คุณสามีแห่งชาติของฉัน - ตอนที่ 19 พิษไข้

เฉียวอันห่าวรู้สึกได้ว่าหัวใจของเธอเต้นแรงอย่างไม่สามารถควบคุมได้ นับจากเหตุการณ์เมื่อสามเดือนก่อน นี่เป็นครั้งที่สองที่ริมฝีปากของพวกเขาสัมผัสกัน

เธอหยุดหายใจค่อยๆถ่ายน้ำในปากของเธอไปยังลู่จินเหนียน ก่อนที่จะใช้ปากดันยาลดไข้ลงลำคอของเขาพร้อมกับน้ำ เมื่อเธอรู้สึกว่าเขากลืนยา และน้ำเข้าไปเธอก็รีบผลักตัวเองออกมา เธอยกมือแตะริมฝีปากหายใจเข้าลึก ๆ ขณะที่หัวใจเต้นดัง

เวลาผ่านไปสักพักหลังจากที่เฉียวอันห่าวป้อนยาให้กับเขาด้วยปากของเธอเอง ลู่จินเหนียนเองก็หลับอย่างสงบเพราะยาแก้ไข้ที่ได้กินไป

เฉียวอันห่าวเอาผ้าห่มรอบตัวเขา และเริ่มอ่านคู่มือยาแก้ไข้ ระบุว่าควรทานยาเม็ดต่อไปหากไข้ยังคงอยู่หลังจากผ่านไปสี่ชั่วโมง

หลังจากสี่ชั่วโมงมันจะเป็นเวลาตีสาม …

เฉียวอันห่าวต้องการตั้งนาฬิกาปลุก แต่เธอกังวลว่ามันจะรบกวนการนอนหลับของลู่จินเหนียน ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจบังคับตัวเองไม่ให้หลับ

ระหว่างรอเธอเอื้อมมือไปแตะหน้าผากของลู่จินเหนียนหลาย ๆ ครั้ง และรู้สึกว่าอุณหภูมิร่างกายของเขาลดลง หลังจากอดทนสี่ชั่วโมงอันยาวนานในที่สุดก็ถึงเวลาตี 3 ตัวของเขาไม่ร้อนอีกต่อไป แต่ยังคงมีไข้อยู่บ้าง

เฉียวอันห่าวกังวลว่าลู่จินเหนียนจะมีอาการตัวร้อนอีก เมื่อเธอหลับไป ดังนั้นเธอจึงป้อนยาให้เขาอีกครั้งตามวิธีการก่อนหน้านี้

ครั้งก่อนที่เธอป้อนยาให้เขา เธอละริมฝีปากของเขาทันที แต่คราวนี้ไม่เป็นแบบนั้น เธอริมฝีปากของเขาอย่างตะกละตะกลาม

เธออ้อยอิ่งอยู่แบบนั้น ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมา แต่ทันทีที่เธอผลักเขาออกไป เธอก็รู้สึกว่าหัวของเธอถูกกดลงเข้าไปหาเขา และริมฝีปากของเธอก็แนบสนิทกับริมฝีปากของลู่จินเหนียนอีกครั้ง

อาการไข้ขึ้นสูงของเขาทำให้เขาเพ้อ เขาสัมผัสได้อย่างคลุมเครือว่ามีคนดูแลเขา แต่มันก็รู้สึกเหมือนฝัน เขารู้สึกว่ามีคนยัดอะไรบางอย่างเข้าปาก มันขมและแห้ง และในขณะที่เขากำลังจะคายมันออกมาเขาก็รู้สึกอ่อนโยนเหมือนมีริมฝีปากปิดกั้นปากของเขา

มันเป็นความรู้สึกที่คุ้นเคย

เฉียวอันห่าวหนาวสั่นด้วยความกลัว จิตใจของเธอว่างเปล่า เมื่อถึงเวลาที่เธอกลับมามีสติสัมปชัญญะพวกเขาก็จูบกันอย่างลึกซึ้งแล้ว