ชีวิตชิวชิวในต่างโลกกับอดีตผู้สมัครเป็นผู้กล้าที่หลังจากเลเวล 2 ก็กลายเป็นโกง - ตอนที่ 36
ลิซเช็คอินอย่างรวดเร็ว
ทิ้งทุกคนไว้เบื้องหลังขณะที่กอดแขนฟุริโอ้และดึงเขาเข้าไปในห้องพักของเรียวกัง จากนั้นก็วางสัมภาระไว้ในห้อง
“ท่านสามี!น้ำพุร้อนค่ะ!บ่อน้ำพุร้อนยานางิ(ヤナーギ)ค่ะ!น้ำพุร้อนที่มีคุณสมบัติทำให้มีบุตรค่ะ!”
ลิซพูดซ้ำ ๆ ราวกับบทร่ายของคำสาป และดึงฟุริโอ้ไปทางบ่อน้ำพุร้อน
เมืองออนเซ็นคิโนะซากิ มีออนเซ็นกระจัดกระจายอยู่ในตัวเมืองทั้งหมด 7 แห่ง ซึ่งแต่ละที่นั้นมีน้ำแร่ที่มีสรรพคุณและมีความหลากหลายแตกต่างกัน
ซึ่งด้วยความหลากหลายนี้ ก็ทำให้สามารถสนุกไปในแต่ละที่ได้อย่างสูงสุด
และหนึ่งในบ่อที่ลิซต้องการที่จะลงไปแช่ก็คือ บ่อน้ำพุร้อนยานางิ ซึ่งมีสรรพคุณที่ทำให้มีบุตรง่าย
“ท่านสามี!เอาล่ะ ด้วยกัน!มาสนุกกับการแช่น้ำร้อนด้วยกันเถอะค่ะ!”
“ท- ท่านลูกค้า!?นี่ไม่ใช่บ่อรวม ทำแบบนั้นไม่เหมาะสมนะคะ!”
“อ๊า!?ทางนี้กำลังจะไปทำเรื่องที่ทำให้มีความสุขกันตลอดชีวิตเลยนะ!อย่ามาขวางนะ!” (คู่หูเลเวล 2 :ลิซอยากมีลูกขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย)
ก๊าซซซซ
“ขออภัยที่พวกเราสร้างเรื่องวุ่นวาย โปรดยกโทษให้ด้วยนะครับ
เอาล่ะ ลิซ ค่อย ๆ แช่ออนเซ็นกันไปดีกว่านะ ทั้งฝั่งชาย และฝั่งหญิงน่ะ
ฝั่ง ใคร ฝั่ง มัน นะ”
“…ค่ะ ท่านสามี….ขอประทานโทษด้วยค่ะ”
ด้วยคำพูดของฟุริโอ้ที่ทลายความหวังแบบนั้น ลิซก็สงบ พร้อมกับก้มหน้าลง
แม้บางครั้ง จะไม่ค่อยเต็มใจในคำพูดของฟุริโอ้ก็ตามที
◇◇◇◇◇◇◇◇
“อุหวาหวาหวา ♪ ไอนี่มันอร่อยจังเลยนะคะ!”
บิลลี่พองแก้ม และพูดด้วยความดีใจ ขณะทานมื้อเที่ยงในห้องพักขนาดใหญ่ภายในเรียวกัง
“ก็จริงนะ ไอก็นี่ดีเหมือนกัน!”
โบลแซม ซดสาเกและพูดอย่างสนุกสนานขณะกินปลาไปด้วย
ถัดไปจากโบลแซม สัตว์เลี้ยงของฟุริโอ้ -เจ้ากระต่ายน้อย ซาแบร์(ร่างจริงคือหมีคลั่ง)- ส่งเสียงค้าน ฟุนซึฟุนซึ อย่างมีความสุขออกมาตั้งแต่เมื่อครู่ พร้อมกับที่ยืนด้วยขาหลังสองขาอย่างชำนาน และเอาขาหน้าวางไว้บนโต๊ะ รออาหาร
“ซาแบร์ก็ด้วย ครั้งนี้เราอนุญาตให้เข้ามาในห้องได้เป็นพิเศษ เพราะงั้นไม่สนุกไปด้วย ไม่ได้หรอกนะ!”
ซาแบร์พยักหน้าอย่างมีความสุขให้กับคำพูดของโบลแซม และเริ่มจัดการอาหารตรงหน้าอีกครั้ง
“…(ตึง)”
ถัดจากสองคนและอีกหนึ่งสัตว์เลี้ยง ก็คือ
เบลาโน่ที่นอนหงายหลังหมดสติลง ด้วยใบหน้าที่กลายเป็นสีแดง หลังจากจิบสาเกไปได้แค่อึกเดียว
◇◇◇◇◇◇◇◇
◇◇ในขณะเดียวกัน・ห้องพักขนาดใหญ่ที่มีกลุ่มของทัพจอมมารอยู่ในนั้น
“…เข้าใจรึยังคะ?ท่านลูกค้า… ถ้าเกิดทำแบบนั้นอีกรอบแล้วละก็ เชิญกลับไปสถานที่ ที่จากมาได้เลยนะคะ?”
เจ้าของเรียวกังหญิง ยิ้มอย่างเย็นชาอยู่บนใบหน้า
เบื้องหน้าของเจ้าของเรียวกัง
มีจอมมารยุยการ์ดและเหล่าลูกน้องที่เปลี่ยนร่างเป็นมนุษย์ในรูปร่างแปลก ๆ กำลังถูกบังคับให้หมอบคลานก้มหัวอยู่
เรื่องราวทั้งหมดนั้น เกิดในตอนที่
อาหารถูกส่งไปที่ห้อง และเป็นจังหวะที่ทุกคนกำลังเริ่มกินอาหาร
“โฮ่!อาหารของมนุษย์ ดูดีเลยนี่นา!”
“สมแล้วนะคะ โดยเฉพาะสาเกนี่ สุดยอดมาก” (โยลมินีท)
“ถังเหล้า!เอาถังเหล้ามาอีก!ก๊าก ฮ่า ฮ่า ฮ่า” (สเลป)
""อู๊ว!เอาข้าวมา!เอาสาเกมา!"" (ฟูกิ & มุกิ)
ด้วยอาหารที่อร่อยและสาเกที่มาเสิร์ฟ ทำให้ความตึงเครียดของเหล่าบุคลากรทั้งหลายหายไป พร้อมกับที่ทำให้คนในงานเลี้ยงเริ่มอยากจะร้องเพลงและดื่มกันอย่างครื้นเครงไปในทุกที
หากงานเลี้ยงเป็นเช่นนี้ต่อไป ก็อาจจะไม่เป็นอะไร ทว่า
ตรงนี้มีจอมมารยุยการ์ดอยู่ นั่นแสดงว่า..
“นี่มันขาดอะไรสำคัญ ๆ ไปไม่ใช่รึงายย!ใครก็ด้ายย!เอาไอของสำคัญ ๆ นั่นมาหน่อยยย!”
เพราะคำพูดพล่อย ๆ ที่หลุดออกมาจากปากนั้น ทำให้บรรยากาศในห้องปกคลุมไปความสงสัย
สมุนหนึ่งในนั้น จึง
“ถ้าเช่นนั้น เชิญชมการแสดงอันอาจหาญของกระผมได้เลยครับ”
จากนั้นเขาก็เริ่มเต้นท่าทางแปลก ๆ ออกมา
“ห่วยแตกชะมัด!แสดงอะไรที่มันน่าตื่นเต้นกว่านี้ไม่ได้รึไงหา!”
และ หนึ่งในลูกสมุน ก็โยนขวดสาเกออกไป
“นี่เมิงงงง!มานเจบบนาาาเหวยยย!”
หนึ่งในลูกสมุนโดนขวดเข้าไปที่หัว แล้วก็เริ่มสั่นด้วยความโกรธ
แล้วทั้งสองตนนั้นก็มาประจันหน้า พร้อมกับทะเลาะกันอย่างรุนแรง
“น- นี่เมิงง!อาหารทุกอย่างที่อยู่บนโต๊ะเป็นของตูข้านะเว้ยย!”
“อ๊า~ง!สาเกของตัวฉัน!?” (โยลมินีท)
“แก!ถังสาเกของข้า!ยกให้ไม่ได้เด็ดขาด!” (สเลป)
""อา!เหยียบแล้ว!เหยียบขาของผมแล้ว!โม่~ ไม่ยกโทษให้หรอกนะ!"" (ฟูกิ & มุกิ)
เมื่อจุดนึงได้เริ่มขึ้น ความชุลมุนกับความเสียหายก็เริ่มใหญ่ขึ้น และใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ
และจากนั้นไม่นาน กว่าครึ่งของกองทัพจอมมาร ก็เกิดการทะเลาะกันครั้งใหญ่
จากนั้น เจ้าของเรียวกังหญิงที่ได้ยินเสียงเอะอะ จึงรีบวิ่งมาดู
“พวกนายน่ะ!เลิกเอะอะโวยวายกันได้แล้ว!”
ด้วยพลังเวทย์พายุหิมะที่ตามมาหลังคำพูดที่เต็มไปด้วยความโกรธของเธอ จึงทำให้เหตุการณ์โกลาหลนี้จบลง
และก่อนจะออกจากห้องไป
“เข้าใจแล้วนะคะ?รับทราบแล้วสินะคะ?”
อีกครั้งที่เจ้าของเรียวกังพูดเตือนเสียงต่ำใส่พวกเขา ด้วยออร่าอันมหาศาลก่อนออกจากห้องไป
“…ผู้หญิงคนนั้น… ด- ดูยังไงก็ไม่น่าไปหือด้วยเลยไม่ใช่รึไง…”
เบื้องหน้าพลังออร่าอันมหาศาล และนั่งท่าเซย์สะ(คุกเข่าพับเพียบแบบญี่ปุ่น)โดยไม่เต็มใจนัก จอมมารยุยการ์ดได้แต่เพียงยิ้มแห้ง ๆ ออกมา
ยังไม่หมด
ฟุยุนที่พยายามทนต่อออร่าที่กดดันตั้งแต่เริ่มแรกอยู่นั้น เห็นยุยการ์ดกำลังจะอาละวาดออกมาจึงได้พยายามที่จะเข้าไปห้าม
“ใครวะ!อย่ามายุ่งไม่เข้าเรื่องนาเหวยย!”
แล้ว ก็ถูกถังสาเกฟาดเข้าไปที่หัว จนล้มสิ้นสติและสลบลงไป (คู่หูเลเวล 2: ฟุยุนฟาดหัวจอมมารเลยเหรอ ??)
◇◇◇◇◇◇◇◇
◇◇◇◇ช่วงเย็น
“ถ้างั้น ถึงจะไม่ค่อยเหมาะเท่าไหร่แต่หลังจากนี้ก็ฝากด้วยนะเนี๊ยว”
พอถึงเวลาที่ลูกค้าเริ่มเข้ามาเยือนร้านน้อยลง ยูริมินัสจึงฝากร้านให้หน่วยข่าวกรองจัดการ และออกไปพร้อมสัมภาระที่เตรียมไว้
“ขอบคุณที่เหนื่อยยาก ท่านผู้จัดการ”
“ถ้างั้น ไปกันเถอะท่านวาลิซซ่า โฮ้ย ยูริมินัส”
อดีตจอมมารโกซารุที่รออยู่ข้างนอกกับวาลิซซ่า ส่งเสียงเรียกยูริมินัส
แล้วการที่พวกเขาจะต้องเดินทางไปยังคิโนะซากิด้วยเวทย์เทเลพอร์ตของโกซารุนั้น
ยูริมินัสและวาลิซซ่า จะต้องเข้าไปกอดแขนซ้ายและขวาคนละข้าง ของโกซารุไว้
…จะว่ายังไงดีล่ะ… ก็ไม่ได้เลวร้ายเลยนะเนี๊ยว…
ใบหน้าของยูริมินัสเปลี่ยนเป็นสีแดงและรู้สึกมีความสุขอย่างช่วยไม่ได้ ที่ได้กอดแขนโกซารุ
จิตใจของหญิงสาวซึนเดเระเนี่ยมันซับซ้อนจริง ๆ
การเทเลพอร์ทสำเร็จไปด้วยดี
“อืมม โรงแรมคงจะอยู่ทางนี้ล่ะมั้ง”
“ง- งี่เง่าเหรอไงเนี๊ยว!ทางนี้เนี๊ยว!ไอเจ้าคนลงทิศหลงทางนี่!”
ยูริมินัสดึงแขนโกซารุที่กำลังมุ่งหน้าไปทิศตรงข้ามที่เป็นป่า และเป็นทิศที่ตรงข้ามของเมืองออนเซ็น
และข้างหลังทั้งสองคนนั้น
“ท่านยูริมินัสไม่ว่าเรื่องอะไร ก็เหมาะสมกับท่านโกซารุจริง ๆ เลยนะคะนี่”
วาลิซซ่ายิ้มแห้ง ๆ ขณะเดินตามพวกเขาไป
หลังจากนั้น ต้องขอบคุณยูริมินัส ที่ทำให้ไปถึงยังเรียวกังที่ทุกคนอยู่ ได้อย่างปลอดภัย
◇◇◇◇◇◇◇◇
◇◇ขณะเดียวกัน・บ่อน้ำพุร้อนยานางิ
ลิซที่เข้ามาแช่บ่อน้ำร้อนตั้งแต่ก่อนเวลามื้อเที่ยง ก็ยังคงแช่อยู่อย่างนั้นโดยไม่ได้พักหรือออกไปไหนเลย
….ลูก… ลูก… ของท่านสามี… ลูก…
ลิซแสดงท่าทีรื่นเริงขณะที่ภายในหัวของเธอ มีภาพของลูกแฝดสามคู่ และอาศัยอยู่ด้วยกันกับลูก 6 คน ด้วยกันกับฟุริโอ้
และในห้องพัก
ฟุริโอ้ที่ออกมาก่อนแล้ว กำลังนั่งรอลิซออกมา และยิ้มแบบแห้ง ๆ บอกบุญไม่รับอยู่
◇◇◇◇NOTE ประจำตอน
– ヤナーギ yanagi บ้านเราเรียก "ต้นหลิว"
– 複雑な乙女心のツンデレである จิตใจของหญิงสาวซึนเดเระเนี่ยมันซับซ้อนจริง ๆ