เพื่อนที่ค่อนข้างสนิทที่มหาวิทยาลัยของฉู่เสี่ยวเสี่ยวล้วนแต่เป็นบุคคลผู้มีอิทธิพลในโรงเรียนทั้งสิ้น ตระกูลของพวกเขาร่ำรวยเป็นอย่างมาก และพวกเขาก็รูปร่างหน้าตาดี อีกทั้งยังมีความสามารถโดดเด่น แต่ว่าฉู่เสี่ยวเสี่ยวไม่เก่งหรือมีความสามารถเท่าไหร่นัก แม้ว่าหน้าตาจะถือได้ว่าไม่เลวแต่ก็ไม่ได้โดดเด่นเป็นที่จับตา ที่เธอสามารถเป็นเพื่อนกับคนเหล่านี้ได้ ก็เพราะสถานะคุณหนูอันแสนร่ำรวยของเธอเอง

เมื่อคิดได้ดังนี้ ฉู่เสี่ยวเสี่ยวก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกร้อนรนขึ้นมา ภายในใจของฉู่เสี่ยวเสี่ยวก็ร้อนใจ บนใบหน้าก็เผยความตื่นตระหนกออกมาเล็กน้อย

กู้เหม่ยอวี้สังเกตเห็นถึงสีหน้าของฉู่เสี่ยวเสี่ยว จึงยิ้มแล้วเอ่ยถาม "เสี่ยวเสี่ยว มีอะไรเหรอทำไมถึงดูร้อนใจนัก"

เซี่ยอันหรานก็พลันรีบทำท่าราวกับตระหนักรู้ขึ้นมาได้ "อ้อ หนูรู้แล้ว เสี่ยวเสี่ยว เธอต้องไปเข้าเรียนแล้วนะ"

ฉู่เสี่ยวเสี่ยวรีบจัดการกับสภาพอารมณ์ของตนเองทันที แล้วรีบเผยท่าทางที่ดูอ่อนหวานพร้อมรอยยิ้มที่นุ่มนวลออกมาอีกครั้ง พูดด้วยเสียงเล็กๆ ว่า "ฉันไม่ต้องรีบหรอก ที่สำคัญคือตัวอันหรานมากกว่า ตอนบ่ายอันหรานต้องไปสัมภาษณ์ใช่ไหม เดี๋ยวฉันไปเป็นเพื่อนเอง"

เซี่ยอันหรานยิ้มออกมาบางๆ "เสี่ยวเสี่ยว ไม่ต้องรบกวนเธอหรอก ที่บ้านมีคนขับรถแล้วก็คนใช้อยู่แล้ว พวกเขาไปส่งฉันได้ เธอไปเข้าเรียนจะดีกว่านะ เมื่อหลายวันก่อนฉันได้ยินคนอื่นพูดกันว่า เทอมที่แล้วเธอได้ F มาด้วย ไม่ได้เลยนะ ยังเป็นนักเรียนอยู่ เพราะอย่างนั้นแล้วก็ต้องเอาเรื่องเรียนเป็นหลักก่อน"

กู้เหม่ยอวี้หันไปมองฉู่เสี่ยวเสี่ยว “เสี่ยวเสี่ยว หนูสอบไม่ผ่านเหรอ？”

ใบหน้าของฉู่เสี่ยวเสี่ยวขึ้นสีแดงระเรื่อ เธอชอบไปพบปะผู้คนมากมาย จึงมักจะโดดเรียนอยู่บ่อยครั้งจึงเป็นเหตุให้สอบไม่ผ่าน

แต่ว่าเรื่องนี้เธอไม่อาจเอามาพูดกับกู้เหม่ยอวี้ได้ จึงได้แต่ทำตาแดงพูดอย่างรู้สึกผิดว่า “ค่ะ เป็นอาจารย์ที่สอนหนูเอง อาจารย์เขาไม่ซื่อสัตย์ อยากจะนัดหนูไปทานข้าวด้วย แล้วเขาให้หนูไปเป็นแฟนอาจารย์ หนูไม่ได้ตอบตกลงไป อาจารย์เขาก็เลยไม่ให้หนูผ่าน”

เซี่ยอันหรานได้ใช้ชีวิตมาแล้วชาติหนึ่ง ทำไมถึงจะไม่รู้ว่าคำพูดที่ฉู่เสี่ยวเสี่ยวพูดเป็นความจริงหรือเรื่องโกหก ยิ่งไปกว่านั้นแล้วเซี่ยอันหรานก็รู้อยู่แล้วว่าฉู่เสี่ยวเสี่ยวชอบโดดเรียนจึงทำให้สอบไม่ผ่าน ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับตัวอาจารย์เลยทั้งสิ้น

เพียงแต่ว่าเมื่อภพที่แล้วเซี่ยอันหรานช่วยฉู่เสี่ยวเสี่ยวปิดบังความจริง แต่ว่าในภพนี้เธอจะไม่มีทางทำเช่นนั้นอีกแล้ว

เซี่ยอันหรานอดที่จะยิ้มอย่างเย็นเยียบขึ้นมาภายในใจไม่ได้ ถ้าหากฉู่เสี่ยวเสี่ยวออกปากยอมรับมาตรงๆ ว่าไม่ตั้งใจเรียนหนังสือเลยทำให้สอบตกก็ว่าไปอย่าง แต่ผลปรากฏว่านอกจากจะไม่ยอมรับแล้ว กลับยังปรักปรำอาจารย์ผู้รับผิดชอบการสอนอีก นี่ไม่ได้เป็นการยื่นเหยื่อเข้าปากเซี่ยอันหรานเพื่อใช้โจมตีเธออย่างงั้นเหรอ

เซี่ยอันหรานก็พลันขมวดคิ้วขึ้นมาในทันที ลุกขึ้นยืนอย่างขุ่นเคืองถึงความอยุติธรรมนี้ “อาจารย์คนไหนกัน ทำไมถึงทำแบบนี้ได้ เธอบอกฉันมาเลยนะ ฉันจะไปตามพี่ให้ไปจัดการเรื่องนี้ที่มหาลัย”

ฉู่เสี่ยวเสี่ยวมีหรือจะยอมให้เซี่ยอันหรานไปจัดการเรื่องนี้ที่โรงเรียน ก็พลันรีบพูดออกมาพร้อมน้ำตานองหน้า“ไม่ต้องหรอก เรื่องแบบนี้ไม่ต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่หรอกนะ”

กู้เหม่ยอวี้เห็นท่าทางอึดอัดของฉู่เสี่ยวเสี่ยว ก็จะหันไปพูดกับเซี่ยอันหรานว่าให้ปล่อยเรื่องนี้ไปเสีย ไม่ต้องไปตามหาข้อพิสูจน์แล้ว

แต่ว่าเซี่ยอันหรานไม่ยอมให้กู้เหม่ยอวี้พูดออกมา เธอก็ขมวดคิ้วแล้วหันไปมองฉู่เสี่ยวเสี่ยว “เสี่ยวเสี่ยว เธอเองก็เป็นคนสมัยใหม่แล้ว ทำไมถึงได้มีความคิดล้าหลังแบบนี้กัน ถ้าหากไม่ทำให้เรื่องนี้ชัดเจนล่ะก็ จะไม่ได้มีเพียงแต่เธอที่ต้องทนขมขื่นนะ แต่จะยังมีผู้หญิงอีกหลายคนที่จะต้องไปตกอยู่ในมืออันสกปรกของคนแบบนั้นอีก ถ้าเธอปล่อยไอ้เลวนี้ไป ก็จะเท่ากับเป็นการทำร้ายผู้หญิงอีกหลายคน！เธอวางใจได้ พี่ชายฉันจัดการเรื่องได้รอบคอบมาก จะไม่มีทางเปิดเผยข้อมูลส่วนตัวของเธอออกไปอย่างแน่นอน ถ้าหากว่าสักวันหนึ่งฉันได้เจอเข้าเรื่องแบบนี้ ฉันจะไม่มีทางปล่อยไปอาจารย์สารเลวแบบนี้ไปอย่างแน่นอน”

เซี่ยอันหรานพูดขึ้นมาเช่นนี้แล้ว จึงได้หยุดคำพูดที่กู้เหม่ยอวี้จะพูดขึ้นไปอย่างชะงัก

ถูกต้องแล้ว ถ้าหากว่าคนแบบนี้ไม่ถูกจัดการไป ในอนาคตจะต้องมีผู้หญิงอีกมากมายที่จะต้องทนทุกข์ทรมานอีกเป็นแน่ และเรื่องของฉู่เสี่ยวเสี่ยว ก็ไม่ได้เป็นการทำลายชื่อเสียงของตัวเธอ เพียงแค่เป็นเรื่องที่อาจารย์คนนั้นขอให้เธอมาเป็นแฟนสาวเท่านั้นเอง ไม่ได้เป็นเรื่องที่หยามเกียรติไม่เหมาะสม แต่ถ้ายอมความปล่อยเรื่องนี้ไป ใครจะรู้กันว่าอาจารย์สารเลวคนนี้จะไปทำเรื่องต่ำช้าเรื่องไหนอีก

กู้เหม่ยอวี้หันไปมองฉู่เสี่ยวเสี่ยว “เสี่ยวเสี่ยว สุดท้ายแล้วเป็นอาจารย์คนไหนกันที่ทำเรื่องแบบนี้ พูดออกมาได้เลย ไม่เป็นอะไรหรอก”

ฉู่เสี่ยวเสี่ยวตกใจจนตัวสั่นระริกขึ้นมาเล็กน้อย เธอเพียงแค่ต้องการปกปิดเรื่องที่ไม่ตั้งใจเรียน จึงได้เอ่ยคำโกหกออกมาอย่างไม่คิดแบบนั้น กลับไม่คาดคิดเลยว่าจะได้ดึงให้เซี่ยอันหรานมาตามขุดคุ้ยจนถึงรากแบบนี้

ฉู่เสี่ยวเสี่ยวจะไปพูดชื่อของอาจารย์ท่านไหนขึ้นมาได้กัน เธอเคยเข้าเรียนไปเพียงไม่กี่คาบเท่านั้นเอง ตอนนี้แม้แต่ชื่อของอาจารย์หรือวิชาที่ลงเรียนก็นึกไม่ออกเลยด้วยซ้ำ แล้วแบบนี้จะพูดออกมาได้อย่างไรกัน แล้วต่อให้เธอนึกชื่อพูดออกมาได้ ทันทีที่กู้เหม่ยอวี้ไปจัดการให้ถึงที่โรงเรียน คำโกหกของเธอก็จะถูกเปิดเผยออกมา

ขณะที่ฉู่เสี่ยวเสี่ยวกำลังลังเลอยู่ว่าจะทำอย่างไรดีนั้น

ทันใดนั้นเซี่ยอันหรานก็ถามออกมาเสียงดังว่า “เสี่ยวเสี่ยว เธอคงจะไม่ได้โกหกหรอกนะ หรือว่าคงจะไม่ได้มีอาจารย์ท่านไหนมาขอเธอเป็นแฟนใช่ไหม”

ตอนนี้ฉู่เสี่ยวเสี่ยวยังมีประสบการณ์น้อย อีกทั้งยังเติบโตอยู่ในสภาพแวดล้อมที่โอบอ้อมอารีของตระกูลเซี่ย เมื่อเจอกับความเปลี่ยนแปลงอย่างไม่ทันตั้งตัวแบบนี้ ตอนนี้สมองของฉู่เสี่ยวเสี่ยวจึงกำลังสับสนวุ่นวายเป็นอย่างมาก แล้วเมื่อถูกเซี่ยอันหรานถามออกมาเช่นนี้จึงพลันพูดออกไปอย่างร้อนรน “หนู หนูไม่ได้ตั้งใจจะพูดโกหกค่ะ………”