(WN) ชีวิตผมเปลี่ยนไปหลังจากได้ออกสตรีมในช่องVTuberของเพื่อนสมัยเด็ก - ตอนที่ 90 หลอกกันชัดๆ เลยนี่หว่าーーー!!!!!!

ตอนที่ 90 หลอกกันชัดๆ เลยนี่หว่าーーー!!!!!!

 

หลังจากวันนั้นที่เกิดเหตุการณ์ในไลฟ์ผ่านไปสองวัน วันนี้เป็นวันเกิดของ อายากะ  และเธอก็มาที่บ้านของผมเหมือนเคย ผมส่งของขวัญเป็นขนมที่ห่อไว้อย่างดีให้เธอ พร้อมทั้งคล้องสายสะพาย “ตัวเอกของวันนี้” ที่ โรบิน เคยทิ้งไว้ให้ แล้วกล่าวคำอวยพรออกไป๑

 

[ อายากะ สุขสันต์วันเกิดนะ ]

[ ฟุฟุ ขอบคุณนะ! นี่รุยครั้งสุดท้ายที่นายฉลองวันเกิดให้ฉันมันเมื่อไหร่นะ? คิดไม่ออกเลยอะ ]

[ อ่า…… โทษที ]

 

เมื่อนึกถึงช่วงเวลาที่ผมไม่ได้ฉลองวันเกิดให้เธอมานาน ก็รู้สึกผิดขึ้นมาทันที…แต่พอ อายากะ เห็นผมเป็นแบบนั้น เธอก็รีบปลอบใจทันที

 

[ อ่า ไม่ใช่แบบนั้นนะ! ไม่ได้ตั้งใจจะพูดให้รู้สึกแบบนั้นเลย! ฉันไม่ถือจริงๆ แล้วก็…รุยมาฉลองให้แบบนี้อีกครั้ง ฉันดีใจมากจริงๆ! ]

[ …งั้นเหรอ ถ้าอย่างนั้นก็ดีแล้ว แต่…วันเกิดทั้งที แบบนี้จะดีจริงๆ เหรอ? จะเรียกคาเร็นซังมาฉลองด้วยก็ได้นะ… ]

[ ไม่เป็นไร! เธอมาฉลองกับฉันในไลฟ์แล้วนี่! แถมวันนี้ก็เป็นวันเกิดของฉัน ไม่ใช่ เรย์ เพราะงั้นมีรุยคนเดียวก็พอแล้ว! ]

 

เธอพูดพลางยิ้มอย่างสดใส ใบหน้าและคำพูดตรงไปตรงมาของ อายากะ ทำให้ผมเกือบเขิน แต่สุดท้ายก็เลือกที่จะตอบรับคำพูดของเธออย่างจริงจัง

 

[ อ่า เข้าใจแล้ว… แล้วนี่ ฉันเตรียมเค้กวันเกิดไว้ให้แล้วนะ แต่ของขวัญดันไม่ทันน่-… ]

[ ไม่เป็นไรหรอก ! แค่นี่รุยก็ทำให้ฉันดีใจแล้ว! ]

 

อายากะ ขัดจังหวะคำพูดของผมด้วยการจับไหล่ผมไว้ ก่อนที่จะเริ่มเขย่าไหล่ไปมาแรงๆ

 

[ แต่แบบนี้มันรู้สึกไม่ดีเลยน่ะสิ ตอนคริสต์มาสก็ให้จี้แพงๆ ไป แล้ววันเกิดฉันดันให้แค่ขนมนี่ เธอเองก็คงรู้สึกแย่แน่ๆใช่มั้ยล่ะ… ]

 

ผมปัดมือของอายากะออกแล้วสบตาเธอ ก่อนจะพูดออกไปด้วยความจริงใจ

 

[ เพราะงั้น ถ้าเธออยากได้อะไร ก็บอกมาเลยนะ ฉันจะซื้อให้ทีหลัง ]

 

เธอฟังแล้วทำท่าทางเหมือนลังเลเล็กน้อย ก่อนจะตอบกลับ

 

[ เอ่อ…แต่ถ้าอยากได้อะไร ฉันก็ซื้อเองได้อยู่แล้วนี่ แถมไลฟ์วันเกิดฉันยังได้ซุปเปอร์แชทมาซะเยอะเลย…คงรวยไปอีกนานล่ะ! ]

[ อย่าพูดอะไรแบบนี้ต่อหน้าคนอื่นสิ! ]

[ ฮ่าฮ่า ล้อเล่นน่า! ฉันพูดแต่กับรุยเท่านั้นแหละ ไม่พูดแบบนี้ต่อหน้าคนอื่นหรอก ! แต่ถ้าให้พูดถึงของขวัญล่ะก็…งั้นช่วยร้องเพลงให้ฟังหน่อยสิ? ]

[ หา…？ ฉันไม่ได้คิดจะทำคลิปอะไรแล้วนะ หลังจากเจ็บตัวไปแล้วครั้งนั้น…]

[ แต่มีแค่รุยเท่านั้นที่จะทำตามคำขอนี้ให้ฉันได้นะ แถมร้องเพลงก็ดูเป็นของขวัญมันก็ดูโรแมนติกดีออก ! ]

[ เธอพูดเหมือนฉันเป็นนักร้องนำวงดังอะไรแบบนั้นเลย… ]

 

ผมไม่ได้ร้องเพลงเก่ง และยิ่งไปกว่านั้น ผทไม่มีแม้แต่เพลงต้นฉบับให้ร้อง แต่การที่เธอมาขออะไรแบบนี้มันช่างน่าสงสัย…

 

[ แต่ว่า— , เมื่อกี้รุยบอกว่าอะไรก็ได้ใช่มั้ย? แล้วจะไม่ฟังคำขอจากแฟนสุดน่ารักคนนี้เหรอ? ]

 

[ เด็กน่ารักจริงๆ เขาไม่พูดว่าตัวเองน่ารักหรอกนะ… ]

[ งั้นเหรอ… ถ้าอย่างนั้นไลฟ์ร้องเพลงล่ะ? เปิดไลฟ์ร้องเพลงกัน! ]

[ มันยิ่งทำให้ความยากเพิ่มขึ้นกว่าเดิมอีกนะ… ]

 

มันไม่ใช่แค่การปฏิเสธแบบ Door-in-the-Face ด้วยซ้ำ… แต่ถ้าเป็นไลฟ์ก็ยังดีหน่อย เพราะลบคลิปเก็บไว้หลังไลฟ์ได้ ความเสียหายคงลดลงบ้าง แถมถ้าทำแบบไลฟ์กะทันหัน คนดูคงน้อยจนไม่ต้องกดดันมาก… เดี๋ยวนะ ทำไมเริ่มคิดจะทำจริงๆ แล้วล่ะ?

 

[ นี่,รุย ฟังอยู่หรือเปล่า? ]

[ อ่า… งั้นไว้ถ้ารู้สึกอยากทำแล้วกันนะ? ]

[ ว้าーไม่ทำแน่ๆ เลยใช่มั้ย! ]

[ ทำสิ… ซักอีกไม่กี่ปีข้างหน้าน่ะ ]

 

ผมคิดว่าเลื่อนเวลาไปเรื่อยๆ สักวันเธอคงลืมเรื่องนี้… แต่ดูเหมือนมันกลับไปแตะจุดที่ทำให้ อายากะ ไม่พอใจขึ้นมาแทน…

 

[ อ้ะー! ถ้ารุยไม่ทำให้เสร็จก่อนสิ้นเดือนหน้า ฉันจะไปบอกทุกคนว่านายเคยแอบดูใต้กระโปรงฟิกเกอร์ของ อิบุกกี้ เลย! ]

[ เฮ้ย หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!!! เรื่องนี้ถ้าเผยออกไปฉันต้องโดนดูถูกไปตลอดชีวิตแน่! อีกอย่าง, เธอเป็นคนเริ่มก่อนเองไม่ใช่เหรอ!? ฉันจำได้นะ! ]

 

จำได้ว่าตอนเดทครั้งแรก เรามองฟิกเกอร์ในตู้โชว์ด้วยกัน แล้วมีช่วงหนึ่งที่เหมือนจะก้มดูใต้กระโปรงกันจริงๆ… แต่คนที่ก้มก่อนคือ อายากะ แน่นอน พนันได้เลย แต่เธอก็ยังทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เหมือนเดิม

 

[ ฉันไม่รู้เรื่องหรอกน้าー! แล้วนี่แอบดูของฉันด้วยแน่ๆเลยใช่มั้ย? พ่อคนลามกนี่! ]

[ ไม่ได้ดูโว้ยยยย !! หยุดกล่าวหากันซี้ซั้วซะทีเถอะ…! ]

[ …หืมมม งั้นรุยไม่เคยดูของฉันเลยเหรอ? แบบนี้ก็…แอบเสียใจนิดๆ นะ ]

[ …หา? ]

 

อยู่ๆ อายากะ ก็ลดเสียงลงเหมือนหมดกำลังใจ… เฮ้ย, ทำไมจู่ๆ เธอถึงซึมแบบนี้ล่ะ!? ไม่เข้าใจเลย… หัวใจผู้หญิงนี่มันเข้าใจยากเกินไปแล้ว !

 

[ …… ]

 

แล้วผมควรทำยังไงดี… บอกตามตรงไปเลยดีมั้ย? ถ้าพูดความจริงแบบชัดเจนไป มันจะช่วยให้เธอเข้าใจว่าผม.. เอ่อ, คิดว่าเธอน่ารักเหมือนที่มองว่า เรย์ น่ารักหรือเปล่านะ ? …เฮ้อ เอาเถอะ จะเกิดอะไรขึ้นก็ปล่อยมันไปแล้วกัน !

 

ในที่สุดผมก็หลุดพ้นความกังวล แล้วตัดสินใจพูดความจริงออกมาแบบตะกุกตะกัก…

 

[ อะ…เอ่อ…ค-คือว่า…ฉันเคยดูแล้วนะ? วันแรกที่ฟิกเกอร์เธอมาถึง… ]

[ ……! ]

 

พอ อายากะ ได้ยินแบบนั้น เธอก็ยิ้มขึ้นทันที เปลี่ยนเป็นสีหน้าที่เหมือนกำลังเยาะเย้ยผม พร้อมหัวเราะเสียงดังลั่น…

 

[ ฟุฟุ… ฮ่าฮ่า! อะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! …ล้อเล่นน่ะ! รุย ! พ่อคนลามก!! ]

[ ห้ะ…………!? ละ-หลอกกันชัดๆ เลยนี่หว่าーーー!!!!!! ]

 

 

พวกเอ็งเล่นไรกัน 🤔