[WN]ผมที่ปรึกษาเรื่องความรักของเพื่อนสนิท อยู่ๆเพื่อนสนิทของคนที่เขาแอบชอบก็มาตีซี้กับผม - ตอนที่ 27 คืนที่มีแค่เราสอง 1
ตอนที่ 27 คืนที่มีแค่เราสอง 1
นี่มันสถานการณ์แบบไหนกันแน่?
เด็กสาวที่เคยดูเปล่งประกายและดึงดูดสายตาผู้คนในช่วงเย็น ตอนนี้กลับอ่อนแอและร้องไห้อยู่ในอ้อมอกของผม
ผมไม่เคยคาดคิดว่ามันจะมาถึงจุดนี้เลยจริงๆ ผมแตะไหล่ของอาซาฮินะซังที่กำลังตัวสั่น
“ถ้าอยู่ตรงนี้ต่อไปจะเปียกหมดนะครับ ขออนุญาตเข้าไปข้างในได้ไหม?”
อาซาฮินะซังพยักหน้ารับเบาๆ
ผมไม่เคยคิดเลยว่าจะได้มาที่บ้านของผู้หญิงในสถานการณ์แบบนี้ เมื่อเข้ามาในบ้านที่มืดสนิทก็รู้สึกตกใจขึ้นมา
มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? ทั้งที่เธอควรจะอยู่บ้านแท้ๆ แต่ทำไมร่างกายถึงเปียกโชกไปหมด หรือว่า…เกิดอะไรไม่ดีขึ้น? แต่เสื้อผ้าของเธอยังอยู่ในสภาพเรียบร้อยดี ไม่น่าจะเป็นเหตุการณ์เลวร้ายที่สุด
“ขอเปิดไฟได้ไหมครับ?”
“…อืม”
ความมืดทำให้บรรยากาศดูหดหู่ ผมสังเกตเห็นสวิตช์ไฟใกล้ๆ ทางเข้าห้องเลยลองกดเปิดดู
แสงไฟจากหลอด LED บนเพดานสว่างขึ้น ทำให้ห้องดูสดใสขึ้น ผมตกใจกับความกว้างของบ้าน แต่ตอนนี้คนที่อยู่ตรงหน้าสำคัญกว่า
อาซาฮินะซังยืนอยู่ในสภาพหดหู่และนิ่งสนิท
มันต้องมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นแน่นอน ตอนนี้สิ่งที่ผมทำได้คือ…
“เรามาดื่มอะไรอุ่นๆ กันเถอะครับ ขออนุญาตใช้ครัวหน่อยนะครับ?”
“…อืม”
“อาซาฮินะซังไปอาบน้ำก่อนนะครับ ถ้าใส่เสื้อผ้าเปียกแบบนี้เดี๋ยวจะไม่สบาย”
“…ฮัดชิ่ว!”
“ดูเหมือนจะสายไปแล้วนะครับ”
ผมต้องพูดเกลี้ยกล่อมเธออยู่หลายครั้งกว่าเธอจะยอมเดินไปอาบน้ำ ปกติแล้วเธอคงระวังตัวมากกว่านี้ แต่ตอนนี้เธอดูไม่มีแรงแม้แต่จะปกป้องตัวเอง
ถึงจะรู้สึกไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ที่ผู้ชายที่ไม่ใช่แฟนมาอยู่บ้านของผู้หญิงในเวลากลางคืนแบบนี้ แต่ผมปล่อยเธอไว้ไม่ได้
“ผมปล่อยไว้แบบนี้ไม่ได้จริงๆ”
เสียงที่เธอโทรมาหาผมด้วยความหวาดกลัวขนาดนั้น ผมจะเมินเฉยได้ยังไง?
ผมขออนุญาตเปิดตู้เย็นดู พบอุปกรณ์ทำอาหารที่เป็นของแบรนด์ดีๆ และได้รับการดูแลอย่างดี
อาซาฮินะซังเคยบอกว่าจ้างโอสึกิซังมาช่วยงานในร้านอาหารของเธอ และดูเหมือนว่าเธอจะจริงจังกับการทำอาหารมาก
แต่เดี๋ยวสิ…ตอนนี้สำคัญที่สุดคืออาซาฮินะซัง!
ผ่านไปประมาณสามสิบนาที อาซาฮินะซังเดินออกมาจากห้องน้ำ
“อึ้ก…”
ภาพของอาซาฮินะซังหลังอาบน้ำ… วันนี้เธออาจดูอิดโรยในตอนกลางวัน แต่ตอนนี้ความงามของเธอทำให้ใจผมเต้นแรงอีกครั้ง
เธอไม่ได้แต่งตัวเปิดเผยอะไรเลย แค่ใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวเรียบๆ กับกางเกงขาสั้นที่ดูเหมือนชุดอยู่บ้านธรรมดา แต่ด้วยรูปร่างที่สมบูรณ์แบบของเธอ ทุกอย่างก็ดูมีเสน่ห์ขึ้นมาอย่างน่าประหลาด
ผมมองเห็นผมบลอนด์แพลตตินัมที่เปียกหมาดของเธอ หน้าอกที่ดูโดดเด่น แขนขาสีขาวเนียนไร้ที่ติ และดวงตาสีเขียวมรกตที่จ้องมาที่ผมเล็กน้อย ใบหน้าที่ได้รูปอย่างสมบูรณ์แบบของเธอ… มันช่างสวยงามจริงๆ
เดี๋ยวก่อน! นี่ไม่ใช่เวลามามองแบบนี้!
บ้านของเธอเป็นแบบครัวเปิด มีการจัดวางที่สะดวกสบาย สามารถทำอาหารพร้อมดูทีวีหรือพูดคุยกับคนอื่นได้ ส่วนตรงข้ามกับครัวมีโต๊ะและเก้าอี้สำหรับนั่งพูดคุยกันได้
“นี่ครับ ดื่มนี่สักหน่อย น่าจะยังไม่ได้ทานอะไรใช่ไหม?”
ผมวางแก้วซุปคอนซอมเม่ที่ผมทำตอนที่เธอไปอาบน้ำไว้บนโต๊ะฝั่งตรงข้ามครัว อาซาฮินะซังนั่งลงแล้วหยิบแก้วขึ้นมาดื่ม
“อุ่นจัง…อร่อยด้วย”
“ฮิโยริก็บอกว่าชอบมากครับ การอาบน้ำทำให้ร่างกายอบอุ่นจากภายนอก และซุปช่วยให้ร่างกายอบอุ่นจากภายใน วิธีนี้จะช่วยให้รู้สึกสงบขึ้นครับ”
“มีหัวหอมกับคอร์นบีฟด้วยสินะ”
“การเติมอาหารให้ท้องอิ่มสำคัญที่สุดครับ”
“…เหมือนรู้สึกมีกำลังใจขึ้นมาเลย”
ดวงตาของอาซาฮินะซังเริ่มมีประกายชีวิตชีวาขึ้นมา ผมรู้สึกว่ามันคุ้มค่าที่ได้มาในคืนนี้
เธอเงยหน้าขึ้นแล้วโค้งหัวขอโทษทันที
“ขอโทษนะ!”
“เอ๊ะ?”
“ฉันเรียกนายมาดึกๆ แบบนี้… ฉันนี่โง่และน่าสมเพชจริงๆ…”
ทันใดนั้นเอง เสียงท้องร้องก็ดังขึ้น
“อ๊ะ…”
เธอรีบก้มหน้าแดงซ่านและเอามือกุมท้องด้วยความอาย
นี่แหละ อาซาฮินะซังตัวจริง! การที่เธอหิวจนลืมขอโทษแบบนี้มันช่างตรงกับบุคลิกเธอจริงๆ
“ผมจะทำอาหารให้ทานครับ ยังมีซุปเพิ่มอีก ถ้ารู้สึกสงบแล้วก็ค่อยๆ ทานนะครับ”
“…ขอบคุณนะ”
เธอตอบเบาๆ พลางก้มหน้าด้วยรอยยิ้มที่ดูเหมือนเริ่มผ่อนคลายขึ้น
YOU MAY ALSO LIKE
