“อยู่เฉยๆ เถอะ” ใบหน้าหล่อจัดมีสีแดงเข้มขึ้นเล็กน้อย แต่สายตาของเขากลับซ่อนความหิวกระหายเอาไว้ได้อย่างมิดชิด สักพักเขาก็ผลักร่างของหล่อนให้นอนราบลงกับเตียง และเริ่มต้นปลดอาภรณ์ส่วนล่าง

“พี่เนล… หอมว่า… แค่ข้างบนก็พอ… ค่ะ” หล่อนแทบพูดไม่เป็นคำ จำต้องนอนหลับตาเพราะอายเหลือเกิน

“ต้องทำความสะอาดทั้งตัวนั้นแหละ” แต่แปลกน้ำเสียงของเขาทำไมถึงยังราบเรียบไม่แปร่งไปเลย หรือว่าร่างกายของหล่อนไม่ได้น่าสนใจกับเขาอีกแล้ว

แล้วตะขอกระโปรงยาวก็ถูกปลดออก ซิปถูกรูดลงจนสุด ก่อนที่มันจะถูกดึงรั้งให้ผ่านสะโพกอวบลงไปยังข้อเท้า และหายไปในพริบตา ตอนนี้หล่อนเหมือนเปลือยต่อหน้าเขาไม่มีผิด

หล่อนรู้สึกเปราะบางจนคล้ายกับจะแตกหักเสียให้ได้ ใบหน้านวลแดงก่ำ เอียงหนีไปด้านข้างทั้งๆ ที่หลับตา ความจริงหล่อนก็อยากรู้เหมือนกันว่าคนที่กำลังเปลื้องผ้าให้อยู่นั้นกำลังรู้สึกรู้สาอะไรบ้างไหม แต่ก็ไม่กล้าพอที่จะลืมตาขึ้นมอง จึงทำได้แค่นอนตัวสั่นเทาประดุจลูกนกน้อยเท่านั้น

เนโลคลิสสูดลมหายใจเข้าปอดแรงๆ เพื่อเรียกสติของตัวเองให้กลับมาโดยเร็ว หลังจากที่มันแตกซ่านไปเมื่อได้เห็นเรือนร่างของแม่ภรรยาตัวน้อยเต็มสองตา

ใช่… เขาเคยเห็นร่างสวยของเข็มหอมมาแล้วเมื่อคืน แต่ตอนนั้นความหิวกระหายทำให้เขาไม่ได้มีเวลาสำรวจตรวจตราอะไรมากนัก เพราะใคร่แต่อยากจะสอดใส่เพียงอย่างเดียว แต่ตอนนี้… ได้เฝ้ามอง… มองด้วยความพิจารณาอย่างละเอียดลออ จึงได้ค้นพบว่าเข็มหอมมีรูปร่างที่สวยงามเหลือเกิน สมบูรณ์แบบอย่างที่เขาไม่เคยเจอะเจอมาก่อนในชีวิต

แม้จะไม่อยากเอาเปรียบสาวน้อย แต่หล่อนสวยเกินกว่าที่เขาจะละสายตาได้

ดวงหน้านวลแดงก่ำเอียงหนีจนสุดทางด้วยความเอียงอายน่าเอ็นดู ลำคอระหงขาวผ่องน่าซุกไซ้เป็นที่สุด ปทุมถันเต่งตึงชูช่อไสวท้าทายให้ดูดอมเหลือเกิน

เนโลคลิสรู้สึกได้ถึงความผงาดคะนองที่กลางลำตัวได้อย่างชัดเจน มันอึดอัดจนต้องขยับตัวเลยทีเดียว เขาพยายามที่จะไม่คิดไปในทางตัณหาราคะ แต่กลับทำได้ไม่ดีเลย เพราะเมื่อสายตาละจากเจ้าดอกบัวคู่งามลงมาสู่หน้าท้องขาวแบนเรียบไร้ไขมัน และต่ำลงไปกว่านั้น ลมหายใจของเขาก็มีอันต้องสะดุด และแทบหยุดลง

แม้เจ้าของเนินนางอวบอูมจะพยายามหนีบสองขาเข้าหากัน แต่การทำเช่นนั้นกลับยิ่งทำให้เขามองเห็นความอวบงามมากยิ่งขึ้น ใจหนึ่งอยากจะกระชากสองขาเรียวให้กว้างออก และกระโจนขึ้นคร่อม จากนั้นก็พุ่งเข้าหาให้สุดแรงตามอารมณ์ดิบ แต่พอคิดว่าหล่อนกำลังเจ็บอยู่ เขาก็จำต้องรั้งความเถื่อนเอาไว้สุดกำลัง