จางฟู่กุ้ยนวดไปด้วยอย่างไม่หยุด และปากยังพูดขอร้องไปด้วย

หลี่ชุ่ยฮวาถูกจางฟู่กุ้ยทำจนร่างกายเริ่มอ่อนตัวลงแล้ว เธอพบว่าตั้งแต่หลังจากที่ถูกจ้าวเสี่ยวกังทำมาแล้ว ร่างกายไวต่อความรู้สึกอย่างมาก เมื่อก่อนถูกจ้าวฟู่กุ้ยนวดแบบนี้เธอล้วนแล้วไม่ค่อยมีความรู้สึกอะไรมากนัก แต่ตอนนี้เธอกลับรู้สึกถึงความรู้สึกที่เธอต้องการในร่างกายของเธอ

ค่อยๆ ถอดกางเกงของจางฟู่กุ้ย ของเล่นอันนั้นชี้มายังหน้าของเธอโดยตรงแบบนั้น และมองไปทางความปรารถนาในแววตาของจางฟู่กุ้ย ภายในใจของหลี่ชุ่ยฮวาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกใจอ่อน เธอลุกขึ้นมาทนที เอาหน้าอกที่ขาวราวกับหิมะทั้งคู่อยู่ต่อหน้าจางฟู่กุ้ย

"อ้า กินก็กิน แต่ว่าห้ามมีความคิดอย่างอื่นนะ"

เมื่อเห็นตรงหน้ามีหน้าอกที่ขาวอย่างมาก จางฟู่กุ้ยหัวเราะฮ่าๆๆ กระโจนเข้าไปโดยตรง

หลายวันแล้วที่ไม่ได้ชิมรสชาติแบบนี้ แน่นอนว่าจางฟู่กุ้ยจะต้องใช้ความสามรถในการกินนมของตัวเองออกมาอยู่แล้ว แต่ด้วยวิธีนี้ กลับทำให้ร่างกายที่บอบบางของหลี่ชุ่ยฮวาสั่นสะท้าน

"อั๊ยยะ……นายทำได้แรงจังเลยนะ"

ระหว่างที่หลี่ชุ่ยฮวาพูดไปด้วยและต้องการดึงหน้าอกทั้งคู่ของตัวเองออกมา แต่ว่าจางฟู่กุ้ยจะสามารถปล่อยได้อย่างไร แรงดูดบนปากยิ่งอยู่ยิ่งแรงขึ้นเรื่อยๆ และมือก็เริ่มไม่ซื่อสัตย์ขึ้นมา มือข้างหนึ่งกอดเอวที่เรียวบางของหลี่ชุ่ยฮวาเอาไว้ และมืออีกข้างหนึ่งกลับเดินตามขาที่ขาวราวกับหิมะเข้าไปในที่ลับเรื่อยๆ

ในไม่ช้า เขาก็จับโดนความนุ่มนวลอันนั้น

จางฟู่กุ้ยเงยหน้ามองดูใบหน้าที่แดงก่ำของหลี่ชุ่ยฮวานั้น หัวเราะและพูด :"ฮ่าๆๆ ชุ่ยฮวา คุณก็ต้องการแล้วเหรอ พวกเรามาเล่นกันสักรอบไหม?"

"คุณอย่ามาคิดไม่ดีนะ ตอนนี้ขาของคุณยังบาดเจ็บอยู่ ไม่ต้องคิดไปเรื่อย"

หลี่ชุ่ยฮวาก็ถูกจางฟู่กุ้ยทำให้ร่างกายอ่อนไหวอย่างมากเช่นกัน แต่ว่าเมื่อนึกถึงบาดแผลของจางฟู่กุ้ย เธอยังคงอดทนเอาไว้

"ชุ่ยฮวา ฉันต้องการแล้ว เอาแบบนี้คุณช่วยดูดให้ฉันสักหน่อยนะ"

ระหว่างที่จางฟู่กุ้ยพูดไปด้วย พร้อมกับดึงมือของหลี่ชุ่ยฮวาไปวางบนไอ้นั่นของตัวเอง

เมื่อหลี่ชุ่ยฮวาเห็นไอ้นั่นเล็กอย่างมาก ไม่มีความสนใจเลยแม้แต่นิดเดียว แต่ว่าเมื่อคิดถึงเรื่องของเธอและจ้าวเสี่ยวกังก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดเล็กน้อย

"ฉันจะล้างให้คุณก่อนนะ ไม่งั้นมันสกปรกเกินไป"

แม้ว่าหลี่ชุ่ยฮวาจะไม่ได้พูดชัดเจน แต่ว่าจางฟู่กุ้ยจะไม่เข้าใจความหมายที่หลี่ชุ่ยฮวาพูดได้อย่างไร ทันใดนั้นตื่นเต้นจนใหญ่กว่าเดิมนิดหน่อย

ในไม่ช้า หลี่ชุ่ยฮวาก็ล้างของจางฟู่กุ้ยจนสะอาดแล้ว หลังจากนั้นค่อยๆคุกเข่าลง

และในเวลานี้ที่ช่องว่างประตู มีคนหนึ่งที่แอบดูอยู่ที่นั่นร่างกายเริ่มลุกเป็นไฟ โดยเฉพาะเมื่อเห็นร่างกายที่เปลื่อยเปล่าของหลี่ชุ่ยฮวาที่ขาวอย่างมาก ยิ่งกระหายมากขึ้น

ซ่งยวี่ชิงเป็นสาวงามอันดับหนึ่งของหมู่บ้าน และหลี่ชุ่ยฮวากเป็นสาวงามอันดับสอง แต่ว่าสำหรับเขาแล้ว เขายังคงชอบหลี่ชุ่ยฮวาอย่างมาก มีความเซ็กซี่นอกจากนี้ยังมีบุคลิกร้อนแรง น่าพิชิตอย่างมาก

ในไม่ช้าร่างของจางฟู่กุ้ยก็สั่นไปทั้งตัวและกดหัวของหลี่ชุ่ยฮวาเอาไว้เพื่อไม่ให้เธอยกหัวขึ้น

แค่กแค่กแค่……

ระหว่างที่หลี่ชุ่ยฮวาคายของเหล่านั้นของจางฟู่กุ้ยออกมา และพูดตำหนิไปด้วย :"คุณอยากให้ฉันตายหรือไง หลายปีมานี้ทำไหมถึงไม่เคยอ่อนโยนกับฉันเลยนะ"

ระหว่างที่หลี่ชุ่ยฮวาพูดไปด้วย พร้อมกับเอาสบู่มาบ้วนปากไปด้วย

เมื่อจางฟู่กุ้ยเห็นหลี่ชุ่ยฮวาโกรธจริงๆแล้ว ยอมรับผิดในทันทีและพูด :"ชุ่ยฮวา ฉันผิดไปแล้ว ฉันก็รู้ว่าคุณต้องการผู้ชายแล้ว เอาแบบนี้คุณนอนลงบนโต๊ะเดี๋ยวฉันใช้ปากช่วยทำให้คุณ"

เดิมทีหลี่ชุ่ยฮวายังคงโกรธอย่างมาก เมื่อได้ยินคำพูดนี้ เริ่มมีความสนใจในทันที ความโกรธลดลงกว่าครึ่ง

"ฮึ แบบนี้ค่อยโอเคหน่อย"

หลังจากพูดจบ หลี่ชุ่ยฮวาเข้าไปในบ้านแล้วเอาโต๊ะออกมาหนึ่งตัว หลังจากนั้นนอนลงบนโต๊ะด้วยความชำนาญ

คนที่แอบดูอยู่นอกประตู่เมื่อเห็นฉากนี้ก็เริ่มทนไม่ไหวแล้ว เมื่อนึกถึงจางฟู่กุ้ยเดินกะเผลก และคิดถึงในก่อนหน้านี้ที่จางหวังป้าเทียนสัญญาว่าจะให้เขาบางอย่าง ทันใดนั้นอยากจะเปิดประตูเข้าไปโดยตรง แต่กลับพบว่าประตูถูกล็อคเอาไว้ ก็เลยกระโดดเข้าไปโดยตรงจากกำแพงอีกด้านหนึ่ง

เมื่อได้ยินเสียง จางฟู่กุ้ยและหลี่ชุ่ยฮวาต่างตะลึงอย่างมาก พวกเขาคิดไม่ถึงเลยว่ากลางดึกแบบนี้แล้วยังมีคนกล้ากระโดดเข้ามาในกำแพง สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือผู้ชายคนนี้พวกเขาก็รู้จักเช่นกัน

หลี่ชุ่ยฮวากอดหน้าอกของเธอด้วยความโกรธและเขินอายรีบลุกออกจากโต๊ะและซ่อนตัวอยู่ข้างหลังจางฟู่กุ้ย มองไปที่สวี่เอ้อหนิวด้วยใบหน้าโกรธ :"สวี่เอ้อหนิว นายรู้บ้างหรือเปล่านายทำแบบนี้มันผิดกฎหมายนะ"

"ฮ่าๆๆ พี่สาวชุ่ยฮวา เมื่อกี้ตอนที่คุณคุยกับจางฟู่กุ้ยคนพิการคนนี้ฉันได้ยินหมดแล้ว ในเมื่อจางฟู่กุ้ยไม่สามารถทำให้คุณเพลินได้ ฉันสามารถทำได้นะ เป็นยังไง?"

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ จางฟู่กุ้ยโกรธเป็นฝืนเป็นไฟ ตบที่พักแขนของวีลแชร์อย่างแรง พูดตะคอกใส่สวี่เอ้อหนิว :"ไอ้เด็กเวร ในขณะที่ฉันยังไม่โกรธมากกว่านี้ รีบไสหัวออกไปสะ ไม่อย่างนั้นวันนี้ฉันไม่มีทางปล่อยให้แกออกไปจากที่นี่อย่างแน่นอน"

เมื่อสวี่เอ้อหนิวเห็นจางฟู่กุ้ยโกรธอย่างมาก มีหน้าตาที่ดูถูกอย่างมาก

"จางฟู่กุ้ย แกนั่งอยู่บนรถวีลแชร์ก็อย่าตะโกนอยู่ที่นั่นเลย ขอบอกความจริงกับแกเลยนะ ฉันชอบพี่สาวชุ่ยฮวามานานแล้ว วันนี้แกปล่อยให้ฉันพี่สาวชุ่ยฮวาสักรอบ อย่างนั้นหลังจากนี้หวังป้าเทียนจะไม่มาหาเรื่องแกอีก ถ้าแกไม่ให้ฉันทำ หวังป้าเทียนยังไม่รู้ว่าหมู่บ้านของพวกเรามีผู้หญิงที่มีเสน่ห์และเซ็กซี่ขนาดนี้ ถ้าหากฉันบอกกับเขาล่ะก็ ฮ่าๆๆๆ……พี่สาวชุ่ยฮวาจะไม่ใช่แค่คนของฉันคนเดียวแล้ว"

คำพูดของสวี่เอ้อหนิวทำให้จางฟู่กุ้ยทั้งโกรธและทั้งกลัว ครั้งที่แล้วเขานั้นกลัวหวังป้าเทียนอย่างมากจริงๆ แต่เมื่อนึกถึงชุ่ยฮวาจะถูกไอ้คนนี้ทำ ภายในใจของเขายังคงไม่ยินดี

"ชุ่ยฮวาเป็นภรรยาของฉัน เด็กอย่างแกวันนี้อย่าแม้แต่จะคิดเรื่องไม่ดี ในขณะที่ฉันยังไม่โกรธเป็นไฟ แกรีบไสหัวไปสะ ฉันจะไม่บังคับแก"

วันธรรมดาสวี่เอ้อหนิวมักจะเดินเล่นรอบหมู่บ้าน นอกจากนี้วันๆเอาแต่ทำเรื่องไม่ดี คนในหมู่บ้านทั้งหมดล้วนแล้วมีแต่ความกลับและความรังเกลียด สิ่งที่เกลียดคือความไม่ซื่อตรงของสวี่เอ้อหนิว สิ่งที่กลัวคือสวี่เอ้อหนิวชอบเบียดเบียนผู้อื่นโดยไม่รู้จบ อีกฝ่ายไม่มีงานที่แน่นอนทำ ถ้าหากใครทำให้เขาขุ่นเคือง เขาก็เอาแต่สอดส่องคุณทั้งวัน เพียงแค่คุณไม่อยู่บ้าน จะต้องมาพังบ้านของคุณอย่างแน่นอน

สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือเบื้องหลังของสวี่เอ้อหนิวมีหวังป้าเทียน ครั้งที่แล้วที่ซ่งยวี่ชิงยังสามารถใช้ชีวิตอยู่อย่างมีความสุขก็คือเขาที่ไปบอกกับหวังป้าเทียน เพียงแต่คิดไม่ถึงเลยว่าจ้าวเสี่ยวกังจะเคลียร์เรื่องเงินทั้งหมดกับหวังป้าเทียนแล้ว

ท้ายที่สุดในช่วงนี้หวังป้าเทียนก็ตีตัวออกจากเขาไปแล้ว สิ่งนี้ทำให้สวี่เอ้อหนิวหวาดกลัวเล็กน้อย ในก่อนหน้านี้ที่เขาสามารถอวดเบ่งอำนาจไม่เกรงกลัวคนในหมู่บ้านทั้งหมด พูดตามตรงเลยก็คือมีหวังป้าเทียนอยู่ แต่เมื่อหวังป้าเทียนไม่สนใจเขาแล้ว หมู่บ้านบางจื่อไม่มีที่ให้เขาอยู่อย่างแน่นอน

สำหรับหลี่ชุ่ยฮวาเขาคิดกังวลมานานมากแล้ว ในเมื่อก่อนขาของจางฟู่กุ้ยยังดีอยู่เขาไม่กล้าลงมือ ตอนนี้เขารู้สึกเหมือนกับว่าฟ้าช่างเป็นใจเหลือเกิน นอกจากนี้เขาเตรียมจัดการเสร็จแล้วค่อยส่งไปให้หวังป้าเทียน ถึงตอนนั้นสายตาที่มองเขาจะต้องเปลี่ยนไปอย่างแน่นอน ตามคำบอกเล่าของหวังป้าเทียน ตำแหน่งหัวหน้าหมู่บ้านคนต่อไปจะเป็นของเขา

ยิ่งคิด สวี่เอ้อหนิวก็ยิ่งรู้สึกมีความสุข

"ฮ่าๆๆ จางฟู่กุ้ย สิ่งที่แกควรทำก็คือทำเหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่อย่างนั้นหลังจากนี้ไปแกจะต้องเสียเปรียบแน่นอน"

สวี่เอ้อหนิวพูดไปด้วย พร้อมกับเดินไปทางจางฟู่กุ้ยที่หลบอยู่ข้างหลังของหลี่ชุ่ยฮวา

จางฟู่กุ้ยโกรธจนตบรถวีลแชร์โดยตรง แต่ว่าเมื่อสวี่เอ้อหนิวดึงมีดออกมาจากเอวแล้วเอามาจี้ไว้บนคอของเขา เขากลายเป็นคนซื่อสัตย์อย่างสมบูรณ์

"ไม่อยากตาย ก็อย่าส่งเสียงออกมา ไม่ได้มีชิ้นเนื้ออะไรหายไปสักหน่อย ถ้าหากแกไม่ปล่อยให้ฉันทำ เกรงว่ากริชเล่มนี้จะต้องกลายเป็นกริชสีแดงแล้ว สามารถมีชีวิตรอดได้ไหมก็ต้องดูตัวแกเองแล้ว"

เมื่อเห็นใบหน้าของจางฟู่กุ้ยตกใจกลัวจนใบหน้าซีดขาว สวี่เอ้อหนิวดีใจอย่างมาก วิธีการนี้เขาไปเรียนมาจากจ้าวเสี่ยวกัง คิดไม่ถึงเลยว่าจะใช้ได้ผลจริงๆ