World’s Best Martial Artist - ตอนที่ 90 ขัดเกลาสามครั้ง

World’s Best Martial Artist

ตอนที่ 90 ขัดเกลาสามครั้ง

 

ในห้อง

ฟางผังบ่มเพาะเคล็ดเสริมสร้างซ้ําแล้วซ้ําอีก

ก่อนหน้านี้เขาบ่มเพาะวันละครั้งเท่านั้น แค่ครั้งเดียวก็กินพลังเยอะมากและทําให้เขาเหนื่อยมาก แม้ว่าจิตใจเขาจะเต็มเปี่ยมก็ตาม

 

อย่างไรก็ตามครั้งนี้ฟางผิงบ่มเพาะเคล็ดเสริมสร้างต่อเนื่องไปสามครั้งแล้ว

 

“ทะลวงแล้ว!

 

ฟางผิงคํารามในใจ เขาติดอยู่คอขวด 200 มานานแล้ว!

 

นับตั้งแต่ที่เขาได้ระบบ มันไม่สําคัญว่าจะเป็นคอขวด149หรือ179 เขาใช้เวลาไม่เกินสองสามวัน

 

แต่แค่ 199 เขาก็ติดมาเกือบเดือนแล้ว!

 

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป

 

สองชั่วโมงผ่านไป.

 

หลังฟางผงขัดเกลากระดูกและเส้นลมปราณไปหกรอบทันใดนั้นกระดูกเขาก็เริ่มเคลื่อนไหว

ใช่แล้วกระดูกกําลังเคลื่อนไหว

 

กล้ามเนื้อดิ้นขยุกขยิก

 

ฟางผิงที่ผ่านการขัดเกลาสองครั้งมาแล้วเปี่ยมไปด้วยความสุขขัดเกลาครั้งที่สามเริ่มแล้ว!

เลือดเสียสีดําผุดออกมาจากผิวหนังเป็นจุดๆ

 

ฟางผิงไม่กล้าชักช้า เขารีบลุกมาทําท่าจวงกง

 

นี่เป็นตอนที่จวงกงออกประสิทธิภาพมากที่สุดเช่นกัน

 

ยี่สิบนาทีต่อมา ฟางผิงก็ดําไปทั้งตัว

 

ทั้งร่างกายของเขาถูกปกคลุมด้วยเลือดดําเข้มแห้งกรัง

กระนั้น ฟางผิงก็ยังดีใจมาก!

” เสร็จแล้ว!”

 

“ขัดเกลาสามครั้ง! แม้แต่เหล่าหวังก็เทียบกับฉันไม่ได้!”

“ฮ่าๆๆ…”

 

ฟางผิงไม่ค่อยแสดงอาการมีความสุข แต่ครั้งนี้เขามีความสุขจริงๆ เขาติดอยู่ตรงนี้มานานเกินไป!

 

ฟางผิงรีบตรวจสอบสถานะ ชั่วพริบตา ค่าสถานะใหม่เอี่ยมก็ปรากฏอยู่ในสายตา

 

ทรัพย์สิน : 2,200,000

 

ปราณและเลือด : 182แคล (205แคล)

 

จิตใจ : 175เฮิรตซ์ (209เฮิรตซ์)

 

” ผลของมันน่าทึ่งมาก!”

 

ขัดเกลากระดูกสามครั้งเสร็จเพิ่มขีดจํากัดปราณและเลือดของเขา 6แคลและเพิ่มขีดจํากัดจิตใจอีก 10เฮิรตซ์!

 

นี้หมายความว่าสมรรถภาพทางกายโดยรวมของฟางผังพัฒนา

ท้ายที่สุดแล้วการพัฒนาอย่างก้าวกระโดดหลัง 200 แคลเป็นเรื่องที่ยากมาก

 

“ฉันขัดเกลาสามครั้งเสร็จแล้ว ฉันไม่ควรฝึกต่อ

 

ฟางผิงตัดสินใจทะลวงเป็นผู้ฝึกยุทธให้เร็วที่สุด

 

ขัดเกลาครั้งที่สามครั้งนี้ใช้ค่าทรัพย์สินและเวลาไปอย่างมากถ้าเขาเลือกทะลวงเป็นขั้นหนึ่งตอนเดือนมิถุนา ตอนนี้เขาคงมีหวังเข้าสู่ขั้นสองแล้ว

 

ขัดเกลาสามครั้งก็พอแล้ว มันไม่สําคัญว่าเขาจะขัดเกลากระดูกต่อไปได้ไหมต่อให้ทําได้ ฟางผิงก็ไม่ทําต่อ

ฟางผังรู้ข้อดีของการขัดเกลากระดูกตั้งแต่ช่วงแรก

มันเป็นพื้นฐานให้เขาขัดเกลาทั้งร่างกายในอนาคตระหว่างช่วงเตรียมผู้ฝึกยุทธ ยิ่งขัดเกลากระดูกมาก ตอนขัดเกลากระดูกแขนขาและลําตัวในอนาคตก็จะเร็วขึ้น

 

หวังจินหยางเปิดเผยคร่าวๆว่ายิ่งขัดเกลากระดูกมากก็ยิ่งเป็นประโยชน์ต่อการขัดเกลากระโหลกตอนช่วงหลัง

 

การขัดเกลากระโหลกเป็นขั้นตอนที่ยากที่สุดของการขัดเกลากระดูกมนุษย์

 

การขัดเกลากระดูกขั้นหนึ่งและขั้นสองคือแขนขา ขั้นสามคือลําตัวส่วนกระโหลกจะขัดเกลาตอนขั้นสี่หรือไม่ หวังจินหยางไม่ได้พูดดังนั้นฟางผิงจึงไม่ทราบเช่นกัน

อย่างไรก็ตามกระโหลกต้องผ่านการขัดเกลาแน่นอนมันอาจเป็นขั้นพลังที่สูงขึ้น

 

การขัดเกลากระโหลกไม่ใช่เรื่องเล็ก มันอันตรายมาก

 

ตอนนี้ฟางผิงขัดเกลาสามครั้งแล้ว เขาจะได้เปรียบมากตอนขัดเกลากระโหลกในอนาคต

 

เขาฝึกฝนตั้งแต่กลางเดือนเมษายนจนถึงกลางเดือนสิงหาคมหลังผ่านมาสี่เดือน ฟางผงขัดเกลาสามครั้งสําเร็จแล้ว!

“การเติมเต็มปราณและเลือดผลาญค่าทรัพย์สินเกินไปฉันจะยังไม่เติมเต็มตอนนี้ ปล่อยให้ร่างกายฟื้นฟูเองในสองสามวัน ช่วงสองสามวันนี้ฉันควรพักผ่อนให้มากๆ”

 

” ฉันจะรอจนกว่าเริ่มภาคเรียนค่อยทะลวงสู่ขั้นหนึ่งฉันจะขอทรัพยากรจากมหาลัยได้เช่นกัน เพราะมหาลัยวิชายุทธเซี่ยงไฮ้มีเม็ดยาให้ขั้นหนึ่งฟรี”

 

“ถ้าเป็นแบบนั้น ฉันจะประหยัดยาชําระกระดูกกับยาปราณและเลือดขั้นหนึ่ง”

ฟางผิงไม่ได้ไปอาบน้ํากลับกันเขานอนอยู่บนพื้นพึมพํากับตัวเอง

 

ยังมีเวลาเหลืออีกสิบวันกว่าจะเริ่มลงทะเบียน เพราะงั้นฟางผิงจีงกังวลกับการทะลวงครั้งนี้

ส่วนหนึ่งเป็นเพราะเตรียมผู้ฝึกยุทธไม่ใช่ผู้ฝึกยุทธ ดังนั้นบางอย่างก็ไม่ง่ายที่จะจัดการ

ยกตัวอย่าง บริษัทส่งของ แม้ว่าจะไม่มีความแตกต่างมากนักระหว่างขัดเกลาสองครั้งกับผู้ฝึกยุทธขั้นหนึ่ง แต่เขาไม่ใช่ผู้ฝึกยุทธเขาไม่มีพลังยับยั้งผู้ฝึกยุทธ

ฟางผิงรับประกันได้เลยว่าเมื่อบริษัทเขาเริ่มธุรกิจ เขาจะตกที่นั่งลําบาก

ไม่ใช่ว่าเมืองมหาวิทยาลัยจะไม่มีบริษัทส่งของ แต่มือที่สามอย่างเขาไม่แจ้งให้คู่แข่งและเริ่มแข่งขันทางธุรกิจทันที

อีกฝ่ายจะยอมได้เหรอ?

 

เตรียมผู้ฝึกยุทธไม่อาจยับยั้งคนพวกนี้ได้ ในทางกลับกันผู้ฝึกยุทธโดยเฉพาะผู้ฝึกยุทธมหาลัยวิชายุทธเซี่ยงไฮ้ สามารถยับยั้งคนเหล่านี้ได้ท้ายที่สุดแล้วพวกเขาก็เป็นแค่มหาลัยหลายสิบแห่งที่อยู่ใกล้ๆมหาลัยวิชายุทธเซี่ยงไฮ้

เมื่อข่าวแพร่กระจายไปทั้งเมืองมหาวิทยาลัย พลังของฟางผิงก็จะเพิ่มขึ้นอีกครั้ง และยับยั้งความไม่พอใจของคนเหล่านี้ได้

 

ฟางผิงไม่อยากเตรียมรับมือเมื่อเกิดเรื่อง เตรียมการตั้งแต่เนิ่นๆเพื่อรับมือกับปัญหา ไม่มีอะไรเสียหาย

 

ยิ่งกว่านั้นขัดเกลากระดูกสามครั้งยังทําให้เขาเลือกอาจารย์ที่ดีๆได้ถ้าเป็นแบบนั้น คนอื่นก็ยิ่งไม่กล้าตอแยเขา

 

ท้ายที่สุดแล้วทั้งมหาลัยวิชายุทธเซี่ยงไฮ้ก็มีผู้ฝึกยุทธที่ขัดเกลากระดูกสามครั้งสําเร็จแค่คนเดียว แถมคนๆนั้นยังทําสําเร็จเพราะทางมหาลัยจัดหาทรัพยากรให้จํานวนมาก

 

เมื่อสั่งข้อดีข้อเสีย ฟางผิงก็เยาะเย้ยตัวเองเล็กน้อย “ฉันไม่รู้ด้วยซ้ําว่าฉันเหมาะกับผู้ฝึกยุทธไหม เพราะฉันคิดแต่จะหากําไร”

 

เขาชอบชั่งข้อดีข้อเสียก่อนลงมือทําอะไร เขาขาดความหุนหันพลันแล่นของคนหนุ่มสาว

 

คนอย่างหวังจินหยางก็พูดเช่นกันว่าเขาไม่เหมือนเด็ก เพราะเขาไม่หุนหันเหมือนวัยรุ่น

 

“ช่างมันเถอะ ฉันไม่มาคิดเรื่องนี้แล้ว ฉันขัดเกลากระดูกสามครั้งเสร็จแล้ว”

“เป้าหมายการหาเงินของฉันยังอยู่ห่างไกล ขอแค่สร้างแพล็ตฟอร์มขึ้นมาได้ก็พอแล้ว หวังว่าหลี่เฉิงเจ๋อจะทําให้ฉันประหลาดใจมากกว่านี้นะ”

 

ฟางผิงเลิกกังวล วันนี้เป็นวันดี เขาไม่ควรคิดมาก

“เอ้อ ฉันควรตั้งชื่อบริษัทว่าอะไรดี?”

 

ฟางผิงคิดเรื่องนี้เช่นกัน

” ฟางผังเอ็กซ์เพรส? บริษัทฟางผิง? ฟังดูไม่จืดเลย…”

 

” หยวนฟาง? ฟางหยวน? หยวนผิง? ผิงหยวน?”

“คําว่าหยวนก็ไม่ดีเหมือนกัน เอาเป็นระยะทางไหม?”

ฟางผิงลูบคางที่เปื้อนคราบดําและพูดพึมพํา ”เหมือนจะเข้าท่านะมันเป็นเรื่องธรรมดาที่ต้องมองระยะยาว และบริษัทต้องดําเนินการโดยคํานึงถึงระยะทาง

 

“ดิสแทนซ์เอกซ์เพลส(Distance Express) ดิสแทนซ์ไดนิ่ง(Distance Dining)ดิสแทนซ์กรุ๊ป(Distance Group)

“อืม…เอาแบบนี้แล้วกันยังไงมันก็เป็นแค่ชื่อ”

 

ฟางผิงตัดสินใจอย่างไม่ใส่ใจนัก เขาไม่ได้ให้ความสําคัญกับรูปลักษณ์ภายนอกอย่างชื่อมากนัก

 

ไม่กี่วันผ่านมา หลี่เฉิงเจ๋อได้ลาหยุดสองสามวัน

ด้วยความช่วยเหลือของคนพื้นที่เซี่ยงไฮ้ ประสิทธิภาพของพวกเขาจึงเพิ่มขึ้นอย่างมาก

 

แม้ว่าผู้จัดการโรงแรมโม่จะไม่ใช่คนใหญ่คนโต แต่เขากําลังทํางานให้นักศึกษามหาลัยวิชายุทธเซี่ยงไฮ้ เมื่อมีชื่อเสียงของมหาลัยวิชายุทธเซี่ยงไฮ้เข้าเสริมในเมืองมหาวิทยาลัยจึงไม่ค่อยมีคนมาขัด แข้งขัดขา

การจดทะเบียนธุรกิจดําเนินไปอย่างรวดเร็วมากพวกเขาตัดสินใจไม่ใช้เอกซ์เพลสเป็นชื่อ พวกเขาใช้ชื่อว่าดิสแทนซ์จํากัด

ธุรกิจของพวกเขามีขอบเขตค่อนข้างกว้างส่งอาหาร ส่งพัสดุและไอที่รวมกัน ฟางผิงไม่รู้ว่าหลี่เฉิงเจ๋อจัดการอย่างไร

หลี่เฉิงเจือไม่ได้รีบจ้างคนเช่นกัน เขาเลือกรีโนเวทบริษัทแทนให้ศูนย์กระจายสินค้าและสํานักงานตกแต่งอย่างเรียบง่าย

ถ้าพนักงานใหม่มาถึงและเห็นสถานที่ทํางานรกแบบนี้ ต่อให้มันเป็นบริษัทของผู้ฝึกยุทธก็คงรักษาพนักงานเอาไว้ไม่ได้

 

ยิ่งกว่านั้น การจ้างคนในวันถัดไปยังหมายถึงการประหยัดเงินค่าจ้างได้วันนึงเช่นกัน

 

หลี่เฉิงเจอรู้ว่าฟางผิงไม่มีเงินทุนมากนัก ดังนั้นเขาจึงคํานวณทุกอย่างอย่างละเอียด เขาจะเริ่มจ้างงานในวันนั้น ฝึกฝนพนักงานวันที่สองและเริ่มงานอย่างเป็นทางการในวันที่สาม

 

พวกเขายุ่งกันจนถึงสิ้นเดือนสิงหาคม กว่าจะเตรียมการเสร็จ

เวลานี้เหลือเวลาอีกไม่ถึงสามวันเท่านั้นจะถึงวันลงทะเบียนของมหาลัยวิชายุทธแล้ว

ก่อนวันลงทะเบียน นักศึกษาและผู้ปกครองเริ่มมาเข้าพักที่โรงแรมที่ละคนสองคน

ไม่ใช่ทุกคนที่เหมือนฟางผิงที่มามหาลัยคนเดียว คนกลุ่มนี้พึ่งจบมัธยมปลาย เป็นบุตรสวรรค์ พวกเขายังไม่ได้ปรับตัวเข้ากับการเปลี่ยนแปลงสถานะของตนเอง

หลายคนก็เป็นธรรมดา ปราณและเลือด 130แคล ไม่มีประสบการณ์กับเคล็ดวิชาต่อสู้ พวกเขาไม่ต่างจากคนธรรมดา

 

ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทําไมหลายคนถึงมาพร้อมกับพ่อแม่

 

วันที่ 30 สิงหาคม

 

เมื่อสังเกตว่าฟางผิงลงมาจากชั้นบน เข้ามาห้องอาหารและได้รับอาหารที่ดีกว่าบนโต๊ะพวกเขาอย่างเห็นได้ชัด

ผู้ปกครองคนนึงสังเกตเห็นเรื่องนี้มาสองสามวันแล้ว เขารู้สึกไม่พอใจ ”บ่อย เด็กคนนั้นเป็นนักศึกษามหาลัยวิชายุทธเซี่ยงไฮ้เหมือนกันใช่ไหม?”

 

” ทําไมที่พักกับอาหารของเขาถึงดีกว่าเรา?”

ตอนแรก พวกเขาไม่รู้ว่าฟางผิงเป็นนักศึกษาหรือไม่

 

หลังอยู่ได้สองสามวัน พวกเขาต่างก็รู้ว่าเขาเป็นนักศึกษาใหม่ปีนี้เช่นกัน

 

เนื่องจากเขาเป็นนักศึกษาใหม่ ทําไมฟางผิงถึงอยู่ห้องดีกว่าได้อาหารดีกว่าล่ะ?

 

โรงแรมโม่ดูไม่มีค่าใช้จ่าย นี่เป็นสิ่งที่พวกเขารู้กัน

การลงทะเบียนอย่างเป็นทางการของมหาลัยจะเริ่มในวันมะรืนแต่ที่พักของพวกเขาที่มหาลัยพร้อมมาสองวันแล้ว ทว่าฟางผิง ขี้เกียจเกินกว่าจะย้ายไปตอนนี้เขาจึงยังอยู่ที่โรงแรมนี้

 

ลูกๆของพวกเขาก็ไม่ได้พักอยู่ที่นี่ แต่พวกเขามาทานอาหารกันเป็นครั้งคราว

 

อย่างไรก็ตามบุตรสวรรค์พวกนี้รู้สึกไม่สบายใจที่กินฟรี พวกเขาไม่ได้หนังหน้าหนาเหมือนฟางผิง พวกเขาจึงไปทานข้าวกับพ่อแม่ข้างนอกมากกว่า

 

ผู้ปกครองที่ถามคําถามเมื่อกี้อยู่กับลูก เธออายที่จะกินข้าวฟรีและยืนยันที่จะออกไปทานข้าวข้างนอก

การไปกินข้างนอกมีค่าใช้จ่ายแพงหูฉี รวมๆแล้วก็หลายร้อยหยวนต่อหนึ่งวัน

 

เมื่อเห็นฟางผิงมีอาหารและที่พักที่ดีกว่า ผู้หญิงคนนี้ก็รู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรม เธอกระทั่งก่นด่าอยู่ในใจ เด็กคนนี้กินอาหารอย่างไม่สะทกสะท้านเลยได้ยังไง?

บริกรไม่กล้าล่วงเกินผู้ปกครองของนักศึกษามหาลัยวิชายุทธเซี่ยงไฮ้เขาจึงอธิบายทันที ” คุณฟางเป็นผู้ฝึกยุทธขั้นหนึ่งดังนั้น…”

 

ใช่แล้ว ขั้นหนึ่ง

ตอนเช็คอินใบอนุญาตวิชายุทธของฟางผิงระบุว่าเขาเป็นขึ้นหนึ่งหลี่เฉิงเจ๋อจึงไม่รังเกียจที่จะอธิบายให้พวกเขาฟัง

 

ต่อหน้าฟางผิง หลี่เฉิงเจ้อก้มหัวประจบ แต่ต่อหน้าพนักงานธรรมดาเหล่านี้เขาไม่จําเป็นต้องอธิบายให้ชัดเจน

“ผู้ฝึกยุทธ!”

เมื่อคํานี้ปรากฏขึ้นมา ทุกคนก็เริ่มฮือฮา

ทุกคนรู้ว่าผู้ฝึกยุทธและเตรียมผู้ฝึกยุทธต่างกันราวกับกลางวันกลางคืน

 

แม้ว่าลูกของพวกเขาจะได้เข้ามหาลัยวิชายุทธเซี่ยงไฮ้เหมือนกันแต่เมื่อเทียบกับผู้ฝึกยุทธ พวกเขาล้าหลังอยู่ก้าวใหญ่

การเป็นผู้ฝึกยุทธช่วงเกาเข่า ฐานะครอบครัวย่อมไม่ธรรมดาไม่มีใครมาอาศัยอยู่โรงแรมฟรีเช่นนี้

ฟางผิงเป็นข้อยกเว้น ตั้งแต่เปิดมาหลายปี โรงแรมโมดูแทบไม่เคยบริการผู้ฝึกยุทธที่เป็นนักศึกษาหรือผู้ที่ขัดเกลาสองครั้งเลย

 

นี่เป็นอีกหนึ่งในเหตุผลเช่นกันที่ทําไมหลี่เฉิงเจอถึงประจบฟางผิงอย่างบ้าคลั่ง

 

เมื่อนักศึกษาขั้นสูงมาถึง พวกเขาไม่จําหลี่เฉิงเจ๋อ ดังนั้นจึงมีแต่ฟาวผิงเท่านั้นที่คุยด้วยดีๆ

ฟางผิงได้ยินบทสนทนาของพวกเขา

อย่างไรก็ตามฟางผิงขี้เกียจสนใจ เขาเริ่มพิจารณาว่าเขาควรย้ายออกดีไหม

ที่นี่เขากินดีอยู่ดี แถมทุกอย่างยังฟรีนอกจากเดินทางจากมหาลัยใช้เวลากว่าสิบนาที มันก็ไม่มีข้อเสียอย่างอื่นแล้ว

 

ถ้าเขาอยู่มหาลัย เขาจะต้องอยู่ห้องหกคน มันจะเทียบกับที่นี่ได้ไหม?

แน่นอนฟางยิ่งคิดไว้แล้ว มันเป็นไปได้ที่จะไม่ใช่ห้องหกคนแต่เป็นห้องสี่คนหรือห้องสองคนแทน?

ท้ายที่สุดแล้วการฝึกฝนของผู้ฝึกยุทธก็ค่อนข้างเป็นส่วนตัวการอาศัยอยู่กันเป็นกลุ่มมันไม่เหมาะสมอย่างยิ่ง

 

กระนั้นมันไม่สําคัญว่าจะมีกี่คนที่อยู่ร่วมห้องกัน แต่มันจะเป็นไปได้ไหมที่จะดีกว่าห้องเพรสสิเด้นท์สูท?

เขาไม่รู้ว่ามันเป็นไปได้ไหม แต่ถ้าเป็นไปได้ก็คงดี

ขณะที่เขากําลังพิจารณาเรื่องนี้ หลี่เฉิงเจ๋อก็ก้าวเข้ามาห้องอาหาร

พนักงานบริการรับทักทายเขา หลี่เฉิงเจ๋อยิ้มและพยักหน้าเป็นการยอมรับ

หลังจากนั้นสักครู่ หลี่เฉิงเจ๋อก็หยุดตรงหน้าฟางผิงและพูดเสียงเบา ” ประธานฟาง การรีโนเวทเกือบเสร็จแล้ว คุณอยากไปดูไหม?”

 

“ไม่จําเป็น ถ้าคุณโอเคก็พอแล้ว ช่วงนี้ผมจะเตรียมตัวเพื่อให้เริ่มภาคเรียนด้วยสภาวะที่ดีที่สุด”

“เรื่องการจ้างงานพรุ่งนี้”

“คุณรับผิดชอบเรื่องนี้ด้วย มีไม่กี่คนที่อยู่ช่วงแรก ทรัพยากรมนุษย์ไม่ซับซ้อน การเงินก็เรียบง่ายกว่า ดังนั้นจึงไม่มีความจําเป็นที่ผมต้องไปใช่ไหม”

“เมื่อวางรากฐานเสร็จ ผมจะไปดู”

 

“นอกจากนี้ ถ้ามีเงินไม่พอ…”

 

ฟางผิงปวดหัวเล็กน้อย ผ่านไปครึ่งลมหายใจ เขาจึงพูดว่า “ถ้ามีอะไรไม่พอให้โทรหาผม ผมจะคิดหาทางแก้เอง”

เขายังมียาปราณและเลือดอยู่บ้างเขาจะลองดูว่าเขาเอาไปขาย

ได้ไหม

” ตกลงครับ ผมเข้าใจแล้ว”

 

เมื่อเขาพูดจบ หลี่เฉิงเจ๋อก็พูดขึ้นอีกครั้ง เมื่อคุณเข้ามหาลัยวิชายุทธเซี่ยงไฮ้ผมจะลาออกอย่างเป็นทางการ ขั้นตอนต่างๆจะเสรีจสิ้นโดยเร็ว”

” ผมพักอยู่โรงแรมต่อได้ไหม?”

 

หลี่เฉิงเจ้ออึ้งไปชั่วครู่ก่อนจะพยักหน้า “ได้ครับ แต่…แต่มันไม่เหมาะสมไหม?”

” ที่มหาลัย มันจะสะดวกกว่ามาก

” นอกจากนี้ พอผมออกไป คุณอาศัยอยู่ที่นี่นานๆมันอาจจะ…”

 

เขาไม่ได้อธิบายต่อ แต่ถ้าฟางผิงยืนกรานจะพักอยู่ที่นี่ระยะยาวมันจะทําให้คนอื่นดูถูกเขาได้ง่าย

แต่มันจําเป็นด้วยเหรอ?

 

ฟางผิงไม่ได้พูดอะไรนัก เขาประเมินสถานการณ์ ถ้าที่พักและอาหารของมหาลัยไม่แย่เขาก็จะไปมหาลัยมันไม่ใช่เรื่องใหญ่จริงๆ

 

หลังคุยกันไม่กี่คํา หลี่เฉิงเจ๋อก็ขอตัวลา

 

ฟางผิงทานอาหารเสร็จแล้ว เขาไม่ได้ออกไปข้างนอก เขากลับขึ้นห้องและไปฝึกฝนต่อ

จวงกงเขาเหมือนจะใกล้ทะลวงสู่ขั้นยืนหนักแน่นแล้ว

 

ถ้าเขาทะลวงได้ในสองสามวันนี้ เขาจะสามารถเข้ามหาลัยวิชายุทธด้วยขัดเกลากระดูกสามครั้ง จวงกงขั้นยืนหนักแน่นและความสําเร็จเล็กน้อยในเคล็ดเพลงเตะ มันเป็นไปได้ที่ในหมู่นักศึกษาใหม่จะไม่มีใครแข็งแกร่งกว่าเขา

แน่นอนนี้ไม่รวมกับสิ่งที่อยู่นอกเหนือความคาดหมายเขาท้ายที่สุดแล้วนี่ก็เป็นมหาลัยวิชายุทธเซี่ยงไฮ้ เป็นแหล่งรวมตัวกันของ อัจฉริยะ!