[WN] Jisui danshi to mesukōsei - ตอนที่ 7
หนุ่มวิทยาลัยกับสาวมัธยมปลายไร้เดียงสา 7
เธอเป็นน้องปีหนึ่งที่เรียนโรงเรียนมัธยมเอกชนร่วมกับมหาวิทยาลัย ฤดูใบไม้ผลินี้เธอจะอายุ 16 ปี
โดยทั่วไปแล้ว เธอเก่งในห้าวิชา: ญี่ปุ่น คณิตศาสตร์ อังกฤษ วิทยาศาสตร์ และสังคมศึกษา เธอดูเหมือนจะไม่เก่งคหกรรมศาสตร์
อาหารโปรดของเธอคืออาหารอร่อย และไม่มีอะไรที่เธอไม่ชอบเป็นพิเศษ
ในทางกลับกัน เธอค่อนข้างประมาทไม่ระวังตัว และเมื่อเธอขอออกมาอยู่คนเดียวในช่วงฤดูใบไม้ผลิของปีแรกในโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น อย่างไรก็ตามพ่อแม่ของเธอไม่เห็นด้วยกับแนวคิดนี้มาก
สิ่งที่กล่าวมาข้างต้นเป็นประวัติคร่าวๆ ของอาซาฮี มาฮิรุ
เธอเป็นนักเรียนสาวมัธยมปลายทั่วไปที่สามารถพบได้ทุกที่ แม้ว่าที่จริงๆแล้วเธอจะดูเด็กไปหน่อยเมื่อเปรียบเทียบกับเด็กผู้หญิงคนอื่นๆที่อายุเท่าเธอ แต่นักเรียนหลายคนกลับพบว่าด้านที่บริสุทธิ์ของเธอนั้นอ่อนโยนและไร้เดียงสามาก
เธอเป็นเด็กผู้หญิงที่เหมือนมาสคอตที่ทำให้นักเรียนรู้สึกสบายใจเพียงแค่ได้อยู่ด้วย
“นี่ฮิโยริจัง ฉันได้รับคำเชิญจากคุณพี่ชายที่เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยให้ไปที่บ้านของเขาเย็นนี้..”
“ห๊ะ..!”
—แล้ววันหนึ่งตอนพักเที่ยง เมื่อคำอุทานที่น่าตกใจออกมาจากปากของเธอ โคสึบากิ ฮิโยริ เพื่อนสนิทของมาฮิรุ ตั้งแต่มัธยมต้น เกือบจะพ่นน้ำส้มที่เธอดื่มออกมาเพราะเหตุนี้
“ฮิโยริจัง…เป็นอะไรรึเปล่า..?”
มาฮิรุถามอย่างกังวล ฮิโยริกระอักไปครู่หนึ่งก่อนจะใช้มือกระแทกโต๊ะและลุกขึ้นยืนต่อหน้ามาฮิรุ
“มะ หมายความว่ายังไงนะ…มาฮิรุ..เธอกำลังจะไปที่ห้องของเขา…ห้องของผู้ชาย!”
“เอ่อ…ใช่”
ด้วยรอยยิ้มอันอบอุ่นที่ไม่ต่างจากตัวตนปกติของเธอ มาฮิรุ พยักหน้า อย่างไรก็ตาม “ตัวตนปกติ” นี้ทำให้ฮิโยริหมดความอดทน
“เธอมีแฟนในมหาวิทยาลัยแล้วเหรอ!? ฉันไม่เคยได้ยินเรื่องนั้นจากเธอมาก่อนเลย!?….”
มาฮิรุน่าจะเป็นหนึ่งในผู้หญิงที่ค่อนข้างเป็นจุดสนใจอันดับต้นๆที่สุดในชั้นเรียน
ในแง่ของความนิยมในหมู่เด็กผู้ชาย มันคงจะเป็นเรื่องใหญ่ถ้ามีเรื่องแบบนั้น โดยเฉพาะที่โรงเรียนมัธยมอุตะเนะซึ่งเป็นโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนต้นและมัธยมปลายแบบบูรณาการ
จะมีเด็กผู้ชายมากกว่าสองถึงสามคนที่แอบชอบเธออยู่เหมือนกัน
แต่ถึงกระนั้น ฮิโยริผู้ซึ่งเคยคิดว่าไม่มีทางที่มาฮิรุที่ไร้เดียงสาจะมีแฟนหนุ่มได้ มาหาเธอและถามเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ จากนั้นมาฮิรุก็หัวเราะออกมาและตอบว่า “ไม่มีทาง มันไม่ใช่แบบนั้น~”
“มีพี่ชายอยู่ห้องข้างๆฉัน รู้มั้ย เพราะบางอย่าง ฉันถูกขอให้เขาสอนวิธีทำอาหารที่บ้านของเขา”
“ฟู่วว~~ มันเป็นแบบนี้ได้ยังไงมาฮิรุจัง…”
ฮิโยริถอนหายใจด้วยความโล่งอกที่เธอไม่ว่ามาฮิรุพบแฟนหรืออะไร จากนั้นเธอก็นั่งลงที่เก้าอี้และถามต่อ..
“ฉันหมายความว่าใครคือผู้ชายวิทยาลัยคนนั้น? เขาชื่ออะไร?”
“เอ๊ะ!!..ชื่อ…? เอ่อ ลองคิดดูดีๆแล้ว ฉันไม่เคยได้ยินชื่อพี่ชายคนนั้นเลย…”
“ห๊ะ!?…เธอกำลังจะเข้าไปในบ้านของผู้ชายคนหนึ่งซึ่ง….เธอไม่รู้จักชื่อเขาด้วยซ้ำ!??”
“อ่า..ใช่..!”
“จะทำยังถ้าเขาเกิดทำอะไรไม่ดีกับเธอ..”
“ม-ไม่เป็นไร พี่ชายเขาเป็นคนใจดี…แล้วก็นะ ฉันเคยไปบ้านพี่เขามาสองครั้งแล้ว”
“เคยไปมาแล้ว..!? สองครั้งด้วย!!?”
ความคิดของฮิโยริ นี่เป็นมากกว่าความประมาท เป็นเรื่องเลวร้ายที่เด็กสาวมัธยมปลายเข้าไปตามบ้านของคนแปลกหน้า ยิ่งกว่านั้นสำหรับมาฮิรุที่เป็นผู้หญิงหน้าตาดี เป็นการยากที่จะเชื่อว่าชายคนนั้นไม่มีเจตนาร้าย
“แต่ก็เอาเถอะ..ฉันจะไม่กล่าวหาอะไรที่ไม่ดีไปมากกว่านี่ ดังนั้นอย่าทำแบบนั้นเถอะนะ เธอยังอยากใช้ชีวิตม.ปลายแบบเดิมอยู่ใช่มั้ย..”
“มะ…ไม่เป็นไรหรอกฮิโยริจัง พี่ชายแค่จะสอนฉันทำอาหารเอง”
“เธอเนี่ย…ไร้เดียงสาจริงๆเลยนะ..”
“อุวะ..!?”
ฮิโยริตะโกนขณะที่เธอบีบกล่องน้ำส้ม ทำให้มาฮิรุแปลกใจ
“แล้วถ้าเกิดไม่ใช่แบบนั้นล่ะ ผู้ชายน่ะต้องมีเจตนาแอบแฝงอยู่แน่ๆ นิทานานโคจิกิยังเขียนไว้เลย ผู้ชายทุกคนเปรียบเสมือนหมาป่า”
“ฮา~ขอโทษน้า ฉันไม่เคยอ่านโคจิกิมาก่อน”
“ไม่ว่าจะยังไง อย่าทำแบบนั้น การไปบ้านผู้ชายที่ไม่รู้จักแบบนี้”
“…แต่ฉันสัญญากับเขาไว้แล้วนะ…ล..แล้วก็พี่ชายเป็นคนดีจริงๆนะ”
บางทีมาฮิรุอาจจะไม่อยากผิดสัญญาที่เธอเคยให้ไว้ครั้งหนึ่งมาฮิรุ ผู้ซึ่งปกติจะทำตามสัญญาทุกคนถ้ามีคนกล้าขอ อย่างไรก็ตามมาฮิรุยืนกรานว่าแค่วันนี้เท่านั้น..
หรือเธอกำลังตั้งตารอสิ่งที่จะเกิดขึ้นในวันนี้จริงๆ? เมื่อนึกย้อนกลับไป ดูเหมือนผิดปกติที่มาฮิรุ จะพูดถึงแผนหลังเลิกเรียนของเธออย่างมีความสุข
“ฮ..ฮิโยริจัง…”
“อ่า..ช่วยไม่ได้นะ..”
ฮิโยริเกาศรีษะของเธอและเสนอคำแนะนำของเธอให้กับมาฮิรุ
“ฉันจะไปกับเธอเอง ถ้ามันโอเค…”
“ฮิโยริจังจะไปด้วยเหรอ..ได้แน่นอน!”
จบ…
YOU MAY ALSO LIKE
