(WN) ชีวิตผมเปลี่ยนไปหลังจากได้ออกสตรีมในช่องVTuberของเพื่อนสมัยเด็ก - ตอนที่ 83 สร้างแฟนในอุดมคติ! ①

ตอนที่ 83: สร้างแฟนในอุดมคติ!  ①

──

เพื่อการถ่ายทำวิดีโอในครั้งนี้ ผมได้เชิญแขกรับเชิญสองคนมาที่ห้องๆหนึ่งในสำนักงาน พวกเขาคือ…

 

[ งั้น ขอให้ทั้งสองคนแนะนำตัวกันหน่อยครับ! ]

 

[ ค่ะ! ฉันคาเรน สตอรี่ ผู้เยียวยาหัวใจทุกคนค่ะ! ]

[ สวัสดีค่ะ คิยามะ อิบุกิ ฝากตัวด้วยค่ะ ]

 

คนที่มาร่วมคือคาเรนซังกับอิบุกกี้ แม้จะดูเป็นการจับคู่ที่ไม่ค่อยเข้ากัน แต่ตั้งแต่คิดโปรเจกต์นี้ขึ้นมา ผมก็อยากชวนทั้งสองคนมาเข้าร่วมให้ได้

 

[ และฉัน รุย! เอ่อ… ขอบคุณมากที่มาช่วยกันวันนี้นะ ทั้ง ๆ ที่ยุ่งกันอยู่แท้ ๆ ซาบซึ้งมากเลย! ]

 

ผมเริ่มต้นด้วยการกล่าวขอบคุณทั้งสองคนที่นั่งอยู่ซ้ายขวาของผม คาเรนซึ่งนั่งอยู่ด้านขวา สวมชุดแฟนตาซีสดใส เธอส่ายศีรษะไปมาอย่างเว่อร์วัง

 

[ ไม่เป็นไรค่ะ! ฉันเองก็ดีใจมากที่ได้เจอรุยซังอีกครั้ง! ]

[ ขอบคุณที่พูดแบบนั้นนนะ… แล้วอิบุกกี้ นี่เป็นครั้งแรกที่เราได้เจอกันแบบตัวเป็นๆใช่มั้ย? ]

 

ผมหันไปมองเธอที่นั่งอยู่ทางซ้าย อิบุกกี้เป็นสาวผมสั้นสีดำ แต่งตัวในลุคเท่ด้วยเสื้อเชิ้ตสีขาวและเนกไท เธอเป็นคนที่ตรงกับภาพลักษณ์ของตัวละครเป๊ะ ยกเว้นหน้าตาที่ดูเด็กกว่าที่คิดไว้เล็กน้อย เธอพยักหน้าก่อนตอบ

 

[ ใช่ค่ะ ตอนเล่นSplatoonด้วยกัน พูดกันไว้ว่าจะไปกินเนื้อย่างแต่ก็ไม่ได้ไปสักที ]

 

จริงสิ หลังจากแข่งกับอายากะ พวกเราคุยกันว่าจะไปกินข้าวด้วยกัน แต่เพราะทุกคนยุ่งกันหมด แผนเลยถูกพับไป

 

[ ช่วงนั้นทุกคนต้องซ้อมไลฟ์ด้วยนี่นา เอาเป็นว่ารอให้ทุกคนว่างแล้วค่อยไปด้วยกันอีกทีละกัน! ]

[ ค่ะ แต่ว่า…ขอเป็นมื้อที่รุยซังเลี้ยงนะคะ ]

[ อ่า… ยังจำได้ด้วยเหรอ? แต่คิดว่าอิบุกกี้น่าจะหาเงินได้มากกว่าฉันนะ ]

[ ฮะ ๆ ตลกดีค่ะ ]

 

เธอยิ้มพร้อมยกมือปิดปากอย่างสง่างาม แต่ตาของเธอเหมือนไม่ยิ้มตามเลย… น่ากลัวชะมัด

 

[ เอาล่ะ เข้าเรื่องกันดีกว่า! ครั้งนี้ เราจะทำโปรเจกต์ส่งข้อความเข้าร่วมมุม ‘คำถามจากแฟนคลับ’ ของเรย์แบบลับ ๆ ใครที่ข้อความถูกเลือกในไลฟ์ถือว่าชนะ! น่าสนุกใช่มั้ยล่ะ? ]

 

[ โห! ฟังดูสนุกจังเลยค่ะ! ]

[ เริ่มมาด้วยโปรเจกต์หนักเลยนะ… รุยซังนี่ถ่ายวิดีโอครั้งแรกใช่มั้ย? ]

 

อิบุกกี้ทำหน้าแบบผสมระหว่างความตกใจ ความทึ่ง และความสงสัย จริง ๆ ผมบอกแค่ให้ช่วยถ่ายวิดีโอ แต่ไม่ได้เล่ารายละเอียด เพราะกลัวว่าอายากะจะรู้เรื่อง

 

[ ใช่… ยังไม่มีความกล้าพอจะร้องเพลงน่ะ และโปรเจกต์นี้ถ้าทำแบบไลฟ์คงไม่เวิร์ก ก็เลยลองทำเป็นวิดีโอดูแทน! ]

[ จริงด้วย แบบนี้เหมาะกับการทำเป็นวิดีโอมากกว่า ]

[ แต่เลือกเรย์มาเป็นโปรเจกต์แรก แสดงว่าเธอสองคนสนิทกันมากเลยสินะคะ! ]

 

คาเรนพูดยิ้มอย่างร่าเริง น้ำเสียงของเธอไม่มีความเจตนาแฝงแม้แต่น้อย ผมเลยไปไม่ถูกว่าจะตอบยังไงดี…

 

[ …อ่า ก็ใช่…? ]

[ ถ่ายวิดีโอเนี่ย ถ้าเจอบรรยากาศแปลก ๆ ก็แค่ตัดออกได้ สะดวกดีนะ]

[ ใช่เลย… ถ้าชินกับการทำวิดีโอมากไป คงกลับไปทำไลฟ์ไม่ไหวแน่ ๆ ]

[ ฮะ ๆ งั้นถามเกี่ยวกับเรย์เพิ่มอีกหน่อยได้มั้ยคะ? ]

[ ไม่เอาาาา! ]

 

—

 

[ …แล้วทำไมถึงเลือกเธอสองคนมาร่วมในโปรเจกต์นี้น่ะเหรอ? เหตุผลมันง่ายมาก เพราะดูเหมือนพวกเธอจะชอบเรย์มากไงล่ะ ก็เลยคิดว่าพวกเธอน่าจะรู้ความชอบของเรย์ดี และเขียนเนื้อหาให้เข้าข่ายที่จะถูกเลือกในไลฟ์ได้ง่ายขึ้น… ]

 

หลังจากพูดจบ ทั้งสองคนก็เริ่มมีท่าทางเขิน ๆ ก่อนตอบกลับมา

 

[ ก-ก็นะ… ฉันชอบเรย์ซังมากเลยค่ะ! แล้วก็มั่นใจด้วยว่าฉันรู้เรื่องของเธอมากที่สุดในหมู่ไลฟ์เวอร์เลย! ]

[ …ยังไงก็เถอะ ต้องขอบคุณที่เลือกฉันมาเข้าร่วมนะคะ ]

 

ดูเหมือนว่าผมจะเลือกคนไม่ผิดจริง ๆ

 

[ เยี่ยมเลย… เอาล่ะ รอบนี้เรย์จะจัดไลฟ์อ่านเรื่องราวเกี่ยวกับแฟนสมมติที่คนดูส่งมา และเงื่อนไขของเนื้อหาก็คือ… มันต้องเป็นเรื่องแต่งขึ้นมาเท่านั้น ]

[ เรย์เอาอีกแล้วเหรอ? มีแต่โปรเจกต์แปลก ๆ ตลอดเลยนะคะ… ]

[ งั้นแสดงว่าเราต้องสร้างเรื่องราวที่สมบูรณ์แบบ แล้วส่งไปให้เธอเลือกสินะ! ]

[ ถูกต้อง! ยิ่งถ้าสร้างคาแรคเตอร์แฟนในแบบที่เรย์น่าจะชอบได้ก็จะยิ่งดีใหญ่! ]

 

ผมพูดพร้อมกับยื่นสมุดสเก็ตช์กับปากกาให้ทั้งสองคน อิบุกกี้ถามขึ้นมาด้วยความสงสัย

 

[ ว่าแต่ทำไมเรย์ถึงคิดจะทำโปรเจกต์แบบนี้เหรอคะ? ]

[ เห็นว่าเพราะวันวาเลนไทน์ใกล้จะมาถึง แล้วก็อยากให้คนโสดสนุกกับมันได้ด้วย ]

[ สุดยอดเลยค่ะเรย์ซัง ใจดีจริง ๆ! ]

[ แบบนั้นเหรอ… ]

 

คาเรนดูจะยกยอเรย์มากเกินไปจนผมแอบรู้สึกแปลก ๆ นิดหน่อย… หรือว่าเธอจะชอบเรย์จริง ๆ? เอ๊ะ เดี๋ยวสิ ทำไมผมถึงแอบรู้สึกดีใจที่เรย์ได้รับความชอบด้วยเนี่ย? หยุดคิดแบบนั้นแล้วตั้งสมาธิกับการถ่ายทำก่อนสิ!

 

หลังจากนั้นพวกเราก็พูดคุยกันเล็กน้อย พร้อมกับเริ่มสร้างเรื่องราวและคาแรคเตอร์แฟนในอุดมคติ ผมเองที่เคยคิดโครงเรื่องไว้คร่าว ๆ มาก่อนก็ยังคาดว่าจะใช้เวลานานกว่าจะเขียนให้สมบูรณ์ได้

 

[ …แต่พอลองคิดดูจริง ๆ แล้ว มันก็ยากเหมือนกันนะ เรื่องแฟนในอุดมคติเนี่ย ไม่เคยคิดถึงเรื่องแบบนี้มาก่อนเลย… ]

 

อิบุกกี้พูดขึ้นเหมือนกับพูดกับตัวเอง จริงอยู่ที่เธอไม่ใช่คนดูสนใจเรื่องความรักนัก แถมคำพูดของเธอก็ฟังดูจริงใจเกินกว่าจะเป็นคำพูดปลอบใจคนดู

 

[ ก็คงงั้นล่ะนะ… แฟนในอุดมคติอาจจะต้องมีอะไรอย่างหน้าตาดีหรือรวย แต่ถ้าจริงจังเกินไป เรื่องมันก็คงน่าเบื่อ… ]

 

แต่ก่อนที่ผมจะพูดจบ คาเรนก็วางสมุดสเก็ตช์ลงบนโต๊ะแล้วชูมือขึ้นอย่างมั่นใจ

 

[ เสร็จแล้วค่ะ!! ]

[ ไวไปแล้ว! ]

[ สุดยอดเลยค่ะคาเรนซัง ขอดูเป็นตัวอย่างได้มั้ยคะ? ]

[ ได้เลยค่ะ! ]

 

คาเรนยิ้มกว้างก่อนจะยื่นสมุดสเก็ตช์ให้พวกเราดู ในสมุดมีภาพวาดตัวละครเด็กผู้ชายแบบมินิ และมีข้อมูลเกี่ยวกับคาแรคเตอร์พร้อมเรื่องราวเขียนไว้ข้าง ๆ

 

[ อันดับแรกค่ะ… ชื่อของแฟนคนนี้คือ อินุฮิคาริ ไชนี่! ]

[ อินุฮิคาริ ไชนี่!!?? ]

 

หมาเรืองแสง 😭 // เมื่อกี้ไปกด edit ตอนเก่าเฉย55555