นักปราชญ์ผู้ถูกอัญเชิญไปต่างโลกพร้อมกับไอเทมที่ไม่ได้ใช้ - ตอนที่ 12 เปลี่ยนอาชีพ

        สามวันผ่านไปตั้งแต่ผมเข้ามาในป่าทางทิศตะวันตก  ผมพยามเดินลึกเข้าไปในป่าเรื่อย ๆ

 

       ผมนอนพักในเต็นท์ที่ผมเอาออกมาจากคลังมิติเป็นครั้งคราว มันเป็นอะไรที่น่าสนใจจริง ๆ เพราะเมื่อผมเข้าไปข้างในเต็นท์ พวกมอนเตอร์ก็จะไม่เข้ามาใกล้ สงสัยว่านี่จะเป็นเอฟเฟกต์แบบเดียวในเกมละมั้ง ด้านในเต็นท์มีพื้นที่ประมาณ 10 เสื่อทาทามิ มันมีเพียงเตียงและโซฟาเท่านั้น

 

       จนถึงตอนนี้การล่าของผมมันเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังและความมุ่งมั่นของเกมเมอร์แบบไฮจินสไตน์ เหมือนกับในสมัยตอนที่ยังเป็นเกมอยู่ แต่อย่างไรก็ตาม ณ ตอนนี้มันคือความเป็นจริง และผมต้องนอนพักผ่อนบ้าง เพื่อพักฟื้นจากความเหนื่อยล้าทั้งกายและใจ

       สำหรับอาหารในแต่ละมื้อ ผมจะทานเนื้อเสียบไม้ ซึ่งผมซื้อมาเป็นจำนวนมากก่อนออกมาทำคำร้องนี้

 

       ******

       ตามคำร้องอื่นๆ บนกระดานข่าว  ออร์ค ไม่ได้เป็นมอนเตอร์ชนิดเดียวที่ผมล่า ถึงอย่างนั้นผมก็ได้จัดเอาเอาชนะพวกมันด้วยดาบใหญ่สองมือของผม มันเป็นอาวุธที่ดีที่สุดในการบดขยี้และฝังพวกมอนเตอร์ ในตอนที่มันโผล่ออกมา

 

       ตั้งแต่ โอเกอร์ ไปจนถึง หมี และหมาป่า ต่างก็ไปเฝ้ารากมะม่วงด้วยฝีมือผมทั้งนั้น

 

       มอนสเตอร์ที่ ตายทั้งหมดจะถูกเก็บเอาไว้ในคลังมิติอย่างง่ายดาย ด้วยปริมาณมอนเตอร์จำนวนมากที่ถูกโยนลงไปในคลังมิติขนาดนั้น แต่ดูเหมือนว่าคลังมิติของผมก็แทบจะไม่มีวี่แววว่าจะเต็มเลย แถมน้ำหนักของพวกมันก็ไม่ได้สร้างปัญหาอะไรให้กับผมอีกด้วย

 

       แม้ว่าเลือดที่เปลอะเปื้อนอยู่บนดาบจะทำให้ดาบทื่อ แต่ก็สามารถทำความสะอาดด้วยวิธีการง่าย ๆ เพียงแค่ใส่ดาบกลับเข้าไปในคลังมิติ แล้วดึงออกมาอีกครั้ง บรรดาเสื้อคลุมก็เช่นเดียวกัน ผมก็สามารถหลุดพ้นจากกลิ่นเหม็นของไขมัน และเลือดของพวกมอนเตอร์ได้ด้วยวิธีเดียวกัน

 

       ในขณะที่กำลังรู้สืกเบื่อ ๆ  ผมก็เปิดหน้าต่างสถานะขึ้นมาดู เพื่อตรวจสอบว่าเลเวลผมเพิ่มขึ้นมาขนาดไหน

       ◇―――――――――――――――――――――◇

       [ชื่อ] คิซารางิ โทยะ

       [เผ่าพันธุ์] มนุษย์

       [เพศ]ชาย

       [อายุ] 16

       [อาชีพ] นักบวช

       [ฉายา] ผู้ถูกอัญเชิญ

       [เลเวล] 99

       [ทักษะพิเศษ] ดวงตาศักดิ์สิทธิ์ ความสามารถในการใช้เวทมนตร์ของคุณสมบัติทั้งหมด และความสามารถในการได้รับทักษะทั้งหมด

       [ทักษะ] วิชาดาบ, ศิลปะการต่อสู้

       [เวทมนตร์] เวทมนตร์ศักดิ์สิทธิ์

       [คู่หู] ม้าศึกออบซิเดียน

       ◇―――――――――――――――――――――◇

       ในที่สุดผมก็ทำสำเร็จ ในที่สุดผมก็มาถึงเลเวล 99 ซักที

 

       เป้าหมายที่แท้จริงคือเลเวล 100 และตอนนี้มันก็ใกล้มากแล้ว  เมื่อถึงตอนนี้ผมก็จะสามารถเปลี่ยนอาชีพได้

 

       แหวนโกงนั้น มีส่วนสำคัญในการช่วยเพิ่มเลเวลของผม สำหรับการฆ่ามอนสเตอร์ทุกครั้ง ผมจะได้รับค่าประสบการณ์ 100 เท่า

 

       เมื่อเห็นเป้าหมายของผมอยู่ไม่ไกล ผมก็รู้สึกมีแรงบันดาลใจขึ้นมาอย่างมาก ผมหยิบดาบขึ้นมาจากนั้นก็ฟันมอนสเตอร์ที่โชคไม่ดีตัวหนึ่งที่บังเอิญมาขวางทางข้างหน้าของผม ผมตัดสินใจจะไม่หยุดจนกว่าเลเวลจะถึง 100!

 

       และในที่สุดมันก็เกิดขึ้นหลังจากการฆ่ามอนเตอร์ไปมากมาย ผมก็มาถึงเลเวล 100

 

       ผมรู้สึกแปลก ๆ แต่ก็ให้ความรู้สึกเป็นธรรมชาติที่ของร่างกายของผมมันจะเต้นรัว และรู้สึกเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังงานเมื่อตอนที่ผมฆ่าอ็อคตัวสุดท้าย

 

       ผมรีบเอามอนเตอร์ใส่ลงไปในคลังมิติ จากนนั้นก็เปิดหน้าต่างค่าสถานะด้วยความคาดหวัง

       ◇―――――――――――――――――――――◇

       [ชื่อ] คิซารางิ โทยะ

       [เผ่าพันธุ์] มนุษย์

       [เพศชาย

       [อายุ] 16

       [อาชีพ] นักบวช

       [ฉายา] ผู้ถูกอัญเชิญ

       [เลเวล] 100

       [ทักษะพิเศษ] ดวงตาศักดิ์สิทธิ์ ความสามารถในการใช้เวทมนตร์ของคุณสมบัติทั้งหมด และความสามารถในการได้รับทักษะทั้งหมด

       [ทักษะ] วิชาดาบ, ศิลปะการต่อสู้

       [เวทมนตร์] เวทมนตร์ศักดิ์สิทธิ์

       [คู่หู] ม้าศึกออบซิเดียน

       คุณต้องการเปลี่ยนอาชีพ หรือไม่? ใช่/ไม่ใช่

       ◇―――――――――――――――――――――◇

       นี่เป็นหน้าจอที่ผมรอมาตลอด มันคือสิ่งนี้

       「ในที่สุด…. ในที่สุดเราก็สามารถกลับไปเป็นเบอร์เซิร์กเกอร์ได้ซักที!! ชั้นทำได้แล้ว — !! 」

 

       ปุ่ม [ใช่] ดูโดดเด่นกว่าปุ่มอื่นๆ ที่เขียนบนหน้าจอ แล้วผมก็กดลงไปที่ปุ่มนั้นอย่างองอาจ

       ◇―――――――――――――――――――――◇

       [เปลี่ยนอาชีพเป็น~~~]

 

       นักเวทย์

       นักบวชขั้นสูง

       ◇―――――――――――――――――――――◇

       「เอ๊ะ…..ไม่มี~……. 」

 

       สิ่งเดียวที่อยู่ตรงหน้า มันคือสิ่งที่ทำให้ผมไม่สามารถฏิเสธได้เลยว่ามันคืออาชีพของสายจอมเวทย์

       มีบางอย่างผิดพลาด นี่มันเป็นอาชีพขั้นสองของนักบวชไม่ใช่รึไงกัน

       ผมทรุดตัวลงคุกเข่าอยู่บนพื้น

       「เอาจริงดิ…..มีแค่อาชีพสายนักเวทแค่นั้นเหรอ….. 」

 

       ผมรู้สึกหดหู่เป็นอย่างมาก จึงตัดสินใจหยุดล่าเร็วกว่าปกติ จากนั้นก็กลับไปที่เต็นท์ ไม่ว่าทางไหนผมก็ต้องเลือกอาชีพในสายของนักเวทย์  หรือไม่ก็เลือกที่จะไม่เปลี่ยนอาชีพ แต่ถ้าหากผมเลือกที่จะไม่เปลี่ยนอาชีพ ผมก็ไม่สามารถเพิ่มเลเวลให้อาชีพของนักบวชผู้ฟื้นฟูได้อีกต่อไป เนื่องจากขีดจำกัดของเลเวล สำหรับอาชีพใด ๆ นั้นอยู่ที่เลเวล 100

 

       「เราควรจะทำอย่างไรดี…… เวทย์มนตร์เดียวที่ชั้นสามารถใช้ได้ในตอนนี้คือเวทย์ประเภทฟื้นฟู…… ชั้นควรจเปลี่ยนเป็นคลาส 2 ……หรือควรจะลองเป็นนักเวทย์เพื่อเปลี่ยนสายดีล่ะ?」

 

 

 

       ผมนั่งขัดสมาธิอยู่ ในเต็นท์และไตร่ตรองว่าจะทำอย่างไรต่อไป

       「มันไม่สำคัญว่าจะเปลี่ยนเป็นอาชีพอะไร  ตราบใดที่เราใช้ดาบได้ มันก็เหมือนกันหมด นี่นา…. 」

 

       ผมหัวเราะออกมาจากนั้นก็เปิดหน้าต่างสถานะขึ้นมาเพื่อเปลี่ยนอาชีพ จากนั้นผมก็ลุกขึ้น ก่อนจะสวมเสื้อคลุม แล้วออกจากเต็นท์ ในขณะที่ในมือของผมก็ถือดาบใหญ่สองมือเองไว้ จากนั้นผมก็เริ่มเดินเข้าไปในป่าเพื่อค้นหามอนเตอร์ตัวต่อไปที่เพื่อที่จะบดขยี้พวกมัน

       ◇―――――――――――――――――――――◇

       [ชื่อ] คิซารางิ โทยะ

       [เผ่าพันธุ์] มนุษย์

       [เพศ]ชาย

       [อายุ] 16

       [อาชีพ] นักเวทย์

       [ฉายา] ผู้ถูกอัญเชิญ

       [ระดับ] 1

       [ทักษะพิเศษ] ดวงตาศักดิ์สิทธิ์ ความสามารถในการใช้เวทมนตร์กับทุกคุณสมบัติ และความสามารถในการได้รับทักษะทั้งหมด

       [ทักษะ] วิชาดาบ, ศิลปะการต่อสู้

       [เวทมนตร์] เวทมนตร์แอตทริบิวต์ เวทมนตร์ศักดิ์สิทธิ์

       [คู่หู] ม้าศึกออบซิเดียน

       ◇―――――――――――――――――――――◇