ของขวัญวันสวาท - ตอนที่ 12
ราณตวัดชุดนอนของหญิงสาวสลัดพ้นร่างงาม แล้วก้าวขึ้นคร่อมร่างเขาอยู่เหนือร่างของรินนรี หญิงสาวขยับตัวเล็กน้อยแต่ไม่มีทีท่าว่าจะตื่น ราณหัวเราะเบาๆ กับตัวเองก่อนจะก้มลงจูบฟัดทรวงอกอวบขาวสล้าง โดยที่มือหนึ่งก็คลึงเคล้นเต้าอวบอย่างเมามัน ขณะเดียวกันร่างกำยำที่แทรกอยู่ตรงหว่างขาก็บังคับต้นขาของหญิงสาวให้แหวกอ้าออกไป ราณไม่รอช้า เขาไถลท่อนลำอาวุธของตัวเองสัมผัสร่องกลีบดอกไม้เบาๆ จนร่างของหญิงสาวบิดเร่าด้วยความเสียวซ่าน
“อืม….อา…”
เสียงครางเบาๆ ของรินนรี เสมือนว่าเธอตกอยู่ในห้วงความฝัน โดยที่ตนเองไม่รู้ตัวว่า กำลังถูกลักหลับจากชายที่คุ้นเคย หญิงสาวนอนกระสับส่าย ขณะที่ชายหนุ่มจูบฟัดทรวงอกอวบสวยอย่างเมามัน กระทั่งเขาจับปลายท่อนลำงัดเข้าร่องกุหลาบงามอย่างหื่นกระหาย บั้นเอวของเขาหมุนวนจดจ่ออยู่ที่ปากร่อง รอจนน้ำเมือกเหนียวๆ เอ่อล้นออกมาจึงขยับเขยื้อนเคลื่อนไถบั้นเอวส่งแก่นกายอาวุธแทรกเข้าใส่ร่องรักลงไปเรื่อยๆ
“อ๊ะ…อูยยย…..”
ร่างงามแอ่นสะโพกขึ้นทันทีที่มีสิ่งแปลกปลอมทะลุทะลวงเข้าไป ชายหนุ่มคว้าทรวงอกหมับเข้าไปกับกำบีบคลึงเคล้น หญิงสาวสูดปากครางครวญเบา ๆ แล้วแอ่นสะโพกขึ้นรับเป็นจังหวะอย่างไม่รู้ตัว เสียงซี๊ดซ๊าดด้วยความเสียวซ่านหลุดออกมาจากปากอวบอิ่มที่ชวนจูบ ชายหนุ่มไม่รอช้า เขาก้มลงบดจูบกับเธอทันทีพร้อมขยับบั้นเอวกระหน่ำซอยเข้าใส่อย่างไม่เกรงใจอีกแล้ว
“อุ๊ย…อะไรนี่…”
ด้วยความรุนแรงที่โหมกระหน่ำเข้าสู่เรือนร่างปลุกให้หญิงสาวตื่นเต็มตา เธอสะบัดใบหน้าหลุดออกจากปากเขาแล้วร้องอุทานอย่างตกใจเมื่อถูกขึงพืดจู่โจมอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว
“ผมเองที่รัก”
“คุณเล็ก….นี่เข้ามาได้ยังไง”
ราณไม่ตอบคำถาม แต่โน้มตัวลงไปบดจูบกับเธออีกครั้งจนหญิงสาวเคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบ ลิ้นต่อลิ้นดุนดันกับดูดดื่ม ส่วนด้านล่างก็สอดกระชับขยับโยกล้ำลึก
“อูยย…คุณเล็กขา….”
หญิงสาวครางกระเส่าบิดกายสะท้านไปกับลีลาของชายหนุ่ม เธอกอดรัดร่างเขาไว้เต็มที่ นึกไม่ถึงว่าเขาจะมาแต่เช้า และแน่นอนว่าเธอไม่คิดว่าเป็นเขา แต่กลับคิดว่าเป็นใครคนหนึ่งที่กกกอดเธอไว้ทั้งคืน
“ผมไม่คิดว่าคุณจะแต่งตัวแบบนี้นอน รู้ไหมมันเซ็กซี่เป็นบ้า”
“คุณเข้ามาได้ยังไงคะ”
แม้ว่าเรือนร่างของเธอจะโยกรับกับจังหวะที่เขากระหน่ำกระแทก แต่หญิงสาวก็ยังไม่วางใจว่า เขาจะเห็นอะไรที่เธอปกปิดหรือไม่
“คุณลืมไปแล้วหรือว่าผมมีกุญแจสำรอง”
ทันทีที่ชายหนุ่มบอกยิ้มๆ รินนรีก็ใจหายวาบ เธอหันมองที่ห้องน้ำ ภาวนาว่าชายหนุ่มอีกคนไม่ได้อยู่ในห้องน้ำ และหวังว่าเขาจะกลับออกไปแล้ว
“มีอะไรหรือริน”
ราณจับความผิดปกติของหญิงสาวได้ในทันที เพราะเนื้อตัวของหญิงสาวที่อุ่นร้อนกลับเย็นเยียบขึ้นอย่างประหลาด
“ปะ..เปล่าค่ะ”
รินนรีหันมารั้งร่างเขาไปกอดกระชับ พร้อมแอ่นสะโพกยกรับจังหวะกระแทกของเขา
“รินแปลกใจที่อยู่ๆ คุณเล็กก็จู่โจมรินเลย”
“ผมจะเข้ามาเซอร์ไพรส์ เห็นคุณนอนอยู่ ผมก็เลย…ทนไม่ไหว”
เขาอธิบายพร้อมเคล้นบีบอกอวบรุนแรงขึ้น จนหญิงสาวผวาขึ้น
“อุ๊ย เบา ๆ หน่อยค่ะ รินเจ็บ”
ชายหนุ่มนิ่งมอง ก่อนจะค่อยๆ สังเกตว่าเรือนร่างของเธอนั้นมีรอยแดงเป็นจ้ำๆ
ราณขบกรามแน่น รอยแดงเป็นจ้ำๆ ที่ปรากฏอยู่ตามเรือนร่างของหญิงสาวนั้น เขาแน่ใจว่าไม่ใช่ร่องรอยที่เกิดจากเขาเป็นแน่ ชั่ววูบหนึ่งเขาโกรธจนแทบจะบีบคอหญิงสาวให้ตายคามือ แต่อีกใจหนึ่งก็อยากจะรู้ว่ารสชาติของเขากับชายชู้ของเธอ ใครมันจะดีกว่ากัน
ชายหนุ่มลดแรงมือที่บีบกำทรวงอกลง แล้วแนบปากจูบไซ้ไปตามซอกคอ ลิ้นอุ่นชื้นของเขาตะหวัดระรัวเร็ว ทำเอาหญิงสาวขนลุกชูชัน ปลายถันแข็งชันเป็นตุ่มไต ความเสียวซ่านแล่นพล่านจนต้องขยับเอวเด้งส่ายรับอย่างสุดกลั้น
“โอ๊ะ…อูยยย….คุณเล็ก ซี๊ดดด…..รินเสียวเหลือเกิน”
เสียงครวญครางแผ่วผ่านเหมือนสายลมที่ไร้ความหมายสำหรับชายหนุ่ม เขาแลบลิ้นออกมาเลียฐานและปลายถันที่แข็งชันของเธอก่อนอ้าปากอมปลายยอดอย่างกระหาย ลิ้นดูดเม้มเล่นเบา ๆ เล่นเอารินนรีตัวสั่นระริกด้วยความเสียวซ่าน
“อูย..คุณเล็กขา..มันเสียว…ซี๊ด…รีบเถอะค่ะ อูยยย…รินจะไม่ไหวแล้ว”
“มันดีใช่ไหม…ริน…ดีใช่ไหม?”