(WN) I’m the Evil Lord of an Intergalactic Empire! - ตอนที่ 17

บ้านราเซล

 

มีสาเหตุหลายอย่างที่ทำไมบางคนถึงทิ้งลูกหลานไว้กับครอบครัวหลังอื่น

 

หนึ่งในนั้นคือเพื่อให้พวกเขาเติบโตอย่างเหมาะสมภายใต้สภาพแวดล้อมที่เข้มงวดชั่วขณะหนึ่ง แต่สิ่งที่สำคัญกว่านั้นคือความเป็นไปได้ในการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างครอบครัวต่างๆ

 

ถึงได้ให้ลูกหลานไปอยู่ในบ้านที่มีความมั่นคง สร้างความสัมพันธ์ที่ทั้งสองฝ่ายจะได้รับประโยชน์ในอนาคต

 

เด็กบางคนได้รับเลือกให้อยู่ในบ้านที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกันอยู่แล้ว แต่ตัวการฝึกอบรมเองก็ยังมีความสำคัญมาก

 

ผมกำลังทำงานของวันนี้ในสำนักงานให้เสร็จโดยได้รับความช่วยเหลือจากอามากิ

 

หุ่นยนต์แม่บ้านนั้นสุดยอดมาก

 

เอกสารทั้งหมดของผมเสร็จสมบูรณ์อย่างง่ายดาย

 

ในจักรวรรดิ การปกครองด้วยการช่วยเหลือของเอไอและหุ่นยนต์เป็นสิ่งที่ผิดปกติ

 

มันเป็นเพราะพวกเอไอก่อกบฏและโค่นล้มมนุษยชาติในอดีต นำไปสู่การด้อยค่าและถูกใช้งานให้น้อยที่สุดในปัจจุบัน

 

เดิมทีผมควรจะมีข้าราชบริพารและผู้ใต้บังคับบัญชาจำนวนมากให้ใช้งาน แต่บ้านเบนฟิลด์ขาดกำลังคนอย่างชัดเจน

 

นี่เป็นความผิดของพ่อแม่และปู่ย่าตายายของผม

 

จากมุมมองของผม พวกเขาไร้ความสามารถ

 

พวกเขาละทิ้งดินแดนที่เสื่อมโทรมและหนีไปใช้ชีวิตอย่างหรูหราในเมืองหลวงของจักรวรรดิ

 

อย่างไรก็ตาม มันเป็นเพราะพวกเขาทำให้ผมเกิดมาพร้อมกับข้อได้เปรียบมากมาย ดังนั้นผมจึงไม่สนใจจริงๆ ที่พวกเขาทิ้งไป

 

ไม่ต้องพูดถึงความจริงที่ว่าผมมีไกด์อยู่ข้างๆ

 

เขาเป็นสิ่งมีชีวิตที่คอยเฝ้าดูผมตลอดเวลาในขณะที่ให้การสนับสนุนอยู่เรื่อยๆ

 

‘บริการหลังการขาย’ ที่เขามอบให้ผมเป็นเครื่องพิสูจน์ ดังนั้นเขาจึงเป็นคนที่ผมเคารพสุดใจ

 

ผมต้องแน่ใจว่าจะขอบคุณเขาในวันนี้เช่นกัน

 

ขณะที่ผมครุ่นคิดเช่นนั้น อามากิก็รายงาน

 

“นายท่าน สถานที่สำหรับการฝึกของคุณได้รับการเลือกแล้ว”

 

“อย่างนั้นเหรอ? คุณเลือกที่ไหน?”

 

ด้วยร่างกายที่เป็นเด็กของผม ผมเริ่มหมุนเก้าอี้ที่นั่งเป็นวงกลม

 

“…คุณดูไม่ค่อยสนใจ”

 

อามากิซึ่งมองมาที่ผมด้วยสีหน้าผิดหวังเล็กน้อย แค่ผมไปเรียนต่างประเทศอยู่ที่บ้านหลังอื่น มันก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษนิ

 

“ก็คงงั้น ผมไม่เห็นความจำเป็นเลย เห็นได้ชัดว่าเมื่อไปฝึกที่บ้านคนอื่น จะถูกบังคับให้เอาใจพวกเขาและปล่อยให้พวกเขาอยู่อย่างหรูหราในระหว่างการเข้าพัก  

ไบรอันบอกผมว่าพ่อของผม ตอนไปแทบไม่ได้อบรมอะไรเลย”

 

อีกอย่าง ดูเหมือนพ่อของผมจะไปเที่ยวเล่นตลอดสามปีของการเรียน

 

เห็นได้ชัดว่านี่คือวิธีที่บ้านส่วนใหญ่เป็นในปัจจุบัน

 

คงจะดีถ้าได้ไปบ้านที่มีชื่อเสียงโด่งดังจากการฝึกฝนที่จริงจัง

 

“คุณรับได้กับการฝึกแบรมแบบนั้นไหม? ถ้าไม่ก็สามารถบอกดิฉันได้ แต่เราได้ตกลงกับทางนั้นไปแล้ว หากเรายกเลิกตอนนี้ ชื่อเสียงของนายท่านจะต้องเสียหายอย่างแน่นอน”

 

“ไม่ต้องหรอก มันก็เหมือนกันทุกที่ ‘ถ้าคุณให้เงินฉันเยอะ ฉันยินดีที่จะต้อนรับคุณ’ มันอาจจะไม่สะดวกที่อยู่บ้านของคนอื่น แต่ผมจะอดทน…มันแค่สามปีเองนี่”

 

ปัจจุบันการฝึกอบรมเป็นเพียงชื่อ

 

จะมีบ้านซักกี่หลังที่จริงจังกับการฝึกอบรม?

 

“เอาล่ะ ทำยังไงก็ได้ ผมไม่ต้องการที่จะถูกบังคับให้สร้างความบันเทิงให้กับเด็กเหลือขอนิสัยเสีย”

 

ผมจะทำให้ดีที่สุดเพื่อเตรียมตัวรับมือลูกของขุนนางเหล่านั้นในอนาคต  

 

“ถ้าเป็นคำสั่งของนายท่าน ดิฉันก็จะลองดู”

 

“ไม่เป็นไร ผมจะปล่อยเรื่องนี้ให้กับคุณและไบรอัน”

 

ถ้าผมสามารถผลักปัญหาให้คนอื่นได้ผมจะทำ

 

“ว่าแต่ ผมจะต้องไปบ้านของใครล่ะ?”

 

“มันเป็นบ้านไวเคานต์เรเซล เป็นสถานที่เรียนยอดนิยม ที่รับคนหลายสิบคนทุกปี มีทรัพยากรมากมายจากดวงจันทร์และดาวเคราะห์จำนวนมากที่พวกเขาครอบครอง อีกทั้งยังมีเทคโนโลยีการประมวลผลที่พัฒนาขึ้นอย่างยอดเยี่ยม”

 

คำอธิบายที่อามากิให้มาทำให้ดูเหมือนบ้านที่ร่ำรวยมาก

 

แต่มีบางอย่างแปลกๆ

 

จากไฟล์ของพวกเขา เห็นได้ชัดว่าพวกเขามีทรัพยากรมากมาย แต่มีดาวเคราะห์ที่อาศัยอยู่ได้น้อย

 

ดูเหมือนว่าพวกเขาจะสร้างอาณานิคมอวกาศขึ้นมาสองสามแห่ง แต่ถึงแม้พวกเขาต้องการขยายพื้นที่อาศัยออกไปเพิ่มเติม พวกเขาก็ทำไม่ได้เพราะพื้นที่รอบๆ นั้นเป็นของลอร์ดคนอื่น

 

“ตระกูลไวเคานต์มีกองทัพที่แข็งแกร่งแต่มีขนาดเล็ก ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเน้นที่ความสำคัญของความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลกับบ้านหลังอื่นๆ ทำให้พวกเขากลายเป็นจุดหมายปลายทางยอดนิยมสำหรับการฝึกอบรม”

 

“บ้านของเราสามารถแตกแขนงออกไปสู่ดาวดวงอื่นได้หรือไม่”

 

“เป็นไปได้ ไม่เหมือนบ้านไวเคานต์ อาณาเขตของเรามีดาวเคราะห์บุกเบิกที่เหมาะสมอยู่แล้ว”

 

หากเป็นกรณีนี้ ผมก็อยากจะเริ่มเตรียมการตั้งถิ่นฐานใหม่เร็วๆ นี้

 

มีเพียงปัญหาเดียว คือ การพัฒนาดาวในปัจจุบันของผมยังไม่เสร็จสิ้น

 

ไม่ต้องสงสัยเลย การพัฒนาของดาวเคราะห์หลักของผมจะช้าลงถ้าผมเริ่มเอาทรัพยากรไปพัฒนาที่อื่น

 

“แม้ว่าดาวเคราะห์หลักของเราจะยังคงพัฒนาอยู่ แต่เราสามารถขยายออกไปได้”

 

“ท่านเลียม ท่านกำลังจะเริ่มต้นการศึกษาเต็มรูปแบบที่จะบังคับให้ท่านไม่อยู่จากดินแดนแห่งนี้เป็นเวลาสองสามปี ขอแนะนำว่าอย่าพึ่งเริ่มดำเงินการใดๆในตอนนี้”

 

ขณะที่ผมไม่อยู่อามากิแนะนำให้ผมไม่พยายามลงทุนในกิจการใหม่

 

…ผมคิดว่าเธอพูดถูก

 

“นโยบายปัจจุบันของเราเป็นสิ่งที่เหมาะสมอยู่แล้ว ดังนั้นผมคิดว่าไม่จำเป็นต้องทำแบบบ้านราเซล อย่างไรก็ตาม ฉันตั้งตารอที่จะได้เห็นว่าอาณาเขตของพวกเขาแตกต่างจากของเรามากแค่ไหน”

 

“ก่อนหน้านั้น คุณยังต้องใช้แคปซูลการศึกษาอีกนิดหน่อยก่อนจะไป…”

 

“–โอเค แล้วเจอกันนะ”

 

ในจักรวาลนี้ มีสิ่งที่เรียกว่าแคปซูลการศึกษา

 

พวกมันเป็นสิ่งของลึกลับที่คุณสามารถขังเด็กไว้ภายใน เป็นเวลาหลายเดือนถึงหลายปี!  

 

ร่างกายของพวกเขาจะแข็งแกร่งขึ้นและความรู้จะถูกอัดแน่นอยู่ในหัวของพวกเขา

 

อย่างไรก็ตาม คุณไม่สามารถพึ่งได้แต่ของแบบนั้น

 

เมื่อออกจากแคปซูลแล้ว คุณต้องทำกายภาพบำบัดพร้อมทบทวนทุกสิ่งที่คุณได้เรียนรู้

 

หลายคนละเลยสิ่งนี้โดยคิดว่าไม่มีความหมาย แต่ความแตกต่างระหว่างผู้ที่ทำกับผู้ที่ไม่ได้ทำนั้นแตกต่างกันมาก

 

“ผมจะต้องอยู่ในนั้นนานแค่ไหน”

 

“มันเป็นช่วงเวลาสั้นๆ เท่านั้น โปรดวางใจและปล่อยให้ทุกอย่างเป็นหน้าที่ของดิฉันขณะนอนหลับ”

 

“ฉันไว้ใจคุณ”

 

◇ ◇ ◇

 

ดาวเคราะห์หลักของบ้านราเซล

 

หัวหน้าบ้าน แรนดอล์ฟ เซรา ราเซล[Randolph Sera Razel] ได้รวบรวมข้าราชบริพารของเขาไว้ในห้องประชุม

 

พวกเขากำลังยืนยันลูกหลานขุนนางที่จะลงทะเบียนในบ้านของพวกเขาในปีหน้า

 

ข้อมูลที่แสดงแสดงจำนวนเงินและทรัพยากรที่แต่ละบ้านขุนนางและเด็กแต่ละคนส่งมา

 

แม้ว่าบ้านราเซลจะเป็นที่รู้จักกันดีว่าเป็นที่เหมาะสำหรับการฝึกอบรมเด็กๆ แต่ก็ยังคงเป็นธุรกิจ

 

“อืม… จนถึงตอนนี้ ยังไม่มีใครที่โดดเด่นเข้าร่วมกับเราในปีงบประมาณหน้า”

 

มีเด็กใหม่มากมาย พวกเขาจะต้องพิจารณาด้วยว่าควรค่าแก่การสร้างความสัมพันธ์กับพวกเขาหรือไม่

 

พวกเขาจะทำทุกอย่างเพื่อเสริมสร้างความสัมพันธ์กับบ้านที่มีประโยชน์ แต่ในทางกลับกัน พวกเขาค่อนข้างละเลยบ้านที่พวกเขาเห็นว่าไร้ประโยชน์

 

“ท่านลอร์ดแรนดอล์ฟ ดังที่ได้กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ ดูเหมือนว่าลูกชายคนโตของบ้าน เอ็กซ์เนอร์ จะมาที่โรงเรียนของเราเพื่อรับการฝึกอบรม พวกเขายังส่งของขวัญมากมายด้วย”

 

แต่แรนดอล์ฟหมดความสนใจทันทีหลังจากดูข้อมูลของบ้าน เอ็กซ์เนอร์

 

“ไม่มีประโยชน์ที่จะสร้างความสัมพันธ์กับขุนนางจากชายแดน”

 

“โอ้ แต่ฉันคิดว่าบ้านของเอ็กซ์เนอร์ มีศักยภาพมากมายสำหรับการพัฒนาในอนาคต”

 

“ ‘ศักยภาพในการพัฒนา’ มีความสำคัญรอง เราต้องเน้นสร้างความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นกับบ้านที่แข็งแกร่งในปัจจุบัน ”

 

ไม่คุ้มในการเสียเวลาด้วย

 

อย่างไรก็ตาม พวกเขายินดีรับของขวัญที่ส่งมา

 

เมื่อมีการหารือเกี่ยวกับแผนในอนาคตในห้องประชุม ทุกคนก็หยุดเคลื่อนไหวทันที

 

สิ่งนี้เกิดขึ้นขณะที่พวกเขากำลังจะตรวจสอบข้อมูลของเลียม

 

“ฮ่าฮ่า…ฮ่าฮ่าฮ่า!”

 

จากประตูหน้าห้องประชุม ไกด์ก็ปรากฏตัวขึ้น

 

เขาเดินทะลุประตูราวกับไม่มีมันอยู่ เขาไม่จำเป็นต้องเปิดมันด้วยซ้ำ

 

“ในที่สุดฉันก็สามารถแก้แค้นได้! เอาล่ะเลียม มาดูกันว่าข้อมูลของคุณเป็นอย่างไร!”

 

เป็นไกด์ที่ทำให้คนในห้องยังไม่ได้ดูข้อมูลของเลียม

 

เมื่อดูสถิติ ไกด์ก็ประหลาดใจ

 

มีเงินทุนและทรัพยากรจำนวนมหาศาลที่เตรียมไว้

 

อามากิและไบรอันเป็นคนเตรียมสิ่งเหล่านี้ แม้ว่ามันจะเป็นจำนวนที่เยอะมาก แต่นั่นก็แสดงให้เห็นว่าพวกเขาต้องการให้เลียมได้รับการปฏิบัติอย่างดีที่นั่นมากแค่ไหน

 

ไม่ต้องพูดถึงชื่อเสียงที่โด่งดังและทรัพย์สินส่วนตัวของเขา

 

ดูเหมือนว่าเมืองหลวงของจักรวรรดิจะให้ความสำคัญกับการกำจัดโจรสลัด

 

“บัดซบ ดูดีนี่! แต่ไม่มีอะไรที่ฉันแก้ไขไม่ได้”

 

ไกด์มีความสามารถในการปลอมแปลงและดัดแปลงข้อมูล

 

อย่างไรก็ตาม พลังของไกด์ในปัจจุบันมีจำกัด เขาไม่สามารถเปลี่ยนข้อมูลได้ทั้งหมด

 

“–ทั้งหมดเป็นเพราะเลียม ตอนนี้ฉันทำได้แค่เพียงดัดแปลงเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น”

 

แต่ในขณะที่เขาดูข้อมูล เขาก็ไปเจอไฟล์ของใครบางคนชื่อ ปีเตอร์ เซรา พีตัค[Peter Sera Peetak]

 

“-โอ้?”

 

เมื่อดูข้อมูล ดูเหมือนว่าเขาจะมาจากบ้านระดับเดียวกับเลียม

 

อย่างไรก็ตาม สถานะต่างๆของเขาอยู่ในระดับที่น่าสลดในทุกด้าน

 

“น่าสนใจ… ฉันจะสลับรูปกับชื่อของพวกเขา”

 

เป็นผลให้ทุกอย่างในข้อมูลของเลียม สลับกับของปีเตอร์

 

เมื่อไกด์ควบคุมเวลา จริงๆแล้วเขาแค่ชะลอความสามารถของทุกคนในการประมวลผลข้อมูล

 

เขาไม่ได้หยุดเวลาจริงๆ

 

ขณะที่แรนดอล์ฟและพวกพ้องของเขาเริ่มเคลื่อนไหวตามปกติอีกครั้ง พวกเขาไม่ทันเห็นไกด์

 

“อันต่อไปนี่แย่มากทีเดียว…”

 

แรนดอล์ฟเริ่มขยี้ตาอย่างเหนื่อยๆ

 

“ทุกๆปี ลูกหมาบางตัวพยายามสร้างสัมพันธ์กับบ้านของเรา ลอร์ดแรนดอล์ฟ เราจะปฏิเสธพวกเขาไหม”

 

“เราได้ให้การยืนยันว่าเราจะยอมรับพวกเขาแล้ว ถ้าเราปฏิเสธพวกเขาตอนนี้ เราก็จะทำลายชื่อเสียงของเราเท่านั้น

เราจะยอมรับพวกเขา แต่เราจะปฏิบัติต่อพวกเขาแบบเดียวกับที่เราปฏิบัติกับเด็กของอัศวินก่อนหน้านี้”

 

แม้เลียมจะได้รับเหรียญรางวัลที่เมืองหลวง แต่จักรวรรดิมีขนาดใหญ่เกินไป มีหลายกรณีที่ไม่สามารถรับข้อมูลได้ทั่วถึง

 

หลายคนก็ได้รับเหรียญรางวัลจากเมืองหลวงเช่นกัน มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะรู้ทั้งหมด

 

ไกด์หัวเราะคิกคัก

 

“เนื่องจากนี่คือการฝึกอบรมอันล้ำค่าของคุณ ฉันหวังว่าคุณจะสนุกกับการฝึกฝนที่ทรหด! ฉันต้องการเปลี่ยนอีกซัหน่อย แต่ฉันต้องเก็บพลังงานเอาไว้บ้าง”

 

ขณะที่ไกด์เดินผ่านผนังห้องประชุม แรนดอล์ฟเลิกสนใจเลียมและมองดูข้อมูลของเด็กคนอื่นๆ ต่อไป

 

◇ ◇ ◇

 

ณ มหาวิทยาลัยแห่งชาติของเมืองหลวงจักรวรรดิ

 

คริสเตียน่า-เทีย กำลังเข้าเรียนในโรงเรียนดังกล่าว

 

เธออยู่ที่นี้เพื่อรับคุณสมบัติที่จำเป็นในการเป็นอัศวินจักรวรรดิ

 

ใช้เวลาประมาณยี่สิบสี่ปีจึงจะมีคุณสมบัติเป็นอัศวิน

 

สิบสองปีถูกใช้เพื่อเข้าเรียนในสถาบันการทหารและการรับราชการทางทหาร

 

ส่วนการศึกษาและการฝึกอบรมในมหาวิทยาลัยจะเป็นหลังจากนั้น เธอต้องทำงานเป็นข้าราชการอีกสิบสองปี

 

เมื่อทั้งหมดนี้เสร็จสิ้น เธอถึงจะมีคุณสมบัติที่จะเป็นอัศวิน

 

ขุนนางของจักรวรรดิต้องใช้เวลาหกปีในโรงเรียนประถม

 

แต่ คริสเตียน่า มาจากต่างประเทศ เธอไม่ต้องเข้าเรียนชั้นประถมศึกษา

 

ด้วยผมยาวสลวยและผมหน้าม้าของเธอ เธอมีบรรยากาศที่คล้ายกับเจ้าหญิง

 

อันที่จริงแล้ว เธอเป็นเจ้าหญิงแห่งอาณาจักรที่ล่มสลาย ซึ่งมีคุณสมบัติที่จำเป็นในการเป็นอัศวินอยู่แล้ว  

 

เธอยังดูมีสไตล์ และดวงตาสีเขียวมรกตของเธอก็ดูเปล่งประกาย

 

ริมฝีปากของเธออวบอิ่มและชมพู

 

ขณะที่เธอเดินผ่านอาคารของมหาวิทยาลัย หลายสายตาจับจ้องมาที่เธอ

 

โดยไม่สนใจสายตาโดยรอบ เทีย ยกอุปกรณ์สื่อสารของเธอขึ้นมา

 

“ข้อความจากดาว?”

 

แม้ว่าเทียจะเป็นอัศวินของเลียมแต่ก็เป็นแบบไม่เป็นทางการ

 

เธอไม่มีอำนาจมากนัก และแม้กระทั่งตอนนี้เธอก็เป็นแค่นักเรียน

 

นักเรียนต่างชาติส่วนใหญ่คาดหวังว่าข้อความดังกล่าวจะมาจากประเทศบ้านเกิดของตน แต่นั่นเป็นไปไม่ได้สำหรับเทีย

 

หลังจากเข้าห้องเรียนและนั่งลงแล้ว เธอก็เริ่มตรวจสอบเนื้อหาในข้อความ

 

“ดูเหมือนว่าลอร์ดเลียมจะเลือกบ้านเรเซลเป็นสถานที่เรียนของเขา ฉันไม่คิดว่ามันเป็นทางเลือกที่แย่ แต่ฉันคิดว่ามีทางเลือกที่ดีกว่า”

 

เทียรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย

 

“ถ้าเป็นไปได้ ควรเลือกบ้านที่เป็นของขุนนางชั้นสูง ไม่งั้นการดูแลจะต่ำเกินไป ซึ่งไม่คู่ควรกับลอร์ดเลียม”

 

สำหรับอัศวิน ความภัคดีของเทียมีมากกว่านั้นมาก มันแทบจะเป็นการเทิดทูนบูชา

 

มันเป็นเพราะเลียมเป็นคนช่วยเทียจากนรก

 

หลังจากถูกจับโดยโจรสลัด เธอถูกทดลองและทรมานจนกลายเป็นชิ้นเนื้อที่มีชีวิต

 

ถึงขนาดที่คิดว่าคงไม่สามารถกลับมาใช้ชีวิตในฐานะมนุษย์ได้อีก แต่เธอก็ได้รับการช่วยเหลือจากเลียมและให้โอกาสใช้ชีวิตเป็นครั้งที่สอง

 

เธอยินดีจะตายเพื่อเลียม

 

และเทียไม่ใช่คนเดียวที่พร้อมจะทำเช่นนั้น

 

มีคนจำนวนมากที่มายังเมืองหลวงของจักรวรรดิเพื่อเป็นอัศวินของเลียม

 

หลายคนตรงไปที่สถาบันการศึกษาทางทหาร แต่เทียตัดสินใจเข้ามหาวิทยาลัย

 

เหตุผลเป็นเพราะเธอต้องการเสริมสร้างอิทธิพลทางการทหารของเลียมหลังจากที่เขาลงทะเบียนเรียน

 

เพื่อจุดประสงค์นั้น เธอตัดสินใจว่าเธอจะเรียนจบมหาวิทยาลัยก่อน

 

หลังจากอ่านเนื้อหาและปิดข้อความแล้ว รูปภาพที่แสดงบนหน้าจอสแตนด์บายเป็นรูปของเลียมในพิธีบรรลุนิติภาวะ

 

แก้มเทียแดงเล็กน้อยขณะที่มองภาพ

 

“โอ้ ลอร์ดเลียม วันนี้ฉันก็จะทำให้ดีที่สุดเช่นเคย”

 

– เธอมีความจงรักภักดีอย่างแท้จริง…หรือมีอย่างอื่นด้วย…ก็ไม่รู้สินะ…

 

◇ ◇ ◇

 

พ่อค้า โทมัส เฮนฟรีย์ เป็นหัวหน้าหอการค้า เฮนฟรีย์

 

เขาเป็นพ่อค้าส่วนตัวของบ้านแบนฟิลด์

 

ดังนั้น ทันทีที่เขาได้ยินเกี่ยวกับสถานที่ฝึกของเลียม เขาก็เริ่มเตรียมการทันที

 

เขากำลังให้คำแนะนำแก่ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา

 

“คุณเตรียมของขวัญให้ไวเคานต์ราเซลหรือยัง”

 

ลูกน้องตอบเขาด้วยรอยยิ้มว่า

 

“ใช่ เราได้เตรียมสิ่งของที่ไวเคานต์จะต้องชอบใจ”

 

“ทำให้ดี ดูเหมือนว่าลอร์ดเลียมจะสร้างสัมพันธ์กับบ้านเรเซล เราก็ควรทำเช่นกัน  

ใครจะรู้? บางทีนี่อาจเป็นจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ที่ยาวนานและเป็นประโยชน์ร่วมกัน”

 

“คุณจะไปทำการค้าส่วนตัวกับบ้านราเซลหรือเปล่า?”

 

“ไม่มีทางที่ฉันจะไปไกลขนาดนั้น บ้านราเซลมีความสัมพันธ์มากเกินไป การแข่งขันที่นั่นยากไปหน่อย”

 

ด้วยการพัฒนาของบ้านเบนฟิลด์ หอการค้าเฮนฟรีย์ ก็เติบโตขึ้นตามไปด้วย

 

ในขณะที่ชื่อเสียงของเลียมแพร่กระจายไปในฐานะนักล่าโจรสลัด กองเรือโจรสลัดขนาดเล็กจะหนีทันทีเมื่อพวกเขาเห็นยานสินค้าของหอการค้าเฮนฟรีย์ ซึ่งเกี่ยวข้องกับนักล่าโจรสลัด

 

ด้วยเหตุนี้ธุรกิจจึงเฟื่องฟู

 

“บ้านเรเซลมีชื่อเสียงค่อนข้างดี ดังนั้นมันจึงสมบูรณ์แบบสำหรับลอร์ดเลียม”

 

ไวเคานต์ ราเซลไม่ใช่นักรบ

 

เขาเชี่ยวชาญด้านธุรกิจมากกว่าด้านการทหาร

 

ข้อเท็จจริงนั้นสำคัญต่อโธมัส

 

ลูกน้องรายงานว่า

 

“พวกเขายังมีลูกสาวที่เพิ่งบรรลุนิติภาวะ ดังนั้นบางทีเราอาจจะได้ยินเสียงระฆังวิวาห์ในเร็วๆ นี้”

 

โธมัสเริ่มหัวเราะกับคำพูดนั้น

 

“ฉันเห็นประโยชน์มากมายในสิ่งนั้น ฉันหวังว่าสิ่งต่างๆ จะเป็นไปในทางที่ดี”

 

–ไวเคานต์ราเซลมีลูกสาวอายุเท่ากับเลียม  

————-

ช่วงพิเศษท้ายตอน!!   ความเจ็บปวดของไบรอัน!!

 

ไบรอัน(´；ω；｀) “…ไม่มีอะไรจะพูดก็เจ็บปวดเหมือนกัน”