คุณสามีพันล้าน - บทที่ 414 เคยยอมซะที่ไหนกัน
“โอกาสดีๆแบบนี้ก็พลาดได้……”
ผู้นำตระกูลเลิศธนโยธาพูดครึ่งหนึ่งและไม่ได้พูดต่อ
ใครก็ฟังออกว่าเขาไม่เต็มใจและขุ่นเคืองในคำพูดของเขา
คนในโทรศัพท์ก็เงียบไปครู่หนึ่ง
ประยสย์ไม่เคยห่างจากบอดี้การ์ดเลย บอดี้การ์ดของเขาก็มีความเป็นมืออาชีพในการงานมาก มีบอดี้การ์ดคอยปกป้อง ประยสย์หนีรอดจากความตายได้ทุกครั้ง การกระทำของพวกเขาล้มเหลวแล้ว แต่ก็ยอมรับมัน
แต่ครั้งนี้ประยสย์อยู่ตามลำพัง และไม่ได้พาบอดี้การ์ดมาด้วย ตามหลักเหตุผลแล้ว แผนของเขาไม่มีทางล้มเหลว ถึงแม้ว่าไม่สามารถทำให้สำเร็จ ดีร้ายยังไงก็ต้องให้ประยสย์ได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่กลับไม่มีเลย
หรือว่า เป็นเพราะสถานที่ลงมือคือเมืองแอคเซสซ์?
“ดึกมาแล้ว”
อีกฝ่ายพูดมาประโยคหนึ่ง วางสายโทรศัพท์ และไม่ฟังคำตำหนิของผู้นำตระกูลเลิศธนโยธาอีก
เขาเคยยอมซะที่ไหนกันล่ะ?
หลังจากที่เข้าร่วมแล้ว ก็ตั้งหน้าตั้งตารอการตายของประยสย์ เมื่อประยสย์ไม่ตาย เมื่อเขาได้รับช่วงต่อของตระกูลสาระทาทั้งหมด คิดจะแตะต้องเขาอีกก็เป็นเรื่องที่ยากมากแล้ว
ดูเหมือนว่า ตอนนี้พวกเขาจะแตะต้องประยสย์ก็เป็นเรื่องที่ยากลำบากมาก
การลักลอบสังหารสองครั้งล่าสุดล้มเหลว
ไม่รู้ว่าหมอนั่นโชคดีอะไรปานนั้น จู่ๆ ก็กลายเป็นคนโชคดี เปลี่ยนเรื่องร้ายให้กลายเป็นเรื่องดีได้ทุกครั้ง
หลังจากที่ผู้นำตระกูลเเลิศธนโยธาวางสาย เขาก็อยู่ในห้องหนังสือสักพัก แล้วลุกขึ้น กลับไปในห้องของเขา
คุณแก้วกำลังนอนหลับฝัน ผู้นำตระกูลเลิศธนโยธาอารมณ์ไม่ดี เห็นภรรยานอนหลับปุ๋ยเช่นนั้น คิดไม่ถึงว่าเขาเกิดความรู้สึกอิจฉา ยื่นมือออกไปและผลักภรรยาสองสามครั้ง
ผลักจนภรรยาตื่น
“ที่รัก ทำไมเหรอ? ดึกขนาดนี้แล้ว ทำไมคุณยังไม่นอนอีก?”
หลังจากที่คุณแก้วถูกผลักจนตื่น ก็ลุกขึ้นมา มองดูเวลา และถามสามีด้วยความห่วงใย
หลังจากถามเสร็จก็หาว 2 ครั้งติดต่อกัน นอนหลับอยู่ดีๆถูกปลุกให้ตื่น เธอก็ง่วงนอนแทบแย่
“อารมณ์ไม่ดี นอนไม่หลับ คุณยังดีนะ ไม่ต้องกังวลอะไร นอนหลับเหมือนหมูเลย ผมสร้างสภาพแวดล้อมที่ดีให้คุณขนาดนี้ คุณก็ยังไม่รู้จักสอนลูกสาวให้ดีๆ ดูพลอยในตอนนี้สิกลายเป็นแบบไหนไปแล้ว คุณเห็นแล้วไม่ปวดใจบ้างเหรอ?”
“เป็นความผิดของฉันทั้งหมด ถ้าคุณไม่ซื้อยาปลุกเซ็กส์นั่นให้พลอย พลอยก็ไม่มีทางถูกไอ้เลวอย่างคุณชลข่มขืนหรอก”
สิ่งที่ทำให้ผู้นำตระกูลเลิศธนโยธาโกรธที่สุดคือคือคุณชลหลับนอนกับลูกสาวสุดที่รักของเขา
นั่นคือหมากที่เขาใช้เพื่อบุกเข้าไปในตระกูลสาระทา
ยิ่งกว่านั้นลูกสาวของเขา ก็โหดเหี้ยม และชั่วร้ายเหมือนกันกับเขานั่นแหละ
แม้จะบอกว่าเขาใช้ลูกสาวเป็นหมาก แต่ก็ไม่ได้ขัดขวางจากการที่เขารักลูกสาวของเขา
“พลอยต้องกินข้าวแล้วล่ะ และต้องเดินออกมาจากห้องแล้ว ที่รัก เรื่องนี้ ฉันก็มีความผิด ฉันก็รู้สึกปวดใจกับพลอยเช่นกัน พลอยคือคนที่ฉันอุ้มท้องมาตั้ง 10 เดือนกว่าจะคลอด ฉันปวดใจยิ่งกว่าคุณเสียอีก แต่เรื่องมันมาถึงนี้แล้ว พวกเราจะทำอะไรได้?”
“และก็เป็นเพราะพลอยไม่ระวังเอง……ไม่มีใครคิดว่าเรื่องมันจะกลายเป็นแบบนี้หรอก”
คุณแก้วถอนหายใจ
สิ่งที่ทำให้ผู้นำตระกูลเลิศธนโยธาหดหู่มากที่สุดก็คือลูกสาวของตนเสียตัว ไม่ได้คิดไซม่อนรวมเข้าไปด้วย กลับเป็นคุณชลแทน แม้ว่าเขาจะโกรธมากก็ตาม แต่ก็ไม่สามารถกล่าวโทษคุณชลได้ทั้งหมด
ครอบครัวของพวกเขา นอกจากยอมรับความซวย ก็ทำได้เพียงยอมรับความซวยนั่นแหละ
สองสามีภรรยาไม่พูดอะไร
ครู่หนึ่ง คุณแก้วก็ถามหยั่งเชิงว่า: “คุณชลมาเยี่ยมพลอยทุกวัน แต่พลอยก็ไม่อยากเจอเขา คุณชลบอกว่าถ้าพวกเรายอมให้เขารับผิดชอบพลอย เขาก็จะรับผิดชอบให้ถึงที่สุด คุณว่าไง?”
“พลอยว่ายังไงล่ะ?”
ผู้นำตระกูลเลิศธนโยธาถามกลับ
“ไม่ยอมอยู่แล้ว คุณก็ใช่ว่าจะไม่รู้ถึงความคิดของลูกสาว เธอรักไซม่อนปักอกปักใจ คิดแต่จะแต่งงานกับเขาเท่านั้น ไซม่อนก็อายุ 50 ปีแล้ว เธอก็ไม่รังเกียจ ในสายตาของเธอ ไซม่อนคือผู้ชายที่ดีที่สุดในโลก นอกจากไซม่อนเธอก็ไม่แต่งกับใคร”
พูดเสร็จ คุณแก้วก็ถอนหายใจ
ไซม่อนอายุรุ่นเดียวกับเธอ
ลูกสาวของตนอยากแต่งงานกับชายแก่อายุ 50 ปี แม้ว่าไซม่อนเลี้ยงดูดีมาก มองดูแล้วดูเด็กกว่าอายุจริงเป็นสิบปี แต่ไม่สามารถลบความจริงที่ว่าเขาอายุห้าสิบปี
ในตอนแรก เธอไม่เห็นด้วยที่ลูกสาวของเธอจะอยู่กับไซม่อน แต่สามีสนับสนุนลูกสาว เธอไม่มีสิทธิ์มีเสียงในครอบครัวนี้ ทำอะไรไม่ได้นอกจากเกลี้ยกล่อมลูกสาว แต่ลูกสาวก็เหมือนปีศาจ กู่ไม่กลับ
“แม้ว่าคุณชลจะร้ายกาจ แต่ข้อมือของเขาไม่แข็งแรงพอ และเขาอายุมากแล้ว แถมยังถูกไซม่อนเข้ามายุ่งเรื่อยๆ แม้แต่เจนสันลูกชายของเขาก็ไม่สามารถกำจัดเงื้อมมือปีศาจของประยสย์ได้ ล่าสุดทำผิดพลาดก็ถูกประยสย์กัดไม่ปล่อย ขับไล่เจนสันให้ออกจากสำนักงานใหญ่ของโอเอ กรุ๊ปอย่างไม่แยแส
พันธมิตรที่ร่วมงาน ผู้นำตระกูลเลิศธนโยธาก็รู้จักคุณชล
“ถ้าหากเขาเป็นผู้นำตระกูลของตระกูลสาระทา ตอนนี้ตระกูลสาระทาจะต้องเป็นโลกของเรา แต่เขาไม่มีความสามารถที่จะนั่งบนนั้น ปกติแล้วที่ร่วมมือกับเขา ก็เพราะหลอกใช้เขาเท่านั้นเอง เขาคิดว่าเขามีสิ่งที่พอจะทัดเทียมตนได้จริงๆเหรอ? อย่าว่าแต่พลอยไม่ชอบเขาเลย ผมเองก็ไม่ชอบเขาเหมือนกัน”
ผู้นำตระกูลพูด และเปลี่ยนเรื่อง บอกกับภรรยาว่า: “พรุ่งนี้ คุณชลจะมาหาพลอยอีก ถ้าเสนอจะรับผิดชอบพลอย คุณก็บอกคุณชลไป ว่าลูกสาวของตระกูลเลิศธนโยธาจะไม่แต่งกับเป็นเมียน้อยกับคนอื่น”
คุณแก้วจ้องมองแล้ว พูดว่า: “ที่รัก คุณหมายความว่าให้คุณชลหย่าเหรอ?”
“เขาต้องหย่า ภรรยาของเขาก็ไม่มีทางยอมหรอก ยิ่งกว่านั้นยังมีลูกอีก 3 คน ลูกชาย 2 คนโตขนาดนั้นแล้ว ภรรยาของเขายอมหย่า ลูกชายของเขาก็ไม่มีทางยอมให้พ่อแม่หย่ากันแล้วให้พลอยเข้าไปหรอก”
“ให้เขาหย่า แต่ไม่เคยบอกว่าจะให้พลอยแต่งกับเขา”
ผู้นำตระกูลเลิศธนโยธายิ้มอย่างเย็นชาแล้วพูดว่า: “เขาทำร้ายลูกสาวผม คิดว่าต่อยครั้งหนึ่งจะปล่อยผ่านไปแล้วเหรอ? ฝันไปเถอะ! ผมจะทำให้ครอบครัวของเขาอยู่ไม่เป็นสุข สามีภรรยาผิดใจกัน พ่อลูกผิดใจกัน”
คุณแก้วเข้าใจแล้ว
เธอมองสามีของเธออยู่นาน อดไม่ได้ที่จะพูดประโยคหนึ่งว่า: “คุณกับพลอยเป็นพ่อลูกที่ใจตรงกันจริงๆ พลอยก็พูดเช่นนี้ เธอก็ต้องการแก้แค้นคุณชล จะทำให้คุณชลชดใช้ในราคาที่น่าสังเวชเชียวล่ะ”
“พลอยเหมือนผม”
ผู้นำตระกูลเลิศธนโยธาถอนหายใจ “น่าเสียดายที่เธอไม่ใช่ลูกชาย ถ้าเธอเป็นลูกชาย ผมก็ผ่อนคลายลงไม่เบา”
“ทางฝั่งไซม่อนล่ะ?”
“พลอยจะต้องกินข้าว กินข้าวเสร็จแล้วก็ออกมา เธอจัดการได้อยู่แล้ว เราแค่มองดูว่าพลอยไม่ถูกรังแกก็พอแล้ว อาศัยตอนที่สองแม่ลูกญาณินยังไม่กลับมา ดูพลอยสิจะสามารถเกลี้ยกล่อมไซม่อนให้แต่งงานกับเธออย่างไม่สนใจอะไรเลยได้หรือไม่”
คุณแก้ว ：……
เธอรู้สึกว่าสามีกำลังฝันไป
ผู้ชายคนไหนเมื่อรู้ว่าผู้หญิงที่อยู่ข้างกายหลับนอนกับน้องชายแท้ๆของตน แล้วจะยอมแต่งงานให้เธอมาเป็นภรรยาอย่างใจเย็นได้ล่ะ?
ยิ่งไปกว่านั้น ไซม่อนกับญาณินก็ยังไม่ได้หย่ากันเลย
ปฏิบัติตัวอย่างเย็นชามาเป็นเวลา 20 กว่าปีแล้วจะยังไงล่ะ?
คนเขาพบลูกสาวแล้ว ครอบครัวทั้งสี่คนก็ได้กลับมารวมกันอีกครั้ง มีลูกสาวสองคนอยู่ ไม่แน่ อาจจะทำให้ไซม่อนกับญาณิณคืนดีกันเหมือนตอนแรกก็ได้ ถึงแม้ว่าจะไม่สามารถคืนดีกันเหมือนตอนแรก เห็นแก่ลูกสาว สองสามีภรรยาไม่จำเป็นต้องหย่ากันหรอก
ขณะที่ญาณิณกำลังบ้าๆบอๆ ไซม่อนก็ไม่ได้หย่าร้าง
ตอนนี้สติของญาณิณได้รับการฟื้นฟูแล้ว ยังจะหย่ากันอีกเหรอ?
ถ้าลูกสาวในครอบครัวตนยังเป็นหญิงสาวบริสุทธิ์ อาจจะมีโอกาสชนะบ้าง วันนี้ถูกคุณชลข่มขืนไปแล้ว โอกาสชนะสักครึ่งก็ไม่มี
“ดึกมากแล้ว นอนเถอะ พรุ่งนี้คุณชลก็มาแล้ว คุณอย่าลืมพูดแบบนั้นนะ”
ผู้นำตระกูลเลิศธนโยธาพูดเบาๆ แค่คำพูดประโยคเดียวก็สามารถก่อกวนให้บ้านสามตระกูลสาระทาอยู่ไม่เป็นสุข เกิดการเปลี่ยนแปลกพลิกฟ้าพลิกแผ่นดินเชียว