(WN) ชีวิตผมเปลี่ยนไปหลังจากได้ออกสตรีมในช่องVTuberของเพื่อนสมัยเด็ก - ตอนที่ 54 ยังทำตัวไม่ค่อยเหมือนคนรักเลยนะ(เริ่มบทที่2)

ตอนที่ 54 ยังทำตัวไม่ค่อยเหมือนคนรักเลยนะ

──

หลังจากที่ผมเริ่มเป็น VTuber ได้ประมาณสองเดือน กิจกรรมหลายอย่างก็เริ่มสนุกขึ้นเรื่อยๆ ไม่ว่าจะได้รู้จักกับ V คนใหม่ๆ หรือแม้แต่การจัดสตรีมพิเศษและกิจกรรมต่างๆ จำนวนแฟนๆ ก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ด้วย ถือว่าโชคดีจริงๆ

 

ส่วนความสัมพันธ์กับอายากะ…จะบอกว่าเหมือนเดิมก็คงไม่ใช่ แต่จะบอกว่าเราหวานกันตลอดก็ไม่ถึงขนาดนั้น เรายังคงรักษาระยะห่างไว้เหมือนเดิมในโลกออนไลน์และในโซเชียล ซึ่งผมคิดว่ายังไม่มีใครสังเกตเห็นอะไร…มั้งนะ ?

 

──

 

พอถึงเดือนธันวาคม อายากะที่มาบ้านผมก็นอนกลิ้งอยู่บนเตียงและบ่นขึ้นมาด้วยท่าทีเบื่อหน่าย

 

[ อือ… รุย~ เบื่อจังเลย~ มาสตรีมคอลแลปวันนี้เถอะ~ ]

[ … ]

 

ผมไม่แม้แต่จะเงยหน้ามองเธอ ยังคงไล่อ่านคอมเมนต์ของคลิปสั้นที่อัปโหลดไปเมื่อเร็วๆ นี้พลางพูดออกมาว่า

 

[ …ไม่อะ วันนี้หลังเธอกลับไป ฉันมีแพลนสตรีมคุยเล่น ]

[ เหรอ งั้นพรุ่งนี้ล่ะ? ]

[ พรุ่งนี้ต้องไปถ่ายงานที่สตูดิโอน่ะ ]

[ อืม…แล้วถัดไปล่ะ? ]

[ วันต่อไปต้องซ้อมแข่งโปเกมอนกับโรบินน่ะ ยังจัดทีมไม่เสร็จเลย ]

[ แล้ววันถัดไปล่ะ? ]

[ วันนั้นมีงานพิเศษ ถึงจะลดรอบไปบ้างแล้ว แต่ก็ยังมีงานอยู่… ]

[ … ]

[ อายากะ? ]

 

ผมสังเกตว่าอายากะเงียบไป เลยละสายตาจากมือถือและหันไปมอง เธอนอนตัวสั่นนิดหน่อย อยู่บนเตียง และแล้วก็เหมือนอะไรสักอย่างปะทุขึ้น

 

[ น่าเบื่ออออ!! ]

[ เอ๊ะ? ]

[ เดี๋ยวนี้รุยไม่สนใจฉันเลย เบื่อ! ]

 

อายากะโวยวายพร้อมกับทุบเตียง พลิกตัวไปมาเหมือนเด็กที่กำลังงอแง ผมถอนหายใจและตอบกลับ

 

[ …แต่เธอก็มาหาอาทิตย์ละครั้งเลยนี่นา ]

[ นี่ฉันยังพยายามอดกลั้นอยู่นะ! ถ้าไม่มีเรียนหรือไม่มีงาน ฉันคงมาพักอยู่ที่นี่ไปแล้ว! ก็ฉันอยากอยู่กับรุยนี่! ]

[ เอ๋? อยากอยู่ด้วยกันเหรอ… แบบนั้นมัน… ]

[ แบบนั้นมัน…อะไร? ]

[ …ไม่เร็วไปหน่อยเหรอ? ]

[ ……! ]

 

พอได้ยินคำตอบนั้น อายากะก็ยิ้มกว้างแล้วพยักหน้ารับอย่างร่าเริง

 

[ ฮิๆ งั้นเหรอ! งั้นฉันจะอดใจไว้แค่อาทิตย์ละครั้งก็แล้วกัน! ]

 

เธอพูดท่าทางดูพอใจ นี่ล่ะ…เข้าใจง่ายแบบนี้แหละน่ารักดี

 

[ …แล้วว่าไงนะ? เดี๋ยวนี้ฉันไม่ค่อยสนใจเธอเหรอ? ]

[ ใช่! ถึงรุยจะตั้งใจทำงานก็จริง ฉันดีใจนะ…แต่ว่า! ]

[ แต่ว่า? ]

[ แต่ว่าสนใจฉันน้อยเกินไปหน่อย! สมัยก่อนแค่เรียกก็มาหาแล้ว! ]

[ เอ่อ…นั่นมันตอนเด็กๆนะ ]

 

จำได้ว่าตอนเด็กผมไปบ้านอายากะทีไร เธอให้ขนมแบบช็อกโกแลตหรือไม่ก็เยลลี่ทุกที นั่นทำให้ผมมีรสนิยมชอบขนมเหมือนกับอายากะจนถึงตอนนี้

 

[ …แล้วอีกอย่าง พอเห็นรุยสตรีมกับสาวคนอื่นแล้วมันแบบ…ยังไงก็ไม่รู้… ]

 

…อ้อ? อายากะเองก็หึงเหมือนกันสินะ…?

 

[ รู้สึกอยากซัดสักที! ]

[ อะไรนะ? ]

 

คำตอบช่างต่างจากที่คิดไว้ไปคนละทาง นี่อยากซัดผมทำไมอะ เป็นนักมวยปล้ำหรือไง?

 

[ ก็รุย ยิ้มหน้าบานเลยนี่ ! ฉันเห็นหน้านายผ่านคาแรคเตอร์นั่นเลยนะ เห็น หมด เลย! ]

[ เอ๊ะ…ไม่จริงน่า… ]

 

นี่ เทคโนโลยีมันพัฒนาไปขนาดนั้นแล้วเหรอ… เดี๋ยวนะ นี่น่าจะเป็นแค่อายากะคิดไปเองแน่ๆ ถึงจะยอมรับว่าผมแอบยิ้มอยู่ก็เถอะ

 

[ แต่ตั้งแต่ที่ฉันเป็นนักเรียนมาก็ไม่เคยสนิทกับผู้หญิงเลยนะ เพราะงั้นขอสักหน่อยเถอะ..นะ? ]

[ หมายความว่าให้ยอมรับการนอกใจเหรอ!? ]

[ ไม่ได้พูดแบบนั้นซะหน่อย ]

 

ทำไมอายากะถึงชอบตีความผิดอยู่เรื่อยเลย ผมแค่พยายามจะบอกว่า เพราะไม่เคยสนิทกับผู้หญิงที่ไหนเลย ก็เลยยังประหม่าอยู่… แต่แล้วอายากะก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ พร้อมทำสีหน้าดูงอนเล็กน้อย

 

[ ถ้าประมาทเมื่อไหร่ รุยน่าจะไปหาผู้หญิงคนอื่นแน่เลย ]

[ ไม่หรอกน่า… ]

[ จริงเหรอ? อย่างลิลลี่ที่ชอบรุยน่ะ ถ้าเธอเข้ามาจีบจริงๆ รุยอาจจะหวั่นไหวก็ได้นะ? ]

[ หา? ]

 

ทำไมจู่ๆ ถึงพูดถึงลิลลี่ขึ้นมาล่ะ? แต่ก็นะ คงต้องปฏิเสธให้ชัดก่อนจะเป็นเรื่องใหญ่ไปกว่านี้…

 

[ ไม่หรอก และอีกอย่าง ที่ลิลลี่ชอบฉันคงเป็นแค่ในฐานะ VTuber รุย อัสติกา ไม่ใช่ในแบบคนรักหรอก มั่นใจว่าเธอไม่มีความรู้สึกอะไรแบบนั้นกับฉันแน่ๆ ]

 

เมื่อได้ยินแบบนั้น อายากะก็ทำท่าทางเหมือนกำลังครุ่นคิด

 

[ อ๋อ อย่างนี้นี่เอง… เข้าใจแล้ว ]

[ อืม กว่าจะเชื่อกันนะ… ]

 

ที่จริงคนที่ผมคิดว่ารักผมจริงๆ ในชีวิตนี้ ก็คงมีแค่คนที่อยู่ข้างๆนั่นแหละ…

 

[ จ้องอะไรน่ะ รุย? ]

[ เปล่า ไม่มีอะไร… ]

 

เหมือนว่าอายากะจะจับความคิดผมได้หรือไงก็ไม่รู้ เธอยิ้มอย่างอารมณ์ดีอีกครั้ง

 

[ ว่าแต่…เรายังไม่ได้ทำอะไรที่เหมือนคนรักกันเลยเนอะ? ]

[ หืม… ยังไงนะ?  ที่บอกว่าไม่ได้ทำอะไรแบบคนรักกันน่ะ…ก็กินข้าวด้วยกัน นอนด้วยกัน…แล้วก็ จูบ..ก็ถือว่าได้ทำเยอะแล้วนะ ? ]

 

[ เปล่าเลย ยังมีอีกอย่างที่ยังไม่ได้ทำ…! ]

 

[ เอ๊ะ? ]

 

…เดี๋ยวนะ หรือว่า… หรือว่าอายากะกำลังจะพูดถึงเรื่อง…แบบนั้น…ความสัมพันธ์แบบผู้ใหญ่…?

 

[ ไปเดทกัน! ]

 

[ …อ๋อ ใช่ เราไม่เคยไปเดทกันจริงๆ ด้วย ]

 

คิดไปคิดมา เราไม่เคยทำอะไรแบบนั้นกันจริงๆ แถมเรื่องการเดทหรืออะไรราวๆนี้ควรจะเกิดขึ้นก่อนจะคบกันอีกต่างหาก พอมาคิดแบบนี้ดูเหมือนลำดับจะผิดไปหมด…แต่ก็นะ มันก็เป็นสไตล์ของเราดีเหมือนกัน

 

[ เพราะงั้น รุย ไปเดทกันเถอะ! ภายในเดือนนี้นะ! ]

 

[ อืม…ไม่ขัดข้องอะไรหรอก แต่เดือนธันวานี้มีแพลนหลายอย่างน่ะ ทั้งรายการทั้งถ่ายทำ อย่างที่บอกไป ถึงไม่ใช่ว่าจะไม่มีวันว่าง แต่เดือนนี้ฉันก็คิดจะทำโปรเจกต์ใหญ่อยู่ คงยุ่งน่าดูเลยล่ะ ]

 

[ โปรเจกต์เหรอ? ]

 

[ อืม ยังไม่ได้ตัดสินใจหรอก แต่คิดว่าจะรวบรวม VTuber ไม่กี่คนมาทำกิจกรรมเล่นเกมกัน อาจจะสักสองสัปดาห์หน้า ยังไงฉันก็ไม่มีอิทธิพลมากขนาดนั้น เลยคิดว่าคงจะเป็นแค่การรวมกลุ่มเล็กๆ สำหรับทำความทรงจำดีๆ น่ะ…ยังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะทำอะไร ประกาศก็ยังไม่ได้ทำ แล้วก็ยังไม่ได้ตัดสินใจเลยว่าจะเชิญใครบ้าง ]

 

[ แล้วฉันล่ะ? ]

[ ก็…กะจะชวนเธออยู่แล้วล่ะ…สนใจมั้ย? ]

[ สน! ]

 

ตอบทันทีเลยนะ เอาเถอะ อย่างน้อยก็ได้หนึ่งคนแล้ว

 

[ แต่ถ้ามีแค่เธอก็คงไม่ต่างจากสตรีมคอลแลปกันธรรมดา งั้นจะชวนคนอื่นมาด้วย โอเคใช่มั้ย? ]

[ อื้ม แบบนั้นก็ดีเหมือนกัน…อ๊ะ จริงสิ! รุย! งั้นเราแบ่งเป็นทีมเรย์กับทีมรุยแข่งกันดีมั้ย? น่าจะสนุกดีนะ? ]

[ อื้ม ก็น่าจะสนุกอยู่ แต่จะมีใครอยากเล่นด้วยมั้ยเนี่ย? ]

[ ก็เรียกคนที่น่าจะเข้าร่วมสิ! ]

[ ก็จริงอย่างเธอว่า ]

 

ไม่เคยคิดถึงการแข่งแบบทีมมาก่อน แต่มันก็น่าสนุกดีเหมือนกัน… แต่แล้วอายากะก็เสนอความคิดที่ทำให้ผมตกใจขึ้นมาอีก

 

[ แล้วถ้าฝ่ายที่แพ้ต้องทำตามคำขอของฝ่ายที่ชนะอย่างนึงล่ะ? แบบนี้น่าจะยิ่งสนุกขึ้นอีกนะ ว่ามั้ย? ]

[ เอ…..เอ๊ะ….เห๊ะ ? จริงเหรอ…? ]