นครแห่งบาป City of Sin - ตอนที่ 172

นิยาย นครแห่งบาป – City of Sin เล่ม 2 ตอนที่ 172 ดินแดนเปื้อนเลือด ตอนที่ 1

“แม้ว่าข้าจะร่วมการดวลตัวต่อตัวกับ เจ้าตามที่เจ้าต้องการ เจ้าก็ยังเป็นเนโครแมนเซอร์อยู่ดี…” สีหน้าของเซนดรอลล์หม่นลงเมื่อริชาร์ดพูดประโยคแรกออกมา ทว่าประโยคที่สองได้จุดประกายความหวังให้กับเขา “แต่ข้าจะลองให้โอกาสเจ้าก็ได้ ยังไงซะ เกรทเมจระดับ 12 ก็สมควรได้รับความเคารพ แต่จงรู้ไว้ว่าก่อนที่ข้าจะตัดสินใจครั้งสุดท้าย เจ้าต้องตกเป็นนักโทษของข้าแล้ว ข้าหวังว่าในฐานะเนโครแมนเซอร์ เจ้ายัง คงมีเกียรติเหมือนเมจคนอื่น ๆ บ้าง เพราะข้าต้องแบกรับความเสี่ยงที่สูงมาก หากว่าเจ้าพยายามหลบหนีหรือโจมตีกลับ…”

เซนดรอลล์ไม่ได้สนใจความเจ็บปวด ทั่วร่างกายของเขาอีกต่อไป เขาลุกขึ้นยืนแล้วพูดอย่างภาคภูมิใจ “ในแง่ของเวทมนตร์ ข้าไม่ได้ด้อยไปกว่าเกรทเมจเลย ยิ่งไปกว่านั้น ความภาคภูมิใจและศักดิ์ศรีของข้ายิ่งใหญ่กว่าของพวกเมจที่เสื่อมทรามเพราะความสุขที่ไม่ยั่งยืน ! ข้าขอสาบานต่อนามของลิชคิง ข้าจะไม่ทําอะไรที่ไม่เหมาะสมต่อสถานะนักโทษของข้า ยังไงก็ตาม ข้าอยากรู้ว่าทําไมเจ้าจึงต้องการจับตัวข้าไว้ หากเจ้าวางแผนเสนอตัวข้าให้กับอาณาจักรใด ๆ ล่ะก็ โปรดสังหารข้าซะตอนนี้เถอะ ข้าไม่อยากถูกจับมัดกับเสาแล้วเผาทั้งเป็นให้คนอื่นดู !”

ริชาร์ดค้นหาข้อมูลจากความทรงจําของเขาก่อนพูดออกมาอย่างสงบ “ข้า คิดว่าข้าจะได้รับพรหรือรางวัลอย่างมาก หากข้าเสนอเนโครแมนเซอร์ระดับ 12 ให้กับกษัตริย์หรือเทพเจ้า”

เซนดรอลล์เงียบไปครู่หนึ่งจึงพูดขึ้นว่า “แน่นอน อย่างน้อยที่สุดเจ้าก็สามารถกลายเป็นไนท์ที่มีบรรดาศักดิ์ได้หากเจ้า เสนอข้าให้กับกษัตริย์หรือแกรนด์ดยุก หรือพรอันศักดิ์สิทธิ์ที่เจ้าจะได้รับจากการบูชายัญตัวข้าให้กับเทพเจ้านั้นก็น่าจะยอดเยี่ยมเช่นกัน มันมากพอที่จะทําให้พรีสต์ขึ้นเป็นระดับ 10 ได้ ข้ารู้ดี”

ริชาร์ดพยักหน้า ทว่าก่อนที่เขาจะพูดอะไรต่อนั้นโฟลว์แซนด์ก็พูดแทรกขึ้น จากด้านหลังของเขา “เนโครแมนเซอร์จะเป็นเครื่องบูชาที่ยิ่งใหญ่ให้กับมังกรนิรันดร ถึงแม้ที่นี่จะไม่มีวิหาร แต่เราก็สามารถทําพิธีบูชายัญผ่านหนังสือแห่งกาลเวลาได้” สายตาที่ริชาร์ดมองเซนดรอลล์เปลี่ยนไปทันทีเพราะคําพูดของโฟลว์แซนด์ และเห็นได้ชัดว่าสีหน้าของเนโครแมนเซอร์ก็ไม่ดีนักเช่นกัน

เปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ของเคลริคได้สร้าง ความเสียหายแก่อันเดดอย่างมากจนเขา หวาดกลัวแม้ว่านางจะอยู่ในระดับที่ต่ํากว่าเขาก็ตาม

เมื่อมองเซนดรอลล์หลายครั้ง ริชาร์ดก็ส่ายหน้าและถอนหายใจ “แม้ว่าข้าไม่อยากที่จะละทิ้งพรเช่นนี้แต่ก็ไม่ต้องกังวลไปหรอก ข้าจะไม่มอบตัวเจ้าให้เทพเจ้าหรือกษัตริย์ อย่างน้อยก็ในตอนนี้ จุดหมายของเราในการเดินทางครั้งนี้ คือดินแดนเปื้อนเลือดซึ่งมีเพียงโจร ทาส และคนป่าเถื่อนเท่านั้น ที่นั่นไม่มีกษัตริย์หรือแกรนด์ดยุก ยังไงก็ตาม ถึงแม้ว่าคําปฏิญาณต่อลิชคิงจะพิสูจน์ ความจริงใจของเจ้าแต่มันก็ยังไม่เพียงพอ เห็นได้ชัดว่าความเชื่อของเรานั้นต่างกันอย่างสิ้นเชิง เจ้าจะต้องโน้มน้าว เพิ่มเพื่อให้ข้าเชื่อในตัวเจ้าให้ได้”

“โปรดรอเดี๋ยว” เซนดรอลล์พูดพร้อม พยักหน้า เขากลับไปที่อาคารขนาดเล็กที่ทรุดโทรมและหลังจากนั้นไม่นาน เขาก็กลับออกมาพร้อมกล่องสวยงามใบหนึ่งก่อนยื่นมันให้กับริชาร์ด

“นี่คือกล่องเวทมนตร์ที่ทํามาจากกะโหลกของเดวิลซึ่งข้าเตรียมไว้ให้กับตัวข้าเอง หากข้าพัฒนาไปจนถึงระดับ 16 ได้ ข้าก็เตรียมพร้อมที่จะเปลี่ยนตัวเองให้เป็นลิชเมื่อชีวิตของข้าใกล้สิ้นสุดลง นี่คือเครื่องรางในอนาคตของข้า ไอเท็มที่ประเมินค่าไม่ได้สําหรับเนโครแมนเซอร์ ข้าให้เจ้า”

ริชาร์ดพยักหน้าพลางเก็บกล่องนั้นไว้ “ยินดีต้อนรับ เซนดรอลล์ เอาล่ะ ตอนนี้ เรามีสมาชิกเพิ่มอีกคนในการเดินทางไปยังดินแดนเปื้อนเลือด !”

ขณะที่เซนดรอลล์เก็บสัมภาระของเขา ริชาร์ดก็ไปยืนอยู่ตรงหน้าบรู้ดมาเธอร์ เพื่อป้อนคริสตัลเวทมนตร์ให้ตามที่มันต้องการ

ผู้คนจะรู้สึกถึงขนาดที่น่ากลัวอย่างแท้ จริงของสิ่งมีชีวิตนี้ก็ต่อเมื่อยืนใกล้มัน เมื่อเปลือกสีดําบดบังวิสัยทัศน์ทั้งหมด พวกเขาจะรู้สึกถึงแรงกดดันจนเหมือนกับว่าพวกเขากําลังเผชิญหน้ากับหลุมดํา ถึงแม่ริชาร์ดจะมีความเชื่อมต่อกับมันแต่เขาก็ยังรู้สึกว่ามันน่าสะพรึงกลัวมากเกินไปอยู่ดี

เขาโยนคริสตัลเวทมนตร์ที่ละก้อน ๆ โดยที่บริดมาเธอร์เองก็กลืนลงคอไป ทันที และในที่สุดมันก็หยุดลงหลังจากที่กินไปถึง 20 ก้อน ! มันนอนลงอย่างเงียบ ๆ ก่อนที่อีกไม่กี่นาทีก็มีเสียงปะทุดังขึ้นอย่างกะทันหันจากภายในเปลือกของมันขณะที่จิตสํานึกของมันปะทุขึ้นอีกครั้ง

“มาสเตอร์ ตอนนี้ข้ามีพลังมากพอที่จะเลื่อนขึ้นไปสู่ระดับ 2 แล้ว ท่านต้องเลือกอบิลิตี้อื่นให้กับข้า ไม่ว่าจะสําหรับตัวข้าเองหรือสําหรับลูกสมุนจู่โจม

มี 3 ทางเลือกหากท่านอยากจะเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับข้า – [นั่นคือ ความเร็ว พลังป้องกัน หรืออัตราการสร้างลูกสมุน] สําหรับพวกลูกสมุนนั้น ท่านสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับแร็พเตอร์มากขึ้นหรือว่าจะเลือกเพิ่มลูกสมุนรูปแบบใหม่ 1 จาก 2 ชนิดก็ได้

ข้อมูลต่าง ๆ เกี่ยวกับลูกสมุนชนิดใหม่ 2 ชนิดหลั่งไหลมาทั่วความคิดของริชาร์ด ชนิดแรกเป็นสิ่งมีชีวิตดูดเลือดลักษ ณะคล้ายค้างคาวที่สามารถเคลื่อนที่ได้อย่างรวดเร็ว พร้อมทั้งมีประสาทสัมผัสการรับรู้ที่ยอดเยี่ยม ไหนจะยังสามารถใช้สอดแนมล่วงหน้าได้อีก แม้ว่าปีกของมันจะไม่ได้แข็งแกร่งนักในสนามรบ แต่หากอยู่รวมกันเป็นฝูงพวกมันจะน่ากลัวมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในอนาคต หากมีการพัฒนา พวกมันจะสามารถสร้างพิษได้ ไข่ใบเดียวจากบรู้ดมาเธอร์สามารถฟักแร็พเตอร์ได้ 1 ตัว ทว่าหากจะสร้างสิ่งมีชีวิตชนิดใหม่นี้ในอัตราไข่ใบเดียวจะได้มากถึง 6 ตัว
สําหรับลูกสมุนจู่โจมชนิดที่สองเป็น — – หมาป่าสายลม สิ่งมีชีวิตนี้ดูเหมือน หมาป่าทั่วไป ยกเว้นก็แต่พวกมันมีกรงเล็บที่ใหญ่มาก นอกจากนี้พวกมันยังเคลื่อนไหวได้รวดเร็วและสามารถเคลื่อนผ่านภูมิประเทศที่ซับซ้อนได้ ส่วนพลังการโจมตีนั้น อิบิลิตี้ในการปล่อยมีดสายลมทําให้พวกมันเป็นสิ่งมีชีวิตที่ให้ประโยชน์ได้คล้าย ๆ กับคาถาเวทย์ วัฏจักรการฟื้นฟูพลังของพวกมันใกล้เคียงกับเมจมนุษย์ และพวกมันยังสามารถร่าย คาถาได้ถึง 3 ครั้งใน 1 วันอีกด้วย โดยรวมแล้วพวกมันเปรียบได้กับทหารระดับ 7 ในด้านความสามารถทางการต่อสู้ที่หลากหลาย

หากมีจํานวนหมาป่าสายลมที่เพียงพอ คอยคุ้มกันบรู้ดมาเธอร์ก็จะไม่ต้องถูกรัง ควานอย่างหนักในการต่อสู้บริเวณหนองน้ําอีกต่อไป ระยะของมีดสายลมที่แหลมคมของหมาป่าจะช่วยในการต่อสู้แบบกลุ่มได้มากทีเดียว

หลังจากพิจารณาซ้ําแล้วซ้ําเล่า ริชาร์ดก็ตัดสินใจว่าเขาจะเริ่มต้นด้วยการเพิ่ม ความคล่องตัวให้กับบรู้ดมาเธอร์ แม้ว่ามันจะแข็งแกร่งในการต่อสู้แต่การเคลื่อนไหวที่เชื่องช้านั้นกลายเป็นจุดอ่อนของมัน จากนั้นเขาก็วางคริสตัลอีก 20 ก้อนให้มันกินเพื่อเพิ่มความสามารถในการให้กําเนิดหมาป่าสายลม

การพิจารณาพื้นฐานเบื้องหลังของทุกสิ่งทุกอย่างก็คือความอยู่รอด หมาป่า สายลมดูไม่ต่างจากหมาป่ามายาทั่วไป ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์ ออร์ค หรือบาร์บาเรียนล้วนมีประเพณีที่คุ้นเคยกับพวกมัน มันจึงไม่ใช่เรื่องแปลกสําหรับกลุ่มของพวกเขาที่จะมีหมาป่าสายลม 10 ตัวอยู่ด้วย

เมื่อกลุ่มของริชาร์ดเริ่มออกเดินทางอีกครั้ง บรู้ดมาเธอร์ก็ได้เปลี่ยนสภาพโดยสมบูรณ์แล้ว กระดองตรงหน้าอกของมันเปิดออกเผยให้เห็นอวัยวะที่โปร่งแสงซึ่งมีน้ําหนักเบาลงถึง 1 ใน 3 ส่วนแขนขาขนาดเล็กลอกคราบออกและถูกแทนที่ด้วยอันใหม่ซึ่งหนาและแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิม เมื่อการกลายพันธุ์เสร็จสมบูรณ์ บรู้ดมาเธอร์จะสามารถเคลื่อนที่ได้ 10 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ซึ่งแม้ว่ามันยังถือว่าช้าอยู่แต่มันก็เร็วขึ้นกว่าเดิมถึง 2 เท่า

นอกจากนี้ จิตใจของบรู้ดมาเธอร์ก็แข็งแกร่งและชัดเจนขึ้นจากการอัพเกรดครั้งนี้ด้วย มันติดต่อริชาร์อีกครั้ง มาสเตอร์ หากท่านพบรูปปั้นหรือแท่นบูชา สําหรับการบูชาบรรพบุรุษ ได้โปรดเอามันมาให้ข้า ตอนนี้ข้าต้องการพลังอันศักดิ์สิทธิ์อย่างมาก หากข้าได้รับมากพอ ข้าจะเร่งการพัฒนาและอาจจะสร้างจิตที่ 2 ได้

“จิตที่ 2 งั้นเรอะ ?” ริชาร์ดเอ่ยถาม “ดีนี่
“ใช่แล้ว มันคือจิตสํานึกใหม่ที่สามารถคิดได้อย่างอิสระและช่วยควบคุมลูกสมุน มันจะยกระดับความสามารถในการต่อสู้ให้ข้าได้อย่างมาก

การบูชาบรรพบุรุษ… ริชาร์ดจดจํา คําขอนั้นไว้ก่อนนึกย้อนกลับไปถึงรูปปั้นของเนเวียนที่ตั้งอยู่ในดินแดนฟอร์ซ่า อย่างไรก็ตาม บรู้ดมาเธอร์บอกเขาว่ามัน ยังไม่สามารถดูดซับพลังอันศักดิ์สิทธิ์ของเทพเจ้าที่แท้จริงได้ และการกระทําเช่นนั้นได้จะเกิดขึ้นหลังจากมันเข้าสู่ระดับ 7 แล้วเท่านั้น

ทั้งกลุ่มเดินทางผ่านภูเขาและป่าไม้ ทว่าหมาป่าสายลมที่ล้อมรอบพวกเขาจะมีจํานวนเพิ่มขึ้น 3 ตัวในทุก ๆ วัน เมื่อเดินทางถึงชายแดน ริชาร์ดก็ตัดสินใจเร่งความเร็วในการเดินทางให้มากขึ้น ขณะที่ปล่อยให้แร็พเตอร์และบรู้ดมาเธอร์ทําหน้าที่คุ้มกันและล่าสัตว์ บรู้ดมาเธอร์ค่อย ๆ เคลื่อนผ่านบริเวณที่อุดมสมบูรณ์ไปด้วยอาหารโดยไม่มีศัตรูใด ๆ มันเติมพลังให้กับตัวมันเองขณะที่ริชาร์ดมองหาฐานที่จะปักหลัก

10 วันต่อมา ในที่สุดพวกเขาก็เดินทางถึงโลกอันกว้างใหญ่และรกร้าง

— ดินแดนเปื้อนเลือด !–