[WN]ผมที่ปรึกษาเรื่องความรักของเพื่อนสนิท อยู่ๆเพื่อนสนิทของคนที่เขาแอบชอบก็มาตีซี้กับผม - ตอนที่ 23 ฉัน นางฟ้า และสาวสวย 5
ตอนที่ 23 ฉัน นางฟ้า และสาวสวย 5
รู้สึกเหมือนอาซาฮินะซังก็เริ่มคิดอะไรแปลกๆ อยู่เหมือนกัน
ถึงจะลืมไปเพราะเธอสวยมาก แต่เธอก็เคยบอกเองว่าไม่ได้ชินกับการอยู่ใกล้ผู้ชาย
ถ้าผมไม่ได้คิดถึงโอสึกิซัง แต่กลับคิดถึงอาซาฮินะซังแทน บางทีสถานการณ์อาจจะต่างออกไป
แต่ถึงจะเป็นแบบนั้น ผมก็คิดว่าคงไม่มีทางได้มาเที่ยวด้วยกันแบบนี้แน่ๆ
การที่เราไม่มีความรู้สึกพิเศษต่อกันทำให้เราอยู่ด้วยกันได้อย่างสบายใจ ดังนั้น ผมควรหยุดคิดอะไรแปลกๆ ได้แล้ว
“(เธอก็น่าจะคิดแบบเดียวกัน)”
“คุเระคุเระโชว์ กำลังจะเริ่มแล้วนะ!”
“ว้าววว! ว้าววว!”
คุเระคุเระ นักรบเวทมนตร์หญิง เป็นแนวเวทมนตร์ที่เน้นพลังทางกายภาพ ซึ่งกำลังเป็นที่นิยมในปัจจุบัน
พวกเธอใช้พลังเวทมนตร์ในการเพิ่มพลังให้กับตัวเอง จากนั้นก็ใช้กำลังเข้าจู่โจมศัตรูโดยตรง
ตอนที่ผมดูกับฮิโยริครั้งแรก ผมคิดว่า “นี่มันอะไรกันเนี่ย” แต่พอดูไปก็พบว่ามันมีอะไรลึกซึ้งกว่าที่คิด
คราวนี้เป็นเรื่องราวที่ตัวละครในชุดมาสคอตของคุเระคุเระ ต้องต่อสู้กับองค์กรวายร้าย
“ว้าววว!”
ฮิโยริดูคุเระคุเระที่อัดไว้ทุกสัปดาห์ โดยดูสดหนึ่งครั้งและดูซ้ำจากที่อัดไว้อีกสองครั้ง
ผมเองก็ต้องดูด้วยเกือบทุกครั้ง ดังนั้นผมจึงคิดว่าผมค่อนข้างรู้เรื่องเกี่ยวกับคุเระคุเระดีพอสมควร
จากมุมมองของคนที่มีความรู้แบบผม โชว์นี้ถือว่าทำออกมาได้ดีมาก
บทที่เขียนไว้ดูละเอียดมาก เหมือนเขียนโดยคนที่รู้เรื่องเกี่ยวกับคุเระคุเระเป็นอย่างดี
“ตอนแรกนึกว่าเป็นอะไรที่เหมาะกับเด็ก แต่กลับพบว่ามันมีการวางโครงเรื่องที่ค่อนข้างแน่นเลยนะ”
“ใช่ครับ น่าสนใจมากครับ เราไม่ควรดูถูกสิ่งที่ทำมาเพื่อเด็ก”
“ออกอากาศเช้าวันอาทิตย์ใช่ไหม? ฉันอยากลองดูนะ แต่คงตื่นไม่ทัน”
“ให้ผมยืมแผ่น Blu-ray ไหมครับ? ผมมีครบทุกตอน”
“มีครบเลยเหรอ?”
“ฮึๆ เพราะสิ่งนี้ทำให้ผมได้เห็นรอยยิ้มของฮิโยริไงครับ ต่อให้ต้องไปซื้อในวันเปิดตัวที่หน้าร้าน ผมก็ไม่ลังเล”
“พี่ชายตัวอย่างเลยนะ แต่ความมุ่งมั่นของนายทำให้ฉันรู้สึกแปลกๆ เล็กน้อย”
“อย่าพูดพึมพำแบบนั้นสิครับ!”
โชว์ดำเนินมาถึงช่วงท้าย คุเระคุเระต้องเผชิญหน้ากับมอนสเตอร์ตัวใหม่ที่ทำให้พวกเธอเจอความลำบากอย่างหนัก
“ทุกคน มาช่วยเชียร์คุเระคุเระกันเถอะ!”
ตรงจุดนี้เป็นเหมือนบทสรุปที่รู้ล่วงหน้าอยู่แล้ว พิธีกรหญิงกระตุ้นให้ผู้ชมร่วมเชียร์ ฮิโยริกับเด็กๆ คนอื่นๆ ต่างส่งเสียงเชียร์คุเระคุเระกันอย่างเต็มที่
“เอ่อ ขอโทษครับ”
อยู่ๆ ก็มีเสียงดังมาจากด้านหลัง ทำเอาผมตกใจ พอหันกับไปก็พบพนักงานผู้ชายของงาน
“ถ้าไม่เป็นการรบกวนเกินไป อยากขอให้ผู้หญิงที่นั่งตรงนี้ช่วยรับบทเป็นตัวประกันของมอนสเตอร์ได้ไหมครับ?”
“หา? ฉันเหรอ?”
อาซาฮินะซังหันกลับมามองผม การให้ผู้ชมรับบทเป็นตัวประกันเป็นหนึ่งในวิธีเพิ่มความสนุกในโชว์ การที่พนักงานมาขอให้อาซาฮินะซังรับบทนี้…มันเหมือนจงใจมากกว่า
“พวกคุณเกี่ยวข้องกันยังไงเหรอครับ?”
“เอ่อ ก็คงเป็น พี่น้องกันครับ”
“อย่างนี้นี่เอง ถ้างั้น…ใช้แผนแบบนั้นได้ครับ”
ผมนึกว่าพนักงานถามถึงความสัมพันธ์ระหว่างผมกับฮิโยริ แต่ดูเหมือนจะไม่ใช่? เอาเถอะ ช่างมัน อาซาฮินะซังลุกขึ้นยืน
“ถ้าฉันสามารถทำอะไรเพื่อเด็กๆ ได้ ฉันยินดีค่ะ”
ดูเหมือนว่าอาซาฮินะซังก็ค่อนข้างสนุกไปกับมัน พนักงานผู้ชายจึงส่งสัญญาณให้ทีมงานคนอื่น
“ไม่คิดว่าจะมีอะไรแบบนี้ด้วยนะ”
“คงเกิดปัญหาอะไรบางอย่างเลยต้องเปลี่ยนแผนกะทันหันหรือเปล่าครับ”
“อาจเป็นเพราะชุดของฮิโยริก็ได้นะ”
นั่นก็ส่วนหนึ่ง แต่ผมว่าความงามของเธอน่าจะเป็นส่วนใหญ่
ไม่นานนัก มอนสเตอร์ที่กำลังเสียเปรียบก็ลงมาที่ที่นั่งผู้ชมแล้วมาหยุดตรงหน้าอาซาฮินะซัง
“ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันจะพาเธอไปด้วย!”
“กรี๊ด~ ช่วย~”
น้ำเสียงของเธอมันช่างแบนราบจริงๆ!
“พี่ชาย! พี่สาวถูกจับตัวไปแล้ว!”
“ไม่เป็นไร คุเระคุเระจะช่วยจัดการเรื่องนี้เอง”
“น้องชายเองก็ช่วยขึ้นเวทีร่วมแสดงด้วยกันเถอะครับ”
“หา? ผมเหรอ? ว่าแต่น้องชายเนี่ย…”
หรือว่าเขาเข้าใจผิดคิดว่าผมกับอาซาฮินะซังเป็นพี่น้องกัน? อ๋อ ที่เขาถามความสัมพันธ์เมื่อกี้หมายถึงแบบนี้สินะ ตอนแรกผมคิดว่าจะปฏิเสธ แต่…
“พี่ชาย! ช่วยพี่สาวด้วยเถอะ!”
“ฝากไว้ที่ฉันได้เลย!”
เมื่อฮิโยริที่รักของผมร้องขอมาแบบนั้น ผมก็ปฏิเสธไม่ได้ จึงต้องเดินตามพนักงานขึ้นไปบนเวที แต่สุดท้ายแล้วนี่มันก็แค่โชว์ของคิวอะคิวอะ บทบาทของตัวประกอบแบบผมย่อมไม่ได้เด่นอะไร
อาซาฮินะซังที่ถูกมอนสเตอร์จับตัวไว้หันมาทางผู้ชม พร้อมกับร้องเสียงออกมาเหมือนกำลังอ้อนวอน
“ช่วยด้วย! คุเระคุเระ!”
“อู๊วววววววววว!”
เสียงทุ้มหนักของเหล่าผู้ใหญ่ที่ดังขึ้นมานั้นสร้างความครึกครื้นอย่างมาก ก็นะ เมื่อสาวสวยระดับไอดอลขอความช่วยเหลือแบบนั้น ใครๆ ก็คงจะรู้สึกฮึกเหิม
อาซาฮินะซังเองก็ทำได้ดีมาก แต่สำหรับผมแล้ว ควรจะทำยังไงต่อไปดี?
พนักงานเดินมากระซิบข้างหลังผมอย่างช้าๆ
“เมื่อคุเระคุเระจัดการมอนสเตอร์ได้แล้ว กรุณาช่วยตัวประกันด้วยนะครับ”
“ครับๆ”
“ช่วยอุ้มพี่สาวออกมาด้วยนะครับ”
“เข้าใจแล้วครับ หา!? อุ้มออกมา!?”
เดี๋ยวก่อนนะครับ! การอุ้มที่ว่าคืออะไร!? ถ้าผมเป็นน้องชายของอาซาฮินะซังจริงๆ มันก็คงไม่เป็นอะไร แต่ผมกับเธอไม่ได้เป็นแบบนั้นนะ แล้วก็ไม่ได้เป็นแฟนกันด้วย จะให้ทำอะไรแบบนั้นมันไม่ไหวหรอก!
“เอ๋!?”
ผมได้ยินเสียงอุทานเบาๆ จากอาซาฮินะซัง เธอหันมามองผมด้วยสายตาลังเล หรือว่าเธอเองก็ถูกพนักงานบอกให้ทำแบบนั้นเหมือนกัน? ระหว่างที่ผมยังลังเลอยู่ คุเระคุเระก็กระโดดเตะมอนสเตอร์กระเด็นไปเสียแล้ว
“เอาล่ะ น้องชาย! ตอนนี้แหละ ไปช่วยพี่สาวกันเถอะ!”
ผมไม่ใช่น้องชายของเธอ! แต่ตอนนี้ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว ผมรีบวิ่งไปหาอาซาฮินะซังทันที
“คุณโอเคไหมครับ?”
“อืม… แต่เขาบอกให้นายอุ้มฉัน…”
“ทำให้ดูเหมือนจริงแล้วรีบออกจากที่นี่กันเถอะครับ”
“เอาล่ะ น้องชาย! ช่วยอุ้มพี่สาวด้วยท่าของเจ้าหญิงแล้วพาเธอออกมาเลย!”
“ท่าเจ้าหญิง!?”
YOU MAY ALSO LIKE
