คุณชายมาดเข้มกับคุณหนูสุดแสบ - ตอนที่ 153 หรือว่าเธอยังอาวรณ์ไอ้สารเลวอย่างเควินอยู่?

เตชิตที่กำลังนั่งเอนหลังพิงเก้าอี้อยู่ในร้าน

เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินที่ดูดี คอเสื้อปลด กระตุมออกอยู่สองเม็ดจนดูเซ็กซี่เล็กน้อย และ ด้วยแขนเสื้อที่ถูกพับขึ้นจนถึงข้อศอก เผย ให้เห็นนาฬิกาที่ราคาไม่เบาอย่างVacheron Constantin(วาเชอรอง คอนสแตนติน) เสื้อ ที่ออกแบบมาเป็นได้สมส่วนเข้ารูปทำให้เขาทั้ง ดูดีและทรงเสน่ห์ อีกอย่างสีก็เข้ากับเขาได้เป็น อย่างดี

เขาวางมือทั้งสองข้างลงบนโต๊ะอย่าง เกียจคร้าน โดยกระดิกนิ้วเป็นบางครั้งเหมือน กับกำลังรอคอยบางอย่าง ใบหน้าที่หล่อเหลาดู ละเอียดอ่อนและบอบบางจนดูคล้ายผู้หญิง แต่ เมื่อเขายกยิ้มขึ้นที่มุมปากอย่างชั่วร้ายนั้นแล้ว หันมองมานั้น ด้วยรูปลักษณ์ที่ดูเลวนั้นกลับง่าย ต่อการทำให้ใจของสาวๆที่ชอบจินตนาการ เกิด อาการหัวใจเต้นอย่างไม่เป็นจังหวะเอาง่ายๆเลย

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อแสงจากกระจกที่ กระทบมายังเขา ราวกับมีแสงออร่าที่นุ่มนวล คอยส่องสว่างอยู่รอบต้า ซึ่งก็เหมือนกับว่านกส่งทุกอย่างที่อยู่รอบตัวเขานั้นยิ่งเหมือนความ ฝันเข้าไปอีก บุคลิก โอหังเผยออกมาอย่างไม่

ต้องสงสัย

เป็นผู้ชายที่สามารถทำลายล้างประเทศ และประชาชนจริงๆ

มารชั่วร้าย!

พิงกี้ที่เห็นไม่ยอมรับไม่ได้จริงๆว่า เมื่อเห็น เตชิตในสภาพนี้ ก็พอที่จะทำให้เธอทึ่งในความ หล่อของเขา ถึงกับดูจนเอ๋อไปเลย

“มาทางนี้!” เตชิตทำท่าทางโบกมือเรียก เธอ โดยขยับปากเรียกอย่างไม่มีเสียง

พิงกี้ดึงสติกลับมา แล้วเร่งฝีเท้าเดินเข้าไป ขณะนั้นเหมือนได้ยินเสียงของเด็กสาวคนหนึ่ง ที่กำลังป้องปากกรีดร้องขึ้นมา ดูเหมือนด้วย ความไม่ตั้งใจของเตชิต กลับขโมยหัวใจของ เด็กสาวไปแล้ว
ไอ้ทะลึ่ง !

ทําลายเด็กสาวที่ใสซื่อบริสุทธิ์!

เธอแอบด่าเตชิตอยู่ในใจอีกหลาย

“คุณเตชิต มีกี่รายการที่จะเซ็นต์กับ ฉันเหรอคะ?” พิงกี้วางกระเป๋าลง แล้วพูด เปิดประเด็นขึ้น “หากเวลาไม่เร่งรีบล่ะก็ มีกี่ รายการฉันก็รับหมด และรับประกันได้ว่าฉัน จะพยายามสุดฝีมือทำให้เสร็จไปทีละอย่างจน สมบูรณ์ หากเวลาเร่งรีบล่ะก็……….เอ่อ ฉัน ขอเลือกรายการที่ได้เงินมากที่สุด คุณช่วยฉัน เลือกมาก็พอแล้วค่ะ ฉันเชื่อใจคุณ”

รู้จักกับเตชิตมานานแล้ว พิงกี้ก็ไม่คิดจะ เกรงใจกับเขามากนัก

เพราะไม่ว่ายังไง โครงการพวกนี้เขา เป็นคนนํามาวางไว้ตรงหน้าของเธอเอง นั่นก็ หมายความว่าทั้งหมดนี้เขาสามารถตัดสินใจได้ เธอพยายามและเต็มที่กับโครงการเหล่านี้ออกมาให้ดีที่สุดก็ไม่ทำให้เขาผิดหวังแล้ว

เตชิตกลับรู้สึกจนปัญญามาก “เจอหน้า ฉันก็คุยแต่เรื่องโครงการนั่นแล้ว ทำร้ายจิตใจ ฉันมากเกินไปแล้วนะ ทำไมไม่คุยเรื่องความ สัมพันธ์ของเรากันก่อนล่ะ?”

“คุยเรื่องความสัมพันธ์แล้วเสียความรู้สึก เรื่องเงิน คุยเรื่องที่เป็นทางการดีกว่า” พิงกี้จ้อง เขาด้วยอารมณ์ที่ขุ่นมัว “รอคุณคุยเรื่องงาน กับฉันให้เสร็จก่อน ฉันถึงจะมีอารมณ์คุยเรื่อง ความสัมพันธ์กับคุณ ต้องเลี้ยงปากท้องให้อิ่ม ก่อนถึงจะไปคิดเรื่องรักเรื่องกามได้ คนสมัย ก่อนยังรู้หลักการนี้เลย คุณไม่รู้ก็โง่แล้ว!”

เตชิต “

ในที่สุดเขาก็ตอบโต้กลับไม่ได้แล้วจริงๆ

เตชิตไม่เคยเห็นโครงการเล็กๆพวกนี้อยู่ใน สายตาเลย แต่ว่าพิงกี้เห็นความสำคัญกับเรื่อง นี้ เขาจึงนั่งฟังความคิดเห็นของเธออย่างสุภาพโดยเริ่มเปิดใจคุยกันกับเรื่องของโครงการก่อน

ที่เขาเอามาในวันนี้มีอยู่ทั้งหมดห้า

โครงการ

ในนั้นก็มีบาร์ร้านเหล้าหนึ่งชุดห้องครัวส่วน ตัวในลานบ้านหนึ่งชุด การออกแบบปรับปรุง บ้านสองชุด และการออกแบบวิลล่าอีกหนึ่งชุด

“โครงการที่เกี่ยวกับบาร์นั้น เป็นเพื่อน ฉันชอบที่เห็นเธอออกแบบให้ดุสิต เลยให้ฉัน เป็นสะพานเชื่อมติดต่อให้เขา นี่เกิดจากความ สามารถของเธอเอง ส่วนที่เหลือฉันเป็นคนแย่ง มา………อ๋อ ไม่ใช่ ฉันเป็นคนหามาเอง เธอดู แล้วเลือกเอาเองก็พอ อยากรับงานไหนก็รับงาน นั้น ไม่ต้องรีบร้อนเลย

“แล้วค่าตอบแทนจะคิดยังไง?”

“ค่าตอบแทนเธอก็ดูตามความเหมาะสม เลย พวกเขาต่างก็จ่ายไหวอย่างแน่นอน ถ้า จ่ายไม่ไหว เขาแค่ไปเดินเล่นตรงหน้าพวกเขาหน่อย พวกเขาก็จะจ่ายไหวแล้ว

พิงกี้ “.……….

ตามน้ำเสียงที่เตชิตพูดมานี้ หาไมเธอถึง รู้สึกว่าการ ทำงานเขาเชื่อถือไม่ได้ค่อยเลยล่ะ แต่เธอเองก็ไม่ได้ตีราคาไปเรื่อย ละเลยจุดนี้ไป ก่อนก็ไม่เป็นไรน้อ

เธอจึงเริ่มจริงอ่านโครงการเหล่านี้อย่าง จริงจัง และคิดประเมินราคาในความน่าจะเป็น จากสถานการณ์นี้ จึงทำงบประมาณคร่าวๆและ ใบเสนอราคาของแต่ละรายการออกมา จนเมื่อ เธอเห็นเข้ากับรายการตัวสุดท้ายนี้ กลับต้อง ขมวดคิ้ว

“วิลล่านี้….” พิงกี้เงยหน้าขึ้น “ถ้าฉันจำ ไม่ผิด วิลล่านี้อยู่ในที่ที่ทำเลได้ดีมาก ราคาต่ำ สุดก็น่าจะอยู่ที่ประมาณสองถึงสามร้อยล้าน คุณแน่ใจหรือว่าเพื่อนของคุณยินยอมให้ฉันทำ โครงการนี้ เขาไม่กลัวว่าฉันจะทำมันเสียหาย หรือไง?”
“ไม่หรอก” ในดวงตาหวานเยิ้มของเต ชิตกลับมีประกายของความเบิกบานใจ เขาไม่ กังวลว่าจะทําออกมาเสียหายเลยสักนิด

“เขาไม่ได้มีการร้องขออะไร เขาไม่มีความ ชอบอะไรเป็นพิเศษเลยเหรอ?” พิงกี้ถามถึง รายละเอียดที่น่าจะพอมีบ้าง

“ชอบผู้หญิงเป็นพิเศษนับด้วยมั้ย?” เตชิต

พิงกี้”.……..

“ฮ่า ๆ ล้อเล่นน่า!” เตชิตหัวเราะพลางยัก คิ้ว แล้วกระแอมขึ้นมาสองที “เจ้าของวิลล่านี้ เป็นเพื่อนที่ดีกับฉัน ความชอบก็ต่างกับฉันไม่ มาก อยากจะตกแต่งเพื่อให้ผู้หญิงอันเป็นที่รัก เข้ามาอยู่ นั่น…เธอดูตามความเหมาะสมเลย ชอบแบบไหนก็มาแบบนั้นเลย อีกอย่างเขาก็ไม่ ค่อยรู้ความชอบของผู้หญิง”

“คุณแน่ใจ?”
“แน่ใจส

“งั้นตกลง…ก่อนจะลงมือทำการปรับปรุง ฉันจะวาดแบบออกมาให้ทัน เมื่อถึงเวลาที่หา รายละเอียดในการตกแต่งออกมาได้อย่าง ชัดเจนแล้ว เราค่อยมาลงมือกัน” พิงกี้พูดสรุป ออกมา

หากเป็นแบบนี้ ก็จะไม่มีความผิดพลาดเกิด ขึ้นอย่างแน่นอน

“ไม่มีปัญหา” ในที่สุดก็คุยเรื่องทางการ เสร็จเรียบร้อยแล้ว ทำให้เตชิตรู้สึกสดชื่นขึ้น มาในทันที และใช้สายตาของเขาจ้องไปยังพิง กี้ “ก่อนหน้านี้ฉันเคยบอกให้เธอเป็นแฟนของ ฉัน เธอก็ไม่เคยปฏิเสธกลางที่สาธารณะเลย หรือว่าเธอเริ่มมีใจให้ฉันแล้วใช่มั้ย? เธอแค่ กล้าพูดมันออกมาก็พอ คุณชายอย่างฉันไม่มี ทางหัวเราะเยาะเธอแน่นอน! ไม่ว่าเธอจะชอบ ที่จิตใจหรือร่างกายของฉัน ฉันก็รู้สึกว่าสายตา ของเธอคือแบบนี้!”
เขายกนิ้วหัวแม่โป้งขึ้น ทำหน้าเหมือน แชมพิง มาก

“ฉันจะไปหลงรักคุณได้ยังไง นั่นไม่เท่ากับ ว่าหาเรื่องใส่ตัวหรอ? คุณชื่นชอบแต่ผู้หญิงที่ สวยและบริสุทธิ์ ไมชอบผู้หญิงที่ผ่านอะไรมา อย่างฉันหรอก ฉันรู้ตั้งนานแล้ว อย่างไรซะใน จิตใจของฉันก็ไม่กล้าปีนขึ้นไปหาคุณที่สูงส่ง แบบนี้หรอก”

“ฉันเคยพูดแบบนั้นไปตั้งแต่เมื่อไหร่? หาก เธอไม่มีหลักฐานมายืนยัน ฉันก็ไม่มีวันยอมรับ หรอก!” เตชิตกลับพูดคัดค้านถึงสิ่งที่ตัวเอง เคยพูดไว้ แล้วพูดขึ้นอย่างหน้าด้านไร้ยางอาย “ฉันจะบอกอะไรให้เธอรู้ไว้นะ ที่ผ่านมาฉันก็ ชอบเธอนิสัยแบบเธอมาตลอดไม่เคยเปลี่ยน อีกอย่างก่อนหน้านี้ที่ฉันบอกว่าเธอเป็นผู้หญิง ของฉัน เธอเองก็ไม่เคยปฏิเสธ งั้นก็แสดงว่าย อมรับแล้ว!”

“ไสหัวไปเลย!”หัวทั้งหน้าของพิงกี้รู้สึกร้อนผ่าว เมื่อต้อง เผชิญกับเตชิต สารภาพออกมาอย่างจริงจัง แบบนี้ เธอไม่สามารถบอกว่าใจไม่มีความหวั่น ไหวเลย แต่เธอก็ไม่เชื่อในคำพูดของเตชิต หรอก

เพราะก่อนหน้านี้เขาเอง ก็ชอบทําท่าทาง รังเกียจเธออยู่หลายครั้ง!

“เอาล่ะ เรื่องงานก็คุยเสร็จแล้ว ฉันก็จะ กลับแล้ว” การที่ถูกเตชิตคอยจ้องมองอยู่อย่าง นี้ จะต้องใจแข็งเบอร์ไหนถึงจะทนไหว ในตอน นี้พิงกี้รู้สึกเก้อเขินเล็กน้อย จึงหยิบกระเป๋าเพื่อ หวังว่าจะเดินออกไป

แต่เตชิตกลับคว้ากระเป๋าของเธอไว้ แล้ว จ้องเธออย่างจริงจัง “พิงกี้ ฉันพูดจริงจังกับเธอ นะ เธอไม่คบกับฉันแล้วจะไปคบกับใคร? หรือ ว่า เธอยังอาลัยอาวรณ์ไอ้สารเลวอย่างเควิน อยู่?”

“คุณปล่อยมือฉัน!” พิงกี้รู้สึกตกที่นั่งลำบาท งพูดขึ้นอย่างต่ำ

แต่เตชิตกลับไม่ยอมปล่อย

ในระหว่างที่ทั้งสองต่างก็นิ่งงันอยู่นั้น กลับเหมือนมีเงาดำมืดหนึ่งที่เข้ามาทันทีอย่าง รวดเร็ว เหมือนสายลมที่พัดผ่านเข้ามาอยู่ข้าง กายเขาทั้งสอง จากนั้นก็เข้ามาคว้าคอเสื้อของ เตชิต แล้วค่อยเข้าที่หน้าของเขาหนึ่งหมัด อย่างแรง

แก้วชามที่อยู่บนโต๊ะต่างตกลงมา

ระเนระนาดลงบนพื้น จนเกิดเสียงแตกกระจาย ที่ดังขึ้นไปทั่วอย่างชัดเจน ฉากที่เกิดขึ้นอย่าง ฉับพลันนี้ ทำให้ผู้คนในร้านต่างก็ตกใจกลัวกัน หมด จนเกิดเสียงกรีดร้องจนแสบหูเต็มไปทั่ว ร้าน