(WN) I’m the Evil Lord of an Intergalactic Empire! - ตอนที่ 15
บทส่งท้าย เล่ม 1
เป็นเวลาสี่สิบห้าปีแล้วที่ผมได้มาเกิดใหม่
ในที่สุดผมก็กลายเป็นผู้ใหญ่ในโลกนี้ แต่ก็อดไม่ได้ที่มองกระจกอย่างแปลกใจ
“…ผมอายุห้าสิบปีจริงๆ ใช่ไหมเนี่ย?”
ผมยังคงดูเหมือนเด็กอายุสิบสาม
ราวกับผมยังอยู่ชั้นมัธยมต้นปีหนึ่ง
จากนี้ไปอาจจะสูงขึ้นอีก แต่ในตอนนี้ ผมก็ยังมีลักษณะเหมือนเด็กอยู่ดี
คนรับใช้ที่อยู่รอบข้างกำลังปรบมือ
ไบรอันกำลังร้องไห้ฟูมฟายหนักเป็นพิเศษ
“ไบรอันผู้นี้ไม่เคยคิดว่าจะมีชีวิตอยู่ได้นานพอที่จะเห็นลอร์ดเลียมเติบโตเป็นผู้ใหญ่!”
“หยุดร้องไห้ได้แล้วน่า อามากิ แผนของวันนี้คืออะไร?”
อามากิตอบผมด้วยเสียงเรียบๆตามปกติ
“พิธีการบรรลุนิติภาวะจะจัดขึ้นอีกหนึ่งชั่วโมงต่อจากนี้ การเฉลิมฉลองหลักจะเป็นตอนเที่ยง แต่เรายังมีปาตี้หลังงานที่วางแผนไว้สำหรับตอนเย็นด้วย”
ไบรอันปาดน้ำตาและกล่าวเสริม
“ตารางงานของวันพรุ่งนี้ก็แน่นเหมือนกันตั้งแต่เช้าถึงเย็น”
ทั้งเดือนดูเหมือนว่างานจะแน่นไปหมด
“ยกเลิกได้ไหม?”
“น่าเสียดายที่คุณต้องทำ”
เมื่อไบรอันตอบกลับอย่างเย็นชาอามากิก็ดุผมต่อ
“นายท่าน เราต้องรีบแล้วหากต้องการไปให้ตรงเวลา ท่านก็รู้ว่าท่านไม่สามารถอยู่ในห้องได้ทั้งวัน”
“…ผมเข้าใจ ไม่ต้องเร่งก็ได้”
เราออกจากห้องเพื่อเดินทางไปที่พิธีขณะที่ผมบ่นอุบ เพราะหลังจากที่ผมกลับจากเมืองหลวง เราก็ทำการสร้างคฤหาสน์หลังใหม่ทันที
คฤหาสน์ที่ผมสร้างออกมานั้นใหญ่เกินกว่าที่ผมคาดไว้
ถ้าจะเปรียบกับบางอย่างในชาติก่อน อาจจะเป็นขนาดเมืองเล็กๆ เมืองหนึ่งล่ะมั้ง?
ผมจ้างสถาปนิกชื่อดังและให้งบประมาณมากเป็นพิเศษกับพวกเขา
เมื่อผมคิดเกี่ยวกับมันขณะเดินบนทางเดิน ผมใช้เงินไปจำนวนมากจริงๆ
เมื่อผมไปที่ทางออก คริสเตียน่าก็ยืนอยู่หน้าประตู
เธอสวมชุดเครื่องแบบอัศวินหญิง ดูเหมือนว่าจะรอผมอยู่
“ท่านเลียม วันนี้ท่านดูดีจริงๆ”
ผมก้มมองดูเครื่องแบบที่ตกแต่งจนเกินจำเป็นที่เธอชม
อย่างน้อยเธอก็รู้วิธีประจบผู้บังคับบัญชาล่ะนะ
แต่นี่มันความรู้สึกอะไร? ผมสัมผัสได้ว่าเธอกำลังมองผมด้วยสายตาร้อนแรง ทำให้ผมรู้สึกแปลกๆ
…ผมอาจจะแค่คิดไปเอง…ล่ะมั้ง?
“โอ้… แน่ใจนะว่าทำงานได้”
ตามรายงานของโรงพยาบาล เธอเป็นคนอาสาที่จะเป็นอัศวินหลังจากเสร็จสิ้นการพักฟื้นอันหนักหนาในช่วงเวลาสั้นๆ เพียงหนึ่งปี
“นั่นไม่เป็นปัญหาค่ะ แต่ฉันคงต้องออกจากดินแดนชั่วคราวเพื่อรับใบอนุญาตอัศวินอย่างเป็นทางการ น่าเสียดายที่ฉันไม่สามารถเคียงข้างคุณได้ช่วงหนึ่ง”
คริสเตียน่า-เทีย เป็นคนจากประเทศอื่น
ดังนั้นเธอจึงไม่มีคุณสมบัติที่จะเป็นอัศวินแห่งจักรวรรดิ
ซึ่งเธอต้องจบการศึกษาจากสถาบันการศึกษาอย่างน้อยสองแห่งก่อนจึงจะเป็นได้
ทั้งการฝึกอบรมและการฟื้นฟูร่างกาย เธออาจจะไม่สามารถทำงานได้ราวสามสิบปี
“เอาเถอะสำหรับผม หลังจากที่ถูกนับว่าเป็นผู้ใหญ่งานคงจะยุ่งมากขึ้นไปอีก และไม่ใช่ว่าคุณจะจากไปตลอดกาล ดังนั้นทุกอย่างจะไม่เป็นไร”
รถเริ่มเคลื่อนที่หลังจากทุกคนนั่งลง
เทียนั่งพักผ่อนบนที่นั่งอันหรูหรา
“เพื่อลอร์ดเลียมแล้ว ฉันก็จะมุ่งมั่นเพื่อผลลัพธ์ที่ดีที่สุด”
“ก็ดี เอาที่คุณสบายใจ”
เธอดูมีแรงจูงใจแปลกๆ แม้ว่าความจริงแล้ว ผมจ้างเธอเพราะรูปร่างหน้าตาของเธอเท่านั้น
เห็นข้อมูลมาว่าเธอเคยเป็นอัศวินที่มีชื่อเสียงในต่างแดน แต่ผมแต่งตั้งเธอเป็นอัศวินเพราะความงามของเธอ
รู้ไหม…สิ่งที่สำคัญที่สุดคือรูปลักษณ์
ทำให้ผมเข้าใกล้ ‘งานเลี้ยงสุดหรู'(*1) ในฝันไปอีกขั้น
ไบรอันซึ่งยังไม่ค้นพบความทะเยอทะยานของผมแสดงความชื่นชม
“ในที่สุด เราก็มีอัศวินบางคนที่สาบานว่าจะจงรักภักดีต่อลอร์ดเลียม ดังนั้นเรามั่นใจได้ว่าบ้านจะปลอดภัย”
อัศวินเบนฟิลด์และผู้ใต้บังคับบัญญาในรุ่นก่อนๆ ได้ละทิ้งเรา เพราะความตกต่ำของครอบครับ
แต่เมื่อเร็วๆนี้ มีอัศวินจำนวนมากที่เริ่มให้คำมั่นว่าจะภักดีต่อผมหลังจากได้ยินเกี่ยวกับความสำเร็จที่ผมพึ่งได้รับ
ผมไม่ค่อยสนใจมันเท่าไหร่ ผมเลยฝากเรื่องทุกอย่างไว้ให้ อามากิ และเทีย
ถ้าพวกเขาเป็นสาวสวย ผมก็คงจะจ้างพวกเขา
ในที่สุดเราก็มองเห็นจุดหมายตั้งแต่ไกล ซึ่งมันก็ยังต้องใช้เวลาอีกสักระยะกว่าจะไปถึงที่นั่น
“…มันใหญ่เกินไปหน่อยนะเนี่ย”
ผมเสียใจที่ได้สร้างคฤหาสน์อันใหญ่โต
มันก็จริงที่ผมลงเงินไปเยอะ แต่นี่ก็มากกว่าที่ผมจินตนาการไว้
มันน่าทึ่งมากแแต่มันเกินตัวไปหน่อย
แค่คฤหาสน์ที่ผมเคยอยู่ก่อนหน้านี้ก็เกินพอแล้ว
ทุกสิ่งทุกอย่างถูกสร้างมาเพื่อให้ดูโอ่อ่าเกินความจำเป็น
คุณไม่สามารถดูถูกเทคโนโลยีของจักรวาลที่มาถึงยุคอวกาศแล้ว
เป็นความจริงที่ผมอยากจะสร้างเสน่ห์ดึงดูดใจด้วยการทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ แต่มันก็มากเกินไป
อย่างไรก็ตาม ถ้าผมต้องการเป็นผู้ปกครองที่ชั่วร้ายในอนาคต อย่างน้อยผมก็ต้องทำอะไรแบบนี้แหละ
คนเลวมักจะอาศัยอยู่ในคฤหาสน์หลังใหญ่ที่ดูอลังการ
◇ ◇ ◇
ณ สถานที่จัดพิธี.
พ่อค้าโทมัส ไม่สามารถซ่อนความประหลาดใจของเขา เมื่อได้มาที่คฤหาสน์ที่สร้างขึ้นใหม่ได้
“ฉันละเชื่อจริงๆ เขามีรสนิยมที่ดีอย่างน่าประหลาดใจ”
ไนอัสซึ่งอยู่ที่นั่นก็เห็นด้วยกับความเห็นของโทมัส
“ดูเหมือนว่าจะเน้นที่การใช้งาน ฉันได้ยินมาว่ามันค่อนข้างเรียบง่าย แต่จริงๆแล้วมันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น”
พิธีการบรรลุนิติภาวะได้รวบรวมผู้คนจำนวนมาก
เนื่องจากคฤหาสน์เพิ่งสร้างเสร็จไม่นาน จึงเป็นโอกาสที่ดีในการอวดอาคารใหม่
จากมุมมองของประชาชน ที่อยู่อาศัยของเลียมถูกสร้างขึ้นอย่างเรียบง่าย
ถ้าเทียบกับขนาดของมัน รูปลักษณ์ของมันก็ธรรมดาจริงๆ
เป็นบ้านที่เรียบง่ายและออกแบบมาอย่างดีซึ่งสร้างโดยสถาปนิกที่มีชื่อเสียง
ในขณะที่ขุนนางจำนวนมากยังคงสร้างบ้านที่แปลกตาและฉูดฉาด ดูเหมือนว่าบ้านของเลียมจะถูกสร้างขึ้นโดยเน้นที่การใช้งาน
แน่นอนว่ามันใหญ่มาก แต่นั่นเป็นเรื่องปกติกับคฤหาสน์ส่วนตัวของลอร์ด
ตัวโครงสร้างนั้นเรียบง่ายและทำให้ผู้คนรู้สึกสงบ
“ในที่สุด ที่อยู่อาศัยที่เหมาะสมกับตำแหน่งเคานต์(*2)ก็ถูกสร้างขึ้น ถือว่าเขาสร้างมันขึ้นมาศูนย์เลยไม่ใช่รึเนี่ย?
แต่มันก็สมเป็นท่านเลียมจริงๆ เขายังคงไม่เปลี่ยนแปลงทั้งๆที่ ถ้าคำนวนจากรางวัลที่เขาได้รับ เขาอาจจะสร้างคฤหาสน์ด้วยทองคำทั้งหลังหรืออะไรทำนองนั้น”
“ฉันได้ยินมาว่าเขาทุ่มทุนมหาศาลไปกับมัน แต่ฉันต้องขอชื่นชมการตัดสินใจของเขา ที่เน้นใช้งานมากกว่านี่แหละนะ”
ทั้งโทมัสและไนอัสต่างประทับใจกับคฤหาสน์หลังนี้
ไนอัสยักไหล่มองไปรอบๆ
“ยังไงก็เถอะ ดูเหมือนว่าที่นี่จะดังใหญ่แล้ว แม้แต่ตัวแทนจากโรงงานอาวุธอื่นๆ ก็มาร่วมงานด้วย”
ผู้เข้าร่วมงานส่วนใหญ่เป็นประชาชนในดินแดน
เจ้าหน้าที่และทหารก็เข้าร่วมด้วย
นอกจากนั้น ยังมีพ่อค้าจำนวนมาก หลายคนก็เป็นตัวแทนจากโรงงานอาวุธของจักรวรรดิ
‘ฉันสามารถทำธุรกิจมากมายที่นี่’ หรือ ‘ฉันสามารถซื้อผลิตภัณฑ์มากมายที่นี่’- มีคนจำนวนมากที่เข้าร่วมด้วยความคิดเหล่านั้น
โทมัสยักไหล่
“ในทางกลับกัน จำนวนขุนนางกลับน้อยกว่าที่คิด”
บ้านเบนฟิลด์ได้ส่งคำเชิญไปยังขุนนางที่อยู่ใกล้เคียง แต่มีขุนนางจำนวนไม่มากนักเข้าร่วม
ไนอัสพูดทำนองว่าช่วยไม่ได้
“สำหรับขุนนางในบริเวณโดยรอบ นี่คือการกำเนิดของบ้านที่แข็งแกร่งและทรงพลัง อาจจะกำลังดูท่าทีอยู่ก็ได้?”
ขุนนางหลายคนมีส่วนร่วมในการต่อสู้ระหว่างดินแดน อย่างการปะทะกันเล็กๆน้อยๆ ไปจนถึงการทำสงครามกับบ้านหลังอื่นๆ
จากมุมมองของขุนนางที่อยู่ใกล้เคียง ความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นของบ้านเบนฟิลด์เป็นสิ่งที่ควรระวัง
ในทางกลับกัน ขุนนางบางคนยินดีกับการเกิดขึ้นของขุมกำลังใหม่
นั่นคือขุนนางผู้อ่อนแอที่ไม่สามารถพัฒนาอาณาเขตของตนเองได้
พวกเขาต้องการสร้างสัมพันธ์กับเลียม
“ฉันไม่รู้ว่าฉันควรรู้สึกอย่างไรกับบรรดาขุนนางที่รวมตัวกันอยู่รอบๆ….”
สำหรับความสำเร็จของเลียม ขุนนางบางคนอิจฉาตาร้อน ในขณะที่บางคนชื่นชมยินดี
แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่าพวกเขาทั้งหมดมาที่นี่เพื่อดูท่าทีของเลียม
ซึ่งไนอัสไม่สนใจ
“แม้แต่จักรวรรดิ ก็ยังเป็นไปไม่ได้ในการควบคุมชายแดนอย่างสมบูรณ์ เจ้าเมืองเล็กๆไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องพึ่งพาผู้มีอำนาจมากกว่า”
พิธีเริ่มต้นขึ้นในขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกันอยู่
ฝูงชนเริ่มประหม่าขณะรอให้เลียมมาถึง
โทมัสหัวเราะออกมาอย่างกังวลเล็กน้อย
“ทั้งที่จริงๆแล้วเขาเป็นคนใจดีมาก แต่ข่าวลือเกี่ยวกับเขาก็ยังทำให้ทุกคนรู้สึกร้อนๆหนาวๆอยู่ดี”
“นั่นสินะ”
ลอร์ดที่ฟื้นฟูดินแดนหลังจากถูกบังคับให้ปกครองดินแดนที่ถูกทิ้งร้าง โดยพ่อแม่ที่ทิ้งเขาไปตั้งแต่ยังเด็ก
ลอร์ดที่ไม่ยอมให้ข้าราชการที่ไร้ยางอายกดขี่ประชาชนของเขา
ลอร์ดที่โหดร้ายและแข็งแกร่ง แต่เป็นลอร์ดที่น่าเชื่อถือ
ลอร์ดที่มีคุณธรรมซึ่งลงทุนภาษีทั้งหมดส่วนใหญ่เพื่อการพัฒนาดินแดน
ลอร์ดในอุดมคติของจักรวรรดิ เขาเป็นขุนนางที่จ่ายภาษีของเขาอย่างซื่อสัตย์
เขาทำมันพร้อมๆกันขณะที่ต่อสู้กับหนี้สินที่ครอบครัวของเขาสร้างขึ้น
ตัวบ้านเบนฟิลด์นั้นไม่มีความน่าเชื่อถือ แต่เพียงตัวเลียมเองนั้นมีความน่าเชื่อถือแน่นอน
มีเจ้าหน้าที่และทหารหลายคนที่พร้อมจะสละชีวิตเพื่อเลียม
สิ่งเดียวที่เขาขาดตอนนี้คือผู้ที่อยู่ใต้บังคับบัญชาโดยตรง – อัศวิน
ในที่สุด เลียมก็ปรากฏตัวขึ้น และผู้ที่อยู่ข้างๆเขาคือร่างของอัศวินคนใหม่
โทมัสลูบคางของเขา
“โอ้…นั่นคือท่านหญิงคริสเตียน่า? ฉันได้ยินมาว่าเธอจะเป็นอัศวินคนแรกของลอร์ดเลียม เธอดูมีความสามารถมากทีเดียว”
“หืม? ไม่ใช่ว่าได้รับการแต่งตั้งเนื่องจากรูปร่างหน้าตาของเธอหรอกเหรอ?”
“ฉันจะไม่ปฏิเสธว่ามันอาจจะเป็นปัจจัยหนึ่ง แต่ในบรรดาอัศวินมากมายที่ฉันเคยเห็น แม้แต่ฉันก็บอกได้ว่าเธอเป็นคนพิเศษ เธอมีออร่าที่ทำให้เธอแตกต่าง
แค่แววตาก็เพียงพอที่จะแยกแยะว่าเธอมีความพิเศษจากปกติ”
เทียได้รับความสนใจเพราะได้รับการดูแลเป็นพิเศษจากเลียม
โทมัสนึกถึงเรื่องซุบซิบเล็กน้อย
“จริงๆแล้วมีข่าวลือว่าเธอคือ ‘เจ้าหญิงอัศวิน’ จากประเทศที่โกอาสเคยไปทำลายมาด้วย”
“คนดังคนนั้น? คุณแน่ใจไหม? ฉันได้ยินมาว่าตัวจริงน่าจะแก่กว่านั้นมาก”
ไนอัสชี้ไปที่รูปลักษณ์ที่อ่อนเยาว์ของเทีย
“ก็ มันเป็นแค่ข่าวลือ ถ้ามันเป็นความจริง นั่นหมายความว่าลอร์ดเลียมได้แต่งตั้งใครบางคนที่น่าอัศจรรย์มากให้เป็นข้าราชบริพาร(*3)คนแรกของเขา”
หากพวกเขารู้ความจริง พวกเขาคงตกใจ
เหตุผลเดียวที่ทำให้เขามุ่งความสนใจไปที่การพัฒนาอาณาเขตก็เพราะว่าเขาไม่สามารถกดขี่ประชาชนของเขาได้ในขณะที่พวกเขาไม่มีอะไรเลย
เขาทำการฆ่าล้างพวกทุจริตเพียงเพราะเจ้าหน้าที่ที่ทุจริตทำให้เขาโกรธ(และมาแย่งภาษี)
แรงจูงใจเพียงอย่างเดียวของเขาที่จะต่อสู้ในแนวหน้ากับพวกโจรสลัดคือเพราะเขาคิดว่าสงครามนั้นเขาจะชนะแน่นอน ด้วยความช่วยเหลือของไกด์
การจ่ายภาษีและชำระหนี้ เป็นเพียงความเคยชินในชาติก่อนของเขา
เขาจ้างเทียเพียงเพราะว่าเธอสวย…
การตัดสินใจแต่ละครั้งไม่ได้มีความหมายลึกซึ้งอะไร แม้แต่เขาเองก็พึ่งรู้ว่าเทียมีความสามารถ
ตัวเขายังคงตั้งใจจะเป็นลอร์ดผู้ชั่วร้าย
พิธีดำเนินต่อไปอย่างจริงจัง
โทมัสเริ่มน้ำตาซึมหลังจากได้เห็นรูปลักษณ์อันน่าประทับใจของเลียมเมื่อโตเป็นผู้ใหญ่
“ฉันดีใจที่เลือกรับใช้เขา ฉันรู้ว่าสายตาของฉันมองคนไม่ผิด”
ไนอัสเห็นด้วยกับโทมัส แม้ว่าจะมีเหตุผลที่แตกต่างกันเล็กน้อย
“ในที่สุดโรงงานของเราก็ได้คู่ค้าที่ดี ฉันหวังว่าลอร์ดเลียมจะพยายามอย่างเต็มที่แล้วกลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่ ถ้าเขาซื้อผลิตภัณฑ์ของเราต่อไปเรื่อยๆ ฉันก็จะยินดีมาก”
โทมัสหรี่ตาลง
“ฉันคิดว่าโรงงานของคุณจะไม่อยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากเช่นนี้ หากคุณใส่ใจเกี่ยวกับการออกแบบและการตกแต่งภายในอีกเล็กน้อย
แต่คุณก็สนแต่ประสิทธิภาพและการใช้งานเท่านั้น ด้านอื่นๆมันถึงได้ดูด้อยลงยังไงล่ะ”
ไนอัสแกล้งทำเป็นว่าเธอไม่ได้ยินคำพูดของโทมัสและเพลิดเพลินกับงานพิธีต่อไป
◇ ◇ ◇
– หนึ่งเดือนหลังพิธี
ผมกำลังมีปัญหาที่ยากลำบาก
“…นี่ ผมใช้ชีวิตอย่างหรูหราหรือเปล่า?”
ไบรอันเป็นผู้ตอบคำถามของผม
“ฉันไม่ค่อยรู้อะไรมากนัก เมื่อเทียบกับบ้านชนชั้นสูงอื่นๆ แต่จากมุมมองของบรรพบุรุษของคุณ คุณใช้ชีวิตอย่างประหยัดอย่างแน่นอน”
เราอยู่ในห้องทำงานของผม
ผมเอนกายลงบนโต๊ะแล้วมองไปรอบๆ
…เอาจริงดิ? เรอะ? ผมว่ามันก็หรูหรานะ? แต่มีบางอย่างผิดปกติจริงๆ เงินในบัญชีธนาคารของผมไม่ได้ลดลงเลยสักนิด
ไม่มีการเปลี่ยนแปลงแม้แต่หลักเดียวไม่ว่าผมจะใช้จ่ายไปเท่าไร
“ผมเนี่ยนะ… ประหยัด?”
“ใช่ นายท่านใช้ชีวิตค่อนข้างเรียบง่าย สำหรับสถานะของคุณ คุณควรตามใจตัวเองมากกว่านี้สักหน่อย”
อย่างแรก ยศของผมตอนนี้เป็นเคานต์
แต่ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามาตรฐานการครองชีพของเคานต์เป็นอย่างไร
ผมก็ใช้เงินมากอยู่นะ… อย่างเช่น ให้วงออเคสตราเล่นดนตรีสดขณะกินอาหาร
ผมพยายามเลียนแบบฉากทานอาหารอันสุนทรีน์ที่ผมเคยเห็นจากชีวิตที่แล้ว
การใช้เงินสร้างคฤหาสน์หลังใหญ่นี้ด้วย
ผมยังสร้างสระว่ายน้ำที่สามารถเข้าไปได้ตลอดเวลา ยี่สิบสี่ชั่วโมงต่อวัน มันไม่ได้เป็นเพียงสระว่ายน้ำแบบใดแบบหนึ่งเท่านั้น
แต่ยังเป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจที่มีสระน้ำวนและสระที่สร้างคลื่นได้
นอกจากนี้ยังมีน้ำพุร้อนในห้องน้ำอีกด้วย!
มันก็หรูแล้วนะ!
ผมไม่เข้าใจการวัดระดับความหรูในจักรวาลนี้เลยซักนิด
“ไบรอัน… ความหรูหราคืออะไร?”
“เอิ่ม… มันค่อนข้างลำบากที่จะตอบ แม้ว่าคุณจะถามฉัน…”
ไบรอันหันไปหาอามากิ ราวกับขอความช่วยเหลือ
เธอก็ตอบกลับ
“ในบันทึกของดิฉัน มีหัวหน้าของบ้านหลังหนึ่งที่สร้างโลกทั้งใบให้กลายเป็นพื้นที่ส่วนตัวของเขา
ดูเหมือนว่าเขาจะสร้างโลกของการท่องเที่ยวขึ้นมาทั้งหมดสำหรับตัวเขาเอง”
“ทำไมเขาต้องทำแบบนั้น?”
เพื่อเตรียมดาวท่องเที่ยวให้ตัวเอง… เขาจะทำอย่างไรกับมันในวันที่เขาไม่อยู่ที่นั่น?
อย่างเช่นเปิดให้คนมาท่องเที่ยว…
มันไม่สมเหตุสมผลเลย!
อามากิแก้ไขความเข้าใจผิดของผม
“นี่คือความหรูหราที่นายท่านกำลังมองหาใช่หรือไม่? มันผิดตั้งแต่แรกที่จะถามถึงความหมายของความหรูหรา
สิ่งที่คุณกำลังทำในตอนนี้ก็คือความหรูหราแน่นอนค่ะ แต่คำจำกัดความของความหรูหราของทุกคนนั้นแตกต่างกัน
หากพิจารณาถึงบุคลิกของนายท่าน ดูเหมือนว่าความหรูหราในความหมายที่ท่านถามจะไม่ทำให้คุณมีความสุขมากกว่า”
“มันจะเป็นอย่างงั้นได้ยังไง! ผมจะแสดงให้คุณเห็นถึงความหรูหรา! ตราบใดที่ผมมีเงิน ผมจะทำอะไรก็ได้!”
ไบรอันเริ่มยิ้ม
เขามองมาที่ผมด้วยสายตาที่อบอุ่น
อามากิเสนอแนวทางเพื่อช่วยผม
“แล้วทำไมนายท่านไม่ลองไปเรียนต่อต่างประเทศล่ะ? มันค่อนข้างหรูหราทีเดียว”
“เรียนต่อต่างประเทศ? แต่ผมจะไปโรงเรียนสำหรับชนชั้นสูงในเร็วๆ นี้ไม่ใช่หรือ?”
“ไม่ใช่แบบนั้นค่ะ สำหรับขุนนาง การเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับเมืองและตระกูลอื่นๆ
จะสามารถขยายมุมมองของจักรวาลให้กว้างขึ้นได้ มันเป็นสิ่งที่ไม่จำเป็นสำหรับลอร์ดและถือได้ว่าเป็นความหรูหรา”
เหมือนไปเรียนและเล่นสนุกในต่างประเทศงั้นเหรอ?
การให้คนอื่นมาล้อเลียนเงินของฉันถือเป็นเรื่องหรูหราจริงหรือ?
แม้ว่าจากมุมมองของขุนนางแล้ว ก็ไม่มีเหตุผลที่แท้จริงสำหรับขุนนางที่จะเรียนรู้ภูมิปัญญาของผู้คน
ตราบใดที่ทุกคนที่พวกเขาปกครองติดตามพวกเขาอย่างเงียบๆ ก็ไม่มีเหตุผลที่แท้จริงที่จะไปเรียนต่อต่างประเทศ
เมื่อพูดอย่างนั้น ไบรอันก็เห็นด้วย
“ฉันคิดว่านี่เป็นความคิดที่ยอดเยี่ยม ฉันเคยพูดถึงเรื่องนี้มาก่อน แต่ลอร์ดเลียม อาณาเขตของบ้านแบนฟิลด์ยังคงพัฒนาอยู่
ยังคงเป็นดินแดนแรกเกิดที่มีอะไรให้ต้องศึกษาอีกมากมาย เช่น ศิลปะและแฟชั่น ดังนั้นการออกไปศึกษาด้านที่ไม่จำเป็นเหล่านี้ซักพักก็ค่อนข้างจะหรูหรา”
ผมพึ่งนึกขึ้นได้เมื่อฟังคำพูดของไบรอัน
“เข้าใจล่ะ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมผมถึงควรไปเรียนต่อต่างประเทศสินะ!”
เหตุผลที่ผมไม่สามารถผลักตัวเองไปรับหญิงสาวมาสร้างฮาเร็มเป็นเพราะผมไม่สามารถเอาชนะความรู้สึกว่าพวกเขามีแฟชั่นแย่ๆได้
ไม่มีใครโดนใจผมเลย
แต่ถ้าผมเรียนรู้เกี่ยวกับส่วนที่เหลือของจักรวาล บางทีการรับรู้ของผมเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้อาจจะดีขึ้นเล็กน้อย
ผมที่คิดว่ามันผิดที่จะไปว่ายน้ำในชุดว่ายน้ำเต็มตัว
และผมยังจำได้ ว่าผมถึงกับน้ำตาไหลในวันที่ได้ยินว่าการสวมหมวกที่มีร่มเล็กๆ ยื่นออกมาในอาณาเขตของผมนั้นเป็นแฟชั่นอินเทรน
นอกจากนั้น ศิลปะและแฟชั่นไม่ถือเป็นสาขาที่คุณต้องเรียนรู้เพื่อความอยู่รอด
หากชีวิตของคุณตกอยู่ในอันตราย มันจะเป็นสาขาวิชาที่คุณไม่ได้นึกถึงอย่างแน่นอน
แน่นอนว่าการศึกษาสิ่งเหล่านี้ถือว่าหรูหราอย่างแน่นอน
“จัดการทันที! ไม่ต้องกังวลเรื่องเงิน! ผมมีเงิน!”
อามากิเริ่มเตรียมการอย่างรวดเร็ว
“ตอนนี้ เรามาวางแผนสำหรับท่านเลียมกัน หากคุณต้องการออกโดยเร็วที่สุด
พวกเขากำลังสรรหาผู้สมัครไปศึกษาต่อต่างประเทศในปีงบประมาณหน้า”
“เยี่ยมมาก! ผมจะใช้ชีวิตที่หรูหราที่สุดเท่าที่เคยมีมา!”
ผมเมินเฉยต่อไบรอันที่กำลังปาดน้ำตาของเขาอยู่
“ไปเรียนต่างประเทศเพื่อเรียนรู้มุมมองของผู้คนของเขา… ตามคาด…นายท่านเลียมน่ะ…”
เขากำลังพูดอะไรบางอย่างอยู่ แต่ผมไม่ได้สนใจเขา
ยังไงก็ตาม ใช้เงินให้มากขึ้น! เงินผมมีอีกเยอะ ใช้มันเข้าไป!
มันต้องหรูหราแน่นอน
เจ้าปีศาจควรจะมีชีวิตที่ผ่อนคลายเช่นนี้!
ผมต้องการใช้จ่ายเงินในสิ่งที่ให้ความรู้สึกนั้น
เป้าหมายของผมคือการเป็นลอร์ดชั่วร้ายที่ทุกคนกลัวยังไงล่ะ!
————–
เชิงอรรถ
*1 งานเลี้ยงสุดหรู – ตามที่เลียมคิดคืองานเลี้ยงที่มีสาวสวยอยู่เต็มงาน
*2 เคานต์ – หรือยศเอิร์ล เป็นยศไม่สูงนักในระบบขุนนาง ซึ่งครอบครองพื้นที่ไม่ไหญ่นัก อาจจะเรียกได้ว่าเทียบเท่าเจ้าเมืองเมืองหนึ่งในยุคกลาง
*3 ข้าราชบริพาร – คนที่ถวายตัวเป็นข้ารับใช้ของกษัตริย์หรือเจ้านายอย่างจงรักภักดี
————–
รวยจนหลอน – -*
จบเล่ม 1 จ้า
YOU MAY ALSO LIKE
