ฉันมีพี่ชาย 7 คน - บทที่ 91 น้องสาว?

บทที่ 91 น้องสาว?

กู้หมิงอวี๋ต้องอยู่ที่สนามบินสักพักหลังมาถึงเพื่อทักทายแฟน ๆ ที่มารอรับ กว่าจะมาถึงรถก็ทำเอาเหนื่อยเล็กน้อย

ผู้ช่วยเทน้ำอุ่นส่งให้เขาอย่างเห็นใจ

“พี่อวี๋ คราวหลังอย่าลงจากรถดีกว่า ให้การ์ดช่วยกันพวกเขาออกไปดีไหม”

“ไม่เป็นไรน่า” น้ำเสียงเนือย ๆ แต่เต็มไปด้วยเสน่ห์ดึงดูดตอบอย่างเรียบ ๆ

หลายคนพากันชื่นชมว่าเสียงของกู้หมิงอวี๋ไพเราะราวกับเสียงของไซเรนในตำนาน ได้ฟังเพียงชั่วครู่ก็ทำเอาหวั่นไหวได้

คงจะจริงอย่างที่ว่า แม้จะทำงานด้วยกันมานานแล้ว แต่ผู้ช่วยก็ยังรู้สึกใจเต้นกับเสียงพูดของเขาอยู่เลย

กู้หมิงอวี๋ช่างเป็นชายหนุ่มที่มีออร่าของความสมบูรณ์แบบเจิดจ้าตลอดเวลาจนรู้สึกแสบตาเวลาอยู่ใกล้ ดูดีไปหมดแม้แต่ปลายเส้นผม แต่ตอนนี้กู้หมิงอวี๋อยู่ในอาการอ่อนเพลียเหนื่อยล้า ทำเอาคนมองอยู่รู้สึกไม่สบายใจเท่าไรนัก

ดาราหนุ่มเอนหลังกับเบาะรถยนต์ ถอดแว่นตากันแดดออก เผยให้เห็นเครื่องหน้าไร้ที่ติของเขาอย่างชัดเจน เขามีดวงตาดอกท้อคู่สวยดึงดูดใจ นอกจากนี้ยังมีไฝใต้ตาสีแดงที่หางตา เพิ่มเสน่ห์บนผิวขาวเนียนเหมือนหิมะได้เป็นอย่างดี

จิวพลอยสีแดงที่ติ่งหูข้างซ้ายนั้นเด่นชัดอยู่บนผิวใส ไม่ใช่ทุกคนที่สวมเครื่องประดับสีแดงสดแล้วจะดูขับผิวขนาดนี้ได้ แต่เมื่อมันอยู่บนร่างกายที่สมบูรณ์แบบนี้แล้วช่างเป็นภาพที่งดงามเหมือนอัญมณีที่ถูกประดับอยู่บนกองหิมะขาวโพลนจริง ๆ

กู้หมิงอวี๋เป็นที่กล่าวขวัญในฐานะนักแสดงที่งดงามแบบข้ามขีดจำกัดเรื่องเพศ เขามีผมดำสนิทยาวถึงบั้นเอว แม้จะมีใบหน้างดงามแต่ไม่เคยถูกเข้าใจผิดว่าเป็นผู้หญิง อาจเพราะเขามีรูปร่างสูงโปร่ง บุคลิกสง่าราวกับคุณชายผู้สูงศักดิ์ที่หลุดมาจากยุคโบราณ

หลังจากพักสายตางีบหลับอยู่บนรถตู้ได้สักพัก พวกเขาก็มาถึงบริษัท กู้หมิงหลี่หยิบแว่นตามาสวม ทันที่ลงจากรถ ผู้จัดการก็ตรงเข้ามาทักทายเขา

“กลับมาแล้วเหรอ”

กู้หมิงอวี๋ตอบในลำคอด้วยเสียงน่าดึงดูดใจ

ชายหนุ่มเข้าไปยืนในลิฟต์ สองมือสอดอยู่ในกระเป๋ากางเกง ท่าทางการยืนเป็นธรรมชาติ แต่ก็ยังคงความงามไร้ที่ติ

เป็นเรื่องปกติของคนรอบข้างเสียแล้วที่คนอย่างเขาจะทำอะไรก็ดูน่ามองไปหมด

“ตอนไปถ่ายงานไม่ได้มีใครมาว่าผมในเน็ตใช่ไหม”

ชายหนุ่มหันไปมองผู้จัดการอย่างจริงจัง

ผู้จัดการถึงกับหมดคำพูด “…”

จริง ๆ เลยเชียว!

ผู้ชายที่ดูไร้ที่ติคนนี้ จริง ๆ แล้วเป็นพวกหลงตัวเองมาก ไม่ใช่แค่ใช้แอ็กหลุมเข้าไปส่องที่แฟน ๆ ชื่นชมตัวเองอย่างเดียว แต่ยังเป็นผู้นำทัพของพวกเขาเสียด้วยซ้ำ หน้าไม่อายอย่างไม่น่าเชื่อ

อย่าให้เจ้าตัวได้เห็นว่ามีใครมาโจมตีเขา โดยเฉพาะเรื่องหน้าตา อยากจะมาดูถูกเขาเรื่องความสามารถ ไม่มีพรสวรรค์หรืออะไรก็ได้ แต่ถ้ามาว่ากันเรื่องหน้าตา หรือหาว่าเขาทำศัลยกรรมมา นี่เป็นเรื่องที่กู้หมิงอวี๋ไม่มีทางยอมเด็ดขาด ดาราหนุ่มคนนี้แหละที่จะพับแขนเสื้อเข้าสู่สนามรบด้วยตัวเองแบบไม่ต้องรอให้แฟน ๆ มาปกป้อง

แต่ถึงอย่างนั้นกู้หมิงอวี๋ก็ยังใช้เพียงแอ็กหลุมในการก่อแฟนวอร์ บริษัทจึงไม่ได้มีปัญหาอะไร ตราบใดที่เขายังแสดงท่าทีเป็นมิตรมีมารยาทในแอ็กออฟฟิศเชียลของตัวเองอยู่

“ไม่ต้องกังวลน่า ช่วงที่นายไม่อยู่ยังไม่มีใครมาโจมตีอะไร ไม่มีใครมาว่านายขี้เหร่หรอก”

ได้ยินแบบนั้นกู้หมิงอวี๋ก็พออกพอใจ

“เออ จริงสิ น้องชายนายมาหาแหนะ”

ดาราหนุ่มชะงักไป เขาถอดแว่นกันแดดหรี่ตามองผู้จัดการ ท่าทางตอนนี้ดูคล้ายกับเจ้าแมวสูงศักดิ์จอมหยิ่งยโสก็ไม่ปาน

“เจ้านั่นจะมาทำไมที่นี่”

เมื่อลิฟต์มาถึงจุดหมาย ร่างสูงก็ก้าวออกจากประตู

“เห็นว่าเขาอยากเจอ”

“ฮะ ไอ้น้องเลวนั่นอะนะอยากเจอผม ไปทำอะไรผิดมาแล้วหนีมานี่หรือเปล่า”

ผู้จัดการ “…”

“อ้อ แล้วก็เขายังพา…”

ไม่ทันที่ผู้จัดการจะเล่าจบ กู้หมิงอวี๋ก็ผลักประตูเข้าไปด้านใน แล้วก็พบกับน้องชายที่นั่งรออยู่ที่โซฟา เจ้าตัวนั่งไขว่ห้างท่าทางหาเรื่อง แถมยังกางแขนกางขาพาดบนพนักโซฟาพร้อมกับเด็กหญิงตัวน้อยที่นั่งอยู่บนตัก

ข้างกันมีหนุ่มน้อยท่าทางสะอาดสะอ้านกำลังก้มหน้าก้มตาวาดภาพอะไรสักอย่างอยู่ด้วยปากกาและสมุดสเกตช์อย่างจริงจัง

แขกสามคนท่าทางแปลก ๆ ทำให้ดาราหนุ่มสับสน เขากำลังคิดว่าตัวเองเข้าห้องผิดหรือเปล่า น้องชายจอมโอหังของเขาเนี่ยนะจะมีเด็กผู้หญิงตัวเล็กอยู่บนตัก

ในตอนนั้นเองที่โทรศัพท์ของกู้หมิงอวี๋แผดเสียงดัง แม่ของเขานี่เองที่โทรมา

ทั้งสามคนที่นั่งรออยู่จึงหันไปมองพร้อมกันเพราะได้ยินเสียงเรียกเข้า ดวงตาใสซื่อของไป๋โม่ฮัวและหนวนหน่วนจ้องมองคนมาใหม่อย่างเป็นประกาย

“ครับแม่ มีอะไรหรือเปล่าครับ”

เป็นเรื่องปกติที่ดาราหนุ่มอย่างเขามักจะดึงดูดสายตาผู้คน การถูกจับจ้องด้วยคนจำนวนมากเป็นประจำทำให้เขาไม่ได้สนใจสายตาของแขกในห้อง ชายหนุ่มเพียงแค่รับสายตามปกติเท่านั้น

[หมิงอวี๋ ก่อนหน้านี้แม่ติดต่อไม่ได้เพราะลูกมีถ่ายงานปิดอยู่ เราเจอน้องสาวของลูกแล้วนะ น้องสาวคนเล็กของบ้านกู้ แม่จำได้ว่าลูกชอบอุ้มน้องมากตอนยังเด็ก หนวนหน่วนของพวกเราเป็นเด็กน่ารักมากเลย รีบกลับบ้านมาเจอน้องเร็ว ๆ นะ พี่น้องทุกคนน่าจะกลับมารวมกันเร็ว ๆ นี้แล้ว…]

กู้หมิงอวี๋ถือโทรศัพท์แนบหู ฟังแม่เล่าถึงน้องสาวคนเล็กของคุณลุงด้วยน้ำเสียงยินดี ดวงตาคู่สวยจับจ้องไปที่เด็กหญิงตัวน้อยที่หน้าตาจิ้มลิ้มเหมือนตุ๊กตาที่นั่งอยู่บนตักน้องชายตัวเองแน่นิ่ง

“น้องสาว?”

เสียงทรงเสน่ห์ของเขาขึ้นสูงเล็กน้อย บางทีเขาคงไม่ต้องรีบกลับไปเจอน้องที่บ้านแล้ว เพราะตอนนี้เหมือนว่าจะได้เจอเด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารัก ท่าทางเป็นเด็กดีและแสนนุ่มนวลอย่างที่แม่กำลังพูดถึงอยู่ที่นี่

ดวงตากลมโตเป็นประกายของหนวนหน่วนมองพี่ชายหน้าสวยที่ยืนอยู่หน้าประตูอย่างประหม่า มือเล็ก ๆ กำชายเสื้อของพี่สี่ด้วยความตื่นเต้น และเมื่อได้ยินร่างสูงเรียกเธอว่าน้องสาวอย่างเบา ๆ ดวงตาคู่สวยของเด็กน้อยก็โค้งขึ้นเป็นรูปพระจันทร์เสี้ยว ขับประกายสดใสพร่างพราวออกมาเต็มเปี่ยม

ริมฝีปากระเรื่ออมชมพูคล้ายกลีบดอกไม้นั้นค่อย ๆ คลี่ยิ้มอ่อนหวาน ช่างน่าทะนุถนอมและงดงามเป็นที่สุด

กู้หมิงอวี๋ไม่เพียงแต่เป็นคนหลงตัวเองเท่านั้น แต่ยังเป็นคนที่ควบคุมสีหน้าท่าทาง ทำการแสดงได้อย่างเก่งกาจตั้งแต่ยังเด็ก เพราะแบบนี้ในตอนเด็ก ๆ จึงถนัดใช้มันในการแย่งตัวน้องสาวมาจากพี่น้องเพื่อที่จะได้อุ้มเด็กน้อยแสนน่ารักคนนี้

และตอนนี้สิ่งที่เขาอยากจะทำที่สุดคือการอุ้มน้องสาวที่น่ารักคนนั้นขึ้นมาอีกครั้งแล้วกอดเธอให้แน่น ๆ

หนวนหน่วนกระโดดลงจากตักของพี่สี่แล้วมองไปยังพี่สามด้วยท่าทางกระวนกระวาย ในสายตาของน้องน้อยตอนนี้พี่สามกำลังทำสีหน้าคล้ายกับลูกหมาตัวน้อยรออ้อมกอดจากเจ้าของ

“ครับ… ผมเข้าใจแล้ว”

หลังจากวางสายกู้หมิงอวี๋ก็เดินตรงเข้าไปช้า ๆ

“มาเร็ว”

เขาอ้าแขนออกหันไปทางหนวนหน่วน

เด็กหญิงตัวน้อยตาเป็นประกายขึ้นมาทันที เธอรีบก้าวเท้าเล็ก ๆ ตรงไปหาพี่ชายที่รออยู่ แน่นอนว่ากู้หมิงอวี๋แจกรอยยิ้มใสซื่อราวกับเจ้าลูกหมายามเจอเจ้าของ น่ารักน่าเอ็นดูเป็นพิเศษ

หนวนหน่วนเงยหน้ามองเขาแล้วยิ้มหวาน จ้องมองเขาด้วยดวงตาสุกสกาว ขนตางอนสั่นไหวเล็กน้อย มือเล็ก ๆ ขยับยุกยิกไปมาด้วยความประหม่า

“พี่… พี่สามคะ”

เสียงนุ่มนวลราวกับเจ้าแมวน้อยและท่าทางขี้อายอย่างเด็กเรียบร้อยน่ารักจนใจเจ็บ ผู้จัดการและผู้ช่วยที่อยู่ข้าง ๆ ยังอดไม่ได้ที่จะต้องจ้องมองภาพนั้นด้วย พวกเขาหวังจะมองความน่ารักของสองพี่น้องอย่างเต็มอิ่มในตอนนี้

คนเป็นพี่ที่ถูกเรียกจับจ้องไปยังน้องสาวที่น่ารักน่าเอ็นดูเหมือนตุ๊กตาตัวน้อย ไม่นานก็คลายจากความเหนื่อยล้าไปหมดสิ้นราวกับได้รับการเยียวยาฉับพลัน เขาค่อย ๆ ยกมือเรียวสวยขึ้นมาลูบผมนุ่มนิ่มบนศีรษะกลมของน้องสาว

หนวนหน่วนกะพริบตาปริบ ๆ คิ้วเรียวสวยเหนือดวงตาคู่โตขมวดเข้าหากันเล็กน้อย เธอเอียงศีรษะรับสัมผัสอ่อนโยนจากพี่ชายพร้อมกับยกยิ้มอ่อนหวานที่เจือความเขินอายอยู่ในทีขึ้น ดวงตาเด็กน้อยตอนนี้เปล่งปลั่งประกายแห่งความสุข

พี่สามลูบหัวหนวนหน่วน แบบนี้แสดงว่าชอบเธอหรือเปล่านะ