[WN]ผมที่ปรึกษาเรื่องความรักของเพื่อนสนิท อยู่ๆเพื่อนสนิทของคนที่เขาแอบชอบก็มาตีซี้กับผม - ตอนที่ 67 กับสึมุกิ 2 : มุมมองอาริสะ
ตอนที่ 67 กับสึมุกิ 2 : มุมมองอาริสะ
“ตั้งแต่เด็กขนาดนั้นเลยเหรอ?”
“อืม เพราะพ่อแม่ของพวกเราทำงานหนักกันหมด ฉันเลยอยู่กับเรียวมะและเรโอะสามคนตลอดตอนเด็กๆ เรียวมะตอนเด็กน่ารักมากเลยนะ ที่บ้านฉันมีอัลบั้มรูปอยู่ อยากดูไหม?”
“อยากดูสิ!”
พวกเราแช่อยู่ในอ่างน้ำ พูดคุยกันอย่างผ่อนคลาย
หัวข้อสนทนาก็แน่นอนว่าเป็นเรื่องของเรียวมะ คนที่พวกเราชื่นชอบเหมือนกัน
“ฉันเข้ากับเรโอะไม่ค่อยได้ตั้งแต่เด็กแล้ว เขามักจะแย่งเรียวมะไปจากฉันเสมอ แถมทำหน้าทะนงอีก”
“ทำตัวเหมือนรู้จักเรียวมะดีที่สุดใช่ไหมล่ะ น่ารำคาญจริงๆ ฉันเห็นด้วยสุดๆ เลย”
จากนั้นบทสนทนาก็เปลี่ยนไปพูดถึงเรื่องไม่ดีของฮิราซาวะ เรโอะ
เนื้อหาทั้งหมดเกี่ยวกับการแย่งเรียวมะไปมา ฉันคิดว่าคงต้องเอาเรื่องนี้ไปพูดกับตัวเขาเองสักครั้ง
“ถ้าเป็นเพศเดียวกัน ฉันคิดว่าเราน่าจะเข้ากันได้ดีนะ”
“อย่างนั้นเหรอ? ฉันมีเพื่อนสนิทที่เป็นเพศเดียวกันสามคนเลย เราเข้ากันได้ดีมาตลอด”
“น่าอิจฉาจัง ฉันอยากเป็นเพื่อนสนิทกับอาริสะจังมาตั้งแต่เด็กๆ เหมือนกัน…”
ถ้ามีเพื่อนสนิทที่เป็นเพศตรงข้าม มันมักจะมีอะไรพิเศษแฝงอยู่เสมอ
ฉันเองก็มีพี่ชายที่เหมือนจะเป็นเพื่อนสนิทแบบนั้น… ความสัมพันธ์ของชิซุกุกับโคโคโระเองก็เลยมีความผิดเพี้ยนเพราะเรื่องนี้เหมือนกัน
“แต่เรโอะไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรหรอกนะ เขาแค่แย่งเรียวมะไปจากฉัน ฉันเลยไม่ชอบเขา แต่ถ้าพูดถึงในฐานะคนคนหนึ่ง ฉันคิดว่าเขาเป็นคนที่… โอเคอยู่ ดังนั้นที่ชิซุกุจังเลือกเรโอะ ฉันคิดว่ามันถูกต้องแล้ว”
“ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน”
สุดยอดและน่ารักที่สุดอย่างชิซุกุเป็นคนที่เลือกฮิราเสะ เรโอะเอง
ประเด็นนี้เป็นสิ่งที่ต้องชัดเจนและห้ามเข้าใจผิดเด็ดขาด
ที่เธอเข้าใจตรงนี้ได้ แสดงว่าเธอมีสายตาที่เฉียบคมทีเดียว
“ชิซุกุจังดูมีบรรยากาศคล้ายกับเรียวมะนะ ฉันรู้สึกว่าอยากสนิทกับเธอทันทีเลย”
“ใช่เลย! ชิซุกุน่ารักที่สุดในโลกเลย!”
“อาริสะจังกับชิซุกุจังเป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบมาก ฉันอิจฉาเลยนะ”
เธอดูเข้าใจชิซุกุได้ดี
เด็กคนนี้เป็นคนดีจริงๆ!
ตอนแรกที่เธอบอกว่าชอบเรียวมะ ฉันยังคิดเลยว่าจะจัดการเธอยังไงดี… แต่คนที่ให้ความสำคัญกับชิซุกุแบบนี้ ไม่มีทางเป็นคนไม่ดี
ฉันอาจจะเป็นเพื่อนกับเธอได้จริงๆ
ดังนั้นฉันต้องถาม
“นี่… เธอชอบเรียวมะจริงๆ เหรอ?”
คำถามนี้คือสิ่งที่ฉันต้องพูดออกไป
“ฉันก็ชอบเรียวมะเหมือนกันนะ!”
ใช่แล้ว นี่คือแผนการ
ทุกอย่างย้อนกลับไปยังคืนนั้นที่ฉันได้พูดคุยกับชิซุกุ…
—————
“หา!? ให้ฉันบอกฮิอิรากิว่าฉันชอบเรียวมะเนี่ยนะ!?”
“ใช่แล้ว”
ฉันตกใจจนเผลอพูดเสียงดังใส่ชิซุกุ
“พยายามหาโอกาสอยู่กับฮิอิรากิสองต่อสองให้เร็วที่สุด แล้วก็ถามเธอว่าเธอชอบโคกุเระคุงหรือเปล่า”
ชิซุกุพูดต่อด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ตอนนี้โคกุเระคุงกับฮิอิรากิยังไม่ได้คบกัน ดังนั้นเรายังมีโอกาสอยู่ แต่เพราะเธออยู่บ้านเดียวกับเขา เราก็เสียเปรียบในเชิงยุทธศาสตร์แน่นอน”
“แต่ทำไมฉันต้องบอกฮิอิรากิด้วยล่ะ”
“เพื่อให้เธอรับรู้ว่าอาริสะก็ชอบโคกุเระคุงยังไงล่ะ พอเธอรู้ เธอจะต้องลังเลแน่ๆ คู่แข่งในความรักเป็นคนอย่างอาริสะ เด็กผู้หญิงธรรมดาคงถอดใจไปเลย”
“จะจริงเหรอ…”
“อาริสะจำได้ไหมว่ามีคนสารภาพรักกับเธอมากี่คนแล้ว?”
ฉันจำไม่ได้แน่นอน เพราะมันเกิดขึ้นบ่อยเท่ากับจำนวนขนมปังที่กินในแต่ละวัน ฉันเลยลืมไปอย่างรวดเร็ว
“คนที่ถูกสารภาพรักจนเป็นเรื่องธรรมดาแบบอาริสะเป็นคู่แข่งในความรักเนี่ย มันน่าท้อแท้สุดๆ แล้ว ฉันยังคิดเลยว่าโชคดีแค่ไหนที่เรโอะไม่ได้สนใจอาริสะเลย”
“แต่ฉันว่าน่ารักอย่างเธอ ฮิราซาะคุงเลือกเธอก็เป็นเรื่องปกตินะ”
“ช่างมันเถอะ”
ชิซุกุตัดบทฉันด้วยน้ำเสียงปลงๆ
ทำไมล่ะ!?
“ถึงฮิอิรากิจะสวยสูสีอาริสะอยู่ แต่พอเธอรู้ว่าอาริสะชอบโคกุเระคุง มันก็จะเป็นตัวหยุดยั้งที่สำคัญเลย”
“ฉันเข้าใจแล้ว”
“อาริสะ ฉันอยากให้เธอสมหวังกับคนที่เธอชอบนะ ฉันจะสนับสนุนเธอจนถึงที่สุดเลย!”
—————
“นี่… เธอชอบเรียวมะจริงๆ ใช่ไหม?”
“เอ๋?”
ฮิอิรากิทำหน้าตกใจ
…เธอจะตอบว่ายังไงกันนะ?
YOU MAY ALSO LIKE
