[WN] Tsukushita Garina Uchi no Yome ni tsuite Dere temo ii ka? - ตอนที่ 30

—ระหว่างรับประทานอาหารเย็น

 

“นั้น..อาหารเย็นสำหรับวันนี้ใช่มั้ยครับ?..”

 

ผมอดไม่ได้ที่จะพูดออกมาเมื่อเห็นอาหารแปลกตาวางอยู่บนโต๊ะ

 

การทำอาหารของริโกะนั้นอร่อยและประณีตอยู่เสมอ แต่วันนี้กลับต่างจากปกติ ไม่ใช่ไม่น่ากินแต่อย่างใด มันเยอะผิดปกติแถมมีแต่สิ่งที่เธอไม่เคยทำมาก่อน

 

“ฉะ..ฉันคิดว่าอยากจะลองทำแบบนี้ดูสักครั้ง จริงๆนะคะแค่นั้นจริงๆ!!! คุณมินาโตะอย่าสนใจเลย นั่งลงๆ”

 

“เอ่อ….ครับ..”

 

จะดูยังไงอาหารของวันนี้ก็ต่างจากปกติโดยสิ้นเชิง

 

ริโกะเธอลวกหอยนางรมเยอะจนผมมองไม่เห็นข้าวสเต็ก ซุปบีทรูท ทูน่ากับมันเทศ อะโวคาโด และสลัดไข่ โยเกิร์ตโรยหน้าด้วยถั่ว เมล็ดทานตะวันและธัญพืชอื่นๆอีกหลายชนิด

 

…จำนวนเยอะขนาดนี้เชียวเหรอ…!

 

ปกติแล้วเธอจะเสิร์ฟชาเขียวคู่กับอาหาร และทำไมถึงมีน้ำผลไม้สีแดงอยู่บนโต๊ะแทน ด้วยความสงสัยผมเอาจมูกเข้าไปใกล้ๆและดมดู พบว่ามันคือน้ำทับทิม

 

เดี๋ยวก่อนนะ!….

 

หอยนางรม อะโวคาโด แล้วก็พวกธัญพืช น้ำทับทิม?….

 

ประโยคคุ้นหูจากการ์ตูนตลกที่ผมเคยดูตอนเด็กๆ

 

*ชั้นกินหอยนางรมอะโวคาโดและน้ำทับทิมทุกเช้าอย่างสม่ำเสมอ ทำให้ชั้นแข็งแรง อึด ทน นาน ฮ่าๆ”

 

เมื่อนึกถึงประโยคนั้น ผมคิดอย่างจริงจังว่า”ของพวกนี้เป็นยาเพิ่มกำลังชั้นดีเลยนิ”

 

นี่มันเป็นเรื่องบังเอิญใช่ไหม…?

 

แต่ผม…สงสัยนิดหน่อย

 

เลยหยิบมือถือออกมาค้นหาข้อมูลระหว่างที่รอริโกะถอดผ้ากันเปื้อนออก

 

จากนั้น รายการอาหารที่เพิ่มอารมณ์ความใคร่ก็ปรากฏขึ้นด้านบนสุดของคำแนะนำการค้นหา ผมรีบแตะมันทันทีโดยไม่รอช้า

 

ไม่ใช่แค่หอยนางรม อะโวคาโด และน้ำทับทิมเท่านั้น สเต็ก ไข่ หัวบีทรูท ทูน่าธัญพืช อาหารทั้งหมดนี้ยังช่วยกระตุ้นฮอร์โมนทางเพศได้ดีอีกด้วย

 

คุณริโกะ!!! คุณริโกะ!!!

 

สิ่งนี้มันหมายความว่า…!!?

 

ไม่มีทางที่เรื่องบังเอิญแบบนี้จะเกิดขึ้นได้เป๊ะมากขนาดนี้อยู่แล้ว

 

เลือดพุ่งปรี๊ดไปที่ส่วนหัวของผมอย่างรวดเร็วทำให้รู้สึกเวียนหัวในทันที พอคิดๆดูแล้วก็เสียวซ่าไปทั่วกระดูกสันหลังเลย

 

“…….”

 

“คุณมินาโตะคะ จมูกคุณมีเลือดไหลออกมา!”

 

เป็นความคิดไม่ดีเลยที่จะให้กินอาหารแบบนี้กับเด็กอายุสิบแปดยังไม่เคยมีประสปการณ์มาก่อน

 

ยิ่งคิดเลือดกำเดาก็ไหลออกมาไม่หยุด

 

===

 

—15นาทีต่อมา…

 

ผมนอนตัวล้มลงบนโซฟาพร้อมกับทิชชู่ยัดจมูก และริโกะนั่งอยู่บนพื้นมองมาด้วยความเป็นห่วง

 

“คุณโอเคใช่มั้ยคะ..ไปโรงพยาบาลมั้ย”

 

“ไม่ต้องกังวลครับ ขอบคุณมากที่เป็นห่วงผม ตอนนี้เลือดหยุดไหลแล้วผมสบายดี!”

 

“ค่อยยังชั่ว..จู่ๆคุณเลือดกำเดาไหลได้ยังไงคะ”

 

“ฮะ ฮะๆ”

 

ผมตื่นเต้นจนพึ่งนึกขึ้นได้ว่าทำไมริโกะถึงทำอาหารแบบนี้กันนะ

 

“เออ..คุณริโกะครับว่าแต่ทำไมถึงเลือกเมนูแบบนั้นสำหรับอาหารมื้อนี้เหรอ..?”

 

“—เอ่อ…-เอ..คือ..”

 

ทันทีที่ผมพูดถึงหัวข้อนี่ ริโกะก็เริ่มมีท่าทีร้อนรนอีกครั้ง และในที่สุดผมก็มั่นใจ นี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญเลย

 

ผมต้องถามความจริงออกมาให้ได้

 

“มันหมายความว่ายังไงครับ..”

 

“เป..เป็นความลับ….”

 

ริโกะเขินอายและหันหน้าหนีไม่กล้าสบตาผม

 

มันช่างเป็นพลังทำทายล้างที่น่ารักจริงๆ…

 

ไม่ ไม่ ไม่ใช่ตอนนี้!

 

ยังไงก็ตามผมรู้ว่าริโกะ ทำอาหารเหล่านั้นเพราะมีจุดประสงค์ของเธอ

 

หมายความว่าริโกะทำให้ผมกินอาหารเพิ่มระดับพลังงานสมรรถภาพเหรอ…?

 

ไม่…มันมีแค่เหตุผลเดียวที่ผู้หญิงต้องการกระตุ้นความต้องการของผู้ชาย

 

นั่นก็…

 

ไม่ ไม่ ไม่ ไม่เดี๋ยว!!!

 

มันเป็นไปไม่ได้!!

 

เป็นไปไม่ได้ที่ริโกะจะมารัก…กับผม

 

ที่เราแต่งงานกันไม่ได้หมายความว่าเราเป็นคู่รักกัน

 

เธอ..เป็นผู้หญิงที่มีคนที่ชอบแล้ว..

 

เธอคือริโกะ

 

ส่วนนี่คือผม

 

เธอเป็นสาวสวยและเป็นที่นิยมอย่างมาก โดยแค่มองจากภายนอกก็รู้ได้เลย

 

ไม่มีทางที่ริโกะจะคิดอะไรแบบนี้ได้

 

แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นทำไมเธอถึงทำแบบนี้ล่ะ…?

 

ไม่นะแค่คิดเลือดกำเดามันก็ไหลอีกแล้ว~~~

 

 

จบ555555 นั่งแปลไปยิ้มไป