ขับไล่ไอ้มารตัณหา ~เพราะได้รับกิฟต์สุดอนาจารเลยโดนไล่ออกจากนครหลวง แต่แค่ทำเรื่องลามก (รวมช่วยตัวเองด้วย) ก็เวลอัพแบบพรวดพราดเฉย~ - ตอนที่ 45 อีเมียเก็บ

สกิล <ประเมินค่า> ที่ <นักธุรกิจ> ชั้นสูงสามารถฝึกให้ได้มาอยู่ในครอบครองนั้นถือว่าเป็นสกิลที่มีความเป็นเลิศอย่างสูง

กว่าจะได้ก็จำเป็นต้องสั่งสมประสบการณ์ให้สายตาเฉียบแหลมพอตัวเลยเหมือนกัน แต่ถ้าได้มาครองแล้วซะอย่างก็ทางสบาย เห็นว่ายิ่งสกิล Lv สูงมากเท่าไหร่ก็จะสืบทราบข้อมูลต่างๆ ของเป้าหมายได้มากตามไป

 

และพลังดังกล่าวก็มีระยะใช้งานครอบคลุมมาถึงสเตตัสเพลทด้วย หรือก็คือสามารถรู้ได้นั่นแหละว่าสกิลที่เห็นนั่นมันใช้ทำอะไรได้บ้าง

 

ดังนั้นแหละนะ ถ้าเกิดว่ามีสกิลที่มึนตึ๊บไม่มีกระทั่งเบาะแสด้วยซ้ำว่าใช้ทำอะไรได้โผล่ขึ้นมา ในตอนนั้นแค่ไปให้ <นักธุรกิจ> ที่เราเชื่อใจได้ช่วยประเมินค่าให้ซะก็พอ

อย่างเช่นคุณรูจที่สามารถทายคุณลักษณะดุ้นแยกส่วนของผมได้ในทันทีนั่นไง ถ้าไปให้เค้าช่วยดู ก็คงจะทราบรายละเอียดของสกิลลึกลับได้ในทันตาเลย

 

แต่เรื่องเศร้าก็คือตัวผมนั้นมันเป็น <มารตัณหา> แถมสกิลที่โผล่ขึ้นมาก็ยังมีนามว่า <อีเมียเก็บ>

 

ต่อให้ <นักธุรกิจ> จะเข้มงวดซื่อสัตย์ต่อพันธสัญญาและปากแข็งซักเท่าไหร่ก็เถอะ

ต่อให้ผมจะทำสัญญาซื้อขายดุ้นกับคุณรูจไปเรียบร้อยแล้วก็เถอะ!

แต่ก็จะเอาสเตตัสเพลทที่รู้ถึงไหนอายถึงนั่นของผมไปให้เค้าดูไม่ได้เลยเป็นอันขาดเชียว ห้ามเชียว

 

ทีนี้ สิ่งที่ผมคิดได้ต่อมาก็คือ การหาซื้อคริสตัลประเมินค่า—กล่าวคือเมจิคไอเท็มซึ่งมีสกิลของ <นักธุรกิจ> ถูกผนึกเอาไว้ภายใน

 

ถือเป็นไอเท็มระดับสูงที่มีเพียงผู้ครอบครอง <กิฟต์> แบบเฉพาะทางเท่านั้นจึงจะสร้างขึ้นมาได้

ง่ายๆ ก็คือเป็นของที่บรรจุสกิลที่ต้องการเอาไว้ ทำให้ไม่ว่าใครก็สามารถใช้งานได้เหมือนๆ กันนั่นแหละ

 

แน่นอนว่ามีข้อเสียเหมือนกัน

เช่นมันจะกินพลังเวทเป็นปริมาณพอสมควรเอย ผลิตภัณฑ์ตัวนึงจะมีจำนวนครั้งที่สามารถใช้งานได้อยู่จำกัดเอย แล้วก็ราคาแรงแพงมากจนหาซื้อจับจองไม่ได้ง่ายๆ เอยอะไรเอย

แต่มันก็จะมีประโยชน์มากหากเกิดเหตุเช่นนี้ขึ้นไง และในกรณีของผมแล้ว หลังจากนี้ก็น่าจะมีสกิลชวนเงิบร้องอิหยังวะโผล่ออกมาให้เพียบอีก ก็เลยเห็นว่าหาซื้อเอาไว้ใช้ตรวจสอบสกิลก็ไม่น่าจะเสียหายอะนะ

 

แถมเพราะธุรกิจขายหรรม เรื่องสภาวะการเงินก็เลยไม่ใช่ปัญหาด้วย ถึงจะไม่ปลื้มเลยซักนิดก็เหอะนะ……

 

ก็เพราะแบบนี้แหละ ผมสองคนกับอลิเซียก็เลยมุ่งหน้ามายังกิลด์การค้าโดยหวังจะให้เค้าช่วยแนะนำร้านค้าดีๆ ที่จัดจำหน่ายคริสตัลประเมินค่าหรอก—

 

“ อ่า โทษทีนาา ช่วงนี้คริสตัลประเมินค่ามันใกล้ขาดตลาดเต็มที กิลด์ของเราก็มีรับผลิตแล้วก็จัดจำหน่ายอยู่เหมือนกัน แต่ต่อให้เอาเงินมากองอัดหน้าก็คงหามาให้ในทันทีไม่ได้หรอกน้าา ”

 

พอยกเอาเรื่องนั้นมาปรึกษาไปพร้อมกับคุยเรื่องอัปเดตสัญญาซื้อขายดุ้น คุณรูจก็ให้คำตอบกลับมาว่าแบบนั้น

 

“ เอ๊ะ ไหงเป็นแบบนั้นไปได้ ของมันราคาแพงพอควรเลยนี่ครับ ผมก็นึกว่าไม่น่าจะขาดตลาดได้ง่ายๆ ซะอีก…… ”

“ เรื่องมันคือหยั่งงี้งายย เรื่องวุ่นก่อนหน้านี้มันทำให้มีอาร์เมอร์แอนท์รุ่นสองกองตายเกลื่อนอยู่ทั่วสารทิศเลยใช่ป่าวว คนเค้าก็เลยกลับมาฮิตหาสมบัติกันไง ”

“ หาสมบัติ? ”

“ ช่ายย เปลือกนอกของอาร์เมอร์แอนท์มันสภาพคล้ายกับโลหะใช่มั้ยอะ ก็ไม่รู้หรอกนะว่าเกี่ยวกันป่าว แต่บางครั้งก็จะมีตัวพิเศษที่มีเปลือกเป็นโลหะหายากโผล่ออกมาแหละว่ะ พวกนักสะสมเนี่ยนะเว้ยยตาลุกวาวอยากจะได้อยากจะครองกันยกใหญ่เลยไง ถ้าจับสตัฟฟ์แล้วเอาออกขายนะจะได้ราคาซื้อแบบเห็นแล้วตาถลนเลยเชียวแก ”

 

จับใจความจากคุณรูจที่เล่าไปพร้อมกับดูดไปป์ยาสูบได้ว่า

เหมือนว่าอาร์เมอร์แอนท์แบบพิเศษที่ 10 ปีจะมีให้เห็นได้ 1 หนดังว่านั่น มันจะกำเนิดออกมาจากรังของควีนแอนท์รุ่นสองที่ปรากฎขึ้นมาเป็นจำนวนมากในคราวนี้ได้ง่ายแหละ

 

ด้วยเหตุนั้นเหล่านักผจญภัยทั่วทิศก็เลยตื่นตัวกับการเก็บซากอาร์เมอร์แอนท์ ไม่ว่าจะที่ไหนๆ ก็คึกคักไปหมดเลยหรือไงนี่แหละ

และไอ้เจ้าตัวพิเศษดังกล่าวก็ดันมีรูปทรงภายนอกที่มองเพียงผิวเผินแล้วแยกไม่ออกซะอีก หากไม่ใช้สกิลประเมินค่าก็จะหาตัวไม่เจอน่ะนะ

 

“ แต่ถึงหยั่งงั้น ในตอนนี้ก็เริ่มจะมีมอนสเตอร์คุ้ยซากศพโผล่มาออกันรอบอาร์เมอร์แอนท์แล้วไง ถ้าพา <นักธุรกิจ> ติดตามไปด้วยมันก็มีความเสี่ยงสูงมะ และที่สำคัญเลยนะ <นักธุรกิจ> ระดับที่สามารถแยกแยะตัวพิเศษได้มันก็มีไม่ค่อยจะเยอะมากอยู่แต่แรกแล้วอะ เพราะงั้นแหละอุปสงค์ของคริสตัลประเมินค่าถึงได้พุ่งพรวดขึ้นมา คิวสั่งจองแน่นเอี๊ยด แถมพวกนักผจญภัยก็ดันแห่ไปล่าหาสมบัติกันหมด คนมันเลยหรอมแหรมหาวัสดุสำหรับสร้างเพิ่มได้ไม่พออีก จะขายให้พวกแกได้เมื่อไหร่ก็ไม่รู้อะว่ะ ”

“ งั้นเหรอครับ…… ”

 

อืมม เหมือนว่าจะมาในจังหวะไม่ดีเลย

แต่กลุ้มเลยแฮะ แบบนี้คงต้องรอพักใหญ่เลยมั้งกว่าจะตรวจสอบสกิล <อีเมียเก็บ> ได้

กลัวสกิลมันลั่นขึ้นมาเองไงก็เลยอยากจะรู้ว่ามันทำอะไรได้แต่เนิ่นๆ น่ะนะ……และเป็นในจังหวะที่ผมกำลังกลัดกลุ้มอยู่เช่นนั้นเอง

 

“ ……แต่ก็นา แกก็ช่วยทำเงินเป็นกอบเป็นกำให้กับเราเลยนี่ พอจะมีทางหยวนๆ มอบคริสตัลประเมินค่าให้กับพวกแกในทันทีตอนนี้เลยอยู่ทางหนึ่งเหมือนกันแหละน้าา ”

“ เอ๊ะ? ”

“ ทำสัญญาแลกเปลี่ยนกันงายย ตะกี้พูดไปแล้วใช่ป่าว ว่าแม่งไม่มีไอ้หน้าไหนรับงานจัดหาวัสดุสร้างคริสตัลประเมินค่าเลยอะ ถ้าพวกแกตกลงจะไปหาให้เป็นจำนวนมากและอย่างด่วนที่สุดแล้วละก็ จะมอบคริสตัลประเมินค่าในโกดังให้เป็นมัดจำลูกนึงเลยเว้ยย ”

“ เอ๊ะ แต่จะดีเหรอครับแบบนั้น? ตะกี้บอกว่ามีคิวจองแน่นเอี๊ยดเลยไม่ใช่เหรอ…… ”

“ อะนะ ถ้าเป็นในกรณีปกติฉันก็ไม่ทำงี้หรอก แต่เว้ย ถ้าเป็นนักผจญภัยฝีมือระดับแกก็คงจะหาวัสดุได้อย่างสม่ำเสมออยู่แล้วไง แถมประเด็นคือพวกนักผจญภัยระดับที่สามารถเอาวัสดุทำคริสตัลประเมินค่ากลับมาได้มันก็ดันหลงใหลอยู่กับการหาสมบัติจนไม่ยอมรับงานกันอีกอะ ว่าก็คือถ้ามอบเป็นของตอบแทนให้พวกแกตรงนี้ซะ แบบนั้นมันจะช่วยให้สินค้าถึงมือพวกคุณลูกค้าที่สั่งจองเร็วขึ้นนั่นแหละน้าา แถม…… ”

 

คุณรูจพ่นควันออกมาพร้อมกับแย้มยิ้ม

 

“ ลางสังหรณ์ในฐานะ <นักธุรกิจ> ของฉันมันก็กำลังร่ำร้องอยู่ด้วยงายย บอกว่าถ้ามอบคริสตัลประเมินค่าให้แกในตอนนี้ซะจะเป็นผลดียิ่งกว่าอะน้าา ”

 

คุณรูจให้คำขาดเช่นนั้นโดยเชื่อมั่นในอะไรของเค้าซักอย่าง

อืมม ลางสังหรณ์ของนักธุรกิจอะไรนี่ผมไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่หรอก แต่ก็เข้าใจได้ว่าถ้าตกลงเอาไว้ตรงนี้จะเป็นการดีกว่า และถ้าจะทำให้ได้รับคริสตัลประเมินค่าในทันทีด้วยละก็ยิ่งดีใหญ่

 

“ งั้นก็ขอน้อมรับตามนั้นเลยครับ ผมตกลงครับสัญญานี้ ”

“ เคะเคะเคะ สัญญากันลงตัวเนาะ เดี๋ยวจะทำเรื่องกับกิลด์ในรูปทรงคำร้องชี้ตัวอย่างเป็นทางการเอาไว้ละกัน ก่อนจะไปก็อย่าลืมรับงานซะก่อนล่ะ ฝากด้วยนาา ”

 

ผมที่ได้คุณรูจช่วยเหลือ จึงได้รับคริสตัลประเมินค่ามาอย่างราบรื่นด้วยเหตุนี้เอง

 

 

“ ถ้างั้นก็ลองใช้กันเลยมั้ย ”

“ ……อือ ตื่นเต้นจัง ”

 

ทันทีหลังจากที่ได้คริสตัลประเมินค่ามา

ก่อนจะไปกิลด์นักผจญภัย ผมกับอลิเซียก็ตัดสินใจจะทดลองเปิดซิงเจ้าคริสตัลประเมินค่ากันตอนนี้เลย

รีบตรวจสอบพลังของสกิลที่ปรากฎใหม่แต่เนิ่นๆ ไว้ซะจะดีกว่าไง

 

“ วิธีใช้นี่เหมือนว่า ให้ใส่พลังเวทเข้าไปแล้วมองของที่อยากประเมินผ่านคริสตัลประเมินค่า ใช่มั้ยนะ ”

 

กดสเตตัสเพลทให้แสดงสกิล <อีเมียเก็บ> ขึ้นมา จากนั้นผมจึงใส่พลังเวทเข้าไปในคริสตัลประเมินค่าตามที่คุณรูจอธิบาย

เท่านั้นแหละ—

 

“ ว้าว มีคำอธิบายโผล่ขึ้นมาข้างๆ สกิลจริงด้วยละ……! เอ ไหนๆ…… พลังของ <อีเมียเก็บ> ก็คือ…… ”

 

[อีเมียเก็บ……สกิลสายเดินทาง สามารถใช้อัญเชิญผู้ที่ถูกทำ <พันธสัญญานายบ่าว> ให้มาหาได้ไม่ว่าอีกฝั่งจะอยู่แห่งหนใดก็ตาม รวมทั้งสามารถส่งกลับไปเก็บที่จุดเดิมได้ในยามที่ต้องการ, อีกทั้ง สามารถเคลื่อนย้ายตนเองไปหาอีกฝั่ง และกลับมายังจุดเดิมได้ในยามที่ต้องการด้วย ใช้พลังเวทเป็นปริมาณมาก]

 

“ ……………………ห่ะ? ”

 

ผมอ่านผิดรึเปล่าเนี่ย

ที่อยู่ตรงนั้น ต่อให้คิดยังไงมันก็คือความสามารถที่ทะลุเกินขอบเขตของมนุษย์ไปแล้วชัดๆ นะน่ะ