กลัวผีจะตาย..แล้วไหงถึงได้กลายเป็นผู้อัญเชิญวิญญาณ.. - ตอนที่ 19

ตนที่ 19 หน้าสะบัด

“เอราวัณ..หืม ไม่ดีกว่า..”ผมที่คิดจะใช้พลังของเอราวัณ แต่พลันต้องเปลี่ยนใจกระทันหัน เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายก็เป็นแค่มนุษย์ธรรมดา ติดแค่มีร่างกายที่สูงใหญ่กว่า ผมจึงเอนตัวไปทางด้านหลังเพื่อหลบลูกเตะของมิโนทัส..

ฟุบ..!!!

ขาของมิโนทัสที่วาดขึ้นสูงหมายจะเตะก้านคอของผม แต่ผมก็สามารถเอนตัวหลบมาได้ และก็ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะชำนาญในการต่อสู้ระยะประชิดอยู่ไม่ใช่น้อย เมื่อรู้ว่าการโจมตีนั้นพลาด ก็รีบถอยกลับออกไปก้าวนึงในทันที

“หืม..ไวดีนิ..”มิโนทัสที่กระตุกยิ้มพูดขึ้น..

ฟุบ..!!!

ผลั๊ก..!!

ผมที่ก้าวเข้าหามิโนทัส พลันออกแรงเตะต่ำตัดต้นขา ทันทีที่หน้าแข้งวาดประทับเข้ากับต้นขาของมิโนทัส จึงทำให้ผมรับรู้ได้ในทันทีว่าคนๆนี้ฝึกฝนร่างกายมาเป็นอย่างดี..จากกล้ามเนื้อที่แน่นและทนทาน

“หึ..เตะได้ดี..แต่ยังดีไม่พอ..!!”

มิโนทัสที่ขึ้นพูด เมื่อพูดจบเขาก็ง้างหมัดขวาและปลดปล่อยมันออกมาซัดใส่หน้าของผม..แต่ความเร็วของหมัดนั้นมันยังถือว่าช้า..ผมจึงโยกตัวหลบ พร้อมกับซัดหมัดขวาสวนกลับเข้าไป เป้าหมายคือกลางใบหน้าของมิโนทัส..

ผลั๊ว..!!!

หมัดขวาที่ผมปล่อยออกไปมันทั้งรวดเร็ว ฉับไว และหนักหน่วง พุ่งประทับเข้ากลางใบหน้าของมิโนทัสอย่างจังๆ ทำให้อีกฝ่ายที่โดนเข้าไปถึงกับหน้าหงายสะบัด..

“เห๋..น่าสนใจ..เกือบพลาดของดีไปแล้วมั้ยล่ะ..”เซนฟรอนที่อุทานออกมาอย่างอึ้งๆ อีกทั้งสายตาของเขาก็แอบชำเลืองมองไปยังจีอัสที่นั่งอยู่ข้างๆ และก็พบว่าจีอัสในเวลานี้กำลังฉีกกระชากรอยยิ้มออกมา

“ต่อยได้ดี..แต่ยังช้าไป..”ผมที่แสยะยิ้มอย่างยี้ยวนส่งให้ร่างที่ผงะถอยไปทางด้านหลัง โดยที่ร่างๆนั้นกำลังส่ายหัวไปมาจากอาการมึนงง

“กร่อด..ไอ้เวรนี่..”มิโนทัสที่ตั้งสติได้ก็โกรธจัด มันนั้นดีดตัวพุ่งเข้ามาประชิด ก่อนจะปล่อยหมัดชุดสลับซ้ายขวาซัดใส่เข้ามาหมายจะเอาคืน..

ฟุบๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

ผมที่โยกตัวหลบหมัดชุดได้อย่างพริ้วไหว การโจมตีของมิโนทัสไม่อาจที่จะสัมผัสถูกตัวของผมได้เลย

“อะไรกัน..การเคลื่อนไหวของเจ้านั่น..”ฟานที่สบถออกมาอย่างอึ้งๆ ทัศนคติของเธอที่มีต่อผมเริ่มที่จะเปลี่ยนไป..

ฟุบ..!!!!

ผลั๊ะ..!!

หมับ

มิโนทัสที่วาดขาซ้ายเตะตัดเข้ามาที่ตรงบริเวณลำตัวของผม แต่ในช่วงจังหวะนั้นผมสามารถรับขาของเขาเอาไว้ได้ทัน โดยการใช้แขนหนีบเอาไว้ 

ตึก..!!!

“อ๊ากกกกกก..!!!”ผมที่ยกศอกพลันกระทุ่งลงไปยังหน้าขาของมิโนทัสข้างที่ใช้แขนหนีบเอาไว้อย่างรุนแรง ถึงกับทำให้อีกฝ่ายส่งเสียงร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด 

ฟุบ..!!!

ต่อจากนั้น ผมก็ดันขาข้างที่หนีบเอาไว้ไปข้างหน้า ทำให้อีกฝ่ายเสียการทรงตัว ก่อนที่ผมจะจัดการซัดหมัดขวาตอกย้ำเข้าไปที่ใบหน้าของมิโนทัสอีกครั้ง..

ผลั๊วะ..!!!!!!

“อั่ค..!!!”

หมัดขวาที่พุ่งตรงซัดเข้ากลางเบ้าหน้าไม่พลาดเป้า ส่งผลทำให้มิโนทัสหน้าหง่าย อีกทั้งยังมีเลือดกำเดาที่ไหลทะลักออกมาจากโพร่งจมูกของเขา..

ตุบ..!!!~

หลังจากที่โดนหมัดเพียวๆต่อยเข้าไป มิโนทัสก็หงายหลังล่วงลงไปนอนกองอยู่ที่พื้น ถึงต่อให้จะฝึกฝนร่างกายมาดีแค่ไหน แต่ถ้าโดนเข้าไปจังๆ แบบนั้นก็มีสิทธ์ที่จะล่วงได้เหมือนกัน อีกอย่างก็ไม่ใช่เขาเพียงแค่คนเดียวที่ฝึกฝนร่างกายมาเป็นอย่างดี ถ้ามาเทียบกับผมที่วิ่งลากยางรถสิบล้อมาตั้งแต่ตอนอายุ 10 ขวบ มันก็เพียงพอที่ผมจะส่งให้เขาลงไปนอนคุยกับพื้นได้อย่างไม่ยากเย็นอะไร..

แปะ แปะ แปะ ..

“เจ้าผ่าน..!!!”จีอัสที่ปรบมือ พร้อมกับแผดเสียงพูดกับผมด้วยรอยยิ้ม..

“กร่อด..!!!!!! เชื่อมจิตวิญญาณ..”

ทันใดนั้นจู่ๆร่างของมิโนทัสที่กำลังนอนอยู่ที่พื้นก็มีออร่าสีแดงปรากฏออกมาครอบคลุมไปทั่วทั้งร่าง ก่อนที่ร่างของเขาจะลุกพุ่งพรวด..ดีดตัวเข้ามาประชิดร่างของผมด้วยความเร็วสูง..

ฟุบ..!!

ในช่วงจังหวะที่มิโนทัสเข้ามาประชิดถึงตัว ผมก็สังเกตุเห็นว่าภายในดวงตาคู่นั้น บัดนี้กลับไร้ซึ่งนัยตา.. มีเพียงแค่ดวงตาที่เหลือกขาวแสดงให้เห็นถึงความแข็งกร้าว ร่างของเขานั้นได้ทำการง้างหมัดขวาสุดกำลัง ก่อนจะปลดปล่อยซัดมันเข้ามาที่ใบหน้าของผมอีกครั้ง

ตุ้ม..!!!!

ฟ้าว..!!!

ตู้ม..!!!!!!

ภายในชั่วพริบตาทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก..ผมที่ทำได้เพียงแต่ยกการ์ดขึ้นมาป้องกัน..แต่พอรู้สึกตัวอีกที ร่างของผมก็กระเด็นมาชนเข้ากับผนังของขอบลานประลองอย่างรุนแรง แรงกระแทกส่งผลทำให้ผนังกำแพงที่รองรับร่างของผมเอาไว้ปรากฏเป็นหลุมยุบขนาดกลางขึ้น..

“อั่ค..!! พรวด..!!!”ผมที่ถึงขั้นกระอักเลือดออกมา นี่มันเกิดอะไรกันขึ้น จู่ๆพละกำลังของมิโนทัสก็เปลี่ยนไปราวกับไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไป..

“ไอ้เวร แกตายแน่..!!!”มิโนทัสที่ส่งเสียงตวาดลั่นออกมา พร้อมกับเดินตรงเข้ามาหาผม..

“มิโนทัส..!! ไหนเจ้าบอกว่าจะไม่ใช่วิธีการเชื่อมจิตวิญญาณยังไงกันล่ะ..?”ฟานที่ตะโกนถามมิโนทัส แต่ทว่าในตอนนี้มิโนทัสเหมือนกำลังจะโกรธจัด จนไม่สนใจสิ่งใดทั้งนั้น

ตุบ..

ร่างของมิโนทัสที่เดินมาหยุดอยู่ต่อหน้าของผม สติของผมในเวลานี้นั้นเริ่มที่จะเลือนลางลง ความรุนแรงของหมัดเมื่อสักครู่ มันรุนแรงพอๆกับการตะปปของกระต่ายฟ้าเลยก็ว่าได้ แต่ก็ถือว่าโชคยังดีที่ร่างกายของผมไม่มีกระดูกตรงส่วนไหนที่แตกหัก..

ฟุบ..!!!

“หื้ม..!!!!!!!!!”

แต่แล้วจู่ๆผมก็ถึงกับต้องเบิกดวงตากว้างขึ้น เมื่อสัมผัสได้ว่าไอ้เวรตรงหน้ากำลังใช้ฝ่ามือจิกเข้ามาที่หัว..และค่อยๆดึงเส้นผมจับให้หน้าของผมนั้นเงยขึ้นมา..

“มิโนทัส..พอได้แล้ว”จีอีสที่พูดขึ้น..แต่ทว่ามิโนทัสกลับไม่สนใจ เขาได้ใช้แขนอีกข้างที่เหลืออยู่ทำการง้างหมัดสุดกำลัง เพื่อต้องการจะตะบันหน้าของผมอีกครั้ง..

ฟุบ..!!!!

“เอราวัณ..”

ตุม..!!!

ในช่วงจังหวะที่มิโนทัสซัดหมัดขวาเข้ามา เป็นเวลาเดียวกันกับที่ผมจะปลดปล่อยพลังของอักขระ สิ่งที่อุบัติขึ้นคือแสงสว่างสีทองที่เปล่งประกายเป็นรูปช้างสามเศียร พร้อมๆกับฝ่ามือที่ยกขึ้นมารับหมัดของมิโนทัสเอาไว้..

“บะ..บ้าน้า..!!!”มิโนทัสที่ร้องอุทานออกมาอย่างไม่เชื่อสายตา..

“ว้าว..เจ้านั่นมันก็มีของดีเหมือนกันนิ..!!”เซนฟรอนที่ส่งเสียงร้องพร้อมกับฉีกยิ้มร่า..แต่ทว่าจีอัสกลับไม่ได้รู้สึกอย่างนั้น สายตาของเขาที่กำลังจับจ้องมองลงมาทางผมนั้นเต็มไปด้วยความแปลกใจ

“กะ..แก กะ..แก กะ..แกกล้าดียังไง ถึงได้มาจับหัวของฉัน..!!!!!”ผมที่ตวาดลั่นออกมาด้วยความโกรธจนถึงขีดสุด ก่อนจะซัดหมัดเข้าใส่หน้าของมิโนทัส ส่งให้ร่างของมันกระเด็นถอยหลังไปด้วยความเร็วสูง..

ตู้ม..!!!!!!!!!

ฟ้าว..!!!

ร่างของมิโนทัสที่กระเด็นตัวปลิวไปในอากาศ ซึ่งผมก็ไม่รอช้ารีบดีดตัวพุ่งทะยานตามร่างนั้นไปในทันที..

ตุบ..!!!

“อั่ค..”ร่างของมิโนทัสที่กระเด็นตกลงมากระแทกสู่พื้นของลานประลอง เขานั้นพยายามที่จะรวบรวมสติและค่อยๆชันตัวลุกขึ้นมา แต่ทว่าก็ต้องถูกผมที่ตามเข้ามานั่งคร่อมร่างทับเอาไว้เสียก่อน..มือซ้ายของผมกำลังบีบล็อคคอของเป้าหมาย ส่วนมือขวากำลังง้างแขนเตรียมที่จะซัด..

“กร่อด..ปล่อยนะเว้ย..!!!”มิโนทัสที่ส่งเสียงตวาด..พร้อมกับออกแรงดิ้น

“ไอ้เวร..แกเตรียมฟันล่วงหมดปากได้เลย..คชสารสะท้านปฐพี..!!!!!!”

ฟุบ..!!!!

ตู้ม..!!!!!!!

ผมที่ง้างหมัดจนสุดแขน พร้อมกับซัดลงไปที่หน้าของมิโนทัสอย่างไร้ซึ่งความปราณี เพียงแค่หมัดแรกที่ถูกซัดลงไป ก็ส่งผลทำให้ฟันทั้งปากของมัน กระเด็นหลุดกระจายออกมาทั้งยวง..อีกทั้งสติของมันยังวูบดับลงไปในทันที..ก็แหงสิ โดนเข้าไปนอกจากฟันจะหลุดแล้ว เผลอๆกระโหลกอาจจะแหลกละเอียดไปแล้วก็ได้..

“กร่อด..ขออีกสักหมัดเถอะ..!!!”ผมที่ชักหมัดออกจากหน้าของมิโนทัส ก่อนจะง้างมันอีกครั้ง แต่ทว่า..

ฟุบ..!!!

“พอได้แล้ว..”จีอัสที่กระโดดลงมาสู่สนามประลอง เขานั้นยืนอยู่ทางด้านหลังของผม ห่างออกไปเพียงแค่ประมาณ 10 ก้าว..

“อย่าได้คิดมาขว้าง..ไอ้เวรนี่ มันกล้ามาจับหัวของฉัน..!!!”ผมที่หันไปตวาดใส่จีอัสด้วยความเกรี้ยวกราด มันจึงทำให้จีอัสเริ่มที่จะก้าวขาเดินเข้ามา..

“วาโธโมอะมะมะวาวา..เฮ้ย..!!!”ผมที่ยกมือขึ้นมาพนมร่ายคาถา เมื่อสิ้นเสียงตวาดก็หันหน้ากลับมา พร้อมกับง้างแขนขึ้นอีกครั้ง เตรียมที่จะปิดบัญชี..

ฟุบ..!!!

หมับ..!!!×2

“ฉันบอกให้หยุด..ไม่ได้ยินหรือยังไงกัน..?”

แต่แล้วแขนที่กำลังจะเหวี่ยงซัดหมัดลงไป ก็ถูกฝ่ามือของใครสองคนที่เข้ามาจับรั้งเอาไว้เสียก่อน เมื่อผมหันกลับไปก็พบว่าจีอัสและเซนฟรอนกำลังจับรั้งแขนของผมเอาไว้..

“ปะ..เป็นไปได้ยังไงกัน..?”ผมที่สบถออกมาสั้นๆด้วยความงุนงง จริงๆคนทั้งสองน่าจะถูกมนต์สะกดไปแล้วนิ..

“นี่..ก็คงจะเป็นพลังของเธอสินะ..รู้สึกเหมือนร่างกายจะหนักๆจนเกือบจะขยับตัวไม่ได้เลยแหละ..”เซนฟรอนที่พูดกับผมด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่เขาจะปล่อยแขนของผม..ส่วนทางด้านของจีอัสก็ค่อยๆคลายฝ่ามือของตัวเองออกจากแขนของผมอย่างช้าๆ

ฟุบ..

“ฟู้ว…”ผมที่ควบคุมลมหายใจเข้าออก เพื่อยับยั้งโทสะ เมื่อรู้สึกดีขึ้นจึงค่อยๆชันตัวลุกออกจากร่างของมิโนทัส..

“ขอเวลาผมสงบสติอารมณ์ 1 นาที….คลาย”ผมที่พูดกับจีอัสและเซนฟรอน ก่อนจะปลีกตัวเดินออกห่างจากคนทั้งสอง เพื่อที่จะทำการคลายพลังออก..และพอครบ 1 นาที ผมจึงเดินกลับเข้ามาหาพวกเขาอีกครั้ง..

“พวกเราสองคนได้เห็นฝีมือของเธอแล้ว สนใจมาอยู่หน่วยของฉั..”

“มาอยู่ที่หน่วยของฉันเถอะ..”

เซนฟรอนที่กำลังชักชวนผมเข้าหน่วย แต่เขาก็ต้องถูกจีอัสพูดแทรกเข้ามา..

“จีอัส..ฉันขอ..”เซนฟรอสที่หันไปขมวดคิ้วใส่จีอัส แต่บนใบหน้าของเขายังคงเปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม..

“เรื่องอะไร เจ้านี่..มันของฉันต่างหาก..”

คนทั้งสองที่หันมาจ้องหน้ากัน ถ้าจะมองแบบให้มีเอฟเฟค ก็คงจะมีกระแสไฟฟ้าออกมาจากตาของคนทั้งสอง และปะทะเข้าหากันล่ะมั้ง..

“อะ..เอ่อคือ..”ผมที่มองดูคนทั้งสองด้วยความสับสน..

“ทะ..ท่าน หะ..หัวหน้าหน่วยทั้งสอง พะ..พวกท่านทำแบบนี้ไม่ถูกนะ..!!”ฟานที่วิ่งเข้ามาหาพวกเรา พร้อมกับบอกจีอัสและเซนฟรอน..

“เห๋..เมื่อกี้พูดว่ายังไงนะ..×2 ?”หัวหน้าหน่วยทั้งสองที่หันไปมองฟานเป็นสายตาเดียวกัน พร้อมกับทำสีหน้าไม่พอใจ ถึงกับทำให้หญิงสาวพลันต้องทรุดตัวลงไปนั่งคุกเข่าด้วยร่างที่สั่นผวา..

“กะ..การที่จะเลือกหน่วย เป็นการตัดสินใจของชายคนนี้ ละ..แล้วที่สำคัญท่านหัวหน้าหน่วยจิตวิญญาณบุพผาไร้เงาของดิฉัน และก็ท่านหัวหน้าหน่วยจิตวิญญาณสัตว์สวรรค์..ก็ไม่ได้อยู่ที่นี่ด้วย..”ฟานที่กล่าวอธิบายกฏระเบียบออกมา..แต่เดี๋ยวนะ หน่วยจิตวิญญาณสัตว์สวรรค์มันเป็นหน่วยที่คุณลากอสสังกัดอยู่นิ..

“พวกฉันรู้อยู่แล้ว..ว่าแต่เธอน่ะ สนใจอยากที่จะสังกัดอยู่หน่วยไหน..?”เซนฟรอนที่ตอบฟาน ก่อนจะหันมาถามผม..

“ยะ..ยังไม่รู้เลยครับ ผมไม่รู้อะไรเลยทั้งนั้น ทั้งเรื่องของอัศวิน และก็เรื่องการคัดเลือกตัวแทน เหตุผลที่ผมมาที่นี่..ผมก็แค่สนใจเงินรางวัลที่จะได้ หลังจากที่ผ่านการคัดเลือกก็เท่านั้น….”ผมที่พูดออกไปตามความเป็นจริง..ถึงกับทำให้จีอัสที่กำลังยิ้มแย้ม พลันต้องเปลี่ยนสีหน้าไปเป็นเคร่งขรึม..

“นี่แก..คิดว่าอัศวินเป็นอะไรกัน..?”จีอัสที่สบถถามออกมา..รอบๆร่างกายของเขาเริ่มที่จะปรากฏออร่าสีแดงเพลิงออกมาให้ได้เห็น..

“จีอัส..ใจเย็นๆก่อน..”เซนฟรอนที่จับบ่าของจีอัส..และบอกให้เขาสงบสติอารมณ์ลง

“ถามผมหรอครับ..เท่าที่ผมรู้มา อัศวินคือบุคคลที่มีเกียรติ คอยให้การรับใช้เป็นทั้งคมดาบและโล่ให้แก่องค์จักพรรดิ์ เป็นตัวตนที่ทรงเกียรติ สู้และถวายชีวิตเพื่อองค์กรโดยไม่สนใจว่าจะได้สิ่งใดเป็นค่าตอบแทน..แต่สำหรับผมเงินก็ถือว่าเป็นปัจจัยสำคัญ ชีวิตมันไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบหรอกนะครับ..”ผมที่ให้คำตอบและอธิบายในสิ่งที่รู้มาคร่าวๆ ส่วนข้อมูลเหล่านี้ก็รู้มาจากในหนังแล้วก็อนิเมะหรือสื่อต่างๆที่เคยเสพ.

ฟุบ..!!!

ตุบๆ

“หึๆ ฮ่าๆ ๆ ๆ อีก 2 วัน..เจอกันในวันคัดเลือกหน่วย..ฉันชักจะถูกใจแกแล้วล่ะสิ..”จีอัสที่เอื้อมแขนมาตบที่บ่าของผม และหันหลังกลับเดินไปยกร่างอันไร้สติของมิโนทัสขึ้นมาแบกเอาไว้บนบ่า ก่อนที่เขาจะเดินจากไป..

“อันนี้คือเงินรางวัลที่เธอสามารถผ่านการคัดเลือกมาได้ จริงๆเงินจำนวนนี้ ฉันเป็นคนเสนอเองแหละ ว่าจะมอบให้กับคนที่ผ่านการคัดเลือก..”เซนฟรอนที่ควักเงินในผ้าคลุมยื่นมันส่งมาให้ผม ซึ่งผมก็รับเอาไว้..

“ว่าแต่เธอชื่ออะไร..?”

“ผมชื่อช้างครับ..”ผมที่โค้งศรีษะให้คนตรงหน้าเล็กน้อย

“ฉันคือหัวหน้าหน่วยจิตวิญญาณเมฆาแห่งสายลม..มีชื่อว่าเซนฟรอน..ตอนนี้เธอยังไม่ได้เป็นอัศวินเต็มตัวไม่จำเป็นที่จะต้องแสดงความเคารพก็ได้นะ..”เซนฟรอนที่กล่าวคำแนะนำตัว เท่าที่ผมสังเกตุไม่ว่าจะเป็นสถานะการณ์ไหนๆรอยยิ้มที่ฉีกอยู่บนใบหน้าของคนๆนี้ไม่มีทีท่าว่าจะหุบลงเลยแม้แต่น้อย แถมเขายังเป็นชายที่ค่อนข้างจะมีรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ 

“อีก 2 วัน เจอกันที่นี้..จนกว่าจะถึงตอนนั้นลองเอาเก็บไปคิดดูว่าต้องการจะสังกัดอยู่ที่หน่วยไหน..”เซนฟรอนที่พูดทิ้งท้ายกับผมเอาไว้ ก่อนจะหันหลังกลับและมุ่งหน้าเดินไปยังทางออก

“อะ..เอ่อ คะ..คือว่าผม..”ผมที่ยังตัดสินใจไม่ได้เอ่ยขึ้น แต่เซนฟรอนกับชูมือและโบกสบัดมันไปมา ส่วนเรื่องที่ว่ายังตัดสินใจไม่ได้คือเรื่องของการเป็นอัศวิน เพราะผมก็ไม่ได้คิดอยากที่จะเป็นมันตั้งแต่ทีแรกอยู่แล้ว สิ่งเดียวที่ผมสนใจคือเงินเพียงเท่านั้น..

“อ่อ..ลืมถามไป สำหรับเธอแล้ว เธอคิดว่าจิตวิญญาณอัญเชิญของเธอ มันคืออะไรกัน..?”ในขณะที่เซนฟรอนกำลังเดินจากไป เขาก็ตั้งคำถามกับผม..ในคำถามที่เขาถาม มันทำให้ใบหน้าของชบาลอยเข้ามาภายในหัวของผม.

“ของมันแน่อยู่แล้ว มันคือสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต ถึงต่อจะให้ต้องตาย ก็จะขอปกป้องเอาไว้ให้ได้..”ผมที่ตอบกลับจนแทบจะไม่ต้องคิด..และจากคำตอบที่เซนฟรอนได้รับ ผมก็แอบสังเกตุเห็นว่าร่างของเขาที่กำลังเดินอยู่..ได้หยุดชะงักไปชั่วขณะ ก่อนจะค่อยๆก้าวเดินต่อ จนกระทั่งลับหายจากสายตาของผมไป..

“นะ..นาย ระ..รู้ตัวหรือเปล่า..ว่านายนี่มันสุดยอดไปเลย สามารถล้มอัศวินขั้นที่ 2 มิโนทัสแห่งหน่วยเพลิงโลกัณได้..!!”ฟานที่ปรี่เข้ามาพูดกับผม..หลังจากที่หัวหน้าหน่วยทั้งสองได้จากไปแล้ว

“ครับ เอ่อคือ..คุณฟาน จริงๆผมยังมีคำถามและข้อสงสัยเกี่ยวกับอัศวินอยู่ค่อนข้างเยอะ แต่วันนี้ผมเหนื่อยมากแล้ว เอาไว้พรุ่งนี้ผมจะมาหาใหม่..”ผมที่พูดกับฟาน ก่อนจะเดินไปหยิบเสื้อขึ้นมาสวมใส่ ต่อด้วยหยิบย่ามมาสะพาย..

“งั้นหรอ..เอาเถอะ ยังไงตอนนี้นายก็เป็นว่าที่อัศวินขั้นที่ 1 เรียบร้อยแล้ว จะเหลือก็แค่เลือกหน่วยที่ต้องการจะสังกัด..แล้วก็ไม่ต้องเรียกฉันว่าคุณก็ได้ เรียกแค่ฟานเฉยๆ..”ฟานที่อธิบายให้ผมฟัง ซึ่งผมก็พยักหน้ายิ้มรับ ก่อนจะเดินกลับเข้าอุโมงไป..

“อ๊ะ..ดะ..เดี๋ยวฉันไปส่ง..”ฟานที่วิ่งตามหลังของผมมา ในตอนขากลับคร่าวนี้เป็นเธอที่เป็นฝ่ายตั้งคำถามกับผม ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่ผมเป็นใครมาจากไหน หรือจะเรื่องรอยสัก ผมก็เลยคิดที่จะแกล้งเธอกลับ โดยการบอกเธอไปว่าเจอกันบ่อยๆ เดี๋ยวก็จะรู้เอง ซึ่งมันก็ทำให้เธอยั้วอยู่ไม่ใช่น้อยที่โดนผมตอกกลับ..

“ถ้างั้นฉันส่งตรงนี้นะ..”ฟานที่เดินมาส่งผมหน้าประตูทางเข้าของปราสาท 

“ถ้างั้น..”ผมที่กำลังจะกล่าวคำอำลา..

“จริงสิ..อันนี้คือหนังสือขององค์กรเรา..ภายในหนังสือเล่มนี้จะมีข้อมูลทุกอย่างที่นายอยากจะรู้..”ฟานที่หยิบหนังสือเล่มหนาออกมาจากภายในผ้าคลุม ก่อนจะยื่นส่งมันมาให้ผม เอาไปเก็บไว้ตรงไหนล่ะนั่น..

“ขอบคุณครับ อ่านจบแล้วผมจะเอามาคืนให้..ถ้าอย่างงั้นเอาไว้พบกันใหม่ครับ..”ผมที่รับหนังสือมา ก่อนจะกล่าวคำอำลาและเดินจากเธอไป ซึ่งฟานก็ได้แต่โบกมือไปมาและยิ้มให้..

“เฮ้อ..วันนี้ขอกลับไปพักก่อนล่ะกัน ระบมไปทั้งตัว..”ผมที่ถอนหายใจออกมาพร้อมกับสบถบ่น ฝ่ามือก็พลางยกขึ้นมาบีบนวดไหล่ของตัวเอง ในขณะที่กำลังเดินลงจากบันไดนับร้อยขั้น..

..