World domination system - ตอนที่ 86 ล้ม
WDS Chapter 86 ล้ม
“แย่นัก ดูเหมือนพวกเราจะหมดเวลาแล้ว ทั้งหมดที่พวกเขาต้องการก็คือ ยืนยันครั้งสุดท้ายก่อนจะใช้เครื่องประดับเวทมนต์เหล่านั้น เพื่อทะลวงรูปแบบนี้ แม้ว่าการปิดกั้นมิติจะถูกทำลายลง และพวกเขาสามารถจะเทเลพอร์ตมายังที่นี่ได้โดยตรง แต่ก่อนที่พวกเขาจะมาถึง ข้าก็คงจะฆ่าทุกคนในห้องนี้และหายตัวไปแล้ว คนทรยศจงออกมาซะเดี๋ยวนี้ หรือว่าเจ้าจะใช้วินาทีสุดท้ายของชีวิต เฝ้าดูข้าฆ่าสมาชิกในตระกูลของเจ้าทีละคนทีละคน” รองปรมาจารย์นิกายกล่าวขณะมองไปรอบๆห้อง เพื่อรอดูคนที่ทำลายแผนการทั้งหมดของพวกเขาแสดงตัวออกมา
ราชาทรุดตัวลงกับพื้นด้วยความตกใจ หลังจากที่เขาเห็นการโจมตีที่สังหารสมาชิกเชื้อพระวงศ์ไปหลายคน ขณะที่เขามองดูภาพของศพที่ถูกเผาไหม้อย่างน่าสยดสยอง เขาก็โกรธจนสูญเสียเหตุผลไปโดยสิ้นเชิง
น่าเศร้า ชายคนนี้สามารถจะเบี้ยงการโจมตีสุดกำลังของพวกเขาได้อย่างง่ายดาย ทำให้เขาเข้าใจในทันทีว่า ความแข็งแกร่งของตัวเขานั้นไม่มีอะไรเลย เขาเป็นมดอย่างแท้จริง และไม่สามารถจะทำอะไรได้นอกจากยืนดู
เขายอมรับความจริงที่ว่า ความตายของเขานั้น มันใกล้เข้ามาแล้ว
ในขณะที่รองปรมาจารย์นิกายกำลังจะกำจัดราชา เขาก็ได้หยุดการกระทำของเขาและขมวดคิ้ว ขณะที่ก้มหัวเหมือนกำลังฟังคำกล่าวของใคร
“เจ้าสามารถจะปลอบใจตัวเองเป็นครั้งสุดท้ายได้ ราชาผู้อ่อนแอ ท่านปรมาจารย์นิกายสั่งให้ข้าพาลูกชายคนโตของเจ้ากลับไป มันชัดเจนว่า เมล็ดพันธุ์ที่มีศักยภาพสีแดง ยังคงมีประโยชน์อยู่ สายเลือดของเจ้าจะยังคงอยู่ แม้ว่าสมาชิกคนสุดท้ายในตระกูลของเจ้า จะเป็นคนช่างฝันที่ชอบเลียเท้าก็ตาม”
หลังจากที่กล่าวจบ รองปรมาจารย์นิกายก็เดินไปยังร่างขององค์ชายใหญ่ที่สภาพไม่สู้ดีนัก
ขณะเดียวกัน แดนีลก็กลายเป็นตื่นตระหนก เพราะเขาตระหนักว่า รองปรมาจารย์นิกาย จะต้องฆ่าทุกคนในห้องก่อนที่จะจากไป
จากที่ระบบบอก เขารู้ว่ารูปแบบและฟังก์ชั่นของมันทั้งหมด รวมถึงกรงเล็บมังกร จะถูกปิดการทำงานเป็นระยะเวลาหนึ่งเมื่อรูปแบบถูกทะลวง ดังนั้น เป้าหมายของเขาก็คือ ไปให้ถึงหัวใจมังกร ก่อนที่กองกำลังภายนอกจะปลดปล่อยพลังของเครื่องประดับ
สำหรับเชิร์ชแห่งความเที่ยงธรรมและสมาคมไตรคอบร้า พวกเขารู้ว่า แม้จะด้วยความช่วยเหลือของเครื่องประดับเวทมนต์โบราณ พวกเขามีเวลาอีกไม่กี่ชั่วโมง ก่อนที่รูปแบบจะถูกทำความเข้าใจโดยสมบูรณ์ สิ่งนี้สามารถจะประมาณได้ง่ายๆจากวันที่รองปรมาจารย์นิกาย เดินทางมาถึงราชอาณาจักรจนถึงวันนี้ และผลของเครื่องประดับเวทมนต์ที่ลดระยะเวลาการทำความเข้าใจรูปแบบ ตอนนี้ พวกเขาคงกำลังรอคำสั่งสุดท้ายจากคนที่อยู่ระดับสูงกว่าพวกเขา
ในการเข้าถึงหัวใจมังกร สิ่งที่เป็นปัญหามากที่สุดก็คือ สิ่งกีดขวาง แดนีลรู้ว่า เขาจะต้องใช้โอกาสในตอนนี้เคลื่อนไหว ขณะที่รองปรมาจารย์ยังไม่เริ่มลงมือฆ่าคนในห้อง อย่างน้อยด้วยการทำเช่นนี้ เขาก็สามารถจะพยายามชี้นำสถานการณ์ แทนที่จะถูกบังคับให้จนมุมได้
จากตำแหน่งของเขา รองปรมาจารย์นิกายและองค์ชายใหญ่อยู่ที่มุมขวาสุดของสิ่งกีดขวางวงกลม ที่ล้อมรอบหัวใจมังกรไว้
รองปรมาจารย์ที่ยืนขวางทางเขาอย่างสมบูรณ์ หันกลับมาเมื่อได้ยินเสียงคนเข้ามาใกล้สิ่งกีดขวาง
“ข้าเอง ข้าเป็นคนปล่อยข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งประดิษฐ์ของท่านออกไปภายนอกเอง”
ทั้งหมดดูเหมือนจะหยุดนิ่ง เพราะคำกล่าวเหล่านี้ดังสะท้อนไปทั่วทั้งห้อง
คนทรยศก็คือ วาราเนล แต่ทำไมล่ะ?
คำถามดังกล่าวปรากฎขึ้นในหัวใจของเหล่าคนชั้นสูง พวกเขาตกตะลึงที่เด็กอ่อนแอและขี้ขลาดคนนี้ เป็นสาเหตุที่ทำให้พวกเขาทั้งหมดจะต้องตายในวันนี้
“โอ้? ดี ดูเหมือนเจ้าจะมีความกล้าอยู่บ้าง ในความเป็นจริง ข้าคิดที่จะพาเจ้าไปยังนิกาย พวกเรามีห้องทรมานที่ยอดเยี่ยม ซึ่งข้าจะเพลิดเพลินไปกับเสียงกรีดร้องของเจ้า ในเวลานั้น แรงจูงใจและคนที่อยู่เบื้องหลังเจ้าจะถูกเปิดเผยออกมา ตอนนี้ เดินมาข้างหน้าและห้ามขยับเคลื่อนไหวใดๆ หากข้าเห็นเข้าทำสิ่งใด เจ้าจะต้องตาย” รองปรมาจารย์นิกายกล่าว ขณะที่หยิบร่างขององค์ชายใหญ่ขึ้นมา และชี้ไปที่หัวใจมังกร เพื่อทำให้สิ่งกีดขวางหายไป
แดนีลรู้สึกปิติยินดีที่แผนการของเขาประสบความสำเร็จ ในความเป็นจริงแล้ว เขามีทั้งหมด 2 แผนการ
แผนหนึ่ง มันเป็นความจริงที่ว่า ดวงตาของรองปรมาจารย์นิกาย เต็มไปด้วยความเคียดแค้น เขาจะไม่พึงพอใจกับการฆ่าแดนีลโดยตรงอย่างแน่นอน ดังนั้น มันเป็นไปได้ที่เขาจะปล่อยให้แดนีลเข้าไปในสิ่งกีดขวาง และพากลับไปยิงนิกายของเขา
แผนสอง มันเป็นแผนสำรอง ในกรณีที่สิ่งต่างๆไม่เป็นไปตามที่เขาคาดหวัง หากรองปรมาจารย์นิกายโจมตีโดยตรง สิ่งกีดขวางจะหายไปชั่วคราว เหมือนครั้งที่อุกกาบาตพุ่งออกมา แผนการของเขาก็คือ ใช้ช่วงเวลานั้นกระโดดเข้าไปหาหัวใจมังกร
เขาจะต้องเข้าใกล้หัวใจมังกรในระยะอย่างน้อย 5 ก้าว ก่อนที่จะมีโอกาสควบคุมรูปแบบได้ แต่ในระยะนั้น รองปรมาจารย์นิกายสามารถจะโจมตีเขาได้อย่างง่ายดาย 3-5 ครั้ง ทุกอย่างจะขึ้นอยู่กับพลังและความเร็วในการวิเคราะห์ของPAM
แผนการนี้มีพื้นฐานมาจากความจริงที่ว่า เขามีคาถาสิ่งกีดขวางขั้นสูง ที่สามาราถป้องกันการโจมตีได้ 3 ครั้ง คาถานี้เป็นหนึ่งในคาถาที่เขาพัฒนาโดยใช้ระบบที่อัพเกรดแล้ว ขณะที่ระบบเข้าถึงความซับซ้อนในระดับเดียวกับจอมเวทย์ระดับนักรบ มันสามารถพัฒนาคาถาอันน่าเหลือเชื่อ ที่สามารถจะปกป้องเขาจากการโจมตีได้หลากหลาย
โชคดี ที่แผนการแรกของเขาทำงาน แผนการที่สองนั้นเต็มไปด้วยความไม่แน่นอน เพราะมันมีความเป็นไปได้ที่ปรมาจารย์จะปล่อยการโจมตีที่มากกว่าที่เขาคาดไว้ ทำลายแผนการทั้งหมดของเขาและฆ่าเขาในทันที
ขณะที่เข้าไปในสิ่งกีดขวาง มันไม่มีเหตุผลที่เขาจะต้องตื่นตระหนกอีกต่อไป ด้วยการแสดงสีหน้าหวาดกลัวออกมา เขาพยายามที่จะเข้าไปหาหัวใจมังกรอย่างช้าๆ โดยไม่เตือนรองปรมาจารย์นิกายที่กำลังจดจ้องมาที่เขา
ช่วงเวลาที่เขารู้สึกโล่งใจหลังจากที่กำลังจะก้าวเข้าไปถึงหัวใจมังกร เสียงอันเหน็บหนาวของรองปรมาจารย์นิกายก็ดังขึ้น ในขณะนั้นเอง แดนีลรู้ตัวว่าเขาถูกจับไว้กับพื้น ไม่สามารถจะขยับเคลื่อนไหวใดๆได้
“เจ้าคิดว่าข้าโง่หรือ? ข้ารู้ว่า เป้าหมายของเจ้าคือการไปที่หัวใจมังกร นั่นมันชัดเจนมาก เจ้าก่อปัญหาทั้งหมดขึ้น เพื่อให้พวกเขาเร่งทำลายรูปแบบเร็วขึ้น จากนั้น เจ้าก็เปิดเผยตัวเองเพื่อเข้ามาในสิ่งกีดขวาง แม้ว่าท่านปรมาจารย์นิกายจะบอกว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะใช้วิธีการใดๆ แต่ข้าคิดว่า เจ้าจะต้องครอบครองบางสิ่งที่ใช้ควบคุมรูปแบบได้ มอบมันออกมาซะ แล้วข้าจะบอกให้ห้องทรมานเบามือกับเจ้า”
[โฮสต์อยู่ภายใต้ผลของคาถาแรงโน้มถ่วง คาถาตอบโต้ ต่อต้านแรงโน้มถ่วง พร้อมสำหรับการพัฒนา โอสต์ต้องการให้ระบบพัฒนาและใช้คาถานี้หรือไม่? เวลาในการพัฒนา 0.5 วินาที]
เสียงอันไพเราะของระบบดังขึ้นในใจของเขา ทำให้เขาหลุดพ้นจากสถานการณ์ ดูเหมือนว่า การตัดสินใจอัพเกรดระบบจะคุ้มค่าอย่างแท้จริง และมันได้ช่วยชีวิตของเขาแล้วในตอนนี้
‘ใช่’
เสียงแสบแก้วหูดังขึ้นในอากาศ ทำลายรูปแบบอนุภาคมูลฐานของรองปรมาจารย์นิกาย ที่เขาใช้ในการจับตัวแดนีล
แดนีลเปลี่ยนมาใช้แผนสองเพราะเขาไม่มีทางเลือกอื่น เขารีบวิ่งไปที่หัวใจมังกร ในขณะนั้น เขาอยู่ห่างจากมัน 4 ก้าว
เห็นเช่นนั้น รองปรมาจารย์นิกายก็ยิงลำแสงสีแดงออกไปในทันที มันเป็นคาถาที่คล้ายกับที่สมาชิกของสมาคมไตรคอบร้าใช้
สิ่งกีดขวางใสๆปรากฎขึ้นรอบตัวของแดนีล และมันได้ทำการสะท้อนลำแสงนั้น ขณะนั้น รองปรมาจารย์นิกายก็ได้ยิงลำแสงออกมาอีก 3 ครั้งซ้อน ในมุมมองของเขา เขาสามารถจะโยนร่างของแดนีลออกห่างจากหัวใจมังกรได้อย่างง่ายดาย
ตอนนี้ ขณะที่อยู่ห่างจากดหัวใจมังกร 3 ก้าว ความหวาดกลัวก็ปรากฎขึ้นบนหน้าของแดนีล เพราะเขารู้ว่า ลำแสงสุดท้ายอาจจะฆ่าเขาได้ ไม่ว่าอย่างไร สิ่งกีดขวางของเขาก็ใช้ได้อีกเพียงแค่ 2 ครั้ง ก่อนที่มันจะสูบพลังทั้งหมดของเขาไป มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะร่ายคาถานี้อีกครั้งด้วยพลังที่เหลืออยู่ เขาจึงไม่มีปกป้องตัวเองจากลำแสงสุดท้าย
ลำแสงที่สองชนเข้ากับสิ่งกีดขวาง ทำให้มันเริ่มร้าวเล็กน้อย
ลำแสงที่สามทำให้สีดกีดขวางพังทลายลง
แดนีลรู้สึกสิ้นหวัง อีกก้าวเดียว เขาก็จะทำสำเร็จอยู่แล้ว
ขณะที่ลำแสงสุดท้ายพุ่งผ่านอากาศ กำลังจะชนเข้ากับร่างของเขานั้น แดนีลได้หลับตาลงและยิ้มออกมา เขาทำทุกอย่างเท่าที่เขาสามารถจะทำได้แล้ว
ในฉับพลัน เขารู้สึกได้ว่ามีมือหนึ่งมาผลักหลังของเขา ทำให้เขาสะดุดล้มลงกับพื้น ขณะที่ร่างนั้นรับลำแสง เสียงแตกหักก็ดังขึ้นในอากาศ ทำให้ร่างของคนผู้นั้นกระเด็นไปที่มุมห้อง ชนเข้ากับกำแพงและล้มลง
อีกด้าน แดนีลที่ล้มลงกับพื้น อยู่ที่ตรงหน้าของหัวใจมังกร เขายิ้มกว้างออกมาราวกับเป็นคนโง่ หลังจากที่ได้ยินเสียงเตือนจากระบบที่เขารอมานา
[ทำความเข้าใจรูปแบบเสร็จสิ้น ในขณะนี้ โฮสต์สามารถบัญชาการรูปแบบหัวใจมังกรได้แล้ว]