ฉันมีพี่ชาย 7 คน - บทที่ 185 สงสัยว่าจะเป็นลูกสาวของกู้หมิงอวี๋

บทที่ 185 สงสัยว่าจะเป็นลูกสาวของกู้หมิงอวี๋

กู้หมิงอวี๋เดาไม่ผิด หลังออกจากโรงหนังแฟนคลับจำนวนหนึ่งก็หายตื่นเต้นที่ได้เห็นไอดอลเทพบุตร ก่อนจะสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง

“เออใช่ ตอนแรกพี่ชายอุ้มเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ไว้ใช่ไหม ฉันจำได้ว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นสวยมากด้วย”

“ใช่แล้ว เหมือนจะมีคนมากับเขาอีกสามสี่คนด้วย แถมยังหล่อมาก น่าจะเป็นครอบครัวของเขานะ”

“นั่นสิ มัวแต่สนใจอวี๋อวี่จนลืมคนพวกนั้นไปเลย”

“ฉันถ่ายรูปไว้!”

เด็กสาวผมสั้นที่ถือโทรศัพท์ไว้กรีดร้องอย่างตื่นเต้น จากนั้นสาว ๆ รอบตัวเธอก็เข้าไปดูใกล้ ๆ ทันที

ภาพในโทรศัพท์มือถือ กู้หมิงอวี๋กำลังอุ้มเด็กหญิงตัวน้อยที่งดงาม ยิ่งเจ้าตัวร้องไห้จนจมูกและดวงตาแดงก่ำจึงดูเปราะบางเหมือนตุ๊กตาดินเผา

ขนาดเป็นใบหน้าด้านข้าง ดวงตากลมโตชื้นฉ่ำก็กระจ่างเสมือนเคลือบเงา สวยงามไม่ต่างกับผลงานศิลปะท่ามกลางแสงไฟ ขนตาที่ชุ่มน้ำตากระดกขึ้นราวกับพัดเล่มเล็ก ๆ

มือเรียวเล็กขาวผ่องของเด็กหญิงตัวน้อยกำลังวางอยู่บนใบหน้าของกู้หมิงอวี๋ ส่วนใบหน้าสวยงามของกู้หมิงอวี๋เหมือนทำอะไรไม่ถูก ในดวงตาอันทรงเสน่ห์แฝงไว้ด้วยความพะเน้าพะนอ

พอเห็นใบหน้าสวยงามทั้งสองเข้าใกล้กัน ผู้คนก็แทบหายใจไม่ออก

“โห…”

หลังจากเห็นภาพก็มีคนอ้าปากค้าง

“สวยเกินไปแล้ว”

แค่รูปถ่ายธรรมดา แต่ที่น่าตกตะลึงเพราะความสวยหล่อของทั้งสอง ให้ความรู้สึกเหมือนภาพวาดสีน้ำมันชั้นยอดก็ไม่ปาน

“เฮ้ย! เหมิงเหมิง ทำไมเธอเลือดกำเดาไหลล่ะ!”

“แหะ ๆ พี่ชายหล่อมากเลย น้องน้อยก็น่ารักเหมือนกัน หน้าตาดีไม่แพ้อวี๋อวี่เลย พี่ ๆ รีบส่งรูปมาเร็ว ฉันจะเซฟไว้เป็นหน้าจอ!”

“อุ๊ย ฉันชอบรูปนี้มากเลย สวยจัง!”

“ถ้าไม่ได้เห็นพี่ชายอุ้มเด็กน้อยด้วยตาตัวเอง ฉันคงคิดว่าเป็นตุ๊กตาแล้ว เบ้าหน้าฟ้าประทานจริง ๆ สวยชะมัดเลย”

“เด็กน้อยอะไรหน้าตาดีแบบนี้ ที่โพสต์อยู่บนอินเทอร์เน็ตก่อนหน้านี้สู้เธอไม่ได้เลย”

“ต่อไปยังมีรูปอีกนะ”

เมื่อเปิดภาพต่อไปดูก็เป็นภาพที่กู้หมิงหลี่และคนอื่น ๆ เข้ามาในโรง

“ไม่ไหวแล้ว ผู้ชายหล่อ ๆ ทั้งนั้นเลย”

“คนนี้เท่มากเลย หน้าตาเหมือนอวี๋อวี่มาก แต่มีสไตล์ต่างกันสุด ๆ น่าจะเป็นน้องชายใช่ไหม?”

“หัวโจกในนิยายโรงเรียนที่ฉันอ่านปรากฏตัวแล้ว!”

“ว้าย… คนนี้น่ารักจัง เด็กชายอะไรหล่อใสสะอาดขนาดนี้!”

“ยังมีเด็กอีกคนหนึ่ง หล่อมากเหมือนกัน โตขึ้นต้องไม่แพ้พวกเขาแน่นอน”

“ให้ตายเถอะ! พวกเขาน่าจะเป็นครอบครัวหรือไม่ก็เพื่อนของอวี๋อวี่ สุดปัง!”

“วันนี้เป็นวันที่โชคดีของพวกเราจริง ๆ ไม่ใช่แค่ได้เห็นอวี๋อวี่เท่านั้น แต่ยังได้เห็นพี่ชายสุดหล่อที่หล่อขนาดนี้ สาวน้อยที่พี่ชายอุ้มอยู่ฉันเองยังไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเป็นคนจริง ๆ สวยมากเลย”

หลายคนเปิดดูรูปภาพวิจารณ์หน้าตาพวกเขาอย่างตื่นเต้น อดใจไม่ไหวส่งภาพเข้าไปในกลุ่มแฟนคลับของกู้หมิงอวี๋กันอย่างบ้าคลั่ง

ในขณะเดียวกัน เรื่องที่กู้หมิงอวี๋ปรากฏตัวในโรงภาพยนตร์เซิ่งเจียก็ติดอันดับการค้นหา แถมยังมีคลิปในเหตุการณ์ที่แฟนคลับบันทึกไว้ด้วย

#กู้หมิงหลี่โรงภาพยนตร์เซิ่งเจีย#

[ทำไมฉันโชคร้ายจัง! ตอนแรกวันนี้อยากไปโรงภาพยนตร์นี้ รอบนี้ ตั๋วฉันก็จองได้แล้ว แต่แฟนฉันดันติดธุระก่อนเลยต้องคืนตั๋ว ฮือ ๆ ๆ ฉันไปตีแฟนให้ตายตอนนี้ยังทันไหม?]

[น้องสาวข้างบนน่าสงสารจริง ๆ แต่ของฉันน่าสงสารกว่า ฉันดูหนังรอบก่อนหน้า คลาดกับอวี๋อวี่แบบไม่มีอะไรมากั้น (T^T)]

[ฮ่า ๆ ฉันอยู่ในโรง มาดูหนังกับสามี มีความสุขเหมือนกำลังเต้นดิสโก้อยู่เลยจ้า]

[ตอนแรกฉันดูหนังจนร้องไห้ กำลังซบไหล่แฟนร้องไห้ฮือ ๆ ๆ อยู่ วินาทีต่อมาก็ได้ยินคนตะโกนเรียกกู้หมิงอวี๋ ฉันทิ้งแฟนทันทีเลยละ แทบจะวิ่งออกไปด้วยความเร็วพุ่งเข้าเส้นชัย 800 เมตร ใครจินตนาการได้บ้างว่าแฟนของฉันจะทำหน้ายังไง ขำแทบตาย ตอนฉันทดสอบร่างกายที่โรงเรียนยังไม่ทุ่มเทเท่านี้เลย]

[แถมยังได้น้ำผลไม้จากอวี๋อวี่ผู้ใจดีเป็นของขวัญด้วย รู้สึกเหมือนกำลังฝันอยู่เลย]

[เลิกพูดได้แล้ว ยิ่งพูดยิ่งอิจฉา ฉันกัดผ้าเช็ดหน้าขาดไปสองผืนแล้ว]

[อิจฉาจัง ฉันจะไปซื้อตั๋วโรงหนังเซิ่งเจียเดี๋ยวนี้ แม้ว่าจะไม่ได้ดูหนังเรื่องเดียวกันกับพี่หมิงอวี๋ก็เถอะ แต่ก็ถือว่าเคยดูโรงหนังเดียวกันแล้ว ปัดเศษหน่อยก็เหมือนได้ดูหนังกับสามีนั่นแหละ (สติกเกอร์เขินอาย)]

[พี่ ๆ น้อง ๆ ข้างบนไม่ต้องเขิน เธอได้ตั๋วแล้วค่อยว่ากันเถอะ ตั๋วหนังรอบสุดท้ายของโรงหนังเซิ่งเจียขายหมดภายในไม่กี่วินาทีแล้วจ้า!]

[ให้ตายสิ! มือไวแท้ พวกพี่ ๆ โสดกันมานานแค่ไหนแล้ว!]

[ฉันโสดมาสิบปียังแย่งตั๋วไม่ทันเลย (สติกเกอร์แคะขี้มูก)]

[พวกพี่ ๆ รีบไปที่เทรนด์ฮิตเร็วเข้า มีข่าวใหญ่ ว้าว รูปถ่ายมาดี๊ดี รักที่สุด!]

สุดท้ายรูปภาพของหนวนหน่วนและพวกเขาก็ได้หลุดจากกรุ๊ปแชตไปตามอินเทอร์เน็ต เริ่มแรกแฟนคลับของกู้หมิงอวี๋พูดคุยกับในเทรนด์ฮิต แต่แฟนคลับของเขามีจำนวนมากเหลือเกิน มันจึงติดอันดับการค้นหา

ในช่องค้นหาทั่วเว็บไซต์ด้านบน มีคำค้นหาเกี่ยวกับภาพยนตร์ติดอันดับสองคำ คำหนึ่งคือกู้หมิงหลี่ปรากฏตัวในโรงภาพยนตร์ อีกคำหนึ่งขึ้นมาพร้อมรูปที่ดึงดูดผู้คนให้เข้ามามากขึ้นเรื่อย ๆ

ไม่ว่าจะเป็นแฟนคลับของกู้หมิงอวี๋หรือไม่ก็ตาม พอเข้าไปก็หาทางออกไม่เจอแล้ว

[ฉันตายแน่ ใครก็ได้ช่วยบอกฉันทีว่าสามีของฉันกำลังอุ้มใครอยู่? นี่คือนางฟ้าน้อยลงมาจุติในโลกมนุษย์หรือเปล่า?]

[ใบหน้านี้ ดวงตานี้ ขนตานี้ ใช่ของจริงหรือเปล่า?]

[นี่เป็นภาพถ่ายจริง ๆ ไม่ใช่ภาพวาดสีน้ำมันที่วาดโดยจิตรกรเอกสักคนงั้นเหรอ?]

[ภาพนี้ให้ความรู้สึกอบอุ่นจัง พี่ชายและน้องสาวแบบนี้ขอฉันสักกระสอบเถอะ ฉันจะไม่ว่าเลย!]

[มองไปมองมาก็ยิ้มเหมือนคุณป้าไม่รู้ตัว]

[ฉันเลือดกำเดาไหลแล้ว น้องสาวคนนี้บ้องแบ๊วดีจัง]

[พระเจ้า มันไม่ใช่รูปถ่ายแน่นอน! รูปถ่ายทำไมสวยขนาดนี้!]

[ถ้างั้น… สองคนนี้มีความสัมพันธ์กันยังไง?]

[ด้อมอวี๋ถล่มแล้ว นี่คือลูกสาวของกู้หมิงอวี๋สินะ! ไม่งั้นกู้หมิงอวี๋จะมองเธอด้วยความรักขนาดนี้ได้ยังไง?]

[นี่ต้องเป็นลูกสาวของกู้หมิงอวี๋แน่ ๆ ฮ่า… พี่ชายของพวกคุณปิดบังเรื่องการแต่งงาน]

#สงสัยว่าเป็นลูกสาวของกู้หมิงอวี๋#

จู่ ๆ ก็มีข่าวลือหนาหูว่าคนที่อ้างว่าอยู่วงใน สาบานอย่างหนักแน่นว่าความจริงกู้หมิงอวี๋แอบแต่งงานอย่างลับ ๆ ตั้งนานแล้ว ลูกสาวก็อายุประมาณนี้ ยังมีรูปถ่ายจำนวนไม่น้อยถูกขุดขึ้นมา หลายภาพเป็นภาพกู้หมิงอวี๋พาเด็กหญิงตัวน้อยออกไปเที่ยวเล่น

จู่ ๆ ก็มีทีมไอโอหลายคนออกปฏิบัติการทำให้ประเด็นข้อสงสัยเรื่องลูกสาวของกู้หมิงอวี๋ติดอันดับการค้นหาขึ้นมา

ส่วนกู้หมิงอวี๋ก็พาน้องชายและน้องสาวของตัวเองไปกินข้าวแล้ว ทิ้งโทรศัพท์มือถือไว้บนรถ ตอนนี้จึงยังไม่รู้เรื่องนี้

หลังรับประทานอาหารเสร็จ เขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา พบว่ามีสายที่ไม่ได้รับหลายสิบสาย

กู้หมิงอวี๋ “…”

จู่ ๆ ก็มีลางสังหรณ์ไม่ค่อยดีแฮะ

บังเอิญมีโทรศัพท์อีกสายเข้ามาในเวลานี้ ซึ่งก็มาจากผู้จัดการของเขา

พอรับสาย อีกฝ่ายก็แผดเสียงคำรามใส่ราวกับมังกรร้ายทันที

[กู้หมิงอวี๋!!!]

กู้หมิงอวี๋เบะปาก เอาโทรศัพท์มือถือออกห่างเล็กน้อยแล้วแคะหูตัวเอง

“ทำไมถึงโกรธขนาดนี้?”

[นายยังมีหน้ามาถามฉันอีกว่าทำไม! ฉันสิต้องถามนายว่ากำลังทำอะไรอยู่? ไปดูหนังที่โรงหนังก็ไม่เป็นไรหรอก แต่ยังถอดหน้ากากออกอีก กลัวคนอื่นจะจำนายไม่ได้เหรอ แล้วเรื่องลูกสาวของนายนี่มันอะไรกัน?!]

กู้หมิงอวี๋มีสีหน้างุนงง “ลูกสาวอะไร? ฉันจะไปเอาลูกสาวมาจากไหน?”

[นายไปดูที่เวยป๋อเองเถอะ!]

“อ้อ” กู้หมิงอวี๋ตอบรับอย่างไม่เร่งรีบ สวรรค์จะประทานอะไรลงมาอีก? อันที่จริงเขาอยู่ในวงการนี้ ต่อให้ทำผิดร้ายแรงแค่ไหนก็ไม่มีใครทำอะไรเขาได้หรอก

พอเปิดเวยป๋อก็สะดุดตากับข้อความส่วนตัวกว่า 99+ ข้อความ ยังมีแฮชแท็ก #สงสัยว่าเป็นลูกสาวของกู้หมิงอวี๋# ติดอันดับการค้นหาอีก

กู้หมิงอวี๋ “…”

พระเจ้า เขาแค่ดูหนังและกินข้าว ทำไมชาวเน็ตถึงพากันส่งลูกสาวมาให้?

หลังจากที่คลิกเข้าไปก็เห็นการวิเคราะห์ที่สมเหตุสมผล ยังมีข้อมูลจากคนวงในอีก ขนาดเขายังเชื่อเลยว่าตัวเองแอบแต่งงานซุกลูกซุกเมียไว้

กู้หมิงอวี๋เหลือบมองการค้นหายอดนิยมแล้วมองเด็กตัวน้อยที่อยู่ข้างกาย

หนวนหน่วนมีขนมหวานเต็มปาก เงยหน้าขึ้นมองเขาเช่นกัน

“พี่สามอยากกินเหรอคะ?”

เธอเปิดกระเป๋าใบเล็กของตัวเองที่ใส่ลูกอมไว้ ใบหน้าบอบบางขาวผุดผ่องดูงดงามอย่างยิ่ง

“อะ ป้อนพี่ซิ”

“อ้อ”

หนวนหน่วนตอบรับอย่างน่าเอ็นดู “พี่สามอยากได้รสไหนคะ?”

“เลม่อน”

เด็กหญิงตัวน้อยหยิบลูกอมสีเหลืองอ่อนออกมาป้อนใส่ปากเขา

กู้หมิงอวี๋ลูบศีรษะที่ฟูฟ่องของเธอ นั่งตัวตรงแล้วใช้นิ้วเรียวจิ้มโทรศัพท์ต่อไป

เฮอะ เขาต่างหากที่อยากได้หนวนหน่วนเป็นลูกสาวของตัวเอง จะได้ไม่ต้องคอยแย่งตัวกับพวกพี่ ๆ

น่าเสียดายที่ไม่ใช่…

กู้หมิงอวี๋ส่งข้อความวีแชตให้ผู้จัดการของเขา

[ลูกสาวอะไร น้องสาวของฉันต่างหาก]

ทางด้านผู้จัดการก็ตอบกลับโดยเร็ว

[งั้นก็รีบไปชี้แจง ต้องมีคนหวังเล่นงานนายอยู่แน่]

กู้หมิงอวี๋หัวเราะเยาะ ต่อให้แอบแต่งงาน คนพวกนี้ก็ทำลายเขาไม่ได้หรอก ตัวพ่ออย่างเขาน่ะไม่จำเป็นต้องพึ่งกระแส

และตอนนี้เขาก็กำลังวางแผนเปลี่ยนภาพลักษณ์ใหม่

กู้หมิงอวี๋นั่งไขว่ห้างพิงหน้าต่างอย่างเกียจคร้าน จากนั้นก็เอามือเท้าคางมองออกไปนอกหน้าต่างพลางยิ้มมุมปาก

ยืนอยู่ในแสงมานานแล้ว เขาคิดจะเปลี่ยนไปอยู่เบื้องหลัง ลองสัมผัสความรู้สึกในการควบคุมตัวละครดูบ้าง

“หนวนหน่วนมานี่ซิ มาถ่ายรูปคู่กับพี่สามหน่อย”

เด็กหญิงพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง พี่ชายให้เธอทำอะไรก็ไม่เคยขัดใจเลยสักนิด เด็กหญิงช่างเป็นคนว่าง่ายสุด ๆ

แต่เด็กน้อยก็อ่อนโยนเมื่ออยู่ต่อหน้าบรรดาพี่ชายและครอบครัวเท่านั้น ก่อนหน้านี้ยังทะเลาะตบตีกับคนอื่นอย่างดุเดือดเลือดพล่านอยู่เลย

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้กู้หมิงอวี๋ก็ยิ่งหัวเราะอย่างมีความสุข เขาบีบแก้มน้อยยุ้ย ๆ เหมือนซาลาเปาไส้ครีมแล้ววางตัวเธอลงบนหน้าตักของตัวเอง

“มองกล้องหน่อย”

หนวนหน่วนกอดกระเป๋าใบน้อยของเธออยู่ในอ้อมแขนของพี่สามอย่างเชื่อฟัง เมื่อได้ยินเช่นนี้เธอก็เบิกตากลมโตสุกใสมองไปที่กล้อง เผยรอยยิ้มมุมปากงดงามอ่อนหวาน เหมือนกระต่ายน้อยขนนุ่มฟูสีขาวราวกับหิมะตัวหนึ่ง

กู้หมิงอวี๋ที่อยู่ข้างหลังเธอเอนตัวพิงเบาะหลังอย่างเกียจคร้าน เสื้อคลุมก็ไม่ได้รูดซิป คอเสื้อเชิ้ตสีไวน์แดงที่อยู่ข้างในเปิดออกเผยให้เห็นกระดูกไหปลาร้าบอบบางและผิวพรรณที่ขาวราวกับหิมะ

เขายิ้มมุมปาก เชยดวงตาอันทรงเสน่ห์ขึ้นเล็กน้อย พอเท้าคางด้วยมือข้างหนึ่งก็ดูเหมือนเจ้าชายสูงศักดิ์ผู้เย่อหยิ่งไม่มีผิด

[ก็อยากให้เป็นลูกสาวของผมเหมือนกัน แต่น่าเสียดายที่เป็นแค่น้องสาว (โพสต์รูป)]