ทะลุมิติสู่ยุค 70 ไปแต่งงานกับผู้ชายคลั่งรัก - ตอนที่ 744 เถ้าแก่ฉิน(1)

ตอนที่ 744 เถ้าแก่ฉิน(1)

……….

ตอนที่ 744 เถ้าแก่ฉิน(1)

ฉินมู่หลานไม่สนใจเจียงเพ่ยหลิง และเดินตามเฉินอวิ๋นไปทั่ว ก่อนจะพบว่ามีวัสดุก่อสร้างใหม่ ๆ เข้ามาในร้านมากมายอย่างที่คิด อย่างไรก็ตาม…เมื่อมองไปที่กระเบื้องลายผู้หญิงสวย ๆ ฉินมู่หลานก็เหงื่อเย็นก็ไหลลงมาแล้ว “นี่…มีคนซื้อไหมคะ?”

เฉินอวิ๋นกลับหัวเราะร่วน “เถ้าแก่ฉิน ตั้งแต่ที่ร้านของเรามีกระเบื้องประเภทนี้เข้ามา ก็มีคนซื้อเยอะเลยค่ะ นอกจากกระเบื้องลายผู้หญิงสวย ๆ แล้ว เรายังมีกระเบื้องลายดอกไม้มงคล กระเบื้องลายการ์ตูนสัตว์ต่าง ๆ ซึ่งเป็นที่นิยมมากด้วย”

ฉินมู่หลาน “…”

อาจเป็นเพราะรสนิยมของเธอตามไม่ทันยุคสมัย เพราะถ้าเป็นเธอคงจะไม่ซื้ออย่างแน่นอน แต่ไหน ๆ ก็มีคนซื้อเยอะขนาดนั้น แสดงว่าการสั่งซื้อสินค้ามาไม่มีปัญหา “เป็นที่นิยมก็ดีแล้วค่ะ”

หลังจากเดินดูทั่วแล้ว ฉินมู่หลานก็พบว่าวัสดุก่อสร้างครบครันมากขึ้น แต่ขณะที่ทั้งสองเดินลงมาจากชั้นสอง เธอก็เผลอถามขึ้นมาว่า “เจียงเพ่ยหลิงมาทำงานที่ร้านตั้งแต่เมื่อไหร่คะ ฉันเห็นว่าความสามารถในการทำงานของหล่อนดูไม่เลวทีเดียว”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ใบหน้าของเฉินอวิ๋นก็ปรากฏความไม่พอใจทันที

หล่อนชอบเจียงเพ่ยหลิงไม่ลงจริง ๆ ผู้หญิงดี ๆ ที่ไหนจะพูดกับผู้ชายแบบนั้น เวลาเจียงเพ่ยหลิงต้อนรับลูกค้าชายแต่ละครั้ง ท่าทีสนิทสนมนั้นก็ทำให้หล่อนรู้สึกขัดหูขัดตาไปหมด แต่ก็เถียงไม่ได้ว่าเจียงเพ่ยหลิงทำยอดขายได้ดีที่สุด

“ค่ะ เจียงเพ่ยหลิงเป็นคนที่ทำยอดขายได้ดีที่สุดในร้าน แต่ละครั้งหล่อนขายวัสดุก่อสร้างออกไปได้มากเลยล่ะค่ะ”

ฉินมู่หลานไม่ได้มองข้ามสีหน้าของเฉินอวิ๋น แต่อดถามเพิ่มเติมไม่ได้ “พี่เฉินไม่ชอบเจียงเพ่ยหลิงเหรอคะ ทำไมตอนพูดถึงหล่อน สีหน้าของพี่ถึงได้ดูไม่ค่อยดี”

เฉินอวิ๋นได้ยินเช่นนั้นก็รีบโบกมือก่อนจะพูดว่า “ไม่ใช่หรอกค่ะ ฉันไม่ได้ไม่ชอบเจียงเพ่ยหลิง เพียงแต่หล่อนเป็นหญิงสาวอายุน้อย ส่วนฉันเป็นแม่บ้านวัยกลางคน เราคงคุยกันไม่รู้เรื่อง”

แน่นอนว่าฉินมู่หลานไม่เชื่อคำพูดนี้ คนเราต่อให้คุยกันไม่รู้เรื่องก็ไม่น่าจะแสดงสีหน้ารังเกียจขนาดนี้ แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไร เพียงทำเป็นรับรู้แล้วพูดว่า “อย่างนี้นี่เอง นึกว่าจะมีแต่ฉันที่ไม่ชอบเจียงเพ่ยหลิงเสียอีก ดูเหมือนจะมีแต่ฉันคนเดียวที่ไม่ชอบหล่อน”

“อะไรนะ…”

เฉินอวิ๋นไม่คาดคิดเลยว่าฉินมู่หลานจะพูดแบบนี้ หล่อนจึงไม่รู้ว่าจะตอบโต้กลับไปอย่างไรดี

ฉินมู่หลานจึงพูดออกมาตรง ๆ “ฉันเห็นว่าเจียงเพ่ยหลิงมีกิริยาไม่เหมาะสม เมื่อวานตอนที่ฉันมา ฉันเห็นหล่อนกับพี่สามีของฉันมีท่าทีสนิทสนมกัน ฉันเลยไม่ค่อยชอบหล่อน”

เฉินอวิ๋นได้ยินเช่นนั้นก็เหมือนพบเพื่อนคู่คิดและรีบเอ่ยรับคำ “ใช่ เจียงเพ่ยหลิงช่างไม่มีขอบเขตเลย หล่อนทำตัวสนิทสนมไปทั่วจนเกินงาม ชวนให้คนอื่นรู้สึกอึดอัด ฉันเองก็เคยเห็นหล่อนคุยหัวเราะอย่างสนิทสนมกับเถ้าแก่เซี่ยหลายครั้ง ไม่คิดว่าคุณจะมองออกตั้งแต่ครั้งแรก”

ฉินมู่หลานได้ยินเช่นนั้นกลับอึ้งไปเล็กน้อย และได้เอ่ยถามต่อ “เจียงเพ่ยหลิงเป็นอย่างนี้กับทุกคนเหรอคะ?”

“ก็น่าจะใช่นะ เพราะเวลาที่ลูกค้าผู้ชายมาที่ร้าน ทุกคนมักจะชอบมาซื้อของกับหล่อน เพราะหล่อนเป็นคนที่คุยหัวเราะอย่างสนิทสนมกับผู้ชายเหล่านั้น”

คราวนี้ฉินมู่หลานเริ่มเกิดความไม่แน่ใจ

เจียงเพ่ยหลิงคงจะไม่ใช่ผู้หญิงประเภทนั้นที่สนิทสนมกับผู้ชายทุกคนไปทั่วหรอกนะ

แต่ยังไม่ทันที่ฉินมู่หลานจะถามต่อ ทั้งสองก็เดินมาถึงที่โถงชั้นหนึ่ง และเซี่ยเจ๋อเหว่ยก็ได้นำสมุดบัญชีมาให้พอดี “มู่หลาน ลองดูสิ นี่คือรายการการเดินบัญชีในช่วงนี้ทั้งหมด”

“ค่ะ ไว้เดี๋ยวฉันจะตรวจสอบนะคะ”

ขณะที่ฉินมู่หลานตรวจสอบรายการในสมุดบัญชี เซี่ยเจ๋อเหว่ยก็อธิบายให้ฟังอยู่ข้าง ๆ ส่วนเฉินอวิ๋นและเจียงเพ่ยหลิงรวมไปถึงพนักงานคนอื่น ๆ ก็แยกย้ายกันไป

เจียงเพ่ยหลิงหันกลับมาเหลือบมองฉินมู่หลาน และพบว่าเธอกำลังตั้งใจดูรายการในสมุดบัญชีมาก แสงแดดที่ส่องผ่านหน้าต่างกระทบลงบนตัวเธอพอดี ทำให้ใบหน้าที่งดงามอยู่เดิมยิ่งงดงามน่าหลงใหลยิ่งขึ้น ในวินาทีนั้นในใจของเจียงเพ่ยหลิงก็เต็มไปด้วยความอิจฉา เหตุใดบางคนจึงโชคดีนัก ไม่ต้องลงมือทำอะไรก็ได้มาซึ่งสิ่งที่คนอื่นไม่มีวันได้ครอบครองทั้งชีวิต

ฉินมู่หลานรับรู้ได้ว่ามีคนกำลังมองเธออยู่ เธอจึงเงยหน้ามอง แล้วพบว่าคนที่มองเธออยู่คือเจียงเพ่ยหลิง

เจียงเพ่ยหลิงเห็นว่าฉินมู่หลานจับได้จึงรีบก้มหน้าลงซ่อนสีหน้าไม่ให้ใครเห็น แต่สายตาก็เหลือบไปเห็นเฉินอวิ๋นยืนอยู่ตรงนั้น จึงถือโอกาสเข้าไปพูดคุยว่า “พี่เฉิน ฉันได้ยินว่าเถ้าแก่อีกคนก็แซ่ฉินด้วย ไม่ทราบว่ามีความเกี่ยวข้องกับเถ้าแก่ฉินหรือเปล่า”

เฉินอวิ๋นชำเลืองมองเจียงเพ่ยหลิงแล้วเอ่ยว่า “ใช่แล้ว เถ้าแก่ฉินอีกท่านเป็นน้องชายของเถ้าแก่ฉินมู่หลาน ทั้งสองเป็นพี่น้องท้องเดียวกัน”

เจียงเพ่ยหลิงได้ยินเช่นนั้นก็เม้มปากแน่น พวกเขามาจากตระกูลมั่งคั่งจริง ๆ พี่น้องทั้งสองอยากทำอะไรก็ทำ ไม่ต้องสนใจแม้กระทั่งเงินมากมายที่จมลงไป ปกติก็ไม่เคยโผล่หน้ามาดูแลเลย แสดงว่าพวกเขาวางใจในตัวเซี่ยเจ๋อเหว่ยมากพอสมควร

ขณะที่เจียงเพ่ยหลิงยังคงครุ่นคิด เสียงรถยนต์ก็ดังมาจากด้านหน้าประตู อาจเป็นคนมาซื้อวัสดุก่อสร้าง เธอกับเฉินอวิ๋นจึงรีบออกไปดูด้วยกัน

พวกเธอเห็นรถยนต์หรูสองคันจอดอยู่ที่หน้าประตูร้านวัสดุก่อสร้าง เมื่อบุคคลนั้นก้าวลงมาจากรถ ก็พบว่าเป็นชายหนุ่มสองคนแต่งตัวทันสมัย ทำให้ใบหน้าหล่อเหลาของพวกเขาดูโดดเด่นยิ่งขึ้น

“จงจี ใช่ที่นี่หรือเปล่า?”

เยวี่ยจงจีพยักหน้าตอบ “ใช่ ที่นี่แหละ ฉันได้ยินมาว่าหลังจากเพื่อนร่วมชั้นฉินมาที่เซินเจิ้น หล่อนก็อยู่ที่นี่ตลอดเลย”

ผู้มาเยือนคือเยวี่ยจงจีและหลี่หมิงฮุย ซึ่งทั้งคู่มาตามหาฉินมู่หลาน

ส่วนเจียงเพ่ยหลิงที่เห็นว่าทั้งคู่มาตลาดวัสดุก่อสร้าง ก็ระบายยิ้มเต็มหน้า “สวัสดีค่ะ คุณทั้งสองคงมาซื้อวัสดุก่อสร้างแน่ ๆ ฉันขออนุญาตพาเข้าไปข้างในนะคะ”

หลี่หมิงฮุยได้ยินแบบนั้น ก็หันไปมองเจียงเพ่ยหลิงพร้อมกับรอยยิ้ม “หากพวกเราไม่ได้มาซื้อวัสดุก่อสร้างล่ะ คุณยังจะพาเราเข้าไปไหม?”

เมื่อได้ยินแบบนั้น เจียงเพ่ยหลิงก็ยิ่งยิ้มอย่างร่าเริง

“เถ้าแก่ ถึงพวกคุณจะไม่ได้มาซื้อวัสดุก่อสร้าง แต่ก็เข้ามาดูก่อนได้นะคะ”

“ฮ่า ๆ ปากหวานจริง ๆ”

เยวี่ยจงจีขมวดคิ้วมองหลี่หมิงฮุยและเอ่ยปราม “หมิงฮุย”

เมื่อเห็นว่าเพื่อนรักทำหน้าจริงจังเช่นนั้น หลี่หมิงฮุยก็รีบยกมือขึ้นตีหน้าผากตัวเอง “เอาล่ะ ๆ ฉันจะไม่พูด”

ฉินมู่หลานได้ยินเสียงที่หน้าร้านเลยเดินไปดู และเห็นเยวี่ยจงจีและหลี่หมิงฮุยมาเยือน เธอจึงเอ่ยถามอย่างประหลาดใจ “พวกคุณมาได้ยังไง?”

“เพื่อนร่วมชั้นฉิน พวกเรามาหาคุณนั่นแหละ”

ไม่พูดพร่ำทำเพลง หลี่หมิงฮุยก็เดินขึ้นไปหาฉินมู่หลานเตรียมจะจับมือทักทาย

แต่เยวี่ยจงจีคว้าตัวเขาเอาไว้ จากนั้นก็หันไปมองฉินมู่หลานพร้อมรอยยิ้ม “มู่หลาน พวกเราได้ยินมาว่าคุณมาที่เซินเจิ้นแล้ว พวกเราก็เลยแวะมาหา ไม่คิดว่าคุณจะอยู่ที่นี่จริง ๆ”

“ฉันก็ไม่คิดว่าพวกคุณจะมาที่เซินเจิ้นเหมือนกัน เข้ามาก่อนสิ”

ฉินมู่หลานเห็นคนทั้งสองเดินเข้ามาจึงทักทายด้วยรอยยิ้ม “พวกคุณจะดื่มอะไรกัน?”

“ชาก็ได้”

เยวี่ยจงจีตอบกลับพร้อมรอยยิ้ม หลี่หมิงฮุยเองก็พยักหน้าตาม

ฉินมู่หลานกำลังจะเรียกพี่เฉินให้ไปชงชา แต่เจียงเพ่ยหลิงก็อาสารับหน้าที่ด้วยตนเอง “ฉันจะไปชงชามาให้ค่ะ”

ฉินมู่หลานเห็นดังนั้น จึงไม่ได้พูดอะไรเพิ่มเติม

………………………………………………………………………………………………………………………..

สารจากผู้แปล

เหมือนยัยเจียงจะจับไปทั่วเลยแฮะ ผู้ชายคนไหนรวยหน้าตาดีก็เอาว่างั้น

ไหหม่า(海馬)

……….