ตรงหน้า ปทุมถันอวบสล้างใหญ่โตกว่าที่เขาจินตนาการเอาไว้เสียอีก เขาเอื้อมมือไปจับหน้าอกของหล่อน บีบขยำสุดแรงจนมันบี้แบนคามือ แต่พอปลดปล่อยมันก็ดีดเด้งกลับมาเป็นก้อนเนื้อนุ่มเช่นเดิมอีกครั้งอย่างน่าอัศจรรย์
จากนั้นเขาก็เลื่อนสายตามองต่ำลงไปยังเนินสามเหลี่ยมที่มีเพียงไรขนอ่อนสีเข้มปกคลุมเอาไว้บางเบาเพียงเท่านั้น น้ำลายในลำคอของเขาเหนียวหนึบ เขาอดรนทนไม่ได้อีกต่อไป จับหล่อนสอดใส่อย่างรุนแรง เสียงกรีดร้องด้วยความเสียวซ่านยามที่ถูกเขาอัดกระหน่ำเข้าใส่ของเจ้าหล่อนช่างไพเราะยิ่งนัก ใบหน้าของหล่อนบิดเบี้ยวเหยเก ปากอิ่มเผยอร้องครวญครางลั่น หล่อนวิงวอนเสียงกระเส่าให้เขาอัดกระหน่ำเข้าใส่แรงๆ ส่ายบั้นท้ายระริกเพื่อรับความเป็นชายที่ใหญ่ยาวของเขาอย่างกระตือรือร้น หล่อนดีดดิ้น ตอบสนองราวกับโสเภณีร้อนแรง ร้อนฉ่าราวกับไฟกัลป์ในนรก เขาจำไม่ได้ว่าตัวเองกระแทกกระทั้นอัดกระหน่ำเข้าใส่ร่องคับแน่นแสนรัดรึงนั้นนานแค่ไหน รู้เพียงแค่ว่าเสียวซ่านทรมานเหลือเกิน และกำลังจะสุขสม
“โอ้ว…โอ้ว…ไม่ไหวแล้ว โอ้ว…”
เดมอนที่หลับตาปี๋ขยุ้มเส้นผมของวิคตอเรียเอาไว้แน่น กดแรงๆ จนเจ้าหล่อนแทบจะสำลักออกมาเมื่อท่อนชายทิ่มแทงเข้าไปจุกลำคอ และเพียงเสี้ยววินาทีเดียว หยาดสวาทร้อนจัดรสชาติเยี่ยมก็พุ่งกระจายใส่ปากของหล่อน และแน่นอนว่าวิคตอเรียกลืนกินจนหมดสิ้น
“โอ้ว…โอ้ว…”
ชายหนุ่มเกร็งสะท้านด้วยความหฤหรรษ์ เขาแทบไม่อยากจะเชื่อเลยว่าตัวเองจะคิดถึงแม่สาวใช้หน้าแฉล้มคนนั้นยามที่ตัวตนของตนเองอยู่ในปากของวิคตอเรีย
นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน?
สีหน้าที่เต็มไปด้วยความหงุดหงิดของเดมอนทำให้วิคตอเรียแปลกใจจนต้องเอ่ยถาม
“วิคกี้ใช้ปากไม่ดีเหรอคะ ทำไมหน้าบูดจัง”
เดมอนถอนหายใจออกมา และรีบสลัดความน่าสะอิดสะเอียนออกไปจากสมอง
“คุณทำดีมากต่างหาก ไม่เห็นหรือว่าผมระเบิดใส่ปากของคุณแรงแค่ไหน”
วิคตอเรียระบายยิ้มกว้าง หยิบซองถุงยางมาฉีกออก และสวมให้กับเดมอนด้วยปากของตัวเอง จากนั้นก็ขยับตัวขึ้นไปนั่งคร่อมร่างทรงพลังเปลือยเปล่า
“วิคกี้ขอควบนะคะ”
“ผมตามใจคุณ อืมมมม” เดมอนครางเมื่อท่อนชายฝังมุกถูกคู่หมั้นสาวกลืนกินเข้าไปทีละนิดจนกระทั่งหมดทั้งความยาว
“คับแน่นไปหมดเลยค่ะ เดมอน วิคกี้ชอบความใหญ่ของคุณจริงๆ อ๊า…อา…”
“ควบผมแรงๆ ขยับแรงๆ วิคกี้…แบบนั้น อืมมมม…”
ชายหนุ่มสั่งเสียงกระด้าง มือใหญ่ยกขึ้นกุมเอวคอดของวิคตอเรียเอาไว้แน่น ยกร่างอวบขึ้นสูงก่อนจะจับกดลงมาบนท่อนชายของตัวเองที่เด้งขึ้นหาอย่างรู้จังหวะสอดประสานแรงระรัว
“อืมมมม…โอ้ว…”
เขารู้ดีว่าผู้หญิงที่กำลังควบขี่ร่างกายของตัวเองอยู่นั้นคือวิคตอเรีย แต่ทำไมนะ ทำไมสมองถึงหวนกลับไปคิดถึงแม่สาวใช้หน้าหวานคนนี้อีกแล้ว
“แรง…แรงอีก ได้โปรด…แรงอีก…อืมมมม โอ้ว…”
ใบหน้าหล่อจัดแดงก่ำ เขาครวญครางราวกับคนบ้า เมื่อสมองไม่หยุดคิดถึงใบหน้าของผู้หญิงคนนั้น ไม่ช้าอารมณ์สวาทที่อัดแน่นเต็มร่างก็ทำให้เขาแตกระเบิดออกมาอีกครั้งอย่างรวดเร็ว
“โอ้ว…อ๊ากกกก…”
เขาเกร็งกระตุก ร่างกายสั่นสะท้าน ปลดปล่อยหยาดน้ำแห่งตัณหาออกมามากล้น
วิคตอเรียจ้องมองร่างทรงพลังของเดมอนด้วยรอยยิ้มอัศจรรย์ใจ “แปลกจังนะคะ นี่เป็นครั้งแรกที่คุณเสร็จเร็วมาก แถมยังอารมณ์ดุดันมากกว่าทุกครั้งที่เรานอนด้วยกัน”
“เพราะผม…คิดถึงคุณไง”
“แน่ใจหรือคะ”
วิคตอเรียเลื่อนตัวลงมานอนข้างๆ และมองใบหน้าหล่อเหลาของเดมอน
“อืมมม”
เดมอนตอบเพียงแค่นั้น ก็ตวัดแขนรัดรอบร่างอวบอิ่มของคู่หมั้นสาวเอาไว้ และหลับตาลงช้าๆ เกลียดตัวเองที่ปล่อยให้ผู้หญิงคนนั้นเข้ามาครอบงำรุนแรงแบบนี้
“คุณง่วงหรือคะ เดมอน”
“นิดหน่อยน่ะ คุณจะค้างกับผมด้วยหรือเปล่าวิคกี้”
“วิคกี้มีนัดกับเพื่อนต่อน่ะค่ะ คงค้างที่นี่กับคุณไม่ได้ ไม่ว่ากันนะคะ เดมอน”
ดวงตาสีฟ้าเข้มเอียงหน้ามาสบประสานสายตา “ผมให้อิสระคุณเสมอ ไม่ว่าจะเรื่องอะไร แต่ถ้าเราแต่งงานกันแล้ว คุณจะต้องหยุดทุกอย่างที่ผมไม่ชอบ โอเค้”
“โอเคค่ะ” วิคตอเรียยื่นปากไปจูบแก้มสากอย่างเอาใจ ก่อนจะขยับตัวลุกขึ้นนั่ง
“งั้นวิคกี้กลับเลยนะคะ”
“ไม่พักหน่อยหรือ”
“ไม่หรอกค่ะ วิคกี้รีบ”
หญิงสาวก้าวลงจากเตียงและรีบสวมใส่เสื้อผ้า เดมอนมองตามร่างคู่หมั้นสาวไม่วางตา
“ขับรถดีๆ นะวิคกี้”
“ขอบคุณค่ะ แล้วจะโทรหานะคะเดมอน”
“ครับ”
วิคตอเรียเดินหายออกไปจากห้องแล้ว สีหน้าของเขาก็เคร่งขรึมดุดันมากยิ่งขึ้น ชายหนุ่มผุดลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะก้าวลงจากเตียง เดินไปหยิบเสื้อคลุมมาสวมใส่เอาไว้ จากนั้นก็ออกไปยืนรับลมเย็นๆ ที่ริมระเบียงที่อยู่หลังบานประตูกระจก เนื้อตัวยังคงร้อนผะผ่าว และก็ยังคงคุกรุ่นไปด้วยแรงปรารถนา
“หรือฉันต้องให้คนไปตามเธอขึ้นมาบำบัด แม่สาวสวยจากเมืองไทย” เขาพึมพำ และพยายามควบคุมตัวเอง แต่ยิ่งพยายามร่างกายก็ยิ่งร้อนรุ่ม นี่เขาจะอดทนได้นานแค่ไหนกันนะ