(WN) ชีวิตผมเปลี่ยนไปหลังจากได้ออกสตรีมในช่องVTuberของเพื่อนสมัยเด็ก - ตอนที่ 34 นี่เธอชอบแนวเพื่อนสมัยเด็กหรอ

ตอนที่ 34: นี่เธอชอบแนวเพื่อนสมัยเด็กหรอ

──

หลังจากที่แก้ความเข้าใจผิดเรียบร้อยแล้ว ผมก็ออกห่างจากอันโดเซนเซย์…

 

[ อ๋อ ผมแนะนำเลยดีกว่า คนๆนี้คือรุยแขกรับเชิญของเรา และนี่คือ อิจิกายะ โมจิ ครับ ]

 

[ อ๋อ~~]

 

คนนี้ก็คือคนที่เล่นเป็นโมจิจริงๆ สินะ… เราสบตากันทันที แล้วเธอก็เดินเข้ามาใกล้ผม พร้อมกับแนะนำตัวเอง

 

[ สวัสดีค่า โมจิค่ะ เรียกโมจิได้เลยนะคะ ไม่ต้องเกรงใจ ]

 

[ สวัสดีครับ ผมรุยครับ…! ]

 

ฉันตอบกลับด้วยความตื่นเต้น… ดูจากภายนอกแล้ว เธอเหมือนเด็กสาวยุคนี้เลย อายุเธอน่าจะน้อยกว่าผม.. อาจจะไม่ถึงขนาดเป็นเด็กมัธยมต้นหรอก… แต่ยังไงก็เถอะ เธอมองหน้าผมด้วยสายตาสงสัย

 

[ อ๋อ~ ที่แท้ชื่อเล่นของนายก็คือรุย จริงๆ ด้วยสินะ? ฉันเคยคิดไว้แล้วละ ว่ามันต้องเป็นแบบนั้นแน่ๆ ]

 

[ เหรอครับ…? ]

 

นี่เธอคิดว่าผมชื่อ “รุยรุย” เหรอ…แต่ผมก็ไม่ได้พูดอะไรกลับไป

 

[ อ้อ รุยรุยจะพูดแบบเป็นกันเองกับฉันก็ได้นะ? เพราะว่านายอายุมากกว่าฉันแน่ๆ ]

 

[ อ๊ะ…เหรอ? ]

 

[ ใช่สิ ]

 

ถ้าเป็นแบบนั้น พูดแบบธรรมดาๆกับเธอคงไม่เป็นไร… แต่ถึงอย่างนั้น อันโดเซนเซย์ก็ยังพูดด้วยภาษาสุภาพกับเธออยู่ดี… เพราะเป็นคนแบบนั้นแหละ โมจิน่าจะเข้าใจดี… แต่ผมควรเรียกเธอว่า “โมจิ” แทน “โมชิซัง” ใช่มั้ยเนี่ย…?

 

[…แล้วก็ สาเหตุที่ฉันคิดแบบนั้นก็เพราะ ตอนที่ฉันดูไลฟ์ที่นายคอลแลปกับเรย์จัง เรย์จังเรียกนายว่า ‘รุย’ แบบเป็นธรรมชาติมาก เหมือนกับเรียกแบบนั้นมาหลายปีแล้ว… ใช่มั้ย? ]

 

…เอ๊ะ จริงเหรอ? แค่นี้ก็จับได้แล้วเหรอ ช่างสังเกตดีจริงๆ…

 

[ สุดยอดเลยนะ โมจิซัง… เอ่อ โมจิ ที่จริงเรย์เป็นเพื่อนสมัยเด็กของฉันเองล่ะ แต่เราพึ่งจะเริ่มติดต่อกันบ่อยๆ เมื่อไม่นานมานี้เอง ]

 

ทั้งสองคนได้ยินแบบนั้นก็ทำหน้าตกใจเล็กน้อย

 

[โอ้ววว รู้ว่าเป็นเพื่อนกับเรย์จัง แต่ไม่รู้เลยว่าเป็นเพื่อนสมัยเด็กกัน! ]

 

[ อ้อ แต่ว่าอย่าไปบอกใครเรื่องนี้นะ…? ]

 

ถ้าคนดูรู้เรื่องนี้ อาจจะเกิดความเข้าใจผิดก็ได้… และที่สำคัญ ฉันไม่อยากให้อายากะเป็นเรื่องด้วย พวกเรายังไงก็เป็นVTuberหล่ะนะ

พอโมจิได้ยินแบบนั้น ก็พยักหน้าให้ผม

 

[ อืม แน่นอนอยู่แล้ว… แต่อิจฉาจัง เพื่อนสมัยเด็กเนี่ย แอบอิจฉาความสัมพันธ์แบบนั้นจัง ]

 

[ เหรอ? แต่ฉันไม่ค่อยมีความทรงจำที่ทำอะไรแบบเพื่อนสมัยเด็กเท่าไหร่เลยนะ ]

 

ส่วนใหญ่ก็เพราะผมเองที่รู้สึกอาย… ตอนที่ยังอยู่ชั้นประถม เราเล่นด้วยกันบ่อย แต่พอเข้า ม.ต้น ผมก็พยายามตื่นเช้าเพื่อไม่ให้เจอกับอายากะตอนเดินไปโรงเรียน และพอถึง ม.ปลาย ผมก็พยายามสอบเข้าที่โรงเรียนอื่น… ถึงตอนนี้ผมจะไม่รู้สึกอะไรเวลามีคนเห็นว่าผมอยู่กับอายากะ แต่ว่าตอนนั้นมันยังเด็กอยู่ด้วยแหละ..

 

โมจิก็เริ่มทำหน้าตาไม่พอใจ

 

[ เอ๋ แล้วทำไมล่ะ? เพื่อนสมัยเด็กต้องปีนหน้าต่างเข้าออกบ้านกันสิ ]

 

[ นั่นมันการ์ตูนแล้วล่ะ… ]

 

[ แล้วที่มาเรียกให้ตื่นทุกเช้าล่ะ? ]

 

[ ไม่มี ไม่มีเลย… ]

 

[ตอนเด็กๆ เคยสัญญาหมั้นกันหรือเปล่า? ]

 

[ ไม่มีๆๆๆไม่มี! ทำไมเธอรู้จักทุกองค์ฯของเพื่อนสมัยเด็กเลยล่ะ โมจิ!? ]

 

เธอพูดแต่เรื่องแบบนี้ออกมาจนผมอดประหลาดใจไม่ได้… โมจิหัวเราะคิกคักเมื่อเห็นท่าทีของผม

 

[ ฮ่าๆ ฉันชอบแนวเลิฟคอมฯมากเลยนะ แล้วยิ่งเป็นนางเอกเพื่อนสมัยเด็กเนี่ย คิดว่าเด็กผู้หญิงพวกนี้น่ารักดีว่ามั้ย? ]

 

✦✦✦✦

 

[ ว่าแต่ว่า โมจิซัง วันนี้มาเร็วจังนะ มีอะไรหรือเปล่า? ]

 

พออันโดเซนเซย์ถาม โมจิก็ดูเหมือนจะนึกอะไรออก แล้วก็ปรบมือ

 

[ อ๋อ ใช่แล้ว วันนี้ดวงดี เลยมาสตูดิโอเร็วหน่อย สุดท้ายก็ได้เห็นฉากสนุกๆ ของรุยรุยกับเซนเซย์ ถือว่าดวงแม่นเลยแหละ ]

 

ฉากสนุกๆ ที่ว่า คงเป็นตอนที่ผมกอดเซนเซย์สินะ…? เธอเห็นฉากนั้นแล้วยังคิดว่าดวงแม่นอีก…

 

[ จะว่าไปโมจิ เธอชอบดูดวงสินะ? ]

 

เมื่อพูดแบบนั้น โมจิก็ยิ้มตอบอย่างดีใจ

 

[โอ๊ะ นายรู้ดีจังนะ? ]

 

[ ก็ผมเป็นแฟนรายการนี้อยู่แล้ว ถึงจะมาตามดูช้าไปหน่อยก็เถอะ ]

 

[ เหรอ ]

 

เมื่อก่อนโมจิเคยพูดออกอากาศว่าเธอชอบดูดวง ผมจำได้… และโมจิก็พูดต่อ

 

[ งั้นรุยรุยก็รู้เรื่องเกี่ยวกับรายการนี้ด้วยสินะ? ]

 

[ อืม ประมาณนั้น ตอนเป็นแขกรับเชิญ จะเริ่มจากที่เข้ามาที่ห้องวิทย์สินะ? ]

 

[ ใช่ๆ ตอนแรกจะเป็นฉันกับเซนเซย์คุยกัน แล้วรุยรุยก็เล่นละครนิดๆ แล้วค่อยเข้ามาในห้องวิทย์นะ? ]

 

[ เข้าใจแล้ว… น่าตื่นเต้นจัง… ]

 

เพราะรายการนี้เปิดกว้างมาก ถ้ามีข้อผิดพลาดหรือล้มเหลว มันจะเป็นความผิดของตัวเองทั้งหมด ความกดดันก็เลยเยอะมาก… ขณะที่ผมคิดแบบนั้น อันโดเซนเซย์ก็พูดกับผมเพื่อผ่อนคลายความกดดัน

 

[ ไม่เป็นไรหรอกครับ รุยคุง คนดูทุกคนใจดีนะครับ ]

 

[ ผมรู้ครับ… แต่ผมคิดว่าการพึ่งความใจดีของคนดูมากเกินไปมันก็ไม่ดีหรอก ผมชอบรายการนี้มาก ก็เลยอยากทำให้มันสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี ]

 

เมื่อผมพูดแบบนั้น… ทั้งสองคนก็หันไปมองหน้ากัน

 

[ โอ๊ะ ดูจริงจังกว่าโมจิซังซะอีก ]

 

[ฮ่าๆ งั้ยพวกเราคงต้องเอาเป็นตัวอย่างบ้างแล้วสินะ? ]

 

[ อ่า ไม่ต้องหรอกครับ ทั้งสองทำตามปกติแหละดีแล้ว! ]

 

ผมไม่อยากให้บรรยากาศในรายการเปลี่ยนไปเพราะผม… อย่าลืมว่ารายการนี้เป็นของพวกเขา ส่วนผมก็แค่แขกรับเชิญเท่านั้น

แล้วย์อันโดฌวนเซย์ก็เสนอความคิดเพื่อช่วยคลายความตื่นเต้นให้ผม

 

[ งั้นในเมื่อมาครบแล้ว ลองซ้อมกันสักหน่อยไหมครับ? มีบทอยู่ด้วย ]

 

 

[ เป็นความคิดที่ดีนะ เซนเซย์ แต่การซ้อมนี่ไม่ได้ทำมาหลายเดือนแล้วนะ? ]

 

[ ไม่ได้ซ้อมเลยยังอุตส่าห์มีตอนเทพๆ ออกมาได้อีกเหรอ…? ]

 

[ ฮ่าๆ ขอบคุณครับ… งั้นมาเริ่มจากบทเปิดรายการกันเถอะ ]

 

[ โอเค~ ]

 

[ ครับ… ฝากด้วยนะครับ! ]

 

แล้วพวกเราก็เปิดบทที่ได้รับมา…
 

 

เอาจริงๆตอนนี้มีช่วงที่พูดถึง dragon quest5 ด้วย

คุยกันว่าใครอวยตัวไหนกันบ้างซึ่งรุยกับ มจิอวยคนละตัวกัน (รุยอวย Bianca โมจิอวย Loraเพราะเป็นเพื่อนสมัยเด็ก(?) )

แต่ผมไม่ได้เล่น DQ5 ไม่ค่อยเข้าใจคลค.เลยตัดไป ใครรู้ข้อมูลช่วยเสริมได้นะครับ 🙏🏻