(WN) ชีวิตผมเปลี่ยนไปหลังจากได้ออกสตรีมในช่องVTuberของเพื่อนสมัยเด็ก - ตอนที่ 18 สตรีมขอโทษแบบ RTA
- Home
- (WN) ชีวิตผมเปลี่ยนไปหลังจากได้ออกสตรีมในช่องVTuberของเพื่อนสมัยเด็ก
- ตอนที่ 18 สตรีมขอโทษแบบ RTA
“เดี๋ยวสิคะ ! แค่พิมพ์ขอโทษในทวิตก็พอแล้ว ทำไมต้องฝืนทำแบบนั้นด้วยล่ะคะ ?”
[ ผมเข้าใจดีครับ แต่ว่า…แค่คำขอโทษแบบพิมพ์ 100 กว่าอักษร……..มันสื่อสิ่งที่ผมจะอยากจะบอกไม่ได้หรอกครับ !]
ผมพูดประโยคสุดเร่าร้อนที่ได้ยินมาจากที่ไหนสักที่ แต่ดูเหมือนว่าปฏิกิริยาของคุณผู้จัดการจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่
“คือว่านะคะ ที่พูดมาก็เท่อยู่หรอก แต่นั่นหมายความว่า เธอจะสตรีมขอโทษใช่มั้ย ? ไม่ใช่ว่ามันจะทำให้รุยโดนล้ออีกครั้งหรอ ? ถ้าโดนตัดไปทำ MAD จะไม่เป็นไรหรอคะ ?”
อย่าว่าแต่ MAD เลย เพราะว่าตอนนี้คาแรคเตอร์ของรุยพังไปแล้ว เพราะงั้นไม่มีอะไรจะเสียแล้ว !
[ไม่เป็นไรครับ ผมไม่มีอะไรจะเสียแล้ว ! ]
“พอเธอพูดแบบนั้นแล้วแอบน่ากลัวแหะ เฮ้อ…เข้าใจแล้วค่ะ ถ้างั้นอยากทำอะไรก็ทำเลย ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นฉันจะออกมาก้มหัวขอโทษด้วยแล้วกัน”
[ เอ๋ ? จริงหรอครับ ! ? ขอบคุณมากครับเนโม่ซัง ! ! จะอยู่ตามติดตลอดไปเลยครับ ! ]
ผมดีใจมากที่เธอเชื่อใจผม พอผมตะโกนออกมาดังๆ เนโม่ซังก็เหมือนจะตกใจเล็กน้อย
“ถ้าฉันไม่บอกให้ทำแล้วใครจะบอกอีกล่ะ แล้วก็บอกไปแล้วไม่ใช่หรอคะ ว่าอย่าเรียกด้วยชื่อแปลกๆน่ะ”
[ อะ ขอโทษครับ แต่ว่าเนโม่ซัง มันเรียกง่ายกว่านี่นา ? ]
“ไอชื่อตัวอักษร 2 ตัวนั่น มันจะไปซ้ำกับ กันดั- กับ โปรเกมเมอร์ท่านนึงนะ ?”
[ โห งั้นหรอครับ ? ]
“ไม่ฟังกันเลยสินะ…เฮ้อ งั้นรุย คราวนี้ก็อย่าลืมปิดสตรีมอีกนะคะ ?”
[ ฮ่าๆ ไม่เป็นไรหรอกครับ ! ]
“ยังไงก็อดห่วงไม่ได้จริงๆ เจ้าเด็กนี่….”
✦✦✦✦✦✦✦✦✦
ผมวางสายกับผู้จัดการของผม แล้วก็เริ่มสตรีม โดยที่ผมโพสต์ลิงก์สตรีมไปในทวิต
จากนั้นผู้คนก็แห่เข้ามาดูสตรีมของผม แม้ว่ามันจะเป็นช่วงบ่ายของวันธรรมดาแต่ก็มีคนเข้ามาดูเกือบ 5000 คน เลย
“อะไรเนี่ยๆ”
“สตรีมกองโจรหรอ”
“ดีจังที่ยังรอดอยู่”
“รุยรุยสแตนด์บาย”
“ฉันดูจากคอมที่ทำงานเลยนะ !”
กลับไปทำงานดีๆเถอะ ! ม่า…คนที่นอนตื่นเที่ยงคงไม่มีสิทธิ์พูดหรอก เอาล่ะ เริ่มเลยดีกว่า…
[… อ๊ะ อ่า ได้ยินฉันไหม สวัสดีฉัน รุย แอสตีก้า ก่อนอื่นเลย เมื่อวานฉันลืมปิดสตรีมแถมแสดงภาพที่ไม่น่าดูหลายๆอย่างให้เห็น…..ขอโทษจริงๆ ครับ !]
“5555”
“ขอโทษครั้งแรกตลกเกินไปแล้ว”
“สตรีมขอโทษแบบRTA”
“คาแรคเตอร์พังเร็วเกินไปน้า”
“ฉันพึ่งซดระเม็งไปเมื่อกี้เองยกโทษให้ด้วย”
“รุยไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะ…”
[เพราะงั้นครั้งหน้าจะไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้แล้ว เออก็จะแบบ เช็คๆ คลิกๆ กดๆ ให้ดี ! ]
“555”
“เป็นแมวจรจัดรึป่าวเนี่ย ?”
“คิดสักหน่อยก่อนสตรีมก็ได้นะ 5555”
“เพราะงั้นเลยอยากรีบสตรีมสินะ”
“หรือว่าบางทีรุยคุงจะตื่นแล้ว ?”
[แล้วก็ สตรีมที่เก็บไปเป็นแบบส่วนตัวตอนนี้เปิดให้เป็นสาธารณะแล้ว คิดว่าน่าจะเห็นกันแล้วแหละ ]
“ขอบคุณ~”
“ฉันพึ่งดูไปนิดเดียวเองเพราะงั้น ขอบคุณมาก~!”
“แล้วซีนราเม็งอะ?”
“อย่าตัดซีน ซู๊ด~ !! ราเม็งออกไปสิ ! ! ! !”
“กินราเม็งอะไรหรอ?”
[พวกนายก็ ราเม็งๆ อยู่นั้นแหละ น่ารำคาญ ! ! ]
“ก็เป็นเพราะนายนี่นา”
“ผมก็อยากกินราเม็งแบบเดียวกับรุยนะ”
“มื้อเที่ยงวันนี้อยากกินราเม็งจัง”
“ถึงผมจะกินชัมปง รุยคุงคงจะไม่โกรธใช่มั้ย ?”
[ก็บอกแล้วไง ว่าไม่ใช่ VTuberราเม็ง ! ! อ่าา ถ้าพวกนายยอมเงียบล่ะก็ ฉันจะบอกชื่อราเม็งที่กินเมื่อวานให้ !]
“เย่”
“โอเค~”
“อยากรู้จัง”
“โอเคจะเงียบแล้ว บอกเถอะ”
[โอเคๆ มันชื่อ ‘อุมะอุมะ ทงคตสึไค’ พอใจแล้วใช่มั้ย ?]
พอผมพูดไปเหมือนว่าคอมเมนต์ส่วนมากจะงงๆ
“?”
“เอ๋ไม่รู้จักอะ”
“ไม่เคยได้ยินเลย”
“มีขายที่ไหนน่ะ?”
ยังไงก็เถอะท่ามกลางคอมเมนต์ทั้งหมดนี่ มีเมนต์นึงที่สะดุดตาผมมาก
“อาา- ไออันที่มันมีเฉพาะที่คีวชูใช่มั้ย ? ฉันชอบอุมะด้งนะ ”
[โอ้ ! นายก็รู้ดีนิ ถ้าพูดถึงเรื่องรสชาติสุดเข้มข้นราเม็งนี้ดีสุดๆแล้ว ! แต่ถึงมันจะมีขายแค่ที่คีวชู แต่ก็สามารถสั่งไปกินที่ไหนก็ได้ แถมยังขายแบบซองด้วย ! เพราะงั้นแบบนี้เลยคุ้มกว่าไงล่ะ !
“อยู่ๆก็พูดเร็วเฉยเลย 555”
“พูดเร็วตามสไตล์โอตาคุ”
“นายนี่มัน Vราเม็ง จริงๆ”
“อย่าทำราเม็งแบบนั้นนะ”
[ฉันเคยบอกพวกนายแล้วนะว่าฉันเป็นจอมเวทย์น่ะ ! ถ้าใครมาดูถูกฉันล่ะก็จะเผาให้เกรียมเลย !]
“โอ๊ะ ถ้าใช้พลังไฟน่าจะช่วยได้เยอะเลย”
“ครับ เอาบาริกาตะ 1 ที่ !”
“ยินดีเลย !”
[ ฉันจะเปิดร้านราเม็งในช่องแชทแล้วนะ ! ! ! ]
“5555”
“5555”
“55555555555”
“555555”
“ขอแฟนอาร์ตรุยคุงทำงานพาร์ทไทม์ที่ร้านราเม็งหน่อยสิ !”
“ขอแบบเรย์จังกำลังยิ้มแย้มตอนกินราเม็งของรุยด้วยสิ”
“โอเค ได้เลย”
[พวกนักวาดก็เล่นกับเขาด้วยหรอ ! แต่เหมือนจะเคยเห็นคนคนนี้จากที่ไหนมาก่อนเลยแหะ]
ดูเหมือนว่านักวาดภาพประกอบที่ผมเคยเห็นมาก่อนจะมาเมนต์และก็ดึงความสนใจผมไป ขณะเดียวกัน ก็มีชื่อที่คุ้นเคยและไอคอนสาวสวยปรากฎขึ้นมาในช่องแชทจากด้านล่าง
“รุย ! ทำราเม็งให้ฉันด้วยสิ!”
“เอ๋ ? ลิลลี่ !?”
“ตัวจริงหรอ ! ?”
“ตัวจริงล่ะ ! ! !”
“ลิลลี่จังมาแล้ว !”
“รุ่นนี้ก็มีคนเจ๋งๆ 2 คนแล้วสินะ”
[แล้วไหง ลิลลี่ถึงมาได้ฟะเนี่ยยยยยยยยยยย !!!]
——————–
ถ้าอ่านแล้วภาษาดูมึนๆก็ขอโทษด้วยครับ
อีกไม่กี่สัปดาห์ก็จะพอว่าง(นอน)แปลแบบตอนแรกๆแล้ว
ตอนนี้ขอไปต่อยกับVS CODE ต่อ 💀