คุณชายมาดเข้มกับคุณหนูสุดแสบ - ตอนที่ 100 จะไป เดวินเมื่อไหร่?บอกเวลาที่แน่ชัดในด้วย

* เป็นไงบ้าง? ” ผู้ชายที่อยู่ข้างรถหันมา

ใบหน้าที่หล่อเหลาไม่ธรรมดาโผล่มา ภายใต้

แสงไฟที่อบอุ่น

เสื้อเชิ้ตสีขาวธรรมดาถูกเขาสวมใส่แล้วดูดีเป็น

พิเศษ

แววตาที่ใสสะอาดมองมา

“ จัดการเรียบร้อยแล้ว ” ดุสิตขึ้นรถและ

สตาร์ทรถ

“ สองล้าน เอาให้เธอไปเล่นแล้ว ”

“ เธอมีอารมณ์ยังไงบ้าง?

ดูแล้วมีความสุขดี ”

มานพก็ขึ้นรถด้วย เขาถามต่อ “ สงสัยนายใช่ไหม? เธอไม่ได้

วางใจเถอะ นายอยากเป็นฮีโร่อยู่ลับๆฉันไม่

ห้ามแก
และยิ่งไม่ทำให้นายเสียแผนหรอก นายก็ขึ้นไป

จนตายเถอะ

อั้นไปตลอดชีวิตเลย!

ดุสิตยิ้มมุมปากอย่างอารมณ์ดีบนความทุกข์

ของคนอื่น

“ ฉันเห็นนายตอนนี้ ฉันก็รู้เลยว่าเมื่อก่อนฉันโง่ เขลาแค่ไหน?

ไม่กล้าไปจีบผู้หญิงที่ตัวเองชอบ แต่กลับสะกด

จิตตัวเอง

บอกตัวเองว่าขอแค่ได้ปกป้องเธออยู่ลับๆ ขอ แค่เห็นเธอมีความสุขก็พอ

จนเธอกลายเป็นผู้หญิงของคนอื่น ถึง…..

ถึงอะไร? ดุสิตเม้มปากเป็นเส้นตรง สีหน้าแวว ตามีความทุกข์

เรื่องกลายเป็นแบบนี้ไปแล้ว คำพูดบางคำพูด ไม่พูดก็ไม่มีความหมายแล้ว
ฉันรู้” มานพยิ้มอ่อนๆ ” แต่ฉันใจกล้ากว่า

นายนะ

นายแค่พูดก็ยังไม่กล้าพูดเลย

แต่ฉัน อย่างน้อยก็เคยบอกความในใจกับเธอไม่

น้อยกว่าหนึ่งครั้ง ”

ดุสิตหรี่ตา

“ มานพ นายจำเป็นต้องมาซ้ำเติมฉันขนาดนี้

หรือ? ”

“ แต่ว่า พูดแล้วจะทำไม? ตอนนี้ฉันเสียใจที่

บอกรักเธอ

อย่างน้อย…ถ้าฉันเป็นแค่เพื่อนเธอหรือพี่ชาย

ของเพื่อน

เธออาจจะไม่หลบหน้าฉัน และไม่ยอมเจอหน้า

ฉันก็ได้ 2

ก่อนบอกรักเธอ เธอไม่เคยหลบหน้าเขาเลย

หลังจากบอกแล้ว
หลังจากครั้งนั้นที่เขาเสียหน้าต่อหน้าเธอ

เธอก็ไม่ยอมโผล่หน้าให้เขาเห็นอีกเลย เขายัง

จะทำยังไงได้อีก?

สายตามานพเยือกเย็นและเยาะเย้ยตัวเอง มือ

กุมขมับไว้

เขามองดูวิวที่ถอยหลังนอกกระจก รู้สึกไม่ สบายใจ เขาไม่มีวิธี

เขาได้แค่เฝ้ารออย่างเงียบๆแบบนี้

มีแค่แบบนี้ เขาถึงจะสามารถทำให้ความคิดถึง ที่เหมือนไฟเผาทุเลาลง

ไม่ให้เขาเผาจนทรมานขนาดนั้น

“ นายแย่งมาไม่ได้จริงหรือ? ” ดุสิตถาม

“ ยากหวะ ”

จะสร้างโอกาศหน่อยไหม?มานพหันไปมองเขา “ นายคิดว่าจะสร้างโอ

กาศได้ยังไง? ”

“ นายก็รู้ว่าฉันทำธุรกิจเกี่ยวกับบาร์ มีโอกาศ ได้ใกล้ชิดพวกยาที่หายาก

ถ้านายอยากได้ ฉันให้แกหลายถุงหน่อย ”

เงียบไปครู่นึง มานพตอบเหมือนผีเข้าสิง “

โอเค »

—ในเวลาเดียวกัน ผู้ชายที่สูงใหญ่อกผาย

ไหล่ผึ่งยืนอยู่ริมหน้าต่าง

ดวงตาที่คมลึกมองดูแสงไฟใต้ตึก

สายตาที่คมลึกไม่มีอารมณ์เคลื่อนไหวเลยสัก

ใบหน้าที่มาดเข้มเหมือนมีไอเย็นละเหยออกมา ทำให้คนไม่กล้าเข้าใกล้

ในห้องเงียบสงัด พายุที่ยืนอยู่ไม่ไกลกลั้น หายใจไว้กลัวทำให้เทพองค์นี้โกรธกริ้ว แล้วตัวเองจะได้

ตายแบบอนาจ

เงียบอยู่ตั้งนาน เสียงทุ้มต่ำของผู้ชายดังขึ้น “ ตอนนี้เธออยู่ไหน? ”

คุณพิงกี้หรือครับ? ” พายุเพิ่งถามออกมาก็ รู้สึกตัวเองไม่น่าถามเลย

เขารีบพูดเสริม “ น่าจะเป็นเจ้านายเก่าของ คุณพิงกี้แนะนำงานให้เธอชิ้นนึง

คุณพิงกี้ลากกระเป๋าไปที่บาร์แห่งนึง

จากนั้น เธอเซ็นต์สัญญาไปฉบับนึงแล้วพักอยู่ที่

นั่นครับ ”

“ ปลอดภัยไหม?

ผมให้คนของหน่วยสืบลับสองคนแฝงตัวอยู่

แถวบาร์

ทั้งสองคอยผลักเปลี่ยนเวรกัน คอยอยู่ข้างกาย

คุณพิงกี้ตลอด24ชั่วโมง
ไม่ว่ามีอันตรายอะไรก็ไหวตัวทันครับ

* อืม ” เควินค่อยๆหันมา

* ไปตรวจสอบข้อมูลของผู้ชายที่ชื่อประพันธ์

“ คือจะ….ไหมครับ? ” พายุทำท่ากรีดคอ

เควินยิ้มมุมปากแล้วพูดออกมาสามคำ “ กำจัด

พายุ “…………”

ผู้ชายที่ชื่อประพันธ์คนนั้น ไหว้พระขอพรให้ตัว

เองเองเถอะ!

คุณเควินเองมีความต้องยังไม่ได้ดื่มด่พอเลย

เขาก็กล้าไปแตะต้องผู้หญิงของคุณเควิน นี่ ไม่ใช่รนหาที่ตายชัดๆหรือ?

กำจัด ยังไงถึงเรียกว่ากำจัด

ก็ต้องเป็นการกำจัดตั้งแต่ร่างกายจนถึง

นั้นดู

ทิ้งวิญญาณ!

ชีวิตมีความหวังขึ้นมาอีกครั้ง ไม่ว่า ประพันธ์ นํ้าผึ้ง ชาตรี

เควิน…เรื่องปวดหัวพวกนี้เหมือนกลายเป็นเรื่อง ของชาติที่แล้วๆ

พิงกี้งานยุ่งจนไม่มีเวลากินข้าว ดวงตาที่กลม โตเริ่มมีรอยหมองคล้ำ

เธอเหนื่อยจริงๆ ช่วงนี้เธอนอนแค่สามสี่ชั่วโมง ทุกวัน นอนเที่ยงคืนกว่า

ตีห้ากว่าก็ตื่นแล้ว หมีแพนด้าจะไม่มีหาถึงที่ได้ ยังไง? เวลาเธอแน่นมาก

สำรวจการตลาดเสร็จ เธอก็เริ่มวางแผน ออกแบบร้านบาร์ขึ้นมา

เธอทุ่มเทมาก เฉพาะทำการออกแบบ เธอก็ทำ

มาสามแบบ

ใช้เวลาไปประมาณครึ่งชั่วโมงเรื่องจริงพิสูจน์ว่า……..ไม่มีประโยชน์อะไร

ดุสิตไม่ดูแผนออกแบบเลย เขาทิ้งท้ายให้เธอ

แค่คำเดียว

“ เธอมีความสุขก็พอ” จากนั้นก็วางสายอย่าง

เก่าเลย

เขาไม่เป็นห่วงความคืบหน้าของบาร์เลยแม้แต่

และไม่แคร์ที่ไปของเงินสองล้านเลย

พิงกี้ “.

เธอใช้เวลาหนึ่งนาทีพูดโน้มน้าวตัวเองอย่าง

เงียบๆ

อย่าเกิดกิเลสแล้วเอาเงินชิ่งหนีไป ดีตรงที่เธอ เป็นคนโผงผาง

ดุสิตไม่แคร์เธอจะจัดการบาร์ยังไง เธอก็ยิ่ง เหิมเกริมเลย

เลย!

นิด
ตอนแรก เธอเอางานบาร์ดัดแปลงเป็นงานชิน

นึงที่ต้องจริงจังกับมัน

แต่ตอนนี้นี่กลายเป็นการดื่มของเธอไปแล้ว เธอชอบเกี่ยวกับงานสร้างสรรค์

ชอบเห็นของสิ่งหนึ่งถูกน้ำมือเธอค่อยๆทำให้

เสร็จสมบูรณ์

กลายเป็นของที่เพอร์เฟคกว่าเดิม นี่ทำให้เธอมี

ความสุขมาก

นี่ก็ผ่านเวลาที่ใช้ชีวิตลำพังมาครึ่งเดือนกว่า

พิงกี้ได้รับโทรศัพท์จากชาตรี เพิ่งรับสายขึ้น

ฝั่งนู้นก็มีเสียงตะคอกแบบสุดทนของชาตรี

พิงกี้ เธอยังจำสัญญาของเราได้ไหม?

เธอยังมีพลังที่จะทำสัญญาให้สำเร็จไหม?ตอน

นี้คุณเควินเดทกับหลานสาวของ

แล้ว

มา
ตระกูลวงศ์สวรรค์ขวัญฤดีสองครั้งแล้ว เธอรู้

ไหมเนี่ย?!

เธอ นี่เธอ…จะให้ฉันเครียดตายใช่ไหม?

พิงกี้ “

สมองเธอเต็มไปด้วยการวางแผนดัดแปลงร้าน

“หลานสาวของตระกูลวงศ์สวรรค์ ขวัญฤดี

คือใครอะไรยังไง?

สมองเธอตายด้านไปหนึ่งนาทีถึงมีปฏิกิริยาขึ้น

มา เธอยังไม่ทันพูด

ชาตรีก็โมโหจนปรี๊ดแตกอีก “ เธอพูดซิ

เธอจะไปยั่วสวาทคุณเควินเมื่อไหร่กันแน่ เธอ แจ้งให้ฉันรู้แน่ชัดหน่อย!

เชอะ…….เขาก็รู้ว่านี่คือการยั่วสวาทหรือ?

* ฉันรู้แล้ว ” พิงกี้นวดหัวคิ้ว

พูดอย่างรำคาญ

บาร์
ตระกูลวงศ์สวรรค์ขวัญฤดีสองครั้งแล้ว เธอรู้

ไหมเนี่ย?!

เธอ นี่เธอ…จะให้ฉันเครียดตายใช่ไหม?

พิงกี้ “

สมองเธอเต็มไปด้วยการวางแผนดัดแปลงร้าน

“หลานสาวของตระกูลวงศ์สวรรค์ ขวัญฤดี

คือใครอะไรยังไง?

สมองเธอตายด้านไปหนึ่งนาทีถึงมีปฏิกิริยาขึ้น

มา เธอยังไม่ทันพูด

ชาตรีก็โมโหจนปรี๊ดแตกอีก “ เธอพูดซิ

เธอจะไปยั่วสวาทคุณเควินเมื่อไหร่กันแน่ เธอ แจ้งให้ฉันรู้แน่ชัดหน่อย!

เชอะ…….เขาก็รู้ว่านี่คือการยั่วสวาทหรือ?

* ฉันรู้แล้ว ” พิงกี้นวดหัวคิ้ว

พูดอย่างรำคาญ

บาร์